“ไม่ใช่……ทำไมถึง……”เจ้าชายใหญ่ตอนนี้ยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เขารู้สึกว่าเหมือนฝันไป
ไม่ ถึงฝันก็ไม่กล้าฝันแบบนี้ นี่มันทำให้คนยากที่จะเชื่อจริงๆ！！
“เจ้าชายใหญ่คือเพื่อนของคุณถังสินะ หวังว่าต่อไปพวกเราจะร่วมมือกันได้”ยู่ต๋าคือคนฉลาด และก็เป็นคนที่ตีสนิทได้กับทุกฝ่าย เขารู้ว่าคืนนี้เป็นเจ้าชายใหญ่ที่เลี้ยงรับรองถังหลิน
ก่อนหน้านี้ใครๆก็รู้ว่าองค์กรโกสต์ซิตี้ไม่ถูกกับถังหลิน ใครต่างก็รู้ว่าคารูต้องมาหาเรื่องถังหลิน แต่ในสถานการณ์เช่นนั้นเจ้าชายใหญ่ยังกล้าเลี้ยงรับรองถังหลิน หมายความว่าความสัมพันธ์เจ้าชายใหญ่กับถังหลินน่าจะไม่เลว และยังหมายความว่าเจ้าชายใหญ่เป็นคนชอบธรรม
ยู่ต๋าก็เพิ่งรู้ว่าถังหลินเป็นคนเย็นชา คนที่ไม่ค่อยพูด แต่เจ้าชายใหญ่ค่อนข้างรับมือด้วยง่าย ต่อไปก็สามารถฝ่าฟันจากเจ้าชายใหญ่คนนี้ได้
“อ้อ อ้อ……”ที่จริงเจ้าชายใหญ่ก็ยังตกใจเรื่องของถังหลิน ตอนนี้ได้ยินคำพูดยู่ต๋า ก็ยังไม่ได้สติคืนมาไปแป๊บหนึ่ง
หลายปีมานี้องค์กรโกสต์ซิตี้ไม่เห็นหัวราชวงศ์ หลายสถานการณ์กษัตริย์ต้องฟังคำพูดของคารู สถานการณ์เช่นนั้นไม่ถือว่าร่วมมือกันจริงๆ
แต่เจ้าชายใหญ่ฟังออกว่าความร่วมมือที่ยู่ต๋าพูดถึงนั้นเป็นความร่วมมือจริงๆ
“ท่านยู่ คุณอยากร่วมมือกับราชวงศ์ ผมพาคุณไปเจอกษัตริย์ได้ ถึงตอนนั้น……”ท่านตูได้ยินคำพูดของยู่ต๋าก็งงอย่างชัดเจน แต่การตอบสนองของท่านตูนั้นไว จึงเข้าไปประจบประแจงทันที
แน่นอนว่าท่านตูก็ฟังออกถึงความจริงใจของความร่วมมือที่ยู่ต๋าพูด ถ้าเรื่องนี้ให้เขาต่อรอง ถึงตอนนั้นกษัตริย์ต้องชื่นชมเขามากขึ้นแน่
“องค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเราไม่ใช่ว่ามีความร่วมมือกับราชวงศ์มาตลอดเหรอ？”ตอนยู่ต๋าหันไปมองที่ท่านตู สายตาหม่นลงอย่างชัดเจน ตอนยู่ต๋าพูดคำนี้ เน้นน้ำเสียงไปที่ความร่วมมือ ซึ่งความหมายก็ชัดเจนอย่างมาก
เรื่องขององค์กรโกสต์ซิตี้กับราชวงศ์ในเมื่อก่อนก็ยังเอาตามเดิม ไม่เปลี่ยน
ยู่ต๋าพูดถึงความร่วมมือใหม่ กับเจ้าชายใหญ่
