“คุณเองก็สามสิบกว่าแล้ว……” ซ่างกวนหงเหมือนจะตั้งใจคิด จากนั้นก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง
หัวหน้าน้อย： “……”
“หัวหน้า ฉันเพิ่งจะอายุสามสิบเอง” หัวหน้าน้อยรีบอธิบาย เขาเพิ่งจะสามสิบเอง จะเรียกว่าสามสิบกว่าได้อย่างไร
“หัวหน้าน้อย คุณอายุสามสิบตั้งแต่ปีกลายแล้ว” บอดี้การ์ดอะเฉียงพูดเพิ่มอีก คำว่าเมื่อครู่ของหัวหน้าน้อยนั้นผ่านมานานไปหน่อย หัวหน้าน้อยอายุสามสิบปีเต็มตั้งแต่สามปีก่อนแล้ว
ปกติหัวหน้าน้อยจะโกหกก็ยังไม่เท่าไหร่ แต่จะมาโกหกหัวหน้าได้อย่างไรนะ？
ดวงตาทั้งคู่ของหัวหน้าน้อยนั้นจ้องไปที่อะเฉียง วันนี้นายคนนี้กล้ามากเสียจนเกินไปแล้ว กล้ามาเย้ยเขาถึงที่ต่อหน้าผู้คนงั้นเหรอ？
ช่วงนี้เขาถ่อมตัวเกินไปหรือเปล่านะ หรือจะดูใจดีเกินไปหน่อยหรือเปล่านะ？
“ให้เวลาคุณสองเดือน แต่งงานได้แล้ว” ซ่างกวนหงรีบเร่งงานแต่งงาน
หลายปีมานี้เขาตามหาเธอ และไม่ได้ใส่ใจเรื่องของอะเฉิงไปได้ แน่นอนว่าถึงเขาจะบอกให้อะเฉิงแต่งงานในสองเดือน แต่กลับไม่สามารถบังคับอะไรอะเฉิงได้มาก
เพียงแต่ว่าซ่างกวนหงนั้นรู้จักมู่เฉิงเป็นอย่างดี ถ้าไม่กำหนดเวลา ไม่สร้างแรงกดดันให้กับเขา เขาก็ไม่มีทางใส่ใจเด็ดขาด
หัวหน้าน้อยงงเป็นไก่ตาแตก เขามาเพื่อดูความบันเทิงเท่านั้น ทำไมถึงได้โดนบังคับให้แต่งงานแบบนั้นล่ะ？
วันนี้เขาไม่ได้ดูดวงก่อนออกจากบ้านใช่ไหมเนี่ย？
เฉิงโหรวโหรวมองแววตาของหัวหน้าน้อยด้วยประกายแวววาว ไม่รู้ว่าคิดถึงอะไร เลยมีความสับสนมากมายขึ้นมาในทันที
“หัวหน้าน้อย งั้นคุณต้องรีบแล้วล่ะ เพราะเดือนหนึ่งผ่านไปไวมาก” ผู้ดูแลจ้งพูดเพิ่มขึ้นด้วยการมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น
“ได้เลย วันนี้ หัวหน้าจะพิสูจน์ลูกสาวไม่ใช่เหรอ？ถ้าหัวหน้าได้ลูกสาวกลับมาแล้ว ฉันจะแต่งงานกับเธอ ไม่ต้องรอสองเดือนแล้ว” หัวหน้าน้อยอาจจะถูกทำร้ายจิตใจมามาก ทั้งสองท่านรวมหัวกันเล่นงานเขางั้นเหรอ？เขาน่าแกล้งขนาดนั้นเลยเหรอ？
บังคับเขาแต่งงานใช่ไหม？มาสิ？ใครจะไปกลัวกันล่ะ？
เฉิงโหรวโหรวที่นั่งอยู่ด้านนั้นเมื่อได้ยินหัวหน้าน้อยพูด ดวงตาก็เปล่งประกายขึ้นมา ก่อนจะมีเลือดแดงฝาดที่ใบหน้า ดูเขินอายไม่เบาเลยล่ะ
ในตอนนี้ ทุกคนต่างตกใจเพราะคำพูดของหัวหน้าน้อย ทุกคนต่างสนใจในตัวหัวหน้าน้อย ดังนั้นเลยไม่มีใครสังเกตถึงความแปลกของเฉิงโหรวโหรวเลย
เมื่อซ่างกวนหงได้ยินคำพูดของหัวหน้าน้อย ก็มองเขาอย่างมีความหมายซ่อนอยู่ ก่อนจะยิ้มขึ้นเล็กน้อยในทันที
