หากเป็นเช่นนี้ เกรงว่าจุดจบของเฉิงโหรวโหรวจะไม่ค่อยดีนัก ไม่ใช่สิ ไม่ดีเป็นอย่างยิ่งเลย เกรงว่าจะไม่ดีเอามากๆเลย …
ผู้ดูแลจ้งรู้ว่าหัวหน้าถือหางพวกพ้องมาแต่ไหนแต่ไร ทั้งยังเป็นประเภทปกป้องคนของตนอย่างไม่บันยะบันยังอีกด้วย！！
เมื่อก่อนเฉิงโหรวโหรวแค่สร้างปัญหาเล็กๆเท่านั้น ถึงจะมีศัตรูบ้าง ถึงจะทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียงขององค์กรโกสต์ซิตี้จริงๆ
หัวหน้าก็ไม่ใส่ใจเรื่องเล็กๆพวกนั้นหรอก
ทว่าเฉิงโหรวโหรวดันเป็นปรปักษ์กับคุณหนูใหญ่ถัง เช่นนั้นก็รนหาที่ตายจริงๆแล้ว！！
ผู้ดูแลจ้งรู้ว่า หัวหน้ามอบหมายให้เขาจัดการเรื่องนี้ หากเขาทำให้หัวหน้าพอใจไม่ได้ มีความเป็นไปได้สูงที่หัวหน้าจะไปจัดการเอง
เมื่อก่อนหัวหน้าใส่ใจเฉพาะเรื่องของคุณนาย เรื่องอื่นก็ไม่เก็บมาคิดเลย ทว่าตอนนนี้ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ……
คืนที่สามหลังจากที่เย่โป๋เหวินเสียชีวิต ตามขนบธรรมประเพณีแล้ว คืนนี้ต้องจัดงานเลี้ยงราตรีกัน
ในเมื่อมีงานเลี้ยงราตรี เช่นนั้นก็ต้องมีเรื่องต้องตระเตรียมมากมาย ซึ่งเมื่อก่อนจะมีคุณย่าเย่เป็นผู้รับผิดชอบเตรียมงาน
ทว่าแขกที่มาวันนี้พบว่าข้างกายคุณย่าเย่มีคนเพิ่มขึ้นมาหนึ่งคน นั่นก็คือองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้
คุณย่าเย่พาองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ไปกล่าวทักทายแขกเหรื่อ ซึ่งท่าทางขององค์หญิงคล้ายกับเป็นหญิงเจ้าบ้านมาก
สองวันก่อนมีข่าวลือกระฉ่อนว่าองค์หญิงเฝ้าไว้อาลัยศพเย่โป๋เหวิน ตอนนี้องค์หญิงยังทำท่าทางเช่นนี้ในบ้านตระกูลเย่อีก คนส่วนมากจึงเริ่มเชื่อข่าวในโซเชียลมากขึ้น
ตระกูลเย่คงจะเกี่ยวดองกับองค์กรโกสต์ซิตี้จริงๆ คุณชายสามเย่คงจะแต่งงานกับองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้จริงๆ ไม่เช่นนั้นองค์หญิงคงไม่รับผิดชอบงานเลี้ยงของตระกูลเย่พร้อมกับคุณย่าเย่หรอก
ทุกคนไม่ค่อยรู้จักองค์หญิงคนนี้มากนัก เพราะพึ่งตามหาตัวองค์หญิงเจอไม่นาน และองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ก็ไม่เคยออกงานใหญ่ๆมาก่อน
เพราะหัวหน้าไม่เคยปริปากยอมรับว่าเป็นองค์หญิงด้วยตัวเองมาก่อน ดังนั้นงานเลี้ยงที่เฉิงโหรวโหรวเคยร่วมก็ล้วนมีไป๋หยิงคอยจัดแจงให้ ซึ่งด้วยฐานะของไป๋หยิงจึงไม่อาจเข้าร่วมงานระดับสูงจริงๆ
