“เปิดประตู” พอโทรติดแล้ว เสียงที่เย็นชาของถังหลินก็ดังผ่านมา
“ไม่เปิด” หลินเป้ยไม่ได้นอนกลับเพียงพอ อารมณ์ไม่ดี มีความโมโหเล็กน้อย
“ได้” ทางถังหลินนั้นตอบกลับไปอย่างว่องไว
หลินเป้ยขมวดคิ้ว ยี๋? เขาเป็นคนที่พูดง่ายขนาดนั้นเลยหรอ?
เป็นเหมือนกับที่คิดไว้เลย วินาทีต่อไป โทรศัพท์มีเสียงของถังหลินดังขึ้นอีกครั้ง
“ตอนนี้ฉันจะเปิดงานแถลงข่าว สิ่งที่ควรจะพูดก็จะพูดให้ชัดเจน” เสียงของถังหลินเบามาก แต่ว่าในน้ำเสียงกลับมีความข่มขู่ที่ชัดเจนมาก
หลินเป้ยได้ยินคำพูดของเขาแล้ว เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าตกใจมาก จะเปิดงานแถลงข่าว?
จะพูดเรื่องที่ควรพูดทั้งหมดออกมา?
อะไรคือสิ่งที่ควรพูด?
หลินเป้ยรู้ว่าเรื่องที่ถังหลินจะพูดคือสิ่งที่เธอไม่อยากฟังแน่ๆ
หลินเป้ยกำลังคิดอยู่ ถังหลินก็วางสายแล้ว จากนั้นข้างนอกก็มีเสียงเท้าเดินอ่อนๆ ดังผ่านมา ราวกับว่าเขาจะจากไปแล้วจริงๆ
หลินเป้ยสูดหายใจลึก ความร้ายกาจของถังหลินนั้นเธอเคยพบเจอมาก่อนแล้ว ไม่ว่าเรื่องอะไรถังหลินก็สามารถทำออกมาได้ คำพูดอะไรเขาก็สามารถพูดออกมาได้
หากให้ถังหลินเปิดงานแถลงข่าวกับนักข่าวจริงๆ ผลที่ตามมาเธอไม่กล้าคิดเลย
วินาทีต่อไป หลินเป้ยยังไม่ทันคิดมาก ก็รีบโดดลงจากเตียงนอน พุ่งไปทางหน้าประตูห้อง แล้วรีบเปิดประตูห้อง
ข้างนอกห้อง ถังหลินเดินออกไปไม่กี่ก้าวแล้วจริงๆ ด้วย ได้ยินเสียงเปิดประตู ถังหลินหันมา มองไปทางหลินเป้ยหนึ่งที แต่ว่าไม่ได้พูดอะไร เขาเดินตรงไปข้างหน้าต่อ
“ถังหลิน นายกลับมา” หลินเป้ยเห็นเขาจะไปจริงๆ เธอกระวนกระวายอย่างเห็นได้ชัดเจน
ถังหลินจึงจะหยุดเดิน หันหลัง มองไปทางเธอ แววตาของเขาหรี่ตาขึ้น มองเธออยู่แบบนี้ ไม่ได้พูดอะไร
“ถังหลิน นายอยากทำอะไร? เรื่องของนายฉันช่วยยืนยันให้แล้ว กงหยุนใส่ร้ายนายไม่ได้แล้ว นายบริสุทธิ์แล้ว นายจะยังไงอีก?” หลินเป้ยในตอนนี้โมโหมาก โมโหมากจริงๆ เธอได้ช่วยเขาจัดการเรื่องทั้งหมดแล้ว เขาจะทำอะไรอีกกันแน่
แววตาของถังหลินหรี่ตาขึ้นแล้วเปล่งประกายขึ้น จากนั้นก็รีบเดินไปยังข้างหน้าของเธอ ผลักเธอเข้าไปในห้อง จากนั้นก็ปิดประตูไปเลย
