ในที่สุดท่านตูก็ได้สติคืนมา เขามองเห็นยู่ต๋ายืนอยู่ตรงหน้าถังหลินตอนนี้ ก็ไม่พูดจา ท่านตูคิดว่าที่ยู่ต๋าแสดงความเคารพต่อถังหลินเมื่อกี๊เป็นภาพลวงตาของเขาเองจริงๆ ยังไงยู่ต๋าก็ไม่มีทางที่จะให้เกียรติถังหลินได้ ยู่ต๋าไม่ฆ่าถังหลินไปโดยตรงก็ดีแล้ว
ท่านตูคิดว่า ไม่แน่ต่อไป ยู่ต๋าก็จะลงมือกับถังหลินแล้ว
ท่านตูเอาร่างกายของตัวเองแนบติดกับกำแพง พยายามหนี
ท่านตูรอยู่ต๋าลงมือถังหลิน จะเป็นยิงใส่หัว？หรือว่าแทงไปที่คอ？
สรุปคือถังหลินต้องไม่มีจุดจบที่ดีแน่ ไปขัดใจองค์กรโกสต์ซิตี้ ขัดใจคารู ก็ไม่มีใครมีจุดจบที่ดีได้หรอก！！
คนอื่นๆไม่ใช่แค่ท่านตูที่จะมีความคิดเช่นนี้ นอกจากหลินเป้ยแล้วคนอื่นๆก็มีความคิดเช่นนี้ รวมทั้งเจ้าชายใหญ่ เจ้าชายใหญ่แอบทำสัญญาณมือให้คนของตัวเอง ระวังหากคนของยู่ต๋าลงมือ！！
“ผมมาขอโทษคุณถัง”ก็แค่ ในเวลานี้ ยู่ต๋าโค้งตัวให้ถังหลินไปโดยตรง ท่าทางนั้นเคารพ ใบหน้ามีรอยยิ้ม
และคำพูดของยู่ต๋าก็มีความหมายชัดเจน คำว่าขอโทษใครๆก็ฟังเข้าใจ
ยู่ต๋าพูดคำนี้ออกมา คนในห้องก็ตะลึงอีกครั้ง ครั้งนี้แย่กว่าเดิม มีหลายคนที่ตกใจจนตาแทบจะถลนออกมา
เจ้าชายใหญ่หายใจเข้าแรงๆ ออกแรงหยิกต้นขาตัวเอง จากนั้นเจ็บจนเกือบจะร้องออกมา เจ้าชายใหญ่จึงเชื่อว่านี่คือเรื่องจริง ไม่ได้ฝันไป
ยู่ต๋าไม่ได้มาคิดบัญชีกับถังหลิน แต่มาเพื่อขอโทษถังหลิน？！
ขอโทษ？ยู่ต๋ามาขอโทษถังหลินเนี่ยนะ？
องค์กรโกสต์ซิตี้ขอโทษคนอื่นด้วย？
“ท่านยู่ คุณ คุณพูดอะไร？”ท่านตูไม่อยากจะเชื่อเลย ถึงแม้เขากลัวแทบตาย แต่ก็ทนไม่ได้ที่จะถามออกไป ไม่รู้เพราะว่าตกใจมากไป หรือว่าเพราะกลัวมากไป คำพูดของเขาก็ติดอ่าง
“คุณถัง คุณบอกก่อนนี้ว่า ให้องค์กรโกสต์ซิตี้ของเราให้คำตอบที่น่าพอใจแก่คุณภายในหนึ่งวัน ตอนนี้พวกเราปรึกษาหารือกันแล้ว ดังนั้นเลยตั้งใจมาขอโทษคุณถัง”ยู่ต๋าไม่สนใจท่านตู ครั้งนี้แม้แต่สายตามองคนโง่ก็ขี้เกียจจะให้แก่ท่านตูแล้ว
ที่เขาต้องทำตอนนี้คือให้ถังหลินพอใจ แค่ถังหลินพอใจ เรื่องนี้ถึงจะแก้ไขได้ เขาถึงจะวางใจ