ท่านตูพูดไม่ออก สีหน้าดูแย่อย่างมากไปแป๊บหนึ่ง
“คุณถัง ขอตัวลา”ยู่ต๋าไม่สนใจท่านตูอีก แต่ก่อนไป ก็ไม่ลืมที่จะบอกถังหลิน
“อือ”ถังหลินพยักหน้านิ่งๆ
“ถังหลิน นี่มันอะไร？สถานการณ์อะไรกันแน่？”ยู่ต๋าออกไป เจ้าชายใหญ่ก็เข้ามาตรงหน้าถังหลินโดยตรง น่าจะเพราะว่าตื่นเต้นมากไป จึงไม่เรียกว่าคุณถัง เรียกว่าถังหลินโดยตรง
“ก็อย่างที่คุณเห็นแหละ”ใบหน้าถังหลินไม่มีความผิดปกติใดๆ เหมือนพูดเรื่องธรรมดา
“อะไรคืออย่างที่ผมเห็นเหรอ？ผมเห็นคนขององค์กรโกสต์ซิตี้มาขอโทษคุณ และยังประนีประนอมกับคุณอีก แต่ทำไมกันเหรอ？ทำไมเรื่องราวกลายเป็นแบบนี้？”เจ้าชายใหญ่ตื่นเต้นหน่อยๆตอนนี้ ดังนั้นเสียงจึงดังขึ้นอย่างชัดเจน
ตอนนี้ท่านตูก็ได้แต่มองไปที่ถังหลิน อยากฟังว่าถังหลินจะพูดอย่างไร
“เจรจากัน คลี่คลายลง ก็แค่นี้”แต่ ถังหลินไม่พูดมาก น้ำเสียงก็ยังคงนิ่งมาก
“คุณไปฆ่าคารูที่ถิ่นขององค์กรโกสต์ซิตี้ จากนั้นกลับมาอย่างปลอดภัย จากนั้นยู่ต๋ายังมาหาถึงที่อีก และขอโทษคุณ และยังพูดเรื่องเงื่อนไขของการแบ่งที่ดินชดใช้ค่าเสียหาย ถังหลินคุณทำได้ไงกันแน่？”ถึงแม้ถังหลินไม่พูดมาก แต่เจ้าชายใหญ่ก็เข้าใจจากคำพูดของยู่ต๋าเมื่อกี๊ไปบ้าง
ก็แค่ เรื่องพวกนั้นทำให้เจ้าชายใหญ่ไม่สามารถเชื่อได้จริงๆ
ถังหลินทำได้อย่างไรกันแน่
ถังหลินไม่พูดอะไรมาก เขาไม่ใช่คนนิสัยชอบโชว์มาเสมอ
ไม่อย่างนั้น ก่อนหน้านี้เขาก็คงไม่พูดถึงเรื่องที่ไปหาคารู ฆ่าคารูตายเลยสักนิดหรอก！！
“คุณถัง คุณช่างสุดยอดเสียจริง”ตอนนี้ท่านตูได้สติคืนมาหมดแล้ว ท่านตูเดินไปตรงหน้าของถังหลิน ด้วยใบหน้าประจบประแจง
ตอนนี้แม้แต่คนขององค์กรโกสต์ซิตี้ต่างกลัวถังหลิน ยู่ต๋าก็เพิ่งพูดไปชัดเจนแล้วว่า ต่อไปคนในองค์กรโกสต์ซิตี้เห็นถังหลินก็จะยอมให้ และยู่ต๋าก็ยังบอกว่าถ้าถังหลินต้องการความช่วยเหลือ ยู่ต๋าจะช่วยแน่นอน
ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ท่านตูต้องเอาใจถังหลินดีๆอยู่แล้ว
