“ก่อนอื่น เงินของเย่ซือเฉินไม่ใช่เงินของฉัน” ถังจื่อโม่ชักสีหน้าขึ้นมากะทันหัน แล้วพูดย้ำอย่างจริงจังว่า “จากนั้น ฉันไม่รู้ว่าเย่ซือเฉินมีเงินเท่าไหร่ แน่นอนว่าฉันยิ่งไม่รู้ว่าคุณมู่ท่านนั้นมีเงินเท่าไหร่ แต่ว่าพวกเขามีเงินเท่าไหร่ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน”
“ฉันก็แค่พูดไปงั้นๆ เด็กน้อยจะจริงจังขนาดนั้นทำไม” ฉู่หลิงเอ๋อเห็นหน้าตาของถังจื่อโม่แล้วก็อดยิ้มไม่ได้ “คุณมู่ท่านนั้นมีเงินเท่าไหร่ไม่เกี่ยวข้องกับพวกเราจริงๆ แต่ว่าคุณชายสามเย่นั้นก็มีความเกี่ยวข้องอยู่ ไม่ว่ายังไงแล้วคุณแม่ของนายก็จะแต่งงานกับคุณชายสามเย่แล้ว พวกนายก็จะกลายเป็นคนบ้านเดียวกันแล้ว”
ถังจื่อโม่เม้มปาก “ฉันยังไม่ตัดสินใจจะยอมรับเขาเลย ฉันไม่ยอมรับเขา คุณแม่ไม่มีทางแต่งงานกับเขาแน่นอน ในใจของคุณแม่ฉันสำคัญกว่าเย่ซือเฉิน”
“ถูก ถูก ถูก เด็กน้อยจื่อโม่สำคัญที่สุดแล้ว งั้นนายรีบยอมรับกับคุณชายสามเย่เถอะ อย่าให้คุณแม่ของนายรอนานเลย”
ถังจื่อโม่เม้มปากแน่น ทันใดนั้นไม่ได้พูดอะไร เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าในใจก็ยังมีการตัดสินใจอย่างอื่นอยู่
“เด็กน้อยจื่อโม่ แผนการวันนี้ของนายถูกทำลายทิ้งแล้ว นายไม่คิดที่จะยอมรับกับคุณชายสามเย่คืนนี้เลยหรอ?” ฉู่หลิงเอ๋อเห็นถังจื่อโม่ไม่พูดอะไร ก็มีความกังวล
“นี่ยังไม่จบไม่ใช่หรอ? แผนการของฉันก็ใช่ว่าจะไม่มีโอกาสดำเนินการ” จู่ๆ ถังจื่อโม่ก็เงยหน้าขึ้น มองไปทางห้องของเย่ซือเฉิน ทุกอย่างยังไม่จบ ทุกอย่างยังมีความเป็นไปได้
เขาไม่เคยยอมแพ้กับแผนการในคืนนี้เลย
แต่ว่าต้องรอให้เย่ซือเฉินจัดการกับเรื่องของคุณมู่ให้เสร็จก่อน
พิธีกรได้แนะนำสิ่งของที่จะนำมาประมูลจบลงแล้ว ครั้งนี้เย่ซือเฉินไม่ได้ประมูล คุณมู่ที่อยู่ห้องเบอร์10ก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ
คนอื่นๆในงานเห็นคุณชายสามเย่และคุณมู่ไม่มีการเคลื่อนไหว จึงมีคนลองเรียกการประมูลไปครั้งหนึ่ง จากนั้นก็เริ่มมีคนต่อกันมาหลายครั้ง คุณชายสามเย่ไม่ออกราคาเลย คุณมู่เบอร์10ก็เงียบเป็นพิเศษ สุดท้ายสิ่งของประมูลชุดนี้ถูกประมูลไปในราคา80ล้าน
ในที่สุดการประมูลในครั้งนี้ก็กลับมาปกติแล้ว
“ให้ตายเถอะ คนที่อยู่ห้องเบอร์10ยังสามารถทำให้ชัดเจนกว่านี้ได้อีกไหม?” กู้หวูมีความตลกเล็กน้อย หัวหน้าบ้านเขาออกราคาประมูล คนที่อยู่ห้องเบอร์10ก็ตามติดแน่นไม่ปล่อย พอหัวหน้าบ้านเขาไม่เคลื่อนไหว คุณมู่ที่อยู่ห้องเบอร์10ก็เงียบสงบทันที การต่อต้านนี้ช่างชัดเจนเกินไปแล้ว
ขณะนี้พิธีกรได้แนะนำสิ่งที่จะประมูลในชุดต่อไปแล้ว ชุดนี้เป็นชุดที่คุณชายสามเย่ค่อนข้างสนใจพอดี
จะบอกว่าคุณชายสามเย่สนใจ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจำเป็นจะต้องเอาให้ได้ แต่ว่าคนอื่นเชิญเขามา เขาก็ไม่ดีที่จะกลับไปโดยมือเปล่า จะตั้งประมูลสักสองสามอย่าง และชุดนี้ก็อยู่ในแผนการของเขาพอดี
“หัวหน้า นี่คือสิ่งที่ท่านชอบ” ก่อนหน้านี้กู้หวูก็รู้แล้วว่าสิ่งของที่คุณชายสามเย่อยากได้คืออะไร ดังนั้นพอของประมูลได้นำออกมาตั้งโชว์ กู้หวูก็มองออกแล้ว
“หัวหน้า งั้นครั้งนี้พวกเราจะประมูลไหม?” กู้หวูมองไปทางหัวหน้าของบ้านตัวเอง ถามหาความเห็นของหัวหน้าบ้านตัวเอง “ในตอนสุดท้ายพวกเราจะต้องประมูลให้สำเร็จ หรือว่าขุดหลุมให้คุณมู่ท่านนั้นอีกครับ?”
