บทที่ 214 คุณชายสามเย่ เก่งกาจ (2)
“ถังหลินพวกเรานับถือเป็นพี่น้องกันมา 29 ปีแล้วนะ”ตวงตา ของเยซื้อเฉินหรี่ขึ้น จ้องมองเขาอย่างเย็นชา ฟังผิวเผินอาจ จะไม่ใช่คำพูดอะไร แต่กลับซ่อนพลังการข่มขู่ไว้
ถือได้ว่าเขากับถังหลินเติบโตมาจากใต้หลังคาเดียวกัน เพราะทั้งสองตระกูลมีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้น ดังนั้นจึงอยู่ ด้วยกันฉันท์พี่น้องมาตั้งแต่เกิด ซึ่งความเป็นจริงแล้วถังหลิน โตกว่าเขาแค่ไม่กี่เดือนเอง
“อืม นานพอสมควร” ถังหลินไม่สนใจการข่มขู่ของเยชื่อ เฉิน และจงใจจะเปลี่ยนแปลงความหมาย หางคิ้วเขายกขึ้น สีหน้ามีความเคร่งเครียดเล็กน้อย แล้วพูดเสริมอีกหนึ่ง ประโยคอย่างช้าๆ “เริ่มรู้สึกเบื่อแล้วใช่ไหม?
เยซื้อเฉิน “..”
“ถังหลิน พี่มีเป้าหมายอะไร? “เย่ซื่อเฉินรู้ว่าถังหลินไม่ใช่ คนแบบนั้น ดังนั้นถังหลินทำอย่างนี้ต้องมีเป้าหมายอื่น แน่นอน
“จะมีเป้าหมายอะไร? พี่ไม่ใช่น้องนะ พี่ก็แค่ชอบฉิงฉิง รอ ให้ฉิงฉิงกลับเข้ามาแล้ว พี่จะคุยกับเธอดีๆ “ถังหลินหัวเราะ อย่างร่าเริง
คำพูดนี้มีความหมายสองแง่สองง่าม..
เป้ซื่อเฉินจ้องมองเขาอย่างดุดัน จากนั้นก็ลุกขึ้นเดินออก
ไป
จะคุยกับเธอดีๆ? ฝันลมๆแล้งๆแล้ว เห็นเขาตายแล้วเห
รอ?
เห็นเยซือเฉินออกไปอย่างโกรธเคือง หางคิ้วของถังหลิน ยกขึ้นอย่างชอบใจ
ดูเหมือนว่าขอแค่ดึงเงินลั่วชิงมาเกี่ยวข้อง เย่ซือเฉินก็จะ สูญเสียความใจเย็น
ขอถามหน่อยว่าเย่ซื้อเฉินที่ใจเย็นสุขุม วางแผนการณ์ใกล ไปไหนเสียแล้ว?
เขากับเย่ชื่อเฉินรู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก เป็นครั้งแรกที่เห็น เย่ซื้อเฉินโกรธเคืองอย่างนี้
หรือเป็นลั่วอึ้งจะเป็นคนที่สวรรค์ส่งมาปราบเย่ซือเฉินกัน นะ มันช่างน่าสนใจจริงๆ ! !
ถ้าหากเป็นเช่นนี้ เขาคงต้องตั้งตารอดูละครเรื่องนี้ให้ ละเอียด เมื่อถึงจุดสำคัญยังสามารถช่วยเติมพริกเติมเกลือ ได้อีก
หลังจากที่ออกจากห้องวีไอพี เย่ซือเฉินดึงเนคไทแรงๆ แต่ กลับรู้สึกอึดอัดกว่าเดิม
ให้ตายเถอะ วันนี้เขาไม่ควรพาเธอมาพบถังหลินเลย แต่ว่าถังหลินต้องการจะทำอะไรกันแน่?
ไม่ว่าถังหลินกำลังคิดอะไรอยู่ วันหลังคงต้องให้เธออยู่ ห่างๆถังหลินจะดีกว่า
เงินลั่วชิงยังไม่กลับมา ตอนนี้เย่ซื่อเฉินไม่มีความอดทนจะ รอแล้ว จึงได้เดินไปที่ห้องน้ำ
เวินลั่วฉิงเดินออกมาพอดี เขาเดินเข้าไปดึงมือเธอ แล้วพา ออกไปข้างนอก”ไป กลับบ้านกัน”
“ไม่บอกพี่ใหญ่สักคำเลยหรือค่ะ? พี่ใหญ่ไปหรือยัง? ” เงินลั่วชิงรู้สึกแปลกใจ จะไปแล้วเหรอ? ไปง่ายๆอย่างนี้เลย
หรอ?