หลังจากเขาเพิ่งกลับไปให้คนสืบเกี่ยวกับถังหลิน ก็เลยสืบถึงชายหนุ่มเงียบๆคนนั้นที่อยู่ติดตามข้างกายถังหลินด้วย
ข้อมูลของถังหลินส่วนมากทำมาตรการการรักษาความลับ เลยสืบไม่ได้ แต่ข้อมูลของผู้ชายที่เงียบกลับพอหาได้บ้าง
คนๆนั้น ว่ากันว่าเรื่องที่เขาจะสืบไม่มีที่สืบไม่ได้ คนที่เขาจะหาก็ไม่มีที่หาไม่ได้ ว่ากันว่า คนที่เขาจะหาถึงเข้าไปในรูหนู เขาก็จับเขาออกมาได้
ยู่ต๋านึกถึงคำพูดก่อนหน้านี้ที่ผู้ชายคนนั้นพูดตอนออกไป ก็อดไม่ได้ที่จะหวาดระแวง
ยู่ต๋ารู้ ถ้าผู้ชายคนนั้นอยากจะหาเขา อยากจะฆ่าเขา ก็ทำได้ตลอดเวลา！！
ดังนั้นยู่ต๋าก็ไม่อยากรอเวลาอีกวันหนึ่งแล้ว เขารู้ว่าเรื่องนี้ยิ่งเร็วยิ่งแก้ไขได้ดี！！
ยู่ต๋ารู้ว่าคืนนี้เจ้าชายใหญ่จัดงานเลี้ยงต้อนรับถังหลินที่นี่ ดังนั้นเขาจึงมาเลยโดยตรง
คำพูดของยู่ต๋าครั้งนี้ ทำให้ทุกคนตะลึงเหมือนกัน ยู่ต๋าไม่ใช่แค่มาขอโทษ แต่ยังจะมาให้คำตอบที่น่าพอใจแก่ถังหลินด้วย？
องค์กรโกสต์ซิตี้ต้องให้คำตอบที่น่าพอใจแก่ถังหลิน？
คำตอบที่น่าพอใจเป็นอย่างไร？！
นี่มันสถานการณ์เช่นไรกันแน่？！
“อือ”การแสดงออกของถังหลินยังคงนิ่ง ในน้ำเสียงฟังอารมณ์ใดๆไม่ออก
“อย่างแรก ผมขอโทษแทนองค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเราด้วยกับพฤติกรรมที่มีต่อบริษัทของคุณ ความเสียหายทั้งหมดที่องค์กรโกสต์ซิตี้สร้างต่อบริษัทของคุณจะชดเชยเป็นสิบเท่า”ในเมื่อยู่ต๋ามาขอโทษ ก็ต้องนำความจริงใจมาด้วย และก็ต้องคิดดีแล้ว
ถังหลินเงยตา มองไปที่เขา ไม่พูดจา
ยู่ต๋าไม่ถือกับท่าทีของถังหลิน เขารู้ว่านี่ยังไม่พอ ถังหลินไม่ใช่คนไม่มีเงิน แปดสุดยอดวงศ์ตระกูลก็ไม่ได้ไม่มีเงิน การชดเชยของเขาก็แสดงให้เห็นถึงทัศนคติพื้นฐานอย่างหนึ่งของเขา ยังไงองค์กรโกสต์ซิตี้ก็ทำให้แปดสุดยอดวงศ์ตระกูลเสียหายจริงๆ
“อย่างที่สอง ที่นี่ ผมรับรองกับคุณถัง ต่อไปองค์กรโกสต์ซิตี้จะไม่เคยขัดแย้งกับบริษัทของคุณอีก ถ้าภายใต้สถานการณ์ของการปะทะกัน ผมองค์กรโกสต์ซิตี้จะยอมถอยเอง”การแสดงออกของยู่ต๋าในตอนนี้จริงจังมาก ต้องบอกว่า เขามีความจริงใจจริงๆ
