เสียงของบุริศร์ไม่ดัง จนถึงขั้นราบเรียบไร้ความรู้สึก แต่กลับทำให้นรมนตัวสั่นเล็กน้อยแปลกๆ
นานมากแล้วที่เธอไม่ได้เห็นท่าทางแบบนี้ของบุริศร์
คิ้วอรรณพกดลึกยิ่งกว่าเดิม
“ฉันไม่อยากทะเลาะกับนาย เพียงแต่ว่าวันนี้ทั้งวันรมิดายังไม่ได้ลงจากเตียงผ่าตัดเลย”
ได้ยินอรรณพเอ่ยเช่นนี้ ปัญญ์ก็รีบพูดว่า
“พวกเราไม่รีบร้อนครับ พรุ่งนี้ก็ได้”
นรมนเหลือบมองปัญญ์แวบหนึ่ง รู้ว่าเขาไตร่ตรองถึงพวกตัวเอง ยังไม่ทันจะได้พูดอะไร ก็ได้ยินเสียงอรรