บทที่ 158 คุณชายสามเย่รู้เรื่องแล้ว (2)
เวินลั่วฉิงคิดไม่ถึงว่าดึกป่านนี้แล้วเย่ซือเฉินจะมา ที่นี่ได้และบังเอิญเจอกันอย่างนี้ หากเมื่อกี้เย่ซือเฉิน เร็วอีกหนึ่งก้าว ลิฟต์ก็อาจจะเปิดอีก เย่ซื้อเฉินก็จะเข้า มา พอถึงเวลานั้นกรงว่าเย่ซือเฉินจะจำเธอได้
จำเธอได้? ! เมื่อเงินลั่วฉิงคิดถึงจุดนี้ก็สูดลม หายใจเข้าลึกๆ เมื่อกี้เธอจำเย่ซือเฉินได้ แล้วเย่ซือเฉิน ดูออกว่าเป็นเธอหรือยัง?
ตอนนี้เธอได้แต่งกายที่ไม่เหมือนกับตอนที่อยู่กับ ซื้อเฉิน สามารถพูดได้ว่าต่างกันราวฟ้ากับดิน ถ้าพูด ตามหลักแล้วเย่ซื้อเฉินไม่น่าจะดูเธอออก
แต่เป็นลั่วฉิงก็รู้สึกไม่สบายใจ เธอนึกถึงตอนที่ ซื้อเฉินจ้องมองช่องว่างระหว่างประตูลิฟต์ พูดให้ถูก ต้องคือเขาน่าจะจ้องมองเธอผ่านช่องว่างระหว่างประตู ลิฟต์ต่างหาก
ตอนนั้นมือของเย่ซือเฉินยื่นไปกดปุ่มลิฟต์อย่าง รวดเร็วและเร่งรีบ เห็นได้ชัดว่าเป็นการกระทำอย่าง กะทันหัน
เธอรู้ดีว่าเย่ซื้อเฉินเป็นคนที่ทำอะไรอย่างมั่นคง ไม่หวั่นเกรงต่อคลื่นมรสุมอะไรทั้งนั้น ถ้าเป็น เหตุการณ์ปกติเมื่อลิฟต์ปิดได้แล้ว เย่ชือเฉินคงไม่รีบ ร้อนไปกดให้เปิดอีกหรอก
และเล่ากันว่าคุณชายสามเย่นั้นไม่เจ้าชู้และไม่ ชอบคลุกคลีอยู่กับคนแปลกหน้า แต่เขาเห็นว่าในลิฟต์ มีคนอยู่และเป็นผู้หญิงอีก ถ้าปกติเขาคงไม่รีบจะกด ปุ่มเปิดลิฟต์หรอก
ดังนั้น เขาจำเธอได้หรือ? !
ถึงแม้ว่าเป็นลั่วนิ่งจะรู้ว่ามีความเป็นไปได้น้อย มากๆและเป็นการคาดไม่ถึงอย่างมาก แต่การกระทำ ก่อนหน้านี้ของเย่ซือเฉินทำให้เธอต้องสงสัยความเป็น ไปได้นี้
เวินลั่วฉิงเดาไม่ผิด เย่ซือเฉินจำเธอได้แล้ว พูดให้ ละเอียดคือเย่ซื้อเฉินไม่ใช่จำใบหน้าของเธอได้ แต่จะ ท่าทางที่โดดเด่นไม่เหมือนใครของเธอได้ต่างหาก
ถึงแม้จะมีลิฟต์กั้นไว้ และถึงแม้จะมองผ่านแค่ช่อง ว่างของประตูลิฟต์ก็ตาม เขายังคงดูออกว่าคนข้างใน ลิฟต์นั้นเป็นเธอ
ถึงแม้จะไม่แน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่เขาก็มั่นใจ ประมาณแปดเก้าสิบเปอร์เซ็นต์
และถึงแม้จะไม่มั่นใจ ขอแค่มีเพียงความเป็นไปได้ ไม่กี่เปอร์เซ็นต์ เขาก็จะไม่ให้เธอไปง่ายๆ
ตอนนี้ลิฟต์ส่วนตัวได้ลงไปแล้ว ลิฟต์ตัวอื่นยังไม่ ขึ้นมา เขาจึงได้แต่รอ
แน่นอน เขาจะไม่รออยู่เฉยๆเป็นอันขาด นาทีต่อมา เย่ซื้อเฉินรีบเอามือถือออกมาโทร
“เฝ้าลิฟต์ทุกตัวไว้ให้ดีๆและบันไดเข้าออกด้วย อย่าให้ใครเดินออกไปเด็ดขาด” เมื่อรับสาย เย่ซือเฉิ นก็สั่งการทันที
ตอนนี้เป็นเวลาตีสอง ไม่ค่อยมีคนเข้าออก ดังนั้น จึงเป็นการปฏิบัติการที่ไม่ยากนัก
“รับทราบครับ” เมื่อได้ยินเสียงประธานของตน ผู้ จัดการที่อยู่เวรก็ไม่กล้าสะเพร่าแม้แต่น้อย
“ปิดทางเข้าออกของโรงแรมทั้งหมด รวมทั้งชั้น ใต้ดินด้วย อย่าให้ใครออกไปเด็ดขาด” เพื่อความ ปลอดภัย เย่ซื้อเฉินเสริมอีกหนึ่งประโยค
หน้าผากของผู้จัดการที่อยู่เวรเหงื่อแตก เป็นใคร กันที่ขัดใจท่านประธาน ทำให้ท่านประธานตามจับสัก ใหญ่โตอย่างนี้?