คำพูดของเขาแสดงให้เห็นว่า ต่อไปถึงมีความขัดแย้งทางผลประโยชน์ก็จะไม่ช่วงชิงกับคนของถังหลิน
ต่างพัฒนาในประเทศR ประเทศRก็ไม่ใช่ประเทศใหญ่โตอะไร ผลประโยชน์มีจำกัด หากไม่มีการแข่งขันหรือโลภ หลายๆ กรณีก็ยากที่จะเริ่มทำงาน ผลประโยชน์สูงสุดนั้นมีข้อจำกัด ถ้าไม่ช่วงชิงไม่คว้าไว้ หลายๆครั้งงานก็ยากที่จะแผ่ขยายออกไป
ในที่สุดใบหน้าของถังหลินก็มีอารมณ์ ถือว่าสบตากับยู่ต๋าเสียที แต่ว่าถังหลินยังคงไม่พูดอะไร ยังคงได้แต่ตอบกลับไปเสียงเบา：“อือ”
อารมณ์ของเจ้าชายใหญ่ตอนนี้ไม่อาจหาคำบรรยายได้แล้ว และตอนนี้เขาก็หาภาษาของตัวเองไม่เจอแล้ว ใครบอกได้บ้างว่าเขาเป็นอะไรไป？
เกิดอะไรขึ้นกันแน่？！！！
องค์กรโกสต์ซิตี้ไม่ใช่แค่ไม่ได้มาคิดบัญชีกับถังหลิน แต่ยังมาประนีประนอมอย่างมากขนาดนี้อีก？
นี่มันอะไรกันแน่？
ในประเทศR องค์กรโกสต์ซิตี้เคยขอโทษกับคนอื่นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน？
ในประเทศR องค์กรโกสต์ซิตี้เคยประนีประนอมกับคนอื่นที่ไหนกัน？
และยังประนีประนอมอย่างใหญ่โตอีก？
ถึงหลินเป้ยเตรียมใจไว้นานแล้ว แต่ตอนนี้ใบหน้าก็ยังตะลึง ใบหน้านั้นดูยากที่จะเชื่อ วันนี้ถังหลินไปเจอคารูแล้วไปทำอะไรมา？
ตอนนี้ท่านตูแทบอยากจะควักตาของตัวเองออกมา เขาเห็นอะไรกันแน่？เห็นอะไรกันแน่？
จะเป็นไปได้อย่างไร？จะเป็นอย่างนี้ได้อย่างไร？
“ท่านยู่ คุณทำแบบนี้คารูรู้ไหม？คารูเห็นด้วยเหรอ？”ท่านตูตกใจอย่างมากจริงๆ ยากที่จะเชื่ออย่างมาก เขาเชื่อเรื่องแบบนี้ไม่ได้ ดังนั้นเขานึกถึงคารู นึกถึงว่าคนอย่างคารูไม่มีทางที่จะตกลงเงื่อนไขเช่นนี้แน่
ยู่ต๋าหันไป มองไปที่ท่านตู ยังคงเป็นสายตาที่มองคนโง่ แต่ครั้งนี้ยู่ต๋าตอบท่านตู：“วันนี้คุณถังไปถิ่นขององค์กรโกสต์ซิตี้เพื่อคุยกับคารูตอนที่ คารูแข่งกับคุณถัง เพราะว่าแพ้คุณถัง เลยเสียชีวิต”
คำพูดของยู่ต๋านี้ฉลาดมาก เขาไม่ได้บอกว่าถังหลินทำกับมือที่ไม่เตรียมพร้อมของคารู เขาบอกว่าทั้งสองแข่งกัน และคารูก็แพ้ ดังนั้นจึงตาย