“ไม่ต้อง วันหลังอยู่ห่างถังหลินไว้ เขาเป็นสุนัขจิ้งจอกใน หนังมนุษย์อย่าให้ภายนอกของเขาหลอกเอาได้”เวลานี้เย่ชือ เฉินอารมณ์ไม่ดี ดังนั้นน้ำเสียงจึงหนักหน่อย
บัดนี้เวินลั่วฉิงเรียกว่าพี่ใหญ่สักสนิทปาก ยิ่งทำให้เขา หดหูใจ
เป็นลั่วนิ่งมองเขาอย่างตกตะลึง เธอรู้ดีว่าถังหลินเป็นคน ยังไง
แต่ว่าทำไมเขาถึงโมโหกะทันหันอย่างนี้ และพูดมีอคติกับ เขามากเลย ถังหลินทำท่าไหนถึงทำให้เขาโมโหมากอย่างนี้นะ?
หรือหลังจากที่เธอออกไป ทั้งสองก็พูดกันไม่ถูกคอ? ถึงแม้จะคุยไม่ถูกคอ แต่เขาก็ไม่จำเป็นต้องโมโหขนาดนี้
เนี้ย? เขาไม่น่าจะเป็นคนที่เก็บอารมณ์ไม่อยู่นะ
เห็นทำทีของเขาเป็นเช่นนี้ เวินลั่วชิงก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ มันเป็นเรื่องระหว่างพี่น้องของเขา เธอไม่ควรเข้าไปก้าวก่าย
เพียงแต่เธอนึกถึงถังหลินสั่งอาหารเต็มโต๊ะ มันเป็นของ โปรดที่เธอชื่นชอบเกือบทั้งหมดเลย
ถังหลินรู้เรื่องพวกนี้ได้อย่างไรกัน? เห็นได้ชัดว่าถังหลิน
ไปสืบประวัติของเธอมาก่อนแล้ว!
แต่ทว่าทำไมถังหลินจึงต้องสืบหาประวัติของเธอล่ะ?
ระหว่างทางกลับบ้าน เย่ซื้อเฉินขับรถอย่างเชื่องช้าไม่รู้ กำลังคิดอะไรอยู่
เขาใช้เวลาขับรถจากหมิงเจ๊ถึงบ้านมากถึงหนึ่งชั่วโมง
ครึ่ง
เขาไม่พูด เป็นลั่วนิ่งก็นิ่งเงียบไว้ไม่ไปรบกวนเขา
หลังจากที่กลับถึงคฤหาสน์ เวินลั่วฉิงเพิ่งลงจากรถ มือถือ ของเย่ซื้อเฉินก็ดังขึ้น
เย่ซื่อเฉินมองเบอร์ที่แสดงบนหน้าจอแวบหนึ่ง แล้วมองหลังของเวินลั่วชิงที่เธอเดินไปไกลพอสมควรแล้ว เขาจึงจะ
รับสาย
“สืบได้แล้วครับ ตอนนั้นเขาอยู่ที่ชั้น 5 มีหญิงสาวคนหนึ่ง ถ่ายรูปเขาเก็บไว้ เพราะหญิงสาวคนนี้ยังอยู่ที่ห้างสรรพ สินค้า ดังนั้นพวกเราจึงได้รูปถ่ายมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นผม เอารูปถ่ายให้คนที่อยู่สนามบินสืบต่อ แอร์โฮสเตสสาวพูด อย่างมั่นใจว่าเขาชื่อดังไปเซียน เขาได้นั่งเครื่องบินมาจาก ประเทศ MถึงเมืองA
ผู้ชายคนนี้มีหน้าตาที่หล่อเหลาในฉบับของตัวเอง ดึงดูด ใจผู้พบเห็นยิ่งนัก ดังนั้นแอร์โฮสเตสสาวจึงจำได้อย่าง แม่นยำ น่าจะไม่มีข้อผิดพลาดครับ”
“จุดเด่นทั้งหมดก็เข้าข่ายคุณสมบัติที่ท่านเคยบอกไว้ด้วย ครับ ตอนนั้นเขาจ้องมองแต่ที่ชั้น 1 ด้วยท่าทางที่น่ากลัว เหมือนกำลังโกรธอยู่ครับ”อีกฝั่งหนึ่งของสายพูดเสริมขึ้นมา อีกหนึ่งประโยค
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่ซื้อเฉินยิ่งมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าไม่ผิด
แน่นอน
หล่อมาก? มีสไตล์เป็นของตัวเอง? ดึงดูดใจ?
หล่อกว่าเขาไหมล่ะ? จะมีสไตล์กว่าเขาเหรอ? จะดึงดูด ใจกว่าเขาไหม?
