บทที่ 566 หญิงร้ายชายเลวถูกตบหน้าอย่างจัง (3)
เวินจีหยันรีบพยักหน้า ดวงตาฉายรอยยิ้มหลายส่วน เขารู้สึกว่าเวินลั่วฉิงนั้นหลอกง่ายมาก ครั้งนี้เขาจะรวยกันใหญ่แล้ว
“ฉิงฉิง ลุงเป็นลุงแท้ๆของหนูนะ ต้องคิดเพื่อหนูทุกอย่างอยู่แล้ว ไม่งั้นลุงก็ไม่มายุ่งเรื่องยุ่งยากพวกนี้หรอก”หลี่หยุนมองเวินลั่วฉิงอย่างแอบดีใจเหมือนกัน
เวินหรวนหรวนกับเวินจื่อหลงก็ดีใจเกือบจะคลั่ง รู้สึกว่าเวินลั่วฉิงหลอกง่ายเหลือเกิน
“ไม่ถูกสิ คุณปู่บอกหนูว่าราคาหุ้นของบริษัทเวินซื่อกรุ้ปกำลังเพิ่มสูงขึ้นนี่ค่ะ คุณปู่บอกว่าหุ้นในมือของหนูมีราคามาก ไม่น่าจะขายได้แค่ไม่กี่ล้าน”เวินลั่วฉิงขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะมองไปยังพวกเขาด้วยใบหน้าที่สงสัยอย่างพอเหมาะพอควร
หลี่หยุนได้ยินคำพูดของเธอก็หยุดชะงัก แอบด่าคุณปู่ที่ชอบยุ่งมากในใจ แต่ใบหน้ายังคงเผยรอยยิ้มอยู่ตลอดเวลา “ใช่ เมื่อกี้เพิ่มสูงขึ้นมาเล็กหน่อย แต่ใครจะไปรู้ว่า เรื่องหุ้นพวกนี้เดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลง เมื่อกี้เพิ่มขึ้น แต่ตอนนี้ลงมาอีกแล้ว”
“ใช่แล้ว ลงอีกแล้ว แถมยังลงต่ำมากๆ เกรงว่าแม้แต่ไม่กี่ล้านก็อาจจะขายไม่ออกไปล่ะสิ”เวินจีหยันรีบพูดคล้อยตามหลี่หยุน ระหว่างที่พูดเขาก็ให้เวินจื่อหลงนำหุ้นที่ราคาตกของบริษัทอื่นให้เวินลั่วฉิงดู “ฉิงฉิงดูสิ ลงหนักมาก ดังนั้นหากอยากได้กำลังก็รีบขายโดยเร็ว ยิ่งเร็วยิ่งดี”
“พี่สาว ฟังคำพูดของคุณพ่อฉันเถอะ พ่อไม่หลอกพี่หรอก”เวินหรวนหรวนอดเกลี้ยกล่อมขึ้นมาไม่ได้
เห็นได้ชัดว่าครอบครัวนี้นึกว่าเวินลั่วฉิงเป็นคนโง่เขลาจริงๆ
“ฉิงฉิง อันนี้เป็นหนังสือมอบอำนาจ หนูเซ็นชื่อตรงนี้ ลุงจะเป็นคนไปดำเนินการแทนหลังจากนี้เอง หนูไม่ต้องปวดหัวอะไรทั้งนั้น
ลุงจะจัดการแทนทุกอย่างเอง”หลี่หยุนนำหนังสือมอบอำนาจจะเพิ่งเขียนเสร็จให้เวินลั่วฉิงดู
พวกเขาเตรียมการได้รัดกุมมาก แน่นอนหนังสือมอบอำนาจคือวัตถุประสงค์หลักของพวกเขา ขอเพียงเวินลั่วฉิงเซ็นชื่อ เวินจีหยันจะเป็นผู้จัดการเรื่องทุกอย่างแทน
เวินลั่วฉิงมองหนังสือมอบอำนาจแวบหนึ่ง พลางยกมุมปากขึ้นมายิ้มเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
“ฉิงฉิงหนูรีบลงชื่อเลย รักษาโอกาสตอนยังขายได้หลายล้านไว้ให้ดี หากยังเสียเวลาต่อไป กลัวจะไม่ได้แม้กระทั่งเงินไม่กี่ล้านแล้วล่ะ”เวินจีหยันเห็นเธอไม่ตอบสนอง จึงได้เร่งรัดขึ้นมา
