“หญิงสาวที่อยู่ในที่พักของชุมชนเล็กไม่ได้ถูกพวกเขาซื้อตัวไป พวกเขาก็ไม่กล้าซื้อตัวคนมากเกินไป แน่นอนว่ากังวลว่าจะไม่สามารถควบคุมได้ดี ฉันได้ติดต่อหญิงสาวที่พักในชุมชนนั้นไปก่อน ปล่อยข่าวให้เธอเล็กน้อย สอนเธอไปไม่กี่ประโยค แน่นอนว่า สิ่งสำคัญก็คือพูดความจริง พวกเราต่างก็เป็นคนที่ซื่อสัตย์”
“อื้ม” ริมฝีปากของเวินลั่วฉิงยิ้มโค้งขึ้นมา เวินลั่วฉิงไม่กังวลเลยเรื่องที่คนคนนี้ได้ปล่อยข่าวให้หญิงสาวก่อนจะถูกแพร่ออกไป
หากแม้กระทั่งสิ่งนี้ก็ถูกจับได้ เวินลั่วฉิงก็คงจะไม่ตามหาคนนี้เป็นพิเศษแล้ว
เธอหาคนคนนี้มาทำงาน แน่นอนว่าเธอไว้ใจมาก
ความจริงยืนยันแล้วว่า เธอไม่ได้หาคนผิด ภายในเวลาอันสั้นขนาดนี้ไม่เพียงแต่สามารถสิบเรื่องเมื่อคืนได้อย่างชัดเจน ยังสามารถติดต่อกับเจ้าของที่พักชุมชนเล็กโดยไม่มีใครรู้อีกด้วย ยิ่งไปกว่านั้นคือได้สอนเจ้าของร้านไว้ว่าให้พูดยังไงในการตอบนักข่าวโดยไม่มีมีร่องรอยในการสอนเลย
“ฉันมาถึงเมืองAแล้ว ตอนนี้เธอจะมาไหม? มีเรื่องมากมายที่พวกเราจะต้องคุยกันอย่างละเอียด”
“ที่รัก นายมาถึงเร็วขนาดนี้เลยหรอ? จากประเทศAมาถึงเร็วขนาดนี้เลยหรอ?” เวินลั่วฉิงในขณะนี้อยู่ในอารมณ์ที่ผ่อนคลาย บนใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “ได้ ได้ ฉันรีบไป เดี๋ยวนี้เลย”
เวินลั่วฉิงรีบวางโทรศัพท์ลง จากนั้นก็เห็นลูกน้อยจื่อซียืนอยู่ที่หน้าประตูกำลังจ้องเธออยู่
“คุณแม่ แม่จะไปไหน?” ถังจื่อซีกะพริบตา แววตาคู่นั้นเต็มไปด้วยแสงสว่าง
ที่รัก? เมื่อกี้คุณแม่เรียกคนอื่นว่าที่รัก?
ที่รักคนนั้นคือใคร?
เด็กน้อยจื่อซีสงสัยมาก เธออยากรู้ เพื่อคุณพ่อ เธอจำเป็นต้องรู้
“คุณแม่มีเรื่องที่สำคัญมากๆ จำเป็นต้องออกไปสักครู่ ลูกน้อยเป็นเด็กดีนะ เล่นกับคุณปู่คุณย่าที่บ้านนะ” เวินลั่วฉิงนั่งย่อลง จูบไปยังใบหน้าที่เล็กของเธอ จากนั้นก็จูงเธอ ลงจากตึกไป
“คุณแม่ แม่สามารถพาหนูไปด้วยได้ไหมคะ?” เจ้าเด็กถังจื่อซีกะพริบตาอย่างเร็ว คุณพ่อพูดแล้ว ห้ามให้คุณแม่คุณคุณลุง คุณลุงพาตัวไป
เมื่อกี้ในตอนที่คุณแม่รับโทรศัพท์ ยิ้มได้มีความสุขขนาดนั้น เบิกบานขนาดนั้น พูดว่าจะรีบไป ต้องไปเดทแน่นอน สิ่งสำคัญคือคุณแม่ยังเรียกเขาว่าที่รักอีก!!