และแขกที่มาร่วมงานเลี้ยงตระกูลเย่ในค่ำคืนนี้ ล้วนแล้วแต่เป็นคนที่ไปมาหาสู่กันบ่อยๆ เป็นคนที่มีสถานะสูง ดังนั้นพวกเขาไม่รู้จักเฉิงโหรวโหรว มันก็ถือว่าปกติ
ดังนั้นทุกคนรู้เพียงว่าเฉิงโหรวโหรวเป็นองค์หญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้เท่านั้น และคนส่วนมากก็รู้ว่าองค์กรโกสต์ซิตี้เก่งกาจมาก จึงไม่มีใครกล้าดูถูกฐานะองค์หญิง บวกกับท่าทีที่คุณย่าเย่มีต่อเฉิงโหรวโหรว แขกจึงมีท่าทีต่อเฉิงโหรวโหรวไมเลวเช่นกัน
ยังมีคุณนายสูงศักดิ์บางรายเข้ามาตีสนิทเฉิงโหรวโหรวด้วย คิดอยากให้เฉิงโหรวโหรวชื่นชอบ เพราะไม่ว่าจะเป็นองค์กรโกสต์ซิตี้หรือตระกูลเย่ ขอเพียงสามารถร่วมมือกันได้ นับว่าเป็นผลประโยชน์อย่างหาที่เปรียบไม่ได้
เดิมทีเฉิงโหรวโหรวรู้สึกกังวลใจและกระอักกระอ่วนเล็กน้อย ตอนนี้เห็นท่าทางที่ทุกคนมีต่อเธอ เธอก็อดย่ามใจไม่ได้ เริ่มตัวลอยขึ้นมา！！
ตอนเธอใช้ฐานะองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้เข้าร่วมงานเลี้ยง ตอนนั้นก็มีคนอื่นมาชื่นชมเธอ ยกยอปอปั้นเธอ ทว่าเฉิงโหรวโหรวก็รู้ว่า พวกนั้นเป็นงานเลี้ยงระดับกลางไปจนถึงระดับล่าง ซึ่งคนร่วมงานล้วนเป็นคุณหนูจำพวกไร้ประโยชน์
สถานการณ์ตอนนี้แตกต่างกันลิบลับ สถานะของตระกูลเย่ในเมืองAนั้นไม่มีใครเทียบเทียม แขกเหรื่อที่มาร่วมงานเลี้ยงตระกูลเย่ ต่างก็เป็นบุคคลระดับสูง ทั้งยังเป็นนายหญิงของแท้จากตระกูลต่างๆอีกด้วย
ได้ยินคนลักษณะนี้ชื่นชมตัวเอง เฉิงโหรวโหรวก็รู้สึกมีหน้ามีตาอย่างเต็มเปี่ยม
“ได้ยินองค์กรโกสต์ซิตี้รับตัวองค์หญิงกลับมาตั้งนานแล้ว วันนี้ได้เจอตัวจริงเสียที หน้าตาสวยจริงๆ”คุณนายหลี่มองเฉิงโหรวโหรวด้วยใบหน้าประดับรอยยิ้มระคนความจริงจัง
“ขอบคุณค่ะ” เฉิงโหรวโหรวดีใจจนดอกไม้บานสะพรั่งในใจแล้ว ทว่าก่อนหน้านี้คุณย่าเย่เคยกำชับเธอไว้แล้ว และเคยสอนเธอเรื่องต่างๆเล็กน้อย คุณย่าเย่ยังบอกเธอว่าอย่าพูดจาไปเรื่อยเปื่อย
เวลานี้คุณย่าเย่มีธุระต้องขอตัวก่อน เฉิงโหรวโหรวยังคงจำคำสั่งเสีย ซึ่งเธอก็ไม่ได้พูดเรื่อยเปื่อยแต่อย่างใด