“คุณถัง กษัตริย์พวกเรานับถือฮีโร่อย่างคุณถังแบบนี้ที่สุด คุณถังมาประเทศRครั้งแรก ไม่งั้นให้พวกเราเป็นเจ้าบ้านต้อนรับคนต่างถิ่นดีไหม ผมเชิญกษัตริย์แทน……”หัวของท่านตูแล่นไวมาก เขารู้ดี จากท่าทีที่องค์กรโกสต์ซิตี้มีต่อถังหลินแล้ว กษัตริย์จะต้องอยากเจอถังหลินแน่
จากท่าทีขององค์กรโกสต์ซิตี้ที่มีต่อถังหลินตอนนี้แล้ว ไม่แน่ว่าอาจจะช่วยพวกเขาจัดการปัญหาบางอย่างขององค์กรโกสต์ซิตี้ได้
แน่นอนว่า ถังหลินทำให้คนขององค์กรโกสต์ซิตี้กลัวแบบนี้ได้ พิสูจน์ได้ว่าไม่ควรมองศักยภาพของถังหลินต่ำไป คนอย่างนี้ ไปทำให้ขุ่นเคืองไม่ได้ ต้องปฏิบัติอย่างดี
ท่านตูติดตามกษัตริย์มาหลายปี เข้าใจกษัตริย์อย่างดี ดังนั้นตอนนี้ท่านตูไม่จำเป็นต้องถามกษัตริย์ก็ตัดสินใจได้เลย
ถังหลินไม่แลท่านตูสักนิด ยืนขึ้นมาโดยตรง ตาคู่นั้นมองไปที่หลินเป้ย พูดเสียงเบา：“ไปละ”
ที่จริงถังหลินจะไปก่อนหน้านี้แล้ว ก็แค่คนขององค์กรโกสต์ซิตี้มาขัด ตอนนี้ถังหลินไม่อยากเสียเวลาที่นี่
“คุณถัง คุณจะไปตอนนี้เลยเหรอ？อาหารค่ำยังไม่ได้ทานเลย ถ้าคุณถังไม่พอใจที่นี่ พวกเราเลือกที่อื่นได้นะ คุณถังชอบแบบไหน พวกเราทำให้คุณถังพอใจได้”ท่านตูถูกเมินจังๆแบบนี้ ใบหน้าก็ไม่เห็นความโกรธ กลับยิ้มอย่างประจบประแจงมากขึ้น
ตอนนี้ท่านตูเสียใจอย่างมากกับท่าทีที่ตัวเองปฏิบัติต่อถังหลินก่อนนี้ เสียใจที่พูดกับถังหลินเช่นนั้น ดังนั้นตอนนี้เขาอยากจะชดเชย
เจ้าชายใหญ่จ้องท่านตูอย่างไม่พอใจมาก จากนั้นมองไปที่ถังหลิน ลองพูดว่า：“ถังหลิน ไม่งั้นพวกเราเปลี่ยนที่ไหม？”
เจ้าชายใหญ่พูดเป็นนัย แต่ความหมายคือคนในห้องเยอะ เจ้าชายใหญ่บอกเปลี่ยนสถานที่ ชัดเจนว่าอยากเปลี่ยนเป็นที่ที่ไม่มีท่านตู
ตาคู่นั้นของถังหลินเอาแต่มองไปที่หลินเป้ย เห็นหลินเป้ยนั่งไม่ขยับ สายตาก็สั่นคลอน：“นั่งทำอะไร？ยังไม่ไปอีก？”
คำว่าไปก่อนหน้านี้ของถังหลิน แม้จะมองและพูดไปที่หลินเป้ย แต่คนในห้องต่างคิดว่าถังหลินพูดกับทุกคน ดังนั้นเลยไม่คิดมาก
แต่คำพูดตอนนี้ ชัดเจนว่าถังหลินพูดกับหลินเป้ย
ถังหลินไม่สนใจท่านตู ไม่สนใจเจ้าชายใหญ่ แต่กลับเจ้าชายน้อยแล้วนั้น……
นี่แปลกเล็กน้อย！！