ดังนั้น เธอจะไปกับคุณแม่
“ไม่ได้ คุณแม่มีเรื่องสำคัญมาก หนูอยู่บ้านเป็นเด็กดีนะ” เวินลั่วฉิงจ้องเธอ ส่ายหัวเบาๆ เรื่องของถังหยุนเฉิงนี้ใหญ่โตเกินไป
ดังนั้นช่วงเวลานี้ เธอไม่อยากให้เด็กน้อยทั้งสองไปออกหน้า
สีหน้าของเจ้าหญิงน้อยถังจื่อซีแย่ลงทันที สีหน้าไม่พอใจมาก
เวินลั่วฉิงเห็นสีหน้าของเธอแล้ว ก็ยิ้มอ่อน “จื่อซีเป็นเด็กดีที่สุดแล้ว เชื่อฟังนะ”
ปกติแล้วถังจื่อซีก็ค่อนข้างที่จะติดเธออยู่แล้ว เวินลั่วฉิงก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
เท้าแรกของเวินลั่วฉิงเพิ่งก้าวออกไป ถังจื่อซีก็รีบวิ่งขึ้นไปบนตึก แอบโทรหาคุณชายสามเย่ ฟ้องร้องเรื่องสถานการณ์
ขณะนี้คุณชายสามเย่กำลังทำงานอยู่ที่บริษัท ทางเย่โป๋เหวินไม่ได้มีเรื่องใหญ่อะไรมาก สำหรับเรื่องที่เกี่ยวกับถังหยุนเฉิงก็ห้ามทำอะไรมั่วๆ ต้องทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ให้เขาไม่ต้องรีบไปที่บ้านของตระกูลถัง แล้วที่บริษัทก็มีเรื่องต้องจัดการพอดี เขาจึงมาที่บริษัท
เห็นสายของเจ้าหญิงน้อยถังจื่อซี ริมฝีปากของเย่ซือเฉินก็ยิ้มโค้งขึ้นโดยไม่รู้ตัว รับโทรศัพท์ขึ้นมา ทันใดนั้นเขาก็อ่อนโยนขึ้นทันที “เด็กน้อย มีอะไรหรอ?”
สองสามวันนี้เธอไปประเทศAกับเวินลั่วฉิง จากนั้นก็ไปที่เมืองไห่ หลังจากกลับมาก็ไปที่โรงพยาบาลรักษาเลย ไม่ได้คุยกับเจ้าหญิงน้อยของเขาหลายวันเลย
“คุณพ่อ หนูมีเรื่องจะบอกพ่อ คุณแม่ออกไปเดทแล้ว” คำพูดแรกของเจ้าหญิงน้อยถังจื่อซีก็คือการฟ้องเลย
“คุณแม่ออกไปเดทแล้ว?” คุณชายสามเย่อึ้งไปเลย แต่ว่าเขารู้สึกว่า อาจจะเป็นเพราะว่าเจ้าหญิงน้อยเข้าใจผิด “ลูกน้อยรู้ได้อย่างไรว่าคุณแม่ออกไปเดทแล้ว?”
“ก็หนูรู้ไง ตอนที่คุณแม้รับโทรศัพท์หนูก็อยู่ข้างๆ หนูได้ยินหมดแล้ว คุณแม่ยิ้ม ได้มีความสุขมาก จากนั้นคุณแม่ก็วางสายแล้วรีบออกไปเลย” น้ำเสียงของเจ้าหญิงน้อยถังจื่อซียืนหยัดมาก ไม่มีความลังเลใดๆ
“แล้วลูกน้อยรู้ไหมว่าคุณแม่ไปพบใครแล้ว?” คุณชายสามเย่ขมวดคิ้วเล็กน้อย เจ้าหญิงน้อยพูดไปนานมาก เหมือนว่าไม่ได้พูดเลยว่าเวินลั่วฉิงไปพบใคร?
