ตอนที่ 79 ใครเร็วกว่ากัน
พอคุณชายห้าฉิงรับสายแล้ว ก็อึ้งไปชั่วครู่ แต่ก็ ดึงสติกลับมาได้ทันที ถึงแม้ตอนนี้จะเป็นเวลาเที่ยงคืน แล้ว แต่คุณชายห้าฉิงก็ไม่ได้รู้สึกหงุดหงิดอะไร และ พูดต่อว่า: “ได้ เดี๋ยวผมจะส่งคนไป”
“พี่สาม พี่หาได้เร็วขนาดนี้ หรือว่าคนที่พี่สงสัยจะเป็น คนใกล้ตัวพี่? “คุณชายห้าฉิงเป็นหัวหน้าสำนักงาน ประจำสถานีตำรวจ เขานั้นมีความว่องไวเฉียบแหลม มากกว่าคนธรรมดา
เขาพึ่งจะโทรไปหาพี่สามเอง พี่สามหาหลักฐานมาได้ เร็วขนาดนี้ คนที่พี่สามสงสัยต้องเป็นคนใกล้ตัวแน่
เลย
เยื้อเฉินไม่ได้ตอบกลับ แต่นัยน์ตาของเขานั้นเต็มไป ด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อนวุ่นวายเต็มไปหมด ถ้าเยซื้อเฉินออกไป เวินลั่วฉิงต้องได้ยินเสียงการ
เคลื่อนไหวแน่ๆ
เงินลั่วฉิงขมวดคิ้วเล็กน้อย ใบหน้าเต็มไปด้วยความ สงสัย ดึกขนาดนี้แล้วเขาจะออกไปทำอะไร?
เวินลั่วฉิงเปลือกตากระตุกเล็กน้อย เธอรู้สึกว่ามันมี พิรุธอะไรแปลกๆ แต่สำหรับเธอในตอนนี้แล้วเรื่องที่ สำคัญที่สุดของเธอคือเด็กๆทั้งสองคน
ดูจากสถานการณ์ในตอนนี้แล้ว พรุ่งนี้เธอคงไปส่ง
เด็กๆทั้งสองไม่ได้แล้ว
เป็นลั่วนิ่งโทรไปหาเห่อถงถง”ถงถง พรุ่งนี้เธอไปส่งพวกเด็กๆที่โรงเรียนเถอะ ฉัน คงไปไม่ได้แล้ว”
“ทำไม? เกิดอะไรขึ้นหรอ? “เห่อถงถงที่ได้ยินคำพูดนี้ ก็รู้เลยว่าต้องเกิดอะไรขึ้นแน่ๆ ไม่อย่างนั้นพรุ่งนี้เป็น วันแรกที่เด็กๆจะเข้าเรียน ฉิงฉิงไม่มีทางที่จะพลาดแน่ “เรื่องแดงแล้ว” เงินลั่วชิงเบะปากเล็กน้อย พอคิดถึง
ก่อนหน้านี้ที่เห่อถุงถุงเตือนเธอ เธอนั้นไม่ได้ใส่ใจเท่า ไหร่ คิดไม่ถึงว่าจะถูกจับได้เร็วขนาดนี้ “งั้นตอนนี้สถานการณ์เป็นไงบ้าง? เขาไม่ได้ทำอะไร เธอใช่ไหม? “เห่อถงถงตกใจจนเสียงหลง
“แค่ตอนนี้เท่านั้นแหล่ะ ฉันยังปกติดีอยู่ แต่เย่ซือเฉินอ อกไปข้างนอกแล้ว”เงินลั่วชิงที่คิดว่าเย่ซือเฉินออกไป ดึกขนาดนี้ ก็รู้สึกไม่สบายใจ
“ออกไปข้างนอก? ดึกขนาดนี้แล้วเขาจะออกไปทำ อะไร? หรือจะออกไปสืบเรื่องนี้หรือปล่า? ถ้าเขาสืบ ถึงตัวเด็กล่ะจะทำยังไง? “ตอนนี้เห่อถงถงก็กังวลไม่ แพ้เป็นลั่วอึ้งเลย : “ไม่อย่างนั้นให้ฉันส่งเด็กๆกลับ ประเทศMดีไหม”
“เมื่อสองวันก่อนฉันถามพวกเด็กๆแล้ว พวกเขาไม่ อยากกลับไป”เวินลั่วชิงรู้ดีว่าที่พาเด็กๆมาอยู่ที่นี่ทำให้ เยซื้อเฉินจับได้อย่างกะทันหัน แต่เด็กๆทั้งสองคนไม่ อยากกลับไป เธอรู้ว่าเด็กๆทำใจไม่ได้ที่จะจากเธอไป แล้วเธอจะทำใจส่งเด็กๆกลับไปได้ยังไงกัน? “แล้วตอนนี้จะทำยังไงดี? “เห่อถงถงที่ได้ยินเธอพูด แบบนี้ก็ยิ่งกังวล และร้อนใจ