ขัดใจท่านประธานแล้วคิดจะหนีไปได้หรือ? เขาแอบอธิฐานให้แก่คนผู้นั้นหนึ่งวินาที ซื้อเฉินหรี่ตาขึ้น ครั้งนี้เขาจะไม่ให้เธอหนีไปได้
เป็นอันขาด! !
ที่นี่เป็นถิ่นของเขา ห้าปีก่อนเธอหนีไปได้หนึ่งครั้ง เขาไม่เชื่อว่าครั้งนี้จะให้เธอหนีไปได้อีก
เยซื้อเฉินได้โทรศัพท์อีก
“ตอนนี้แถวThe Kerry Centerมีการลาดตะเวน กันไหม? ” เมื่ออีกฝ่ายหนึ่งรับสาย เขาก็พูดเข้าประเด็นเหมือนนิสัยปกติของเขา
“มีอาสาสมัครลาดตระเวนตลอด 24 ชั่วโมง คุณ ชายห้าฉิงถูกปลุกให้ตื่น ได้ยินคุณชายสามเย่พูดก็เกิด ความงุนงง” พี่สาม เกิดอะไรขึ้น ? ทำไมจู่ๆก็ถามเรื่องนี้ ขึ้นมา? ”
“ให้พวกเขามาที่The Kerry Center ในเวลาที่เร็ว ที่สุด ให้ปิดทางเข้าออกทั้งหมดของ The Kerry Center รวมทั้งลานจอดรถชั้นใต้ดินด้วย อย่าให้ใคร ออกไปเด็ดขาด”คุณชายสามเย่พอทำอะไรขึ้นมาก็จะ ไม่มีขาดตกบกพร่องเลย จะไม่อนุญาตให้มีข้อผิด พลาดอะไรทั้งนั้น เธออยากจะหนีงั้นเขาจะวางกับดัก ไว้รอเธอก็แล้วกัน
“พี่สาม เกิดอะไรขึ้นกันแน? พี่สามจะจับใครเห รอ? “คุณชายห้าฉิงตกตะลึง สามารถทำให้พี่ชายสาม น้ำผู้คนมากมายออกมา มันไม่มีบ่อยๆ
“ผู้หญิงในสถานีตำรวจครั้งก่อน”เย่ซือเฉินแอบ กัดฟันพูด อีกฝ่ายหนึ่งของสายยังแอบได้ยินเสียง กัดฟันอีกด้วย
เขารู้ว่าผู้หญิงในลิฟต์เมื่อสักครู่นี้เป็นเธอ! ! เธอยังคิดจะหนีไปไหน “ผู้หญิงในสถานีตำรวจครั้งก่อน? “น้ำเสียงของ
คุณชายห้าฉิงสูงขึ้นอย่างตื่นเต้น “พี่สามหมายถึงMrs Tangหรอ? พอดีเลย ตอนนี้ผมมีคดีที่จัดการยากอยู่”
คุณชายสามเย่ไม่รอให้คุณชายห้าฉิงพูดจบก็วาง สายเลย เห็นได้ชัดว่าคุณชายสามเย่ไม่อยากฟังคำพูด ไร้สาระพวกนั้น แน่นอนว่า เขารู้ว่าคุณชายห้าฉิงจะ จัดการเตรียมได้เป็นอย่างดี
ครั้งนี้ เขากระจายคนล้อมรอบให้ทั่วถึงรอเธอแล้ว กัน! !
