“คุณลุงคะ คุณแม่เคยสอนหนูแล้วจริงๆ หนูเข้าใจจริงๆ นะคะ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก หนูไม่ให้โอกาสคนเลวได้ทำร้ายหนูหรอก”หลังจากที่ถังจื่อซีพูดออกมาแล้วก็สรุปอีกที ถังจื่อซีรู้สึกมั่นใจมาก
“แม่หนูสอนมาดีมากเลย”ซ่างกวนหงอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา เด็กคนนี้ฉลาดจริงๆ แล้วน่ารักมากด้วย ยิ่งดูยิ่งรู้สึกชอบ
แต่ว่า ผู้ปกครองของเด็กคนนี้ก็สอนมาดีมากเหมือนกัน ทั้งเฉลียวฉลาด มีมารยาท แล้วก็รู้จักปกป้องตัวเอง
“แน่นอนค่ะ คุณแม่ของหนูเก่งมากเลย”ตอนที่ถังจื่อซีพูดถึงแม่ของตัวเองขึ้นมานั้น น้ำเสียงก็เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ “คุณแม่ของหนูคือคุณแม่ที่เก่งที่สุดในโลกใบนี้ แล้วก็เป็นคุณแม่ที่หน้าตาดีที่สุดบนโลกใบนี้ด้วย”
“อืม”ซ่างกวนหงยิ้มแล้วก็พยักหน้า ในสายตาของเด็กทุกคน พ่อกับแม่ของเขาน่าจะเป็นคนที่ดีที่สุดในโลกใบนี้แล้วล่ะ
“ดังนั้น ไม่ใช่ว่าหนูไม่รู้จักปกป้องตัวเอง และก็ไม่ใช่ว่าหนูไม่รู้จักหลีกเลี่ยงอันตราย แต่เพราะว่าหนูรู้ว่าคุณลุงไม่ใช่คนไม่ดี และหนูก็รู้ว่าคุณลุงไม่มีทางทำร้ายหนู หนูถึงได้เข้ามาค่ะ”ถึงแม้ว่าเพื่อนตัวน้อยถังจื่อซีจะเป็นคนร่าเริง แต่เธอไม่ได้มีนิสัยบุ่มบ่ามไม่คิดหน้าคิดหลัง แล้วอีกอย่างถังจื่อซีก็อยู่กับเวินลั่วฉิงมาตั้งแต่เด็กๆ ดังนั้นสัญชาตญาณของการตระหนักได้ถึงอันตรายกับการระมัดระวังตัวของเธอก็ค่อนข้างสูง
“ทำไมล่ะ? ”ซ่างกวนหงไม่ค่อยเข้าใจเลยว่าทำไมสาวน้อยคนนี้ถึงรู้สึกว่าเขาไม่ได้เป็นอันตราย เพราะว่าเธอพูดแบบนี้หลายรอบแล้ว ตอนแรกเขาก็นึกว่าเพราะว่าเธอเด็กเกินไปก็เลยไม่เข้าใจ
แต่ว่าเมื่อกี้ที่สาวน้อยคนนี้พูดวิธีการปกป้องตัวเองตั้งมากมายออกมา ซ่างกวนหงก็รู้ว่าถึงแม้เด็กคนนี้จะยังอายุน้อย แต่ว่าก็รู้อะไรมากมายเลย
แล้วทำไมเธอถึงมั่นใจขนาดนั้นว่าเขาไม่มีทางทำร้ายเธอ？！
“หนูก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าทำไม แต่ว่าหนูก็ดูออกว่าคุณลุงไม่ใช่คนไม่ดี แล้วหนูก็ดูออกว่าคุณลุงจะไม่มีทางทำร้ายหนู”ที่จริงแล้วถังจื่อซีก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม เธอเองก็ตอบได้ไม่เต็มปาก
ซ่าวกวนหงกะพริบตาเบาๆ ไม่รู้ว่าทำไม แต่ดูว่าเขาไม่ใช่คนไม่ดีอย่างนั้นเหรอ?
แล้วก็รู้ว่าเขาไม่มีทางทำร้ายเธอด้วยเหรอ？
เขาไม่มีทางทำร้ายเธอจริงๆ ต่อให้เป็นเด็กเล็กคนอื่นๆ เขาก็ไม่มีทางทำร้ายหรอก แล้วจะนับประสาอะไรกับเด็กที่เขารู้สึกชอบตั้งแต่แรกเห็นด้วยล่ะ
เด็กคนนี้ตัดสินได้ถูกต้อง！！
แต่ทำไมเด็กคนนี้ถึงได้ตัดสินแบบนี้ล่ะ อาศัยความรู้สึกของตัวเองนั้นเหรอ?