และยู่ต๋ายังตั้งใจพูดถึงที่ถิ่นขององค์กรโกสต์ซิตี้ ความหมายนี้ทุกคนเข้าใจดี ต่างรู้ดี และก็ค่อยๆเข้าใจอย่างชัดเจน
สำหรับคนอย่างพวกเขาแล้ว เสียชีวิตเหมือนเป็นเรื่องปกติมาก ดังนั้นตอนที่ยู่ต๋าพูดประโยคนี้ ไม่ได้รู้สึกอะไรนัก
ก็แค่ยู่ต๋าพูดคำนี้ออกมา คนในห้องก็ตกใจอีกครั้ง！！
คารูตายแล้ว และถูกถังหลินฆ่าตายอีก？！
ถังหลินฆ่าคารูตายเนี่ยนะ？！
และยังเป็นถิ่นขององค์กรโกสต์ซิตี้อีก？！
คารูคือการมีอยู่ของยมบาลแห่งนรกในประเทศR ใครๆก็กลัว ใครๆก็ระมัดระวังตัว และคนอย่างคารูก็เจ้าเล่ห์มาก ระวังตัวมาก อิทธิพลขององค์กรโกสต์ซิตี้แข็งแกร่งมาก ทุกครั้งที่คารูออกไปข้างนอกก็จะพาบอดี้การ์ดไปด้วยสามสิบกว่าคน
คนขององค์กรโกสต์ซิตี้แต่ละคนฝีมือดี คารูก็เลือดมาแต่ฝีมือไม่ธรรมดา ดังนั้นเลยไม่มีใครเข้าใกล้ตัวคารูได้เลย
ถึงเป็นตอนที่คารูอยู่บ้าน ข้างกายมีบอดี้การ์ดหลายคนอยู่ตลอด ดังนั้นอยากฆ่าคารูเรียกได้ว่าเป็นเรื่องยากมาก
หลายปีมานี้ คารูฆ่าคนตั้งมากมาย ไม่ไม่มีใครไม่อยากฆ่าคารู แต่ก็ล้มเหลว ฆ่าไม่ได้
คิดไม่ถึงว่าถังหลินมาถึงประเทศRวันแรกก็ฆ่าคารูตายเลย？
นี่เป็นไปได้ไง？
จะเป็นไปได้อย่างไร？！！！
ตอนนี้ทุกคนต่างรู้สึกเป็นไปไม่ได้ แต่ประโยคนี้ยู่ต๋าพูดเอง ยู่ต๋าไม่ล้อเล่นกับเรื่องแบบนี้แน่ และวันนี้คารูไม่ปรากฏตัว ยู่ต๋ามาคุยกับถังหลินด้วยท่าทีของผู้มีอำนาจเต็มเปี่ยม ถ้าคารูยังอยู่ ไม่เกิดสถานการณ์เช่นนี้แน่
“ตาย？ตายแล้ว？คารูตายแล้ว？ถังหลินฆ่าคารู？”ท่านตูได้สติคืนมา ร่างกายก็อดไม่ได้ที่จะสั่น ครั้งนี้ตอนเขามองไปที่ถังหลิน ก็ไม่มีความไม่ให้เกียรติและเยาะเย้ยอย่างเมื่อกี๊อีก ที่มีก็คืออาการตกใจที่คุมไม่อยู่ และหวาดกลัว
ใช่ เขากลัว กลัวถังหลิน คารูร้ายกาจขนาดนี้ คนที่โหดร้ายขนาดนั้น ถังหลินเพิ่งมาถึงประเทศRก็ฆ่าคารู และถังหลินก็ยังอยู่ในถิ่นขององค์กรโกสต์ซิตี้ ฆ่าคารูตายในถิ่นของคารู
ในถิ่นขององค์กรโกสต์ซิตี้ ล้วนแต่เป็นคนขององค์กรโกสต์ซิตี้ คารูระมัดระวังตัวมาตลอด และก็เผด็จการ สถานการณ์ไม่เป็นประโยชน์ต่อถังหลินแน่นอน แต่ถังหลินกลับฆ่าเขาตาย！！