“ฉันคิดว่า ถึงเอาชื่อเฉินจะสืบถึงตัวเด็กๆแล้ว แต่ก็คงไม่ทำร้ายเด็กๆหรอก”เงินลั่วฉิงเม้มปากเล็กน้อย ถึงแม้ ว่าเย่ซื้อเฉินจะเป็นคนที่อันตราย และน่ากลัวมากๆ แต่ ไม่รู้ทำไม เวินลั่วฉิงกลับเชื่อในตัวเขาแปลกๆ เชื่อว่า เขาจะไม่ทำเรื่องที่มันเหลือเกินอะไรแบบนั้น แน่นอนว่า ข้อแรก เย่ซื้อเฉินไม่ใช่ผู้ชายในตอนนั้น
และไม่ใช่พ่อของเด็กๆทั้งสองคนนี้ เขาจะทำร้ายเด็กๆ ยังไงเสือที่ว่าดุร้ายแล้วก็ไม่คิดที่จะ กินลูกตัวเองหรอก แต่เธอเป็นแม่ของเด็กๆ เขาคงไม่ ทำอะไรเธอแน่นอน”เห่อถงถงพูดขึ้นอย่างที่เล่นทีจริง แน่นอนว่า นั่นเป็นผลลัพธ์ที่เห่อถงถงหวังว่าจะได้เห็น “ถ้าคนคนนั้นเป็นเย่ซื้อเฉินจริงๆ ถ้าเขารู้ความจริงขึ้น มา สิ่งแรกที่เขาจะทำคงจะจัดการฉันก่อน ส่วนเรื่อง เด็กๆก็คงจะยอมรับ แต่ฉันกลัวว่าจะได้พบกับเด็กๆ ยากขึ้น คนรวยๆเขาก็เป็นแบบนี้กันหมดไม่ใช่ หรอ? “เป็นลั่วนิ่งจะคิดแต่ด้านดีแบบเห่อถุงถุงไม่ได้มี อีกหลายๆเรื่อง ที่เธอต้องคิดพิจรณาให้ชัดเจน เธอไม่อยากที่จะจากเด็กๆไป แน่นอนว่า เธอหวังว่าเย่ซื้อเฉินจะไม่ใช่ผู้ชายคนนั้น
“ที่รักจ้ะ ทำไมฉันรู้สึกว่าหญ้าตรงสันกำแพงมันเริ่มจะ เอียงๆแล้วนะ”เห่อถงถงที่ได้ยินเธอพูดแบบนั้นแล้ว ก็ ถอนหายใจออกมา และอดไม่ได้ที่จะหยอกล้อ เธอ: “ทำไมเธอถึงได้เชื่อเขาขนาดนี้เนี่ย ? ”
“แต่ถ้าเขาเป็นผู้ชายคนนั้นเมื่อห้าปีก่อน สถานการณ์ ก็ไม่เหมือนกันแล้ว”เงินลั่วชิงกังวลที่สุดก็คือข้อนี้ “ถ้าเกิดเย่ซื่อเฉินเป็นผู้ชานคนนั้นเมื่อห้าปีก่อนจริงๆ แล้วเป็นพ่อของเด็กๆจริงๆละก็ นั่นก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่เมื่อห้าปีก่อน
เห่อถงถงไม่ได้พูดอะไรต่อ ใบหน้าแสดงออกถึงความ กังวลขึ้นมา จริงๆแล้วเรื่องแบบนี้กับบ้านคนรวยเกิด ขึ้นเยอะแยะไป ถ้าเกิดเรื่องลูกนอกสมรสแล้ว ก็จะรับ ไว้แค่เด็ก แต่ไม่รับแม่ไปด้วย ยังมีที่เลวร้ายไปกว่านั้น คือ แอบจัดการแม่ของเด็กๆไปเสีย
ถึงแม้ว่าเย่ซื้อเฉินจะแต่งงานกับฉิงฉิงแล้ว แต่ยังไงมัน ก็ไม่ใช่เพราะความรัก ไม่มีใครรู้ว่าวันข้างหน้าจะเกิด อะไรขึ้น
“ฉิงฉิง ไม่อย่างนั้นเธอก็พาเด็กๆกลับประเทศMไป เลย? “พอเห่อถงถงนึกถึงเรื่องพวกนี้ก็อดไม่ได้ที่จะ รู้สึกกลัว “นอกซะจากว่าการแต่งงานของฉันกับเย่ซื้อเฉินจะจบ
ลง” เงินลั่วนิ่งรู้ดีว่า ตอนนี้เธอคิดจะหนีไปนั้นเป็นไปไม่
