ตอนที่ 455 เลื่อนระดับ
“เป็นไงรักษามันได้ไหม?” เทียนหนิงเจี้ยนกล่าวถามอย่างกังวล
“ชีวิตยังรักษาไว้ได้ แต่ทว่า…” หรงเถียนเหยากล่าวและหยุดไป
ที่เธอเป็นห่วงคือแขนของมันที่ห้อยต่องแต่งไกวไปมาซ้ายขวาอยู่นี้ ถึงจะไม่ขาดออกจากกันอย่างแท้จริงแต่ทว่าทั้งเส้นเอ็น เส้นเลือด กล้ามเนื้อ หรือกระทั่งดูกของมันล้วนถูกตัดขาดแยกออกโดยสิ้นเชิง
ทักษะแห่งการรักษาดุจดั่งพระเจ้าประทานพรมาให้นี้ เธอก็ยังมิรู้ขีดความสามารถของมันเพราะตั้งแต่ได้ทักษะดังกล่าวมาเธอก็ใช้มันไปเพียงไม่กี่คราเท่านั้น
และส่วนใหญ่จะเป็นบาดแผลเล็กน้อยไม่หนักหนาและมิเคยมีใครมีชิ้นส่วนร่างกายฉีกขาดออกจากกันแบบมันผู้นี้
บาดแผลฉกรรจ์ที่มันได้รับนั้น เธอเองก็มิมั่นใจว่าแขนของมันจะกลับมาต่อกันและใช้งานได้เป็นปกติดังเดิมได้หรือไม่
“รักษาชีวิตมันได้ก็พอ” เทียนหนิงเจี้ยนกล่าว น้ำเสียงของมันแฝงด้วยความปิติยินดี
“จับเขาไว้ให้แน่น อย่าให้ขยับมากเกินไป อูยย~” หรงเถียนเหยากล่าวก่อนจะส่งเสียงเจ็บปวดออกบางเบาพลางยกมือข้างหนึ่งลูบไล้ไปบนแก้มของตน
ตอนนี้ความเจ็บปวดจากการถูกตบมาเยือนเธอบ้างแล้ว เธอมองส่งสายตาดุดันมองค้อนไปยังเทียนหนิงเจี้ยน
ตัวมันที่ตกเป็นเป้าหมายสายตาดังกล่าวรีบก้มหน้าสำนึกผิดโดยไว
“ช่วยประคองแขนของเขาให้เข้ารูปหน่อย” หรงเถียนเหยากล่าว
เจียวฮั่นทำตามคำสั่งโดยพลันมันเข้ามานั่งประกบผู้บาดเจ็บใช้มือทั้งสองข้างจับต้นแขนและท่อนแขนของมันประกบติดกันอย่างทุลักทุเล เพราะผู้บาดเจ็บเองก็ยังคงดิ้นไปมาสู้แรงอยู่บ้างแม้จะโดนหลิวไห่รัดแน่นจนแทบขยับมิได้ก็ตาม
มิช้าหรงเถียนเหยาก็ยกมือทั้งสองข้างของเธอขึ้นมาวางไว้เหนือบาดแผลพลางหลับตาเพ่งสมาธิ
บนฝ่ามือของเธอส่องแสงสีสวยงามขึ้นมา แต่แสงที่ปรากฏมานั้นดูเหมือนจะจางลงกว่าก่อนหน้านี้มากนัก คงเป็นเพราะร่างกายของเธออ่อนล้าสะสม
วูบบ~
แสงในมือของเธอค่อยๆหายไปพร้อมกับเลือดที่ไหลออกมาจากตัวของผู้เคาะห์ร้ายลดลงอย่างเห็นได้ชัด ตอนนี้เลือดของมันแทบจะหยุดไหลแล้วเหลือเพียงซึมออกมาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
พร้อมกับรอยไหม้พุพองบนเนื้อเยื่อของมันยุบลงกลายเป็นปกติ บริเวณผิวหนังของที่ขาดออกจากกันมีบางส่วนเชื่อมต่อเข้าหากันอย่างน่าอัศจรรย์คล้ายกับบาดแผลของมันถูกเย็บเข้าหากันโดยผิวหนังของตัวมันเอง
แต่ทว่าผิวหนังที่เชื่อมต่อกันนั้นมิเพียงสามส่วนสิบเท่านั้น ยังมีรอยขาดอยู่รอบบาดแผลซึ่งนั่นเท่ากับว่ามันยังมิต่อติดกันตามปกติรวมถึงกระดูก เส้นประสาทและเส้นเอ็นของมันจะสามารถกลับมาเชื่อมต่อกันหรือไม่ ไม่มีใครรู้
เธอลดแขนลงอย่างช้าๆพร้อมกับเหงื่อเม็ดโตผุดขึ้นมาบนใบหน้าไหลอาบชโลมลงบนร่างกาย เธออ่อนล้ายิ่ง
แต่ครานี้เธอมิได้หมดแรงไร้สติล้มฟุบลงดังก่อน เนื่องจากบทเรียนที่พึ่งได้รับมาจากการรักษะเจียนซิ่นโดยใช้ทักษะเกินกำลัง
คราวนี้เธอจึงเผื่อเหลือแรงเอาไว้บ้างเพื่อคงสติของตนเองเอาไว้ เธอมิอยากจะถูกตบด้วยฝ่ามืออรหันต์จากเทียนหนิงเจี้ยนอีกเป็นครั้งที่สอง