“อยากจะตักความสัมพันธ์กัน? ฝันไปเถอะ” เข้าไปในห้อง ถังหลินมองไปทางแววตาของเขาที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของความอันตราย และมีความโกรธแฝงอยู่อย่างเห็นได้ชัดเจน
ถังหลินเข้าใจดีมาก ที่เธอทำในเมื่อคืน ก็เพื่อที่จะตักความสัมพันธ์กับเธอ
“พวก พวกเราไม่ได้มีความสัมพันธ์กันอยู่แล้ว” หลินเป้ยมองไปทางเขา ในใจมีความตกใจเล็กน้อย แต่ก็ยังตอบกลับไปด้วยความหน้าด้านไปหนึ่งประโยค
“ไม่มีความสัมพันธ์กัน?” ได้ยินคำพูดนี้ของเธอแล้ว แววตาของถังหลินก็รีบหรี่ตาขึ้น จู่ๆ ก็เข้าใกล้ร่างกายของเธอ บังคับให้เธอถอยหลังไปไม่กี่ก้าว
“ไม่มีตั้งแต่แรกอยู่แล้ว” หลินเป้ยในขณะนี้สามารถรับรู้ได้ถึงความอันตรายที่แพร่ออกมาบนตัวของเธอ แต่ว่าเธอรู้ว่าเรื่องนี้ เธอห้ามยอมเด็ดขาด “ถังหลิน นายและฉันต่างก็โตๆ กันแล้ว ก็แค่นอนกันไปคืนเดียว ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร”
“แค่นอนไปคืนเดียว?” ถังหลินได้ยินคำพูดของเธอ ก็ยิ้มที่ริมฝีปาก “ความหมายของเธอคือนอนคืนเดียวน้อยเกินไป…….”
คำพูดของเขาหยุดไปสักพัก จากนั้นก็ยิ้ม “อื้ม ฉันก็รู้สึกน้อยเกินไปเหมือนกัน”
ดังนั้น เขาอยากจะสู่ขอกลับไป สามารถนอนด้วยได้ทุกคืน…….
หลินเป้ย “……”
เธอพูดตอนไหนว่าคืนเดียวน้อยเกินไป?
“ถังหลิน นายสามารถพูดดีๆ หน่อยได้ไหม?” หลินเป้ยมองไปทางเขาด้วยความเกลียด
แต่ว่า หลินเป้ยไม่รู้ว่าขณะนี้การกระทำที่รู้สึกโกรธในตอนนี้ของเธอ ดูแล้วกลับดูน่ารักเป็นพิเศษ
ขณะนี้เธอใส่ชุดนอน เป็นชุดนอนที่กว้างสบายแต่ก็ไม่สามารถปกปิดความอวบอิ่มของเธอได้
ถังหลินมองดูเธอ แววตาอึมครึมเล็กน้อย
“ได้ เธอฟังไว้ ฉันจะสู่ขอเธอ” ถังหลินรู้สึกว่า เขาจำเป็นต้องพูดจุดนี้อย่างชัดเจนกับเธอ
“ถังหลิน เธอบ้าไปแล้วหรอ? ฉันเป็นเจ้าชายน้อยของประเทศD นายจะสู่ขอฉัน?” หลินเป้ยอึ้งไปเลย มองเขาด้วยใบหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ คนคนนี้บ้าไปแล้วหรอ?
ยังจะสู่ขอเธออีก? สู่ขอบ้าบออะไรกัน?