เจ้าชายใหญ่งง ตะลึงเล็กน้อย แต่จากนั้นใบหน้าก็มีรอยยิ้ม：“หลินเป้ย ในเมื่อคุณถังยืนกรานจะไป งั้นคุณก็ไปส่งสิ ช่วยคุณถังจัดการเรื่องทั้งหมดให้ดี คุณถังต้องการอะไร คุณก็ทำให้พอใจ”
เจ้าชายใหญ่ไม่โกรธที่ถังหลินปฏิเสธเขา กลับกันตอนนี้เจ้าชายใหญ่นั้นดีใจมาก เขาเชื่อใจหลินเป้ยเป็นพิเศษ และหลินเป้ยคือคนของเขา
ตอนนี้ถังหลินพูดชื่อหลินเป้ยให้ไปส่ง แบบนี้แล้ว หลายๆเรื่องก็จะจัดการได้ง่าย！！
แน่นอนว่า ตอนนี้เรื่องขององค์กรโกสต์ซิตี้ถังหลินได้แก้ไขแล้ว ดังนั้นเจ้าชายใหญ่จึงไม่มีทางใช้เรื่องนี้มาคุยความร่วมมือกับถังหลินอีก
แต่เรื่องนี้สำเร็จ พวกเขายังสามารถพูดเรื่องอื่นได้ ประเทศRวุ่นวายมาหลายปี เจ้าชายใหญ่อยากจะจัดการประเทศRให้ดีจริงๆ
ในใจเจ้าชายใหญ่รู้ดี ถ้าอยากดูแลประเทศRให้ดี ก็ต้องหาวิธีร่วมมือเยอะๆกับคนอย่างถังหลิน อย่างเย่ซือเฉิน
ที่แท้เจ้าชายใหญ่ยังห่วงกษัตริย์ แต่จากท่าทีที่องค์กรโกสต์ซิตี้มีต่อถังหลินตอนนี้แล้ว เจ้าชายใหญ่รู้ว่าเขาไม่จำเป็นต้องกังวลอีกต่อไปแล้ว！！
ตอนนี้ให้หลินเป้ยอยู่เป็นเพื่อนถังหลินอีก เรื่องอื่นๆก็จะง่ายขึ้น เจ้าชายใหญ่เชื่อความสามารถของหลินเป้ยมาก
หลินเป้ยงง ตาคู่นั้นค่อยๆเงยขึ้น มองไปที่เจ้าชายใหญ่ นี่เจ้าชายใหญ่จะขุดหลุมฝังเธอเหรอ？
เธอพยายามทุกวิถีทางที่จะรักษาระยะห่างกับถังหลิน หลุดออกจากความสัมพันธ์ ตอนนี้เจ้าชายใหญ่พูดแบบนี้ ทำเอาแผนของเธอเละไปหมด
“เจ้าชายใหญ่ ผมพูดกับคุณไปแล้ว พรุ่งนี้ผมจะลาสองสามวัน”หลินเป้ยไม่กล้ายุ่งเกี่ยวกับถังหลินมากแล้วจริงๆ ดังนั้นเธอได้แต่ฝืนปฏิเสธเจ้าชายใหญ่ไป
“เรื่องที่คุณจะลาไว้ค่อยพูดกัน รอเรื่องนี้แก้ไขเสร็จ รอคุณถังไปแล้ว คุณอยากลานานแค่ไหนผมอนุมัติให้ แต่ตอนนี้ไม่ได้”เจ้าชายใหญ่ปฏิเสธหลินเป้ยอย่างไม่คิด ถังหลินไม่สนคนอื่นๆ พูดแล้วว่าจะเอาแค่หลินเป้ย
ถึงแม้เจ้าชายใหญ่ไม่รู้ว่าทำไมถังหลินต้องทำแบบนี้ แต่โอกาสเช่นนี้เจ้าชายใหญ่ไม่อยากปล่อยไปแบบนี้！！และหลินเป้ยก็เป็นคนของเขา เขาก็ยินดีมากที่จะเห็นผลลัพธ์เช่นนี้！！
