ตอนที่ 519 ผ่าปฐพี
นิ้วมือทั้งห้าถูกเกร็งจนเส้นเลือดปูดโปนถูกใช้ราวกับเป็นใบมีดแทงลงไปบนพื้น ทว่าเป้าหมายมิใช่พื้นหินของถ้ำแต่มันคือเลือด!
แผงเลือดที่ไหลออกมาจากร่างของหลากหลายสิบหรือนับร้อยชีวิตรวมกัน จนย้อมผืนถ้ำจนแดงฉาน เมื่อเวลาล่วงเลยผ่านไปนานเข้าจวบจนถึงบัดนี้กองเลือดที่รวมเป็นหนึ่งจึงทับถมกองกันและแข็งตัวจากอากาศเย็นทับซ้อนกันเป็นชั้นๆแทบจะรวมเป็นเนื้อเดียวกัน
เสมือนว่าเลือดทั้งหมดที่เกาะกันเป็นปึกแผ่นนี้คล้ายคลึงกับผื้นถ้ำที่ถูกถมอยู่ข้างใต้
หากมิมีกลิ่นคาวเตะจมูกให้ฉุกคิด คงไม่มีใครคิดว่าตนเองกำลังเดินเหยียบย่ำอยู่บนกองเลือดที่แข็งตัวเหมือนกับพื้นดินปกติก็เป็นได้
เมื่อนิ้วทั้งห้าของเขาเสียบลงไปบนทะเลเลือดที่แข็งตัวแล้ว จู่ๆแผ่นเลือดรอบๆฝ่ามือของเขาที่เสียบลงไปนั้นค่อยๆหลอมละลายอย่างช้าๆค่อยกลายเป็นของเหลวทีละเล็กละน้อย
ตามมาด้วยอากาศแตกฟองรอบฝ่ามือของเขาคล้ายกับน้ำที่กำลังเดือดราวกับน้ำที่ถูกต้มในหม้อ ส่งไอควันระเหยขึ้นไปบนอากาศพร้อมกับกลิ่นคาวเตะจมูก
มิผิดตอนนี้แผ่นเลือดรอบๆฝ่ามือของเขากำลังเกิดปฏิกิริยาคล้ายกับถูกความร้อนจริงๆ นั่นเพราะตอนนี้หลินหยางกำลังใช้ทักษะหลอมไฟลงไปในฝ่ามือของตนอยู่นั่นเอง
ชายหนุ่มใช้ฝ่ามือที่มีอุณหภูมิสูงราวกับเปลวไฟจากความร้อนกรีดผ่านลงเป็นแนวตั้งสร้างเส้นตรงยาวราวครึ่งเมตรจึงถอนฝ่ามือออกมา
มิช้าเขาก็แทงนิ้วทั้งห้าเสียบลงไปใหม่ระหว่างรอยต่อของเส้นที่ถูกสร้างขึ้นดังเดิม
ครานี่เขากรีดมือไปทางด้านซ้ายแนวนอนสร้างเส้นผ่าลึกในแนวขวาง ตอนนี้เส้นตัดที่ถูกทำขึ้นทั้งสองเส้นอันมีรอยต่อจากจุดเดียวกันคล้ายมุมฉาก
เขายังคงทำต่อโดยใช้ฝ่ามือฝ่าตัดแผ่นเลือดลากเส้นจนบรรจบกันทั้งสี่มุมกลายเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยม
บัดนี้ฝ่ามือของเขาเปรอะเปรื้อนไปด้วยคราบเลือดสีแดงดำส่งกลิ่นเหม็นคาว คราบเลือดนี้เกาะอยู่ตั้งแต่ปลายนิ้วลามมาจนเกือบถึงข้อมือของเขาเลยทีเดียว
เนื่องจากหลินหยางมิใช่เพียงใช้มือแทงลงไปและกรีดเป็นแนวยาวเท่านั้น ด้านใต้ผืนแผ่นเลือดนี้เขางอนิ้วทั้งสี่เป็นมุมฉากกรีดส่วนใต้ของแผงเลือดนี้ควบคู่ไปด้วยกัน
มองลงไปบนพื้นถ้ำตอนนี้แอ่งเลือดที่แห้งกรังหุ้มพื้นหินเอาไว้ตรงหน้าของหลินหยางถูกตัดแยกออกเป็นเอกเทศคล้ายกับแผ่นกระเบื้องที่ทำขึ้นมาจากเลือด
เขายกต้นแขนขึ้นเช็ดคราบเหงื่อบนใบหน้าเล็กน้อยเป็นผลพวงมาจากการใช้งานทักษะหลอมไฟติดต่อกันนานเกินไปทั้งยังต้องเกร็งกำลังแขนเพื่อตัดแผ่นแอ่งเลือดที่แข็งตัวราวกับผืนดินที่มีความแข็งและน้ำหนักอยู่ไม่น้อย
แผ่นเลือดทั้งแผงมีความหนาของแต่ละจุดลึกตื้นหนาบางมิเท่ากันบ้างก็หนาราวหนึ่งนิ้ว บางจุดก็ทับถมกันจนสูงจากพื้นถ้ำถึงสามนิ้วเข้าด้วยกัน
ส่วนจุดที่หลินหยางใช้ฝ่ามือตัดผ่านั้นมีความหนาราวสองนิ้วเห็นจะได้ จากความหนาระดับนี่แม้จะใช้ของมีคมในการตัดก็มีความลำบากไม่น้อย