“ใช้โอกาสในเรื่องนี้ เปิดเผยสถานะของเธอเถอะ เธอวางใจได้ มีเรื่องอะไรขึ้นมา ฉันจะจัดการแทนเธอเอง” เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าถังหลินไม่ได้พูดลอยๆ ออกจากปาก เขาตัดสินใจเรียบร้อยแล้ว
“ไม่ เป็นไปไม่ได้” หลินเป้ยยังไม่ทันคิด ก็ปฏิเสธเลย “ฉันไม่มีทางเปิดเผยตัวตน ฉันยิ่งไม่มีทางแต่งงานกับนาย”
“ฉันเอาเธอแล้ว เธอคือผู้หญิงของฉัน ฉันต้องรับผิดชอบ” ท่าทีของถังหลินดูยืนหยัดเป็นพิเศษ
“ฉันไม่จำเป็นต้องให้นายมารับผิดชอบ นี่แค่อุบัติเหตุ ฉันสามารถคิดว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นได้” ในใจของหลินเป้ยคิดแบบนี้จริงๆ ดังนั้นขณะนี้เธอพูดเร็วมาก
ถังหลินมองเธอ เม้มริมฝีปากแน่น หรี่ตาขึ้นเล็กน้อย มีความโกรธแฝงอยู่อ่อนๆ
“เธอสามารถทำเหมือนว่าไม่มีเคยมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น?” หลังจากนั้นสักพัก เสียงของถังหลินจึงจะค่อยๆ ดังผ่านมา “งั้นเธอเคยคิดหรือเปล่าว่าเธออาจจะท้อง คืนนั้น พวกเราไม่ได้ทำการป้องกันอะไรเลย ฉันจำได้ว่าคืนนั้นพวกเราทำไปไม่เพียงแค่ครั้งเดียว ดังนั้น โอกาสที่เธอจะท้องสูงมาก”
ได้ยินคำพูดนี้ของเขาแล้ว ในใจของหลินเป้ยแอบสั่นเบาๆ ปัญหานี้ก็สร้างความกังวลใจให้เธอเมื่อคืนทั้งคืนแล้ว แต่ว่าตอนนี้อยู่ต่อหน้าถังหลิน เธอจะไม่ยอมรับเด็ดขาด
“ไม่หรอก หลังจากนั้นฉันทานยาแล้ว” หลินเป้ยเงยหน้าขึ้น มองดูถังหลิน คำพูดนี้เธอพูดอย่างยืนหยัดมาก ไม่มีความรู้สึกเลยแม้แต่น้อย
แววตาของถังหลินแย่ลงทันที ในตอนที่มองดูเธอ มีความเย็นชาแฝงเล็กน้อย แต่ว่า จากนั้นเขาก็คิดได้ว่า ณ สถานการณ์แบบนั้นเธอทำแบบนั้นก็ถือเป็นเรื่องปกติ
“ถึงแม้จะเป็นแบบนี้ งานแต่งนี้ก็ต้องแต่ง” ถังหลินในขณะนี้พูดแต่ละประโยคอย่างยืนหยัดไม่เหลือพื้นที่ให้พูดเจรจาเลย ไม่ว่ายังไง งานแต่งนี้ก็ต้องแต่ง
หลินเป้ย “……”
คนคนนี้ไม่พูดเหตุผลแล้ว?
ทำไมพูดเขากับไม่ลงตัวเลยละ?
“ถังหลิน จริงๆ แล้วฉันมีคนที่ชอบแล้ว” แววตาของหลินเป้ยเปล่งประกายขึ้นทันที เงยหน้าขึ้นอีกครั้ง มองไปทางถังหลิน ขณะนี้แววตาของเธอจริงจังมาก ไม่เหมือนว่ากำลังพูดโกหกอยู่
แววตาของถังหลินหรี่ตาขึ้น สีหน้าก็แย่ลง อาจจะเป็นเพราะว่าตัวเขาก็คิดไม่ถึงว่าเวลานี้อารมณ์เขาจะเปลี่ยนไปแบบนี้
“เธอมีคนที่ชอบแล้ว?” ถังหลินพูดออกมาทีละตัวอักษร แอบแฝงความเย็นชาอยู่อ่อนๆ
“ใช่ ฉันมีคนที่ชอบแล้ว” หลินเป้ยมองเห็นการตอบสนองของเขา รู้สึกว่าวิธีนี้ได้ผล ดังนั้นจึงพูดตอบกลับด้วยความยืนหยัดไปหนึ่งประโยค
“ใคร?” แววตาของถังหลินแฝงความโหดร้ายอยู่ คำว่า ใคร ฟังแล้วเหมือนถูกบีบอัดออกมาจากฟัน
“อันนี้นายไม่ต้องรู้ ฉันเองก็ไม่มีทางบอกนาย” แววตาของหลินเป้ยเปล่งประกายขึ้น นี่เป็นเหตุผลที่เธอสร้างขึ้นมาเพื่อหลอกเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แน่นอนว่าเธอไม่มีทางบอกเขาว่าคือใคร
แน่นอนว่า เธอเองก็ไม่ได้บอกเขา
“ผู้ชาย? หรือว่าผู้หญิง?” จู่ๆ ริมฝีปากของถังหลินค่อยๆ โค้งงอขึ้น คำพูดประโยคนั้นมีอารมณ์ที่แปลกๆ แฝงอยู่