ได้ เธอรู้ดีว่าเย่ชือเฉินอันตรายแค่ไหน ถ้าจู่ๆเธอพา
เด็กๆหนีไปกะทันหัน ก็กลัวว่าเรื่องมันจะยิ่งยุ่งยากไป มากกว่านี้ “งั้นเธอก็หมายความว่าจะรอหนึ่งปีงั้นหรอ? เวลาตั้ง หนึ่งปี ไม่มีใครรับรองได้หรอกนะว่าจะเกิดอะไรขึ้น
บ้าง”เห่อถงถงถอนหายใจออกมาอย่างหมดแรง “ไม่ กำหนดเวลาคือหนึ่งปี แต่ถ้าฉันช่วยให้เขาได้ถือ หุ้นบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปได้เร็วขึ้นละก็ การแต่งงานของ พวกเราก็จะจบลงทันที”เงินลั่วฉิงแววตาเป็นประกาย โชคดีที่ในสัญญาเธอระบุข้อนี้เอาไว้อย่างชัดเจน “เธอจะช่วยให้เขาได้ถือหุ้นบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปงั้น หรอ? ตอนนี้คนที่กุมอำนาจที่แท้จริงคือคุณปู่เย่ ตอนนี้เยโปเหวินก็ไม่ได้ยุ่งอะไรอยู่แล้ว คุณปู่เย่ก็ไม่ใช่ว่า จะรับมือได้ง่ายๆ เอมีวิธีหรอ? “ก่อนหน้านี้เห่อถงถงได้ หาข้อมูลของเย่โป่เหวิน ก็เลยได้ค้นดูประประวัติของ ตระกูลเยไปด้วย เพราะฉะนั้นจึงเข้าใจชัดเจน “วางใจได้ มันต้องมีวิธีแน่ๆ”เงินลั่วชิงยกมุมปากเล็ก
น้อย ก่อนหน้าที่เธอจะไปสำนักงานพลเรือน เธอได้ คิดแผนรับมือเอาไว้แล้ว แต่ถ้าหากไม่ใช่ว่าเป็นเพราะ เด็กๆทั้งสองคน เธอก็คงไม่รีบขนาดนี้ พอเธอช่วยให้เย่ซือเฉินได้ถือหุ้นบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป แล้ว ตามสัญญา เย่ซื้อเฉินก็จะหย่ากับเธอทันที ถ้าเป็น แบบนี้แล้ว เรื่องอื่นๆก็จะคลี่คลายลง
แต่สิ่งที่เป็นลั่วฉิงคิดไม่ถึงคือ ตอนนี้เย่ซือเฉินอยู่ที่ สถานีตำรวจแล้ว เธอคิดจะแก้ปัญหาให้เร็วขึ้นหน่อย แต่เธอก็เร็วไม่เท่า เยซื้อเฉิน
“พี่สาม ลายนิ้วมือบนแก้วเอาออกมาได้ง่าย แล้วก็เร็ว ด้วย พี่รออีกหน่อยนะ อีกไม่นานผลก็น่าจะออกมา แล้ว”คุณชายห้าฉิงหยิบแก้วในมือของเย่ซือเฉินขึ้นมา เขากระพริบตาเล็กน้อย ถ้าเขาจำไม่ผิด นี่มันเหมือน แก้วที่บ้านพี่สามมีเลยนี่หน่า?
แก้วของบ้านพี่สามใครจะใช้ก็ได้งั้นหรอ? คนคนนั้นกับพี่สามเป็นอะไรกันแน่?
เพราะคุณชายห้าสิ่งนั้นก็สงสัย เขาเลยทำอย่าง
คล่องแคล่ว และยื่นแก้วน้ำไปให้เจ้าหน้าที่
ทันที: “ตรวจออกมาให้เร็วที่สุด”
คุณชายห้าฉิงอยากรู้มากจริงๆ ว่าคนที่พี่สามสงสัยนั้นเป็นใคร และแน่นอนว่า สิ่งที่เขาอยากรู้ยิ่งกว่าคือ สิ่งที่ พี่สามสงสัยนั้นจะใช่จริงๆหรือเปล่า เย่ซื่อเฉินก็ไม่ได้ไปไหน แล้วก็ยืนอยู่แถวๆนั้น รอผล ตรวจ แต่ไม่รู้ทำไม ในตอนนั้นในใจเขาก็รู้สึกเป็นกังวล ขึ้นมา