หลินหยางที่ใช้ฝ่ามือของตนกรีดมันจนกลายเป็นเส้นตรง จึงใช้แรงร่วมกับทักษะหลอมไฟไปมากโข ส่งผลให้ตัวเขาเหน็ดเหนื่อยมากขึ้นตามไปด้วย
ตอนที่ 520 โล่มนุษย์(ตอนต้น)
ถึงร่างกายจะได้รับภาระจากการใช้ทักษะ
กลับกันสีหน้าของเขาแสดงออกถึงความพึงพอใจอย่างเห็นได้ชัดด้วยมุมปากทั้งสองข้างที่ฉีกยิ้มออกเผยให้เห็นฟันทั้งบนล่างอย่างชัดเจน
ส่งผลให้ผู้พบเห็นที่กำลังมองเหตุการณ์อันน่าสะพรึงกลัวนี้ล้วนขนลุกขนชันเสียวสันหลัง
หากแรกเริ่มเดิมทีพวกมันมิรู้ตัวตนของหลินหยางละก็ คงคิดว่าเขาเป็นฆาตกรโรคจิตที่พึ่งหลุดออกจากคุกมาอาละวาดเป็นแน่ หากพวกมันพบเจอค้างคาวปีกเหล็กและหลินหยางพร้อมกันในเวลาเดียวมิทราบพวกมันจะต้องกลัวฝ่ายไหนก่อน…
เขาก้มตัวลงไปอีกคราพร้อมกับเสียบฝ่ามือขวาลงไปในเส้นตัดจากด้านขวา ส่วนมือซ้ายก็เสียบลงไปในเส้นผ่าที่ถูกทำขึ้นจากด้านซ้ายนั่นแล พลางอนิ้วทั้งสองมือเสียบเข้าไปใต้แผ่นกระเบื้องเลือดแผ่นนี้
หลังจากขยับมือทั้งสองข้างให้เข้าที่เข้าทางสักครู่ หลินหยางก็โน้มตัวขึ้นส่งผลให้ท่อนแขนทั้งสองของเขาตึงยืดจนสุดเส้นเลือดตามข้อแขนปูดโปนเห็นได้อย่างชัดเจนพร้อมกับออกแรงดึงโดยใช้ร่างกายส่วนร่างปักหลักอย่างหนักแน่น
พรืด~
แผ่นกระเบื้องเลือดอันแห้งกรังส่งเสียงคล้ายกับถูกฉีกอย่างน่าสยดสยอง ดูเหมือนว่าแผ่นเลือดนั้นจะยกสูงขึ้นมาจากเดิมเล็กน้อยจากแรงดึงของเขา
ชายหนุ่มหยุดชั่วครู่ก่อนจะเปลี่ยนจุดยืนโดยครานี้เขาย้ายมายืนด้านข้างของแผ่นเลือด พร้อมกับสอดมือลึกเข้าไปด้านใต้จากซ้ายขวา ซึ่งก็คือด้านบนและด้านล่างจากจุดเมื่อครู่นั่นเอง
เขาขยับมือเล็กน้อยให้เข้าที่เข้าทาง ตอนนี้มีเพียงข้อมือของเขาเท่านั้นที่โผล่ขึ้นมาให้เห็น ฝ่ามือทั้งสองข้างของเขาล้วนอยู่ด้านใต้ของแผ่นเลือดตรงหน้านั่นแล
ฮึ่ม~
เขาส่งเสียงบางเบาเค้นกำลังกายดึงแผงเลือดขึ้นอีกครั้ง
แคว๊กก~
ตุบ~
มีเสียงบางอย่างถูกกระชากขาดออกจากกันพร้อมกับร่างของหลินหยางล้มหงายหลังเสียหลักนั่งอยู่บนพื้นอย่างไม่น่ามองเท่าใด
มองไปยังแผ่นเลือดที่เคยอยู่บนพื้นบัดนี้ไม่มีให้เห็นแล้ว จุดดังกล่าวกลายเป็นกรอบสี่เหลี่ยมที่ว่างเปล่าราวกับว่ามันคือพื้นดินที่ยุบลงไปเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยมสวยงามจากการถูกกรีดจากของมีคมอย่างปราณีตและในไม่ช้ามันก็ดูน่าเกลียดน่ากลัวขึ้นมาอย่างฉับพลัน
เพราะเมื่อมองดูดีๆแล้วหลุมรูปทรงสี่เหลี่ยมนั้นมีบางอย่างไหลเวียนอยู่ภายใน มันคือโลหิตของสิ่งมีชีวิตนั่นเอง พร้อมทั้งส่งกลิ่นเหม็นตลบอบอวลราวกับของเน่าเสีย
มันคือเลือดที่เคยแห้งแข็งตัวอยู่แต่เดิมและเมื่อถูกหลอมละลายด้วยทักษะหลอมไฟของหลินหยางมันจึงกลับสู่รูปแบบเดิมคือของเหลวและไหลหล่อรวมกันอยู่ภายใต้แผ่นกระเบื้องเลือดแผงนั้นนั่นแล
แล้วแผ่นเลือดรูปทรงสี่เหลี่ยมที่หายไปจากพื้นถ้ำล่ะ? บัดนี้มันอยู่ในมือของหลินหยางแล้ว ในมือหลินหยางก็คือแผ่นเลือดที่ตัดออกมาจากพื้นถ้ำเป็นผลสำเร็จ