เจ้าหญิงน้อยถังจื่อซีกะพริบตา คิดดำพูดที่คุณแม่พูดก่อนหน้านี้ไปนานมาก จากนั้นดวงตาก็หมุนขึ้นกะทันหัน รีบตอบคุณพ่อว่า “คุณพ่อ คุณแม่ออกไปเดทกับคุณลุงถังแล้ว”
เมื่อกี้คุณแม่พูดแล้วว่า พึ่งกลับมาจากประเทศ M ต้องเป็นคุณลุงถังแน่นอน
“คุณลุงถังคนไหน?” ทันใดนั้นคุณชายสามเย่ยังไม่ทันๆด้ตั้งตัว หลักๆ สำคัญคือตอนนี้เวินลั่วฉิงกลับไปถึงบ้านของตระกูลถังแล้ว ดังนั้นคนที่นามสกุลถังก็มีมากมาย
หารตอบสนองแรกของคุณชายสามเย่คือคิดว่าเป็นคนอะไรของตระกูลถัง หากเวินลั่วฉิงไปพบคนของตระกูลถังก็เป็นเรื่องปกติ
“ก็คือถังไป๋เชียนคุณลุงถังไงคะ” เจ้าหญิงน้อยถังจื่อซีตอบกลับไปด้วยความยืนหยัด น้ำเสียงนี้ ยืนหยัดเหมือนเจอด้วยตัวเองเลย
“หนูพูดว่าอะไรนะ? คุณแม่ไปพบถังไป๋เชียนแล้ว?” ตอนแรกคุณชายสามเย่ถือว่าเงียบสงบอยู่ไปฟังคำพูดของเจ้าหญิงน้อยถังจื่อซีแล้ว สีหน้าก็เปลี่ยนเลย
เวินลั่วฉิงไปพบถังไป๋เชียนแล้ว?
ถังไป๋เชียนอยู่ที่ประเทศMไม่ใช่หรอ? เขากลับมาที่เมืองA ตั้งแต่เมื่อไหร่?
“ใช่แล้ว คุณลุงถังพึ่งกลับมาจากประเทศMค่ะ คุณแม่ก็ออกไปอย่างเร่งรีบเลย” เจ้าหญิงน้อยไม่ได้เห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของคุณชายสามเย่ เธอก็พูดตามความจริง
อื้ม พูดตามความจริงนะ!!
ดวงตาของคุณชายสามเย่ค่อยๆ หรี่ตาขึ้น ริมฝีปากค่อยๆ เม้มขึ้น ทันใดนั้นไม่ได้พูดอะไร
ถังไป๋เชียนพึ่งกลับมาจากประเทศM?!
เวินลั่วฉิงก็ออกไปพบเขาด้วยเขาเร่งรีบแล้ว?
คืออย่างนี้? ใช่ไหม?!
ฟังจากเจ้าหญิงน้อยถังจื่อซีแล้วความหมายก็คือแบบนี้แหละ!!
องค์หญิงร้อยถังจื่อซีไม่ได้ยินเสียงของคุณพ่อ มีความแปลกใจเล็กน้อย ทำไมคุณพ่อถึงไม่พูดแล้ว หรือว่าคุณพ่อไม่กระวนกระวายเลยหรอ?
“คุณแม่ หนูจะบอกให้นะ ตอนที่อยู่ที่อเมริกา คุณลุงถังกำลังตามจีบคุณแม่อยู่ตลอด คุณแม้ก็ดีต่อคุณลุงถัง คุณแม่ฟังคุณลุงถังมาโดยตลอด ก่อนหน้านี้คุณลุงดัวหยางก็พูดตลอดว่า คุณแม่จะแต่งงานกับคุณลุงถัง” คุณชายสามเย่ไม่พูด แต่ว่าเจ้าหญิงน้อยถังจื่อซีคือคนที่ขี้บ่น เธอพูดถึงสถานการณ์ในตอนนั้นของเวินลั่วฉิงตอนอยู่ที่อเมริกา
“ตอนนั้นพวกเราต่างก็คิดว่าคุณแม่จะแต่งงานกับคุณลุงถัง คุณพ่อ หากตอนนั้นคุณแม่แต่งงานกับคุณลุงถังแล้ว ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับพ่อแล้ว” เจ้าหญิงน้อยพูดแล้วก็ดีใจ มีความปล่อยปละละเลยตัวเอง ตอนนี้ว่าอะไรเธอก็กล้าพูดไปหมด
เย่ซือเฉิน “…….”
เจ็บใจจริงๆ คำพูดประโยคนี้ของเจ้าหญิงน้อยแทงเข้าไปในใจของเขา
และแทงเข้าไปในสติของเขา!!
นี่เป็นเจ้าตัวน่ารักที่น่าเอ็นดูของเขาจริงๆ หรอ?
เขารู้สึกว่าเหมือนเป็นเม่นน้อยใกล้ตัวเลย
“คุณพ่อ คุณลุงถังมาในครั้งนี้ ต้องมาตามจีบคุณแม่กลับไปแน่นอน คุณพ่อ ทำไมคุณพ่อถึงไม่พูดเลย? หรือว่าคุณพ่อไม่กระวนกระวายเลยหรอคะ?” เจ้าหญิงน้อยถังจื่อซีในขณะนี้ไม่รู้ถึงอารมณ์ของคุณชายสามเย่