“ช่างเถอะ หนูไม่ขายดีกว่า ตอนนี้หนูก็ไม่ได้ขาดเงินไม่กี่ล้านบาทพวกนี้อยู่แล้ว”เวินลั่วฉิงดันหนังสือรับรองในมือของหลี่หยุนกลับไป พลางโบกมืออย่างไม่ได้สะทกสะท้านอะไร
“ฉิงฉิง ฉิงฉิง ลุงช่วยหนูคิดว่าทางออก ไม่น่าว่าอาจจะขายได้ราคาสูงกว่านี้ก็ได้ เผลอๆอาจจะได้หลายสิบล้านเลยนะ”หลี่หยุนได้ยินคำพูดของเวินลั่วฉิง นึกว่าเวินลั่วฉิงรู้สึกเงินน้อยจริงๆ เธอจึงตัดสินใจเพิ่มตัวเลขขึ้นมาอีกสักนิดหนึ่ง
เพื่อให้ได้เงินหลายร้อยล้านมา ใช้ไม่กี่สิบล้านแลกมาก็ถือว่าคุ้มค่าอยู่
และอีกอย่าง ขอเพียงหลอกให้เวินลั่วฉิงเซ็นหนังสือมอบอำนาจได้ วันหลังคำของพวกเขาก็จะถือเป็นคำขาด
“คุณปู่บอกว่าไม่ให้หนูขาย ให้หนูเก็บไว้ดีๆค่ะ”เวินลั่วฉิงเห็นท่าทางของหล่อนก็อดหัวเราะเยาะอยู่ในใจไม่ได้ กิริยาเช่นนี้ของหลี่หยุนช่างอัปยศเสียจริง
ได้ยินคำพูดของเวินลั่วฉิง หลี่หยุนกัดฟันกรอด คุณปู่มายุ่งไม่เข้าเรื่องอีกแล้วเหรอ ไอ้ตาเฒ่าทำไมยังไม่ตายเสียทีนะ
“ฉิงฉิง หนูต้องรู้ว่าตอนนี้บริษัทเย่อซื่อกรุ้ปกว้านซื้อหุ้นของบริษัทเวินซื่อกรุ้ปแล้ว คุณชายสามเย่เลื่องชื่อในด้านความเจ้าเล่ห์มาก
หุ้นในมือของลุงก็ถูกเขาแย่งไปนั่นแหละ ต่อจากนี้คงต้องมาแย่งในส่วนของหนูอย่างแน่นอน ขนาดลุงยังไม่ใช่คู่ต่อสู้กับเขาเลย หนูเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็กๆจะรับมือเขาได้ยังไง ลุงเป็นห่วงหนูจริงๆนะ”
“ใช่ ฉิงฉิง หนูไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนพวกนั้นเด็ดขาด พอถึงเวลานั้นหนูจะถูกพวกเขากัดกินจนไม่เหลือแม้แต่กระดูก หุ้นในมือของหนูก็จะรักษาไว้ไม่ได้ และยังเกรงว่าอาจอันตรายถึงชีวิต ดังนั้นหนูมอบหมายให้ลุงของหนูช่วยจัดการแทนจะเหมาะสมที่สุดนะ”หลี่หยุนเกลี้ยกล่อมเวินลั่วฉิงต่อ เพียงแต่น้ำเสียงของเธอในตอนนี้มีความร้อนรนอย่างเห็นได้ชัดเจน
“เย่ซือเฉินน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ？”หางคิ้วของเวินลั่วฉิงยกขึ้นเล็กน้อย เธอยอมรับว่าเย่ซือเฉินโหดร้ายอยู่บ้าง อำมหิตเล็กน้อย แต่เวลาที่เย่ซือเฉินทำการค้ามักจะเปิดเผย มีหลักธรรมและมีสัจจะอยู่เสมอ ไม่เช่นนั้นธุรกิจของเขาจะขยายใหญ่โตได้อย่างไร？