“ชุดการประมูลชุดนี้ ราคาที่สูงที่สุดที่ฉันวางแผนไว้นายเองก็รู้ นายจัดการเถอะ” คุณชายสามเย่คิดไปคิดมา สุดท้ายก็ส่งต่อให้กู้หวูเลย
ความหมายของคุณชายสามเย่ในครั้งนี้ชัดเจนมาพอแล้ว ก็คือประมูลตามปกติ ไม่ขุดหลุมให้คุณมู่ หากเกินราคาที่เขาตั้งไว้ก็หยุดลง
แต่ว่า ราคาในแผนการของคุณชายสามเย่ก็ยังมีขอบเขตของการหมุนเวียนอยู่ ราคาที่สูงที่สุดที่คุณชายสามเย่ให้มานั้นค่อนข้างที่จะสูง
แต่ว่า ก็ไม่ได้สูงจนเกินไป เป็นขอบเขตที่ยังสามารถควบคุมได้อยู่
แน่นอนว่ากู้หวูเข้าใจความหมายของหัวหน้าบ้านตัวเอง ไม่รอให้คนอื่นประมูลตาม เขาก็กดกริ่งก่อนแล้ว
เครื่องทองสัมฤทธิ์ในครั้งที่แล้ว คุณชายสามเย่ไม่ได้ให้เขาออกมือโดยตรง เพราะว่าคุณชายสามเย่ไม่อยากเอาเปรียบ ดังนั้นรอให้ราคาถึงจำนวนที่แน่นอนแล้วค่อยออกมือ
ครั้งนี้กู้หวูไม่ได้สนใจกับจุดนี้แล้ว เพราะว่ายังมีคุณมู่อีกคนอยู่
เป็นเหมือนกับที่คิดไว้เลย พอกริ่งของกู้หวูดังขึ้น เสียงยังดังไม่สุด กริ่งของห้องเบอร์10ก็ดังขึ้นมาต่อ ความเร็วนั้นก็ยังเร็วเหมือนเดิม
คนที่อยู่ในงานต่างก็พูดคุยกันเต็มไปหมด คืนนี้คุณมู่เบอร์10คนนี้คงจะพุ่งมาทางคุณชายสามเย่สินะ?
นี่เป็นการต่อต้านคุณชายสามเย่ในทุกๆ ด้านชัดๆ!!