ซ่างกวนหงรู้สึกว่าเรื่องนี้มันค่อนข้างจะแปลก เขาไม่เคยเจอเด็กคนนี้มาก่อน วันนี้เป็นครั้งแรก
แค่เขาเห็นแว๊บเดียวก็รู้สึกชอบเธอแล้ว และอารมณ์ความรู้สึกของเขาก็ได้รับผลกระทบจากเด็กคนนี้มากกว่าหนึ่งครั้ง แถมเด็กคนนี้ยังตัดสินว่าเขาจะไม่มีทางทำร้ายเธออีกด้วย！！
ทำไมถึงเป็นแบบนี้กัน？
ถังจื่อซีหยุดพูด เธอนึกถึงตอนที่เธออยู่ในห้องโถงแล้วมองเห็นท่าทางของซ่างกวนหง เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็พูดเสริมว่า “เมื่อกี้หนูเห็นคุณลุงจากไกลๆ รู้สึกเหมือนว่าคุณกำลังเศร้าใจอยู่ หนูก็เลยอยากจะมาปลอบใจคุณลุงสักหน่อยค่ะ”
เดิมซ่างกวนหงกำลังคิดถึงเรื่องนี้อยู่ แต่พอได้ยินคำพูดของถังจื่อซี เขาก็ช็อกไปในทันที
เดิมเขาคิดว่าเด็กคนนี้มาเพราะความอยากรู้อยากเห็น แต่ไม่คิดเลยว่า เธอจะมาเพราะเหตุผลนี้
เพราะว่าเธอเห็นเขาทุกข์ใจ ก็เลยอยากจะเข้ามาปลอบเขา！！
ซ่างกวนหงรู้สึกเหมือนกับว่าหัวใจของตัวเองถูกอะไรแทงเข้ามา มันรู้สึกเจ็บ เป็นความเจ็บที่เสมือนจริงมาก
ใช่ มันเป็นความเจ็บปวดอย่างหนึ่งจริงๆ ความเจ็บปวดนี้มันช่างแปลกประหลาด แล้วก็เสมือนจริงมาก แต่ว่ามันก็รู้สึกได้ถึงสัมผัสที่อบอุ่น
ความรู้สึกที่สงสัยมาก เป็นครั้งแรกที่ซ่างกวนหงมีความรู้สึกแบบนี้
เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมสาวน้อยคนนี้ถึงได้ส่งผลกระทบกับเขามากมายขนาดนั้น แค่รอยยิ้มของเธอก็สามารถมีอิทธิพลต่ออารมณ์ของเขาได้แล้ว และคำพูดเพียงหนึ่งประโยคของเธอ ก็สัมผัสเข้ามาถึงในก้นบึ้งของหัวใจเขา
และสาวน้อยคนนี้ก็ช่างสังเกตมาก เมื่อกี้เขายืนอยู่ตรงนี้ ไม่ได้ขยับ แล้วก็ไม่ได้พูดอะไรด้วย แต่ว่าสาวน้อยคนนี้กลับมองออกว่าเขากำลังทุกข์ใจอยู่
“คุณลุงคะ ทำไมคุณลุงถึงเศร้าใจเหรอคะ？”ถังจื่อซีอยากจะมาเพื่อปลอบใจเขาจริงๆ แต่เวลาที่จะปลอบใจใครก่อนอื่นเราต้องรู้เหตุผลที่ทำให้เขาเศร้าใจก่อน
ซ่างกวนหงอึ้งไป ทำไมเขาถึงเศร้าอย่างนั้นเหรอ?
คำถามแบบนี้ที่เด็กคนหนึ่งถามเขา แล้วจะให้เขาตอบยังไง?
เด็กคนนี้ยังอายุน้อยมาก ต่อให้เขาพูดไป เธอก็ไม่เข้าใจหรอก
ซ่างกวนหงไม่ได้ตอบ ดวงตาคู่โตที่แสนสดใสของถังจื่อซีก็เอาแต่จ้องไปที่เขา เธอสังเกตอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็พูดออกมาว่า “คุณลุงเสียใจเพราะใครหรือเปล่าคะ? ”
“ทำไมถึงพูดแบบนี้ล่ะ”ซ่างกวนหงมองไปที่ถังจื่อซีด้วยความรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เธอพูดออกมาแบบมั่วๆ หรือเธอดูออกได้ยังไงกัน?