“แน่นอน หนูไม่รู้ว่าเย่ซือเฉินมีคนโหดเหี้ยมอำมหิต เจ้าเล่ห์มากอุบายโดยไม่สนวิธีจะสกปรกแค่ไหน เพื่อจะได้ในสิ่งที่เขาปรารถนา เขาสามารถฆ่าคนได้เลย ได้ยินมาว่าเขาฆ่าคนมาไม่น้อย ดังนั้นตอนนี้หุ้นส่วนร้อยละสามสิบห้าของหนูที่บริษัทเวินซื่อกรุ้ปเป็นเรื่องที่อันตรายเป็นอย่างยิ่ง หากเย่ซือเฉินทำร้ายหนู เพราะอยากได้หุ้นส่วนขึ้นมา พอถึงเวลานั้น……”บัดนี้หลี่หยุนอยากจะขู่ให้เวินลั่วฉิงหวาดผวา เธอก็พยายามสุดขีด เพื่อจะให้เวินลั่วฉิงเซ็นหนังสือมอบอำนาจฉบับนี้
“ป้าหมายความว่า เย่ซือเฉินจะฆ่าหนู เพราะอยากได้หุ้นส่วนของหนู？”ดวงตาเวินลั่วฉิงลุ่มลึก น้ำเสียงแฝงความเย้ยหยันไว้หลายส่วน
“แน่นอน ก่อนหน้านี้เพราะเย่ซือเฉินอยากได้หุ้นของคุณลุงหนู เขาเกือบทำให้ลุงตายแล้ว ดังนั้นรีบมอบอำนาจทุกอย่างให้ลุงของหนูไปจัดการแทนโดยเร็วเถอะ ไม่เช่นนั้นพอบริษัทเย่อซื่อกรุ้ปลงมือก็จะสายไปเสียแล้ว”หลี่หยุนไม่ได้สังเกตน้ำเสียงเย้ยหยันของเวินลั่วฉิง เพียงแต่คิดว่าน้ำเสียงของเวินลั่วฉิงเมื่อสักครู่เป็นการหวาดกลัวเท่านั้น
“คุณหนูใหญ่ครับ เลขาหลิวของบริษัทเย่อซื่อกรุ้ปต้องการเข้าพบคุณครับ”ประจวบกับพ่อบ้านเดินเข้ามารายงานต่อหน้าเวินลั่วฉิงอย่างนอบน้อมหนึ่งประโยค
“ดูสิ ป้าว่าแล้วเชียว บริษัยเย่อซื่อกรุ้ปไม่ปล่อยหนูไปแน่ๆ เลขาหลิวมาครั้งนี้ต้องมาบีบเอาหุ้นส่วนร้อยละสามสิบห้าในมือของหนูแน่ๆ ตอนนี้หนูเชื่อป้าได้แล้วใช่ไหม？”
หลี่หยุนได้ยินคำพูดของพ่อบ้าน ดวงตาพลันกะพริบ เธอรู้สึกว่าการมาเยือนของเลขาหลิวในตอนนี้เป็นโอกาสทองของเธอ ซึ่งคำพูดนี้เปล่งออกมาจากใจ เพราะเธอนึกว่าเลขาหลิวมาบีบให้เวินลั่วฉิงเอาหุ้นส่วนในมือออกมา
“ฉิงฉิง พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน ลุงไม่หลอกหนูหรอก หนูให้ลุงจัดการแทนเรื่องหุ้นส่วนเถอะ ลุงจะพยายามให้ได้กำไรมากที่สุดเท่าที่จะทำได้”เวินจีหยันรักษาเวลาสุดท้ายอันน้อยนิดเพื่อชักจูงเวินลั่วฉิง
“ใช่ฉิงฉิง เวลานี้หนูต้องเชื่อคุณลุงนะ หนูรีบเซ็นหนังสือมอบอำนาจเถอะ ให้ลุงไปจัดการแทนหนูเถอะ”หลี่หยุนยื่นหนังสือมอบอำนาจให้เวินลั่วฉิงอีกครั้ง ในใจอยากคว้ามือของเวินลั่วฉิงให้มาเซ็นโดยเร็ว
“ไม่ต้องเร่งขนาดนี้หรอกค่ะ？เลขาหลิวก็มาแล้ว ดูก่อนแล้วค่อยว่ากันทีหลัง”เวินลั่วฉิงยิ้มบางๆ เลขาหลิวมาในเวลานี้ ฉากงิ้วต่อจากนี้คงต้องสนุกสนานเป็นแน่
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ไม่สู้ตั้งหน้ารับชมดีๆเสียจะดีกว่า！！