“ฉันได้ยินว่าหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้ยังไม่เคยแต่งงาน ไม่มีลูกคนอื่น มีเพียงองค์หญิงที่เป็นลูกสาวคนเดียวค่ะ คาดว่าหัวหน้าคงรักและทะนุถนอมองค์หญิงมากเลยใช่ไหมค่ะ” คุณนายหลี่ยิ้มเข้มข้นขึ้นหลายส่วน ทว่าแววตาที่คุณนายหลี่มองเป็นการหยั่งเชิงเสียมากกว่า
ข่าวองค์หญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้อยู่บ้านตระกูลเย่นั้นแพร่กันสนั่นหวั่นไหว เพราะคุณชายสามเย่เป็นเหตุ ตอนนี้จึงมีคนรู้จักองค์หญิงคนนี้มากขึ้น
เป็นเพราะข่าวคุณชายสามเย่จะแต่งงานกับองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ คนส่วนมากจึงเริ่มสืบถามประวัติขององค์หญิงคนนี้ขึ้นมา
ซึ่งเคยได้ยินว่าองค์กรโกสต์ซิตี้ตามหาองค์หญิงกลับมาแล้วจริงๆ ทว่าต่อมาองค์กรโกสต์ซิตี้ก็ไม่มีความเคลื่อนไหวแต่อย่างใด ไม่เคยประกาศถึงฐานะองค์หญิงสู่ภายนอกเลย
ด้วยวิธีการปกติขององค์กรโกสต์ซิตี้ ที่ไม่ประกาศก็เพราะต้องการปกป้ององค์หญิงท่านนี้ ทว่าองค์หญิงท่านนี้มักจะเข้าร่วมงานเลี้ยงราตรีเป็นประจำ ซึ่งองค์หญิงจะทำตัวโดดเด่นในงานเลี้ยงทุกคน ราวกับกลัวคนอื่นจะไม่รู้สถานะของเธอ
มันจึงขัดแย้งกัน และงานเลี้ยงที่องค์หญิงเข้าร่วมล้วนเป็นงานเลี้ยงสังสรรค์ที่เหล่าคุณหนูน้อยใหญ่ จำพวกที่ว่างกันทุกวันมาร่วมงานเพื่อฆ่าเวลาเท่านั้น
จุดนี้ทำให้คนสงสัยยิ่งนัก
ระหว่างทางมาที่นี่ ประธานหลี่ให้คุณนายหลี่หาโอกาสหยั่งเชิงดูว่าเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่
“แน่……แน่นอนค่ะ” เฉิงโหรวโหรวพูดอ้ำอึ้ง รู้สึกละอายใจหน่อยๆ ทว่าเธอนึกถึงหัวหน้าโจมตีเย่ซือเฉินที่ประเทศ Rเพราะเธอ เธอก็รู้สึกมีความมั่นใจมากขึ้น “แน่นอนค่ะ！！”
คุณนายหลี่เป็นคนฉลาด ดูแวบเดียวก็รู้ว่าเฉิงโหรวโหรวกินปูนร้อนท้อง คุณนายหลี่คิดว่าต้องมีอะไรที่บอกไม่ได้แน่
“องค์หญิงกลับมาอยู่ในองค์กรโกสต์ซิตี้นานแค่ไหนแล้วคะ？”คุณนายหลี่ทำเหมือนถามลอยๆอีกหนึ่งประโยค
“ใกล้สองเดือนแล้วค่ะ” เฉิงโหรวโหรวไม่ใช่คนแผนสูง ไม่ได้คิดอะไรมาก รีบตอบทันควัน อันที่จริงเฉิงโหรวโหรวตอบหรือไม่ตอบล้วนไม่สำคัญ เพราะคุณนายหลี่รู้เรื่องนี้อยู่แล้ว
คุณนายหลี่แค่ถามปู่ถามให้กับคำถามต่อมาเท่านั้น
“หัวหน้าประกาศสถานะองค์หญิงเมื่อไหร่คะ？พวกเรารู้แล้วจะได้ไปร่วมยินดีองค์หญิงด้วยค่ะ” มุมปากคุณนายหลี่ยกขึ้นไม่หยุด ใบหน้าก็ยิ้มอย่างจริงใจมาก