“หัวหน้าน้อย ครั้งนี้คุณจะต้องรีบหยุดลงให้เร็ว พวกเราจะต้องชนะคุณชายสามเย่ครั้งหนึ่ง”
ตอนนี้พออะเฉียงเห็นหัวหน้าน้อยกดกริ่งก็รู้สึกอกสั่นขวัญหายเลย
สามพันล้านที่คุณอาต่งโอนมาก่อนหน้านี้ ใช้ไปแล้ว 21.5ร้อยล้านครับ ก็คือเหลือไม่ถึง9ร้อยล้านแล้ว หากยังทำตามวิธีการก่อนหน้านี้ของหัวหน้าน้อย คงจะประมูลได้ไม่กี่ครั้งแล้วครับ
“วางใจเถอะ ครั้งนี้ฉันจะรีบหยุดให้เร็วแน่นอน” ครั้งนี้ดูเหมือนว่าหัวหน้าน้อยจะตัดสินใจอย่างแน่วแน่แล้ว “ราคาเริ่มต้นของการประมูลในชุดนี้เริ่มที่40ล้าน ฉันประมูลถึง100ล้านก็จะหยุดลง”
“หัวหน้าน้อย ผมรู้สึกว่า100ล้านมากเกินไปแล้ว ผมเกรงว่าคุณชายสามเย่จะหยุดลงตั้งแต่ไม่ถึง100ล้าน” แววตาของอะเฉียงเปล่งประกายขึ้นทันที ถึงแม้ว่าเทียบกับสองครั้งก่อนหน้านี้ 100จะไม่มาก แต่ว่าอะเฉียงก็ยังรู้สึกว่าไม่ปลอดภัย
“หากว่าประมูลไม่ถึง100ล้าน ถึงแม้ว่าฉันจะหยุดลงก่อน ก็ไม่ถือว่าชนะ ส่วนเป้าหมายของคุณชายสามเย่ก็คืออยากให้ฉันแพ้ ดังนั้นราคา100ล้านไม่มากเลย หากตามหลังการของคุณชายสามเย่แล้ว ฉันว่าสามารถประมูลถึง1.5ร้อยล้าน” ในครั้งนี้หัวหน้าน้อยได้ทำการวิเคราะห์อย่างละเอียดแล้ว แน่นอนว่า การวิเคราะห์ก์ของหัวหน้าน้อยถือว่าไม่เลว
หากคุณชายสามเย่แย่งชิงกับเขาจริงๆ 100ล้านไม่มากจริงๆ แต่ว่าไม่ว่ายังไงหัวหน้าน้อยก็คิดไม่ถึงว่าครั้งนี้คุณชายสามเย่จะประมูลตามหลักการประมูลปกติทั่วไป
ในตอนที่หัวหน้าน้อยประมูลถึง80ล้านกู้หวูก็ไม่ได้กดกริ่งต่อแล้ว เพราะว่าคุณชายสามเย่บอกกับเขาว่าราคาที่สูงที่สุดคือ80ล้าน
ดังน้้น ชุดประมูลในครั้งนี้สุดท้ายก็ตกอยู่ในมือของหัวหน้าน้อย
ชุดการประมูลครั้งนี้ก็ไม่ถือว่าขาดทุนมาก แต่ว่าในใจของหัวหน้าน้อยกลับไม่พอใจมาก “เย่ซือเฉิน ร้ายกาจเกินไปแล้ว เจ้าเล่ห์เกินไปแล้ว”
อะเฉียงก็มีความแปลกใจเล็กน้อย ก็คิดไม่ถึงว่าคุณชายสามเย่จะหยุดลงเร็วขนาดนี้ ดังนั้นคำพูดของหัวหน้าน้อยในตอนนี้ เขาเองก็เห็นด้วยเป็นอย่างมาก คุณชายสามเย่นี้ช่างร้ายกาจมากจริงๆ
เมื่อกี้หัวหน้าน้อยบอกว่าครั้งนี้จะประมูลถึง100ล้าน อะเฉียงยังรออยู่ว่าในตอนที่หัวหน้าน้อยประมูลถึง90ล้านก็จะห้ามเขาไว คิดไม่ถึงว่าเขายังไม่ทันได้ห้ามหัวหน้าน้อย คุณชายสามเย่ก็หยุดลงก่อนอีกครั้งแล้ว
อะเฉียงรู้สึกว่าตามความฉลาดของคุณชายสามเย่อาจจะอ่านความในใจของหัวหน้าน้อยออกแล้ว
ดังนั้นคุณชายสามเย่ถึงได้หยุดลงก่อนหน้าหัวหน้าน้อยทุกครั้ง
คนในงานทั้งงานต่างก็ตกอยู่ในสถานการณ์ที่เงียบสงบ ถึงแม้ว่าครั้งนี้คุณมู่ที่อยู่ห้องเบอร์100จะประมูลได้ในราคาที่ถือว่าสมเหตุสมผล ไม่ได้สูงมาก แต่ว่าไม่ว่ายังไงแล้วนี่ก็ถือเป็นอีกครั้งที่เขาแพ้ให้กับคุณชายสามเย่
มหาเศรษฐีคุณมู่ที่ลึกลับท่านนี้แพ้ให้กับคุณชายสามเย่ติดต่อกันสี่ครั้ง ทุกคนต่างก็อดตกใจในแผนการของคุณชายสามเย่ไม่ไหว
“เฮอะ ฉันอยากหัวเราะ อย่าห้ามฉัน ให้ฉันหัวเราะสักพัก” ฉู่หลิงเอ๋อเห็นผลแบบนี้แล้ว ก็อดหัวเราะออกไม่ได้ และเสียงหัวเราะก็ดังมากด้วย
เพราะว่าฉู่หลิงเอ๋ออยู่ในห้องเบอร์11ติดกับห้องเบอร์10 ทันใดนั้นฉู่หลิงเอ๋อไม่ทันตั้งตัว หัวเราะดังไปหน่อย ดังนั้นหัวหน้าน้อยที่อยู่ห้องเบอร์10ก็ได้ยินแล้ว