“เพราะว่าคุณลุงดูแล้วเหมือนคนที่ไม่น่าจะขาดอะไรเลย ในเมื่อไม่ขาดสิ่งของ ก็แสดงว่าต้องเสียใจเพราะใครบางคน”ถังจื่อซีมองไปที่ซ่างกวนหง คำพูดของเธอช่างแนวแน่มาก ไม่คลุมเครือเลยแม้แต่นิดเดียว
“หนูรู้ได้ยังไงว่าลุงไม่ขาดอะไรเลย? ”ซ่างกวนหงรู้สึกประหลาดใจมากกว่าเดิมอีก ถ้าเกิดว่าเด็กคนนี้แค่พูดมั่วๆ ออกมาก็แล้วไป แต่เห็นได้ชัดว่ามันไม่ใช่แบบนั้น เด็กคนนี้วิเคราะห์จริงๆ ด้วย
การอนุมานของเด็กน้อยคนนี้ถูกต้องแล้ว แต่ว่าทำไมเธอถึงแน่ใจว่าเขาไม่ได้ขาดสิ่งของล่ะ?
บนโลกใบนี้มีคนรวยมากมาย แต่ว่าคนที่มีครบทุกอย่างไม่ขาดอะไรเลยน่าจะมีน้อยนะ?
“เมื่อกี้ตอนที่หนูเห็นคุณลุงยืนอยู่คนเดียว ท่าทางดูทุกข์ใจ ท่าทางเวลาคุณลุงทุกข์ใจให้ความรู้สึกเหมือนคุณลุงไม่ต้องการอะไรอีก เหมือนว่าต่อให้โลกทั้งใบมาวางอยู่ตรงหน้าคุณลุงก็ไม่ต้องการ คุณแม่เรียกว่ามันคือการ……สิ้นความปรารถนา ไม่ได้ต้องการหรือไม่ได้อยากได้อะไร คุณแม่เคยบอกว่า คนที่สิ้นความปรารถนาถ้าไม่ใช่พระที่รู้ซึ้งทางโลกแล้ว ก็เป็นคนที่ไม่เคยขาดอะไร อยากได้อะไรก็ต้องได้แบบนั้น แต่ท่าทางที่คุณลุงเป็นเมื่อกี้ไม่ได้เหมือนพระที่รู้สึกทางโลก ถ้าอย่างนั้นคุณลุงก็ต้องเป็นคนที่ไม่เคยขาดอะไรเลย”ถึงแม้ว่าเคลื่อนตัวน้อยถังจื่อซีจะอายุยังน้อย แต่ว่าเธอก็เรียนรู้อะไรจากเวินลั่วฉิงมามากมายตั้งแต่เด็ก ด้านการสังเกตคนอื่นนั้น ถังจื่อซีก็ค่อนข้างจะมีพรสวรรค์
แล้วอีกอย่างพวกเยว่หงหลิง ฉู่หลิงเอ๋อแล้วก็มู่หรงดัวหยางก็สอนอะไรเธอตั้งมากมาย
ตอนนี้พอกลับมาที่บ้านถัง เธอก็ได้เรียนรู้อะไรมากมายจากที่นี่เหมือนกัน ถึงแม้ว่าท่านปู่ถังจำไม่ได้บังคับเรื่องการสอนเด็กๆ เท่าไหร่นัก แต่ว่าเขาก็เข้าใจเกี่ยวกับความสามารถติดตัวและพรสวรรค์ของเด็กๆ และพอจะนำพาได้ ดังนั้นในช่วงเวลานี้ท่านปู่ถังก็ได้สอนอะไรถังจื่อซีมากมายทั้งตั้งใจและไม่ตั้งใจ
แน่นอนว่า ถังจื่อซีไม่ได้มาเพราะการสังเกตของตัวเองอย่างเดียว แต่ความจริงแล้วเมื่อกี้ตอนที่เธอเห็นซ่างกวนหงในหัวเธอกับมีความคิดแบบนี้อย่างแปลกประหลาด แม่บอกว่าบางทีผู้หญิงเราก็จะมีสัมผัสที่หก แล้วแม่ก็บอกว่าสัมผัสที่หก ของผู้หญิงนั้นมันค่อนข้างแม่นยำด้วย
เพื่อนตัวน้อยถังจื่อซีคิดว่านี่น่าจะเป็นสัมผัสที่หก ของเธอ
ตอนแรกซ่างกวนหงก็นึกว่าถังจื่อซีการวิเคราะห์จากเสื้อผ้าที่เขาใส่หรืออะไรก็ตาม ซ่างกวนหงยังแม้แต่คิดว่า เด็กคนนี้อาจจะมาเพราะว่าเขาดูดีด้วยซ้ำ
แต่เขากลับไม่คิดเลยว่าถังจื่อซีจะพูดอะไรแบบนี้ออกมา ท่าทางเด็กคนนี้เพิ่งจะอายุไม่เกิน 5-6 ขวบ แต่กลับรู้อะไรมากมายเลย
และเด็กคนนี้ก็ช่างสังเกตมากด้วย
เมื่อกี้เขาก็แค่ยืนเฉยๆ อยู่ตรงนี้ ไม่ได้ทำอะไรเลย แล้วก็ไม่ได้พูดอะไรด้วย แล้วทำไมเด็กคนนี้ถึงได้มองออกมากมายขนาดนั้น?
