คนที่อยู่ในสายเงียบไปหนึ่งวิ จากนั้นเสียงที่ทุ้มต่ำได้ก้องมา：“มาถึงแล้ว กำลังจะระเบิดแล้ว ผมทำงานคุณไว้ใจได้ ผมไม่ให้พวกมันได้ออกมาหรอก”
เสียงของผู้ชายเบาและช้า ฟังแล้วอ่อนโยนสุดๆ แม้กระทั่งยังแฝงด้วยน้ำเสียงหัวเราะ เหมือนสิ่งที่เขาพูดอยู่ในนาทีนี้ไม่ใช่เรื่องฆ่าคน เหมือนกำลังพูดคุยกันว่าวันนี้อากาศดีมากยังไงอย่างงั้น！！
“โอเค งั้นก็รีบระเบิดทิ้งซะ”มุมปากของโจ๋วอันหนานก็ได้ยกขึ้น เธอจะปล่อยให้เวินลั่วฉิงรอดชีวิตออกมาไม่ได้เด็ดขาด
ถึงเรื่องของเธอถูกเปิดเผย เธอก็จะลากเวินลั่วฉิงไปด้วย
แน่นอนขอแค่วิลล่าระเบิดให้เวินลั่วฉิงตาย ระเบิดให้พ่อของหยวนหยูตาย ทีนี้ก็ไม่มีหลักฐานแล้ว ตำรวจก็ทำอะไรเธอไม่ได้แล้ว อีกอย่างวิลล่าหลังนั้นก็ไม่ได้ใช้ชื่อของเธออยู่แล้ว
เธอรู้ว่าอานุภาพของระเบิดลูกนั้นแรงแค่ไหน แค่ระเบิดก็จะไม่เหลืออะไรเลย อยากตรวจสอบก็ตรวจสอบอะไรไม่เจอ
ถึงเวลาเรื่องพวกนี้ก็ไม่สามารถเชื่อมโยงอะไรมาถึงที่ตัวเธอแล้ว
“ผมช่วยคุณ คุณจะขอบคุณผมยังไง？”เสียงของผู้ชายก้องมาอีกครั้ง รอยยิ้มนั้นฟังแล้วยิ่งชัดเจนมากขึ้น
“คุณจัดการเรื่องให้เสร็จก่อน พวกมันกำลังจะจากไปแล้ว”โจ๋วอันหนานได้ยินเสียงของผู้ชายแล้ว น้ำเสียงค่อนข้างโกรธกริ้วอย่างเห็นได้ชัด ไม่นึกเลยว่าเวลานี้เขายังจะมาคุยเงื่อนไขกับเธออีก
“ตอนนี้ผมอยู่ที่นอกวิลล่านี้เอง ผมแค่กดปุ่ม วิลล่าทั้งหลังก็จะกลายเป็นเถ้าถ่าน มันก็เป็นแค่เรื่องหนึ่งวินาทีเท่านั้น คุณจะรีบร้อนไปทำไม？”ผู้ชายย่อมฟังออกอยู่แล้วว่าโจ๋วอันหนานโกรธกริ้ว แต่เหมือนเขาจะไม่ได้โกรธเลย น้ำเสียงยังคงแฝงด้วยรอยยิ้ม：“บอกก่อนว่าจะขอบคุณผมยังไง？”
“ขอแค่จัดการเรื่องให้เสร็จ คุณอยากได้อะไรฉันรับปากหมด”นาทีนี้โจ๋วอันหนานโกรธมาก โกรธจนกัดฟันแน่น เธอเกลียดคนข่มขู่เธอที่สุด แต่เห็นเวินลั่วฉิงกำลังจะออกมาจากห้องใต้ดินแล้ว โจ๋วอันหนานได้แต่กัดฟันรับปากเขา
“โอเค จำคำพูดของคุณไว้นะ”ในที่สุดผู้ชายถึงได้พึงพอใจเสียที รอยยิ้มที่อยู่ในเสียงยิ่งเอ่อล้นออกมาอย่างไม่ปกปิดเลยสักนิด ผลลัพธ์ที่เขาจะเอาก็คือแบบนี้แหละ
เขารู้ว่าเธอโหด รู้ว่าเธออำมหิต เขาก็รู้ว่าสิ่งที่เธอรับปากอาจจะทำไม่ได้เสมอไป แต่เธอรับปากเขาแล้ว เขาจะไม่ยอมให้เธอกลับคำเด็ดขาด และเขาก็จะไม่ให้โอกาสเธอได้กลับคำแน่นอน