ลูกน้องได้ส่งรูปถ่ายมาให้ดู เมื่อเยชื่อเฉินเปิดออกมาดู แวบหนึ่งดวงตาก็ลุ่มลึก แต่นาทีต่อมามุมปากก็ยกขึ้นเล็ก น้อย
เมื่อรู้ว่าเป็นใครแล้ว แถมยังอยู่ที่เมืองจีน งั้นต่อจากนี้
ก็..
“ไม่ว่าจะใช้วิธีไหนก็หาตัวเขามาให้ผมให้ได้”เยซื้อเฉิน จ้องมองดูรูปถ่าย ดวงตาที่เย็นชาก็ค่อยๆหรี่ขึ้น
หน้าตาก็ใช้ได้อยู่ แต่จะมีประโยชน์อะไร ตอนนี้เวินลั่วฉิง เป็นภรรยาของเขา เป็นผู้หญิงของเขา
คิดจะมาแย่งกับเขา ฝันไปเถอะ!
“เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการแปลงตัวและหล่นซ่อน ท่าน จะมาดูด้วยตัวเองไหมครับ”อีกฝั่งหนึ่งของสายสามารถ ประเมินคู่กรณีได้ในเวลาที่สั้น จึงถือว่าเก่งกาจมากๆเลย
เย่ซื่อเฉินลงจากรถก็ส่งเป็นลั่วนิ่งเข้าบ้าน แต่ตัวเองกลับ ไม่เข้าไป”ผมออกไปข้างนอกสักครู่”
“ค่ะ”เงินลั่วฉิงหยุดชะงัก ตอบด้วยน้ำเสียงบางเบาแล้วไม่
ได้พูดอะไรมากอีก
เมื่อกี้เธอได้ยินเสียงมือถือของเขาดังขึ้น แต่เธอไม่ได้คิด อะไรมาก และเมื่อกี้เธอยังสังเกตเห็นท่าทีที่มีพิรุธของเย่ชื่อ เฉินอีกด้วย
ถึงแม้เยซื้อเฉินจะปิดบังเก่งขนาดไหน แต่เธอก็สังเกตเห็น
แล้ว
เธอรู้สึกว่าเมื่อกี่ที่เยซือเฉินรับสายนั้นคุยเรื่องที่เกี่ยวข้อง กับเธอ ดังนั้นตอนนี้เขาออกไปทำธุระก็ต้องเกี่ยวข้องกับเธอ อย่างแน่นอน
เธอไม่ได้คิดมากไป มันเป็นความสามารถของเธออยู่แล้ว เธอถนัดเรื่องการสังเกตพวกนี้มากอยู่แล้ว
เย่ซื่อเฉินให้คนไปสืบเรื่องของเธอที่ประเทศ M และให้คน ติดตามเธอ จนกระทั่งพาเธอไปพบถังหลินเพื่อจะสืบเธอ เรื่องราวทั้งหมดนี้ล้วนทำให้เป็นลั่วนิ่งรู้สึกว่ามีอันตราย
และยังเป็นอันตรายที่ร้ายแรงอีกด้วย
เขาสืบเธอ คงต้องสืบไปถึงกลุ่มของพวกเธอคนอื่นๆ แน่นอน คนในกลุ่มล้วนมีความลับเก็บซ่อนอยู่ หากถูกเปิด เผยจะเป็นอันตรายได้
และยิ่งไปกว่านั้นสถานะของเย่ซื้อเฉินก็ไม่ธรรมดาเสียเลย เธอจะไม่มีวันให้คนอื่นต้องมาเดือดร้อนด้วยเป็นอันขาด และยังมีลูกๆทั้งสองคนของเธออีก เธอไม่อยากให้สถานะ ของลูกๆเธอถูกเปิดเผย
ดังนั้น เธอจึงต้องหาวิธีหยุดยั้งไม่ให้เกิดปัญหาใดๆขึ้นมา
อันที่จริงเป็นลั่วนิ่งรู้ดีว่า ทางที่ดีที่สุดคือพาลูกรักทั้งสอง ของเธอกลับไปที่ประเทศ Mโดยเร็วที่สุด เย่ชือเฉินจะได้สืบ ไม่สะดวก
แต่ตอนนี้เธอยังไปไม่ได้ เธอลงนามเซ็นสัญญาด้วยตัวเอง เธอต้องทำตามกฎกติกา
พวกเขาแต่งงานกันในนาม ในสัญญาเขียนไว้อย่าง ชัดเจนแล้วว่าระยะเวลามากสุดหนึ่งปี ระหว่างนั้น หากเย่ซือ เฉินสามารถได้หุ้นส่วนของบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปมาครองก็ถือ เป็นอันสิ้นสุดสัญญา ดังนั้น….