หัวหน้าน้อยเห็นซ่างกวนหงยิ้มมุมปากขึ้นมาก็อึ้งไป ท่านยิ้มด้วยงั้นเหรอ？เหมือนนี่จะเป็นครั้งแรกที่เขาเห็นท่านยิ้มเลยนะ？
ไม่ ไม่สิ ท่านยิ้มอะไรกัน？เขาบอกว่าจะแต่งงานกับลูกสาวท่าน เลยยิ้มออกมางั้นเหรอ？
แน่นอนว่าหัวหน้าน้อยไม่มีทางหลงคิดไปว่าท่านจะยอมให้ลูกสาวแต่งงานกับเขา
ถ้าเกิดท่านหาลูกสาวกลับมาได้ จะต้องรักและหลงมากกว่าอะไรอย่างแน่นอน
ท่านจะปล่อยให้ลูกสาวที่เพิ่งหากลับมาได้แต่งงานกับเขางั้นเหรอ？
ไม่มีทางหรอก！！
ให้ตายเขาก็ไม่เชื่อว่าจะมีเรื่องแบบนั้น！！
ดังนั้นรอยยิ้มของท่านในตอนนี้คือ……
หัวหน้าน้อยหันไปมองเฉิงโหรวโหรว ก่อนจะด่าในใจ จิ้งจอกเจ้าเล่ห์ก็คือจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ เขาไม่รู้เลยว่าติดกับของจิ้งจอกเจ้าเล่ห์นี่เข้าให้แล้ว แถมตัวเองยังถลำเข้าไปเองด้วย
ใครจะไปรู้ว่าหลังจากที่เขาตกหลุมพรางแล้วก็ไม่ได้มองเฉิงโหรวโหรวอย่างเต็มสองตาเลย ดังนั้นที่เขาพูดไปว่าจะแต่งงานคงไม่มีทางเป็นเฉิงโหรวโหรวได้หรอก
ถึงแม้ว่าปกติเขาจะปากร้ายไปหน่อย บางอย่างนั้นไม่ค่อยเข้าหูสักเท่าไหร่ แต่ว่าคนที่รู้จักเขาจริงๆ ก็รู้ ว่าอันที่จริงเขาไม่เคยพูดพล่อยๆ และแทบจะไม่เคยสัญญาอะไรเลย
ไม่ว่าจะพูดออกไป หรือล้อเล่น……
แต่งงานกับเฉิงโหรวโหรวงั้นเหรอ？ไม่ว่าเฉิงโหรวโหรวจะเป็นใคร ให้ตายเขาก็ไม่มีทางแต่งงานกับเฉิงโหรวโหรว
แต่ว่าเมื่อครู่เขา……
ให้ตายเถอะ！คำพูดที่เขาเพิ่งพูดไป เกือบจะพูดออกไปแล้วว่าเฉิงโหรวโหรวนั้นไม่ใช่ลูกสาวของท่าน แถมเขายังเป็นคนที่รู้เรื่องอีกด้วย
ท่านเป็นถึงจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ จะไม่เข้าใจได้อย่างไร
ถึงแม้ว่าผู้ดูแลจ้งจะไม่ได้รู้ตัวเร็วเท่าซ่างกวนหง แต่ก็เข้าใจได้อย่างรวดเร็ว ในตอนนั้น ผู้ดูแลจ้งแอบยิ้มขึ้นมาไม่น้อยเลย
รอยยิ้มของผู้ดูแลจ้งนั้นมีสองความหมาย อย่างแรกคือดีใจกับหัวหน้าด้วย อย่างที่สองคือความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นของ หัวหน้าน้อย
หัวหน้าน้อยเผยในสิ่งที่ไม่ดีออกมาแล้วไม่ใช่เหรอ！！
อะเหลียงไม่ได้เข้าร่วมการถกเถียงของซ่างกวนหงกับผู้ดูแลจ้งเกี่ยวกับผลการตรวจดีเอ็นเอ แต่อะเหลียงก็พอจะเดาออก
“หัวหน้าน้อย คุณชอบคุณเฉิงเหรอ？” เจ้าเก้ากลับตกใจไม่น้อยเลย เธอมองเฉิงโหรวโหรวเล็กน้อย จากนั้นก็มองหัวหน้าน้อย ใบหน้ามีความไม่อยากจะเชื่ออย่างเห็นได้ชัด
หัวหน้าน้อยชอบเฉิงโหรวโหรวงั้นเหรอ？หัวหน้าน้อยคนนี้โอหังมาตลอด แถมยังชอบก่อเรื่องด้วย บางทีก็ทำเรื่องที่ดูไม่น่าเป็นไปได้ แต่ว่าเขาจะชอบเฉิงโหรวโหรวงั้นเหรอ？