เฉิงโหรวโหรวอึ้ง พลางเม้มปาก ผ่านวันที่ตรวจดีเอ็นเอมาเกือบสองเดือนแล้ว
ตอนที่ทำการตรวจดีเอ็นเอ หัวหน้าเฉยชาต่อเธอมาก ไม่เคยมองเธอดีๆสักครั้ง หลังตรวจดีเอ็นเอเสร็จหัวหน้าก็จากไป ต่อมาก็ไม่แยแสเธอเลย
ท่าทีของหัวหน้า ถึงเฉิงโหรวโหรวจะโง่ดักดานเพียงใด แต่เธอก็ดูออกว่าหัวหน้าไม่อยากยอมรับเธอ จึงไม่ยินดียอมรับสถานะของเธอ
และเธอรู้ภายหลังว่าตัวเองไม่ใช่ลูกสาวของหัวหน้า ไป๋หยิงเป็นคนสร้างฉากตบตาเรื่องผลตรวจดีเอ็นเอขึ้นมา
ดังนั้นเฉิงโหรวโหรวยิ่งไม่กล้าฝันเฟื่อง
ดังนั้น ตอนนี้คุณนายหลี่ตั้งคำถามนี้ขึ้นมา เฉิงโหรวโหรวก็ระงับความหงุดหงิดในใจไม่ได้ ใบหน้าจึงแลดูเปลี่ยนไป
“หัวหน้าจะประกาศสถานะองค์หญิงไหมคะ?” คุณนายหลี่เห็นท่าทางของเฉิงโหรวโหรว ดวงตาทั้งคู่ก็เกิดประกายระยิบระยับ ดูเหมือนองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้มีปริศนาจริงๆ และปริศนาก็ไม่ได้น้อยๆด้วย
“แน่นอนค่ะ” เฉิงโหรวโหรวได้สติ จึงตอบอย่างเก้ๆกังๆหนึ่งประโยค “หัวหน้าเอ็นดูฉันมากค่ะ เพื่อฉันแล้ว หัวหน้าให้คนเปิดศึกกับเย่ซือเฉินและตระกูลถังที่ประเทศRด้วยค่ะ”
เรื่องนี้ทำให้เฉิงโหรวโหรวภาคภูมิใจที่สุด และเป็นเพราะจุดนี้เธอจึงมั่นใจในตัวเอง ดังนั้นน้ำเสียงของเฉิงโหรวโหรวจึงโอ้อวดหลายส่วน
คุณนายหลี่กลับรู้สึกอึ้ง มองเฉิงโหรวโหรวด้วยแววตาสับสนและซับซ้อนหลายส่วน “หัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้เปิดศึกกับคุณชายสามเย่ที่ประเทศR？”
คุณนายหลี่ไม่เคยติดตามเรื่องในประเทศRมาก่อน ถึงแม้จะติดตาม คุณนายหลี่ก็ไม่รู้ว่าคุณชายสามเย่จะมีอำนาจแผ่ขยายไปถึงประเทศ Rแล้ว
“ใช่ค่ะ เพราะเรื่องก่อนหน้านี้หัวหน้าจะแก้เผ็ดให้ฉันค่ะ แต่ตอนนี้คุยไกล่เกลี่ยแล้วค่ะ เพราะฉันไปขอร้องหัวหน้าเอง ฉันกับเย่ซือเฉินจะแต่งงานกันแล้ว หัวหน้าย่อมไม่ทำให้เย่ซือเฉินลำบากใจหรอกค่ะ” ตอนนี้เฉิงโหรวโหรวลืมเรื่องที่คุณย่าเย่กำชับเสียสนิทใจ ตอนนี้เธออยากโอ้อวดอย่างเดียว
“ออค่ะ ดูเหมือนหัวหน้าจะรักองค์หญิงจริงๆเลยนะคะ” คุณนายหลี่พยักหน้าหงึกๆ เพียงแต่สีหน้าซับซ้อนมาก คุณนายหลี่เห็นคุณย่าเย่เดินมาทางนี้ เลยไม่ได้ถามอะไรมาก รีบหันหลังจากไปทันที