ผู้ชายได้คำตอบที่น่าพอใจแล้ว ก็ได้เอารีโมทคอนโทรลออกมา เขามองวิลล่าที่อยู่ข้างหน้าแล้วยกปลายคิ้วขึ้นเล็กน้อย：“โธ่ เสียดายจริงๆ ผู้หญิงที่งดงามขนาดนี้กำลังจะกลายเป็นเถ้าถ่านในไม่ช้านี้แล้ว”
ตอนที่เขาพูด ได้กดปุ่มรีโมทคอนโทรลของระเบิดอย่างไม่ลังเลเลยสักนิด
จากนั้น จู่ๆชั้นวางที่อยู่ข้างของห้องผู้ป่วยในห้องใต้ดินได้ล้มลง พร้อมดังปังเสียงนึง ฟังแล้วน่าตกใจมาก
“เย็ดแม่ง จะระเบิดแล้ว”ปฏิกิริยาของกู้หวูไวที่สุด ได้หลบไปที่ข้างหลังของเวินลั่วฉิงโดยตรง บังเวินลั่วฉิงเอาไว้ เสี้ยววินาทีนั้น กู้หวูเกือบจะเอาคนที่แบกไว้ข้างหลังทิ้งโดยตรง ตอนนี้เขาคิดอยู่อย่างเดียวว่าจะปกป้องคุณหญิงยังไง
“ไม่ต้องตื่นเต้น ไม่ถึงขั้นตายหรอก”แต่เวินลั่วฉิงกลับหัวเราะโดยตรง เวินลั่วฉิงเงยหน้าขึ้นมามองกล้องวงจรปิดที่อยู่ด้านหน้า เธอยิ้มให้กับกล้องวงจรปิดแล้วพูด：“โจ๋วอันหนาน ระเบิดถูกกู้เรียบร้อยแล้ว เพราะฉะนั้นถึงเธอกดรีโมทคอนโทรลมันก็ไม่ระเบิดหรอก”
“ไม่ เป็นไปไม่ได้ จะเป็นไปได้ไง？แกจะกู้ระเบิดได้ยังไง”โจ๋วอันหนานตกตะลึงเกินไปจนลืมอำพรางไปในชั่วขณะ ได้ตะโกนออกมาโดยตรง
กล้องวงจรปิดที่โจ๋วอันหนานติดตั้งเป็นกล้องที่ล้ำหน้าที่สุด เธอไม่เพียงสามารถดูสถานการณ์ของวิลล่าผ่านมือถือ แถมยังสามารถคุยกับคนที่อยู่ในวิลล่าผ่านกล้องวงจรปิดด้วย ดังนั้นคำพูดของโจ๋วอันหนานในเมื่อครู่ นาทีนี้ได้ถูกคนที่อยู่ในวิลล่าได้ยินหมดแล้ว
สีหน้าของโจ๋วอันหนานได้บูดบึ้งขึ้นมาโดยตรง
“ทำไมจะเป็นไปไม่ได้ เมื่อกี๊เธอกดรีโมทคอนโทรลแล้วไม่ใช่เหรอ？แต่ก็ไม่ได้ระเบิดไม่ใช่เหรอ？”รอยยิ้มของเวินลั่วฉิงได้ลึกซึ้งขึ้น
“นี่มันอะไรกัน ทำไมถึงเป็นแบบนี้？ทำไมระเบิดถึงไม่ทำงาน”นาทีนี้โจ๋วอันหนานอึ้งสุดๆ เธอรู้จักผู้ชายคนนั้นดี ในเมื่อเมื่อกี๊เธอได้รับปากข้อเรียกร้องของเขาแล้ว เขาก็จะต้องจุดชนวนระเบิดทีนทีแน่นอน
อีกอย่างเธอดูผ่านมือถือก็สามารถเห็นชั้นวางอันนั้นจู่ๆได้ล้มลงไปอย่างชัดเจน แต่ระเบิดกลับไม่ทำงานเลย
แต่ระเบิดลูกนั้นไม่มีทางกู้ได้ง่ายขนาดนี้ เมื่อครู่เวินลั่วฉิงแค่จับระเบิดลูกนั้นทีนึงเฉยๆ แค่จับทีเดียวก็สามารถกู้ระเบิดได้แล้วงั้นเหรอ？
เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด
โจ๋วชิงไม่ได้พูดจา แค่จ้องกล้องวงจรปิดไว้ นาทีนี้ดวงตาคู่นี้ของเขาก็เหมือนเหวลึกที่ไม่เห็นก้นบึ้ง ดูไม่ออกว่ามีอารมณ์อะไร แต่กลับทำให้คนกลัวจนอกสั่นขวัญหาย
โจ๋วชิงไม่เห็นโจ๋วอันหนาน แต่เขารู้ว่าโจ๋วอันหนานสามารถมองเห็นเขา เดิมทีในใจเขายังรู้สึกมีความดีใจอยู่เสี้ยวนึง ดีใจที่สุดท้ายโจ๋วอันหนานยอมออมมือ ไม่ว่าจะเพราะเขาหรือเพราะสาเหตุอื่น ขอแค่โจ๋วอันหนานไม่จุดชนวนระเบิดลูกนั้น เขารู้สึกเขายังคุ้มค่าที่ดีใจเปรมปรีดิ์
แต่นาทีนี้เขาถึงพบว่าตัวเองตลกแค่ไหน โจ๋วอันหนานไม่ได้ออมมือเลยด้วยซ้ำ ถึงเขาอยู่นี่ โจ๋วอันหนานก็ยังอยากจุดชนวนเหมือนกัน โจ๋วอันหนานไม่เคยคำนึงถึงเขาเลยด้วยซ้ำ
ที่จริงพอคิดอย่างละเอียดแล้ว ตั้งแต่เล็กจนโต โจ๋วอันหนานก็ไม่เคยเป็นห่วงเขาจริงๆเลย
โจ๋วชิงรู้สึกเศร้ารันทด ความผูกพันทางครอบครัว？
เหอะ อยู่ในสายตาของโจ๋วอันหนาน คาดว่าความผูกพันทางครอบครัวคงไม่มีค่าอะไรเลย
“เย็ดแม่ง ผู้หญิงคนนี้บ้าไปแล้วจริงๆ แม้แต่น้องชายเธอก็ยังไม่สนจริงๆด้วย”นาทีนี้กู้หวูได้อึ้งค้างไปแล้ว เขาที่เห็นคลื่นใหญ่ลมแรงจนชินเพิ่งจะเคยเห็นสถานการณ์แบบนี้เป็นครั้งแรก：“โชคดีที่คุณหญิงกู้ระเบิดได้แล้ว ไม่งั้นตอนนี้พวกผมคงระเบิดจนเละเป็นผงแล้วครับ”
ตอนที่กู้หวูพูดคำนี้ ยังรู้สึกโล่งอกไปทีอย่างเห็นได้ชัด โชคดีที่กู้ระเบิดได้แล้ว ในเมื่อกู้ระเบิดได้แล้ว งั้นก็ไม่ต้องเป็นห่วงแล้ว
กู้หวูที่เมื่อครู่ยังอกสั่นขวัญแขวนอยู่ได้โล่งอกไปที ทีนี้ก็ย่อมไม่รีบร้อนจากไปแล้ว
อีกฝั่งนึง โจ๋วอันหนานกำลังโทรศัพท์ “นี่มันอะไรกัน？คุณนี่มันยังไงกันแน่？ทำไมระเบิดถึงไม่ทำงาน？คุณรีบคิดหาวิธีให้ฉันเดี๋ยวนี้ รีบระเบิดพวกมันทิ้งเร็วๆ”นาทีนี้โจ๋วอันหนานไม่สามารถใจเย็นเหมือนปกติอีก นาทีนี้น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความกระหืดกระหอบ
โจ๋วอันหนานคงจะรีบร้อนเกินไป เธอไม่ได้ตัดการเชื่อมต่อกับกล้องวงจรปิด ดังนั้นนาทีนี้คำพูดของโจ๋วอันหนานได้ก้องมาอย่างชัดเจน นาทีนี้คนที่อยู่ในวิลล่าก็ล้วนได้ยินอย่างชัดเจนหมดแล้ว
แน่นอนว่านาทีนี้อยู่ต่อหน้าเวินลั่วฉิง โจ๋วอันหนานก็ไม่จำเป็นต้องปิดบังแล้ว เพราะเมื่อกี๊ได้รั่วออกมาหมดแล้ว โจ๋วอันหนานรู้สิ่งที่เธอต้องทำในตอนนี้ก็คือจะกำจัดเวินลั่วฉิงทิ้ง จะให้เวินลั่วฉิงพวกมันรอดชีวิตออกไปไม่ได้เด็ดขาด
“ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน เมื่อกี๊ผมได้กดรีโมทคอนโทรลไปแล้ว ไม่รู้ว่าทำไมระเบิดถึงไม่ทำงาน？”เห็นได้ชัดว่าผู้ชายที่อยู่ในสายก็มึนตึ๊บเหมือนกัน ไม่รู้เลยว่าสถานการณ์มันเป็นยังไง เขากดปุ่มคอนโทรลแล้วแท้ๆ ทำไมระเบิดถึงไม่ทำงาน？
“ฉันไม่สน คุณจะต้องคิดหาวิธีเดี๋ยวนี้ จะให้พวกมันรอดชีวิตออกไปไม่ได้เด็ดขาด”เห็นได้ชัดว่าโจ๋วอันหนานโกรธ เสียงดุร้ายจนฟังแล้วน่ากลัวมาก
“ผมรู้แล้ว ผมลองใกล้เข้าไปอีกหน่อย”ผู้ชายไม่เข้าใจเลยว่าเป็นเพราะอะไร ทางฝั่งเขาก็ไม่สามารถเห็นสถานการณ์ของวิลล่า เขานึกว่าระยะที่เขาอยู่ตอนนี้มันไกลไปหน่อย ระเบิดเลยไม่ทำงาน
โจ๋วชิงได้ยินคำพูดของโจ๋วอันหนานแล้วได้ยกมุมปากขึ้น เผยรอยยิ้มที่เยาะเย้ยออกมา ไม่รู้ว่าเยาะเย้ยโจ๋วอันหนานหรือว่าเยาะเย้ยตัวเขาเอง
เขาคิดไม่ถึงจริงๆว่าพี่สาวแท้ๆของเขาจะรให้คนมาระเบิดเทำกับเขาแบบนี้ ระเบิดไม่ทำงาน พี่สาวแท้ๆของเขาเห็นกับตาว่าเขายืนอยู่ที่นี่ แต่ยังได้โทขาให้ตาย
เขาไม่รู้จริงๆว่าจิตใจของคนเรามันโหดเหี้ยมอำมหิตได้ถึงขั้นนี้
“เหอะ ยัยบ้าคนนี้ยังไม่ตายใจอีก ระเบิดได้ถูกคุณหญิงของเรากู้เรียบร้อยแล้ว ยังระเบิดบ้าอะไรอีก”กู้หวูได้ยินว่าระเบิดไม่ทำงานแล้ว นาทีนี้ได้ผ่อนคลายลงมาอย่างสิ้นเชิง ก็ได้กลับมาตีฝีปากเหมือนปกติอีก：“ผมไม่เคยตีผู้หญิงมาก่อน แต่นาทีนี้ถ้าผู้หญิงคนนี้อยู่นี่ รับรองว่าผมจะต้องอัดมันให้น่วมแน่นอน”
กู้หวูเชื่อคำพูดของเวินลั่วฉิงอย่างสุดใจ เขาถึงขั้นไม่ได้ไปคิดอย่างละเอียดว่าเมื่อครู่เวินลั่วฉิงกู้ระเบิดยังไงกันแน่
เวินลั่วฉิงเอียงตัวเล็กน้อย หันหลังให้กับกล้องวงจรปิด จากนั้นได้พูดกับกู้หวูอย่างไร้เสียงคำนึง：“รีบไปเร็ว”
กู้หวูอึ้งเล็กน้อย ระเบิดกู้เรียบร้อยแล้วไม่ใช่เหรอ？ทำไมยังต้องรีบร้อนจากไปอีก？
คุณหญิงหมายความว่ายังไง？
ถึงแม้กู้หวูค่อนข้างสงสัย แต่หลังจากได้รับคำสั่งของเวินลั่วฉิงแล้วกลับไม่มีการลังเลเลยสักนิด ได้แบกพ่อของหยวนหยูไว้แล้วเดินไปข้างนอกอย่างไว กู้หวูมองโจ๋วชิงที่ยังคงมองกล้องวงจรปิดอย่างไม่ขยับ เขายังได้ใช้แรงดึงโจ๋วชิงทีนึง：“ไปแล้วครับ มัวแต่ยืนเหม่ออะไรอยู่ที่นี่ครับ？บ้านของผู้หญิงโรคจิตและบ้าบอแบบนี้มีอะไรน่าอยู่ครับ”
คำสุดท้าย กู้หวูแกล้งพูดให้โจ๋วอันหนานฟัง ก็ถือว่าได้พูดประชดโจ๋วอันหนา