ไม่ใช่ว่าหัวหน้าน้อยนั้นเรื่องมากเกี่ยวกับผู้หญิงมากไม่ใช่เหรอ？หัวหน้าน้อยอายุสามสิบกว่าแล้ว แต่เหมือนจะไม่มีผู้หญิงคนไหนเข้าตาเขาเลยแม้แต่น้อย
เฉิงโหรวโหรวนั้นเข้าตาหัวหน้าน้อยแล้วงั้นเหรอ？ไม่ใช่ว่าเจ้าเก้าไม่ชอบเฉิงโหรวโหรวไม่ใช่เหรอ แถมหัวหน้าน้อยคนนี้ก็ยังไม่ใช่คนเรื่องมากอะไรขนาดนั้นด้วย
อันที่จริงเจ้าเก้าเองก็ไม่ได้เห็นความดีงามอะไรจากเฉิงโหรวโหรวเหมือนกัน ดังนั้นเลยตกใจแบบนั้น
แววตาที่เฉิงโหรวโหรวจ้องหัวหน้าน้อยอยู่ก็มีสติกลับมาได้ในที่สุด เธอก้มหน้าลงเล็กน้อย ก่อนจะมีใบหน้าที่แดงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
หัวหน้าน้อยจะต้องรับคำนี้ไม่ได้แน่นอน ชอบเฉิงโหรวโหรวงั้นเหรอ？เฉิงโหรวโหรวเป็นใคร？เฉิงโหรวโหรวหน้าตาเป็นอย่างไร？เขาไม่เคยเห็นมาก่อนด้วยซ้ำ
ปกติเจ้าเก้าคนนี้ก็มีสมองไม่เบา วันนี้เพิ่งมารู้ว่าในหัวของเจ้าเก้านอกจากมีขี้เลื่อยแล้วก็เหลือเพียงแต่ของเหลวเท่านั้น
ผู้หญิงงั้นเหรอ？หวังอะไรจากพวกเธอมากไม่ได้หรอก！！
เฉิงโหรวโหรวไม่ได้ได้ยินคำตอบของหัวหน้าน้อย ในใจเลยรู้สึกผิดหวังไปบ้าง แต่ว่าเมื่อเธอคิดว่าจะรอผลการตรวจดีเอ็นเอออกมา แล้วเธอจะเป็นลูกสาวของหัวหน้า
ก็มองออกว่าหัวหน้าน้อยคนนี้จะดีใจกับหัวหน้าเป็นอย่างมาก แต่สิ่งที่หัวหน้าน้อยเพิ่งจะพูดออกไปต่อหน้าทุกคนนั้น เดี๋ยวถึงเวลาหัวหน้าน้อยจะต้องแต่งงานกับเธอแน่นอน
เฉิงโหรวโหรวคิดแบบนี้ ใบหน้าก็มีความเขินอายขึ้นมาไม่น้อยเลย และในใจก็รู้สึกมีความสุขขึ้นมาด้วย
หัวหน้าน้อยมองเฉิงโหรวโหรวอย่างไม่ได้ตั้งใจ ดังนั้นเลยไม่ได้สนใจความแปลกไปของเฉิงโหรวโหรว
แน่นอนว่าถึงหัวหน้าน้อยเห็นแล้ว ก็ไม่มีทางใส่ใจ！！
ผู้ดูแลจ้งมองหัวหน้าน้อย ก่อนจะยิ้มอย่างมีความหมายบางอย่าง
“ตาแก่ คุณยิ้มได้น่ารังเกียจขนาดนั้น แค่เห็นก็ใจสั่นไหวแล้ว ขาดผู้หญิงใช่ไหม？คุณวางใจเถอะ ให้ฉันทำเรื่องนี้เถอะ ฉันไม่มีทางทำให้คุณผิดหวังแน่นอน……” หัวหน้าน้อยเป็นคนทนไม่พูดอะไรมาตลอดไม่ใช่เหรอ และไม่ใช่คนที่จะยอมถูกกระทำด้วย วันนี้ เขาคงแก้ปมความแค้นกับผู้ดูแลจ้งแน่นอน
หลังจากนี้ บางทีอาจจะเป็นโอกาสดีๆ ที่ได้จัดการตาแก่ก็ได้
เขาทำอะไรหัวหน้าไม่ได้ หรือว่าจะทำอะไรผู้ดูแลจ้ง ตาแก่คนนี้ไม่ได้เหมือนกันงั้นเหรอ？
รอเขาก่อนนะ！！
ถ้าไม่แก้แค้นในครั้งนี้ เขาก็ไม่ใช่มู่เฉิงแล้วล่ะ！！
รอยยิ้มของผู้ดูแลจ้งนั้นนิ่งไป การกระทำของหัวหน้าน้อยนั้นมันชัดเจนเป็นอย่างมาก