เธอมองออกว่าเขาทุกข์ใจ ตรงจุดนี้เขาเข้าใจได้ น่าจะเพราะว่าเมื่อกี้เขารู้สึกหมดอาลัยตายอยากมากเกินไป ก็เลยแสดงความเศร้าออกมา แต่เด็กคนนี้ยังมองออกอีกว่าเขาสิ้นความปรารถนา นี่มันทำให้เขาประหลาดใจมากจริงๆ ！！
เด็กคนนี้พูดได้ถูกต้องแม่นยำขนาดนี้ ตรงเป๊ะทุกประโยค เธอบอกว่า ต่อให้เอาโลกทั้งใบมาวางไว้ตรงหน้าเขา เขาก็ไม่ต้องการ
ก่อนหน้านี้ เขามีความคิดแบบนั้นจริงๆ เหมือนกับว่าเด็กคนนี้อ่านใจของเขาได้
“หนูอายุเท่าไหร่แล้ว？”ตอนนี้ซ่างกวนหงรู้สึกประหลาดใจมาก เด็กคนนี้อายุแค่ 5-6 ขวบจริงๆ เหรอ？
“หนูห้าขวบค่ะ”ถังจื่อซียื่นมือออกมาข้างหนึ่งและตอบคำถามของซ่างกวนหงอย่างน่าเอ็นดู
“แค่ห้าขวบจริงๆ เหรอ”ที่ซ่างกวนหงพูดแบบนี้ไม่ใช่เพราะว่าสงสัยในคำตอบของถังจื่อซี แต่มันเหมือนเป็นการยืนยันประเภทหนึ่ง
เด็กคนนี้อายุแค่ห้าขวบจริงๆ ！！
ดูเหมือนว่าเด็กคนนี้จะฉลาดมากจริงๆ น่าจะมีพรสวรรค์ในด้านนี้เป็นพิเศษ！！
ความจริงแล้วเด็กฉลาดบนโลกนี้มีไม่น้อยเลย และเด็กที่มีพรสวรรค์ก็ไม่น้อยเลยเหมือนกัน แต่ว่าเด็กคนนี้ยอดเยี่ยมมากเป็นพิเศษ
หายากที่จะเจอเด็กที่โดดเด่นและยอดเยี่ยมขนาดนี้ แต่ว่า มันก็ไม่ได้ผิดปกติอะไร ถึงยังไงต่อให้เด็กที่เป็นแบบนี้จะมีน้อย แต่ว่าก็ถือว่ายังมีอยู่
ตอนที่เขาอายุห้าขวบ ความรู้ที่เขาสะสมมามันก็เกินกว่าคนอายุ 14-15 ด้วยซ้ำ ทักษะความชำนาญของเขาก็เกินกว่าคนอายุสิบกว่าขวบไปไกลเหมือนกัน
แน่นอน มันไม่ใช่แค่เพราะว่าเขาฉลาด แต่มันเป็นเพราะว่าตอนที่เขายังเด็กมาก ตอนที่เด็กคนอื่นๆ กำลังเล่นกัน เขาก็ต้องเริ่มเรียนหนังสือแล้ว！！
เด็กปกติทั่วไปเวลาตั้งแต่แรกเกิดจนถึงห้าขวบมีไว้เพื่อเล่น แต่ว่าเขาต้องเริ่มเรียนหนังสือตั้งแต่ตอนที่เริ่มพูดได้ เรียนรู้ความรู้ด้านต่างๆ ดังนั้น เขาก็เลยรู้อะไรมากกว่าคนทั่วไปมาก！！