‘ยินดีด้วยคุณได้เลื่อนระดับเป็นระดับ 2 แล้ว โปรดให้ค่าสถานะที่เพิ่มขึ้น’
จู่ๆก็มีเสียงบางอย่างดังก้องขึ้นมาในหัวของเธอส่งผลให้เธอมีใบหน้าตกใจ
ตอนที่ 456 ปิติ
“มีอะไรหรอ?” เจียวฮั่นกล่าวถามด้วยความสงสัยหลังจากเห็นสีหน้าของเธอเปลี่ยนไป
“เลื่อนเป็นระดับสอง!! มีเสียงดังขึ้นมาในหัวบอกว่าฉันเลื่อนขั้นเป็นระดับสอง” หรงเถียนเหยากล่าวด้วยความตื่นเต้น
เธอเคยได้ยินแต่เหล่าชายฉกรรจ์อวดโอ่เกี่ยวกับระดับที่เลื่อนขึ้นของตน แต่ตอนนี้เธอได้เลื่อนระดับขึ้นเป็นระดับสองแล้ว
“หา!” เจียวฮั่นอุทาน
“ทำไมระดับถึงเลื่อนได้ล่ะ?” หลิวไห่กล่าวถาม
มันเองก็เป็นผู้ใฝ่รู้ต้องการเพิ่มระดับของตนเช่นกัน หรงเถียนเหยาที่มิเคยแม้แต่จะบี้มดตัวกระจ้อยร่อย แต่ตอนนี้เธอพึ่งจะเลื่อนระดับต่อหน้าต่อตามัน ทั้งๆที่ยังมิได้ทำสิ่งใดนอกจากรักษาผู้บาดเจ็บ
“คิคิ” เธอส่งเสียงบางเบาอย่างมีความสุขยิ้มย่องดีอกดีใจยกใหญ่ใบหน้าเธอแดงก่ำมิทราบเพราะความตื่นเต้นหรือเพราะแรงตบจากฝ่ามือของเทียนหนิงเจี้ยนกันแน่…
สาเหตุที่ทำให้เธอเลื่อนระดับขึ้นนั่นก็เพราะทักษะของเธอนั้นแปลกพิศดารมิเหมือนทักษะใดๆ
ทักษะระดับ 2 รักษาอาการบาดเจ็บ
คำอธิบาย : ใช้พลังวิญญาณมหาศาลเพิ่มรักษาอาการบาดเจ็บของผู้อื่น มีโอกาศทำให้ระดับของผู้ใช้เพิ่มขึ้น
คำเตือน : หากผู้ใช้มีทักษะโจมตีจะไม่สามารถเรียนรู้ทักษะนี้ได้
เป็นดั่งคำอธิบายบนปกหนักสือเล่มดำ เมื่อเธอใช้งานทักษะดังกล่าวรักษาอาการผู้บาดเจ็บจึงจะมีโอกาศทำให้ระดับของเธอเพิ่มสูงขึ้น
ตั้งแต่ครอบครองทักษะรักษามานี่คือครั้งแรกที่ผลลัพธ์ของทักษะแสดงผล เธอพึ่งจะเคยเพิ่มระดับฝึกฝนของตนเป็นครั้งแรก จะมิให้เธอตื่นเต้นดีใจได้เช่นไร
เธออธิบายเกี่ยวกับทักษะของตนให้แก่พวกมันได้ทราบ
ชายฉกรรจ์เหล่านี้ล้วนแล้วแต่อิจฉาเธอยิ่งนักที่มิต้องออกไปสู้รบปรบมือกับใครที่ไหนก็สามารถเพิ่มพูนระดับของตนได้อย่างไม่ยากเย็น
แต่มีได้ก็ต้องมีเสียเพราะหากใช้ทักษะนี้ไปแล้วจะมิสามารถเรียนรู้ทักษะการโจมตีได้อีกต่อไป นั่นก็คือผู้ใช้จะต้องมุ่งเน้นเป็นผู้สนับสนุนเต็มตัวอย่างแท้จริง
มิรอช้าเธอเพิ่มระดับพลังวิญญาณของตนจากค่าสถานะที่มีทันที
พร้อมเลื่อนขั้นให้แก่ทักษะรักษาของตนเป็นระดับ 2 ขั้นที่ 2/10 จากนี้การใช้งานทักษะดังกล่าวครั้งต่อไปจะมิทำให้เธอสิ้นเปลืองเรี่ยวแรงดังเดิมอีก
“ฮู่วว” เธอพ่นลมหายใจยาวลดความตื่นเต้นลง พร้อมกับทำการรักษาชายผู้เคาะห์ร้ายต่อ
แต่ตอนนี้เธอมิได้ใช้ทักษะรักษามันแต่อย่างใดแต่เป็นการใช้ฝีมือทางการแพทย์ของตนเองในการปฐมพยาบาลให้แก่มัน
เธอนำแผ่นไม้มามัดติดไว้กับแขนของมันเพื่อดามกระดูกของมันให้ยึดติดกันเองตามธรรมชาติทั้งนี้เพื่อมิให้มันขยับตัวผิดรูปทำให้บาดแผลฉีกขาด
สำหรับตอนนี้นับว่าสามารถรักษาชีวิตของมันเอาไว้ได้แล้วมิน่าเป็นห่วงอีกต่อไป
หลังจากเสร็จงานเธอทิ้งตัวลงนอนหงายอย่างเหน็ดเหนื่อย
ตอนนี้เธอได้รักษาอาการบาดเจ็บให้แก่มันในเบื้องต้นแล้ว
เธอต้องการพักฟื้นเพิ่มเติมเพื่อใช้ทักษะในการรักษามันอีกครา
หากเธอฝืนตัวเกินไปอีกคงไม่ดีกับทั้งตัวเธอและผู้บาดเจ็บ