ขณะนี้ในลิฟต์ส่วนตัว ถึงแม้ว่าสีหน้าของ เวินลั่วฉิ่งไม่เปลี่ยนแปลง แต่ในใจกลับเป็นกังวลยิ่งนัก เธอกลัวว่าเย่ซื้อเฉินจะดูเธอออกจริงๆ
ถ้าเยซื้อเฉินดูเธอออกจริงๆ ต้องไม่ปล่อยเธอออก ไปง่ายๆแน่ๆ
ถ้าเป็นคนอื่นอยากจะรั้งเธอก็จะไม่ง่ายหรอก แต่ เมื่อเป็นเย่ซือเฉินจึงไม่เหมือนกัน ตอนนี้เธอรู้ความสา มารถของเย่ซื้อเฉินดี
ผู้ชายคนนี้อันตรายมาก ถ้าสามารถเลือกได้เธอ จะไม่ปิดบังเขา แต่เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องเฉพาะกับเธอ คนเดียว แต่เกี่ยวพันถึงชีวิตความปลอดภัยของซ่งหยุ นไปจนกระทั่งกลุ่มของพวกเธอด้วย และยังมีข้อมูล ลับในมือเธออีก
ยิ่งไปกว่านั้นข้างนอกยังมีคนจับตามองอยู่อีก
ด้วย…. ดังนั้นเธอจึงต้องไม่ถูกเย่ซือเฉินจับได้ที่นี่ จะต้องไม่ให้ใครเห็นเธอด้วย
กำลังมองตัวเลขที่ลดลงอย่างรวดเร็ว จู่ๆเธอก็คิด อะไรได้ สีหน้าจึงเปลี่ยนเล็กน้อย จากนั้นก็รีบกดไปที่ ชั้น 2
ในหลายๆเรื่องกันไว้จะดีกว่าแก้
“ผู้จัดการครับ ทุกทางเข้าออกได้จัดให้มีคนเฝ้าไว้ แล้วครับ จะไม่ให้ใครออกไปได้ครับ”เมื่อลิฟต์เปิดมา หยุดที่ชั้น 2 เป็นลั่วนิ่งก็ได้ยินเสียงที่ส่งมาจากชั้นที่ 1
เป็นลั่วนิ่งสูดลมหายใจเข้าลึกๆ หากเมื่อกี้เธอลง ไปที่ชั้น 1 ก็จะกลายเป็นแมงเม่าบินเข้ากองไฟ ยากที่ จะโบยบินหนีไป
เธอคิดไม่ถึงเลยสักนิดว่าเย่ซื้อเฉินจะเร็วขนาดนี้ สามารถจัดการเตรียมพร้อมทุกอย่างได้ในเวลาอันสั้น
ในเมื่อเขาสามารถจัดการทุกอย่างได้ในเวลาอัน สั้น แสดงว่าเขามีอิทธิพลในโรงแรมแห่งนี้มาก ไม่ว่า เธอจะลงไปหรือขึ้นไปก็มีแต่ตายสถานเดียว
เธอเดาว่า อีกไม่นานเย่ซื้อเฉินต้องลงมาแน่ๆ พอ ถึงเวลานั้นเธอจะหนีไหนได้?
ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าได้ล้อมคนไว้หมดแล้ว แค่รอ เธอไปเข้ากับดักเฉยๆ?
เวลานี้ลิฟต์ของเย่ซื้อเฉินถึงชั้นที่ 8 แล้ว เวินลั่วฉิงเดินออกจากลิฟต์ส่วนตัว เห็นลิฟต์อื่นทุกลิฟต์แสดงให้เห็นว่าอยู่ที่ชั้น 1 เห็นได้ชัดว่ามีคนรอ ขวางเธออยู่ที่หน้าลิฟต์ชั้น 1
มุมปากเธอยกขึ้น มีหนึ่งในนั้นกดปุ่มขึ้นมาหยุดอยู่ ที่ชั้น 2
เวินลั่วฉิงเดินเข้าลิฟต์แล้วกดปุ่มชั้นที่ 48 แต่ว่า ตอนที่ลิฟต์กำลังจะปิดเธอได้กดปุ่มเปิดประตู จากนั้น ก็รีบออกจากลิฟต์มา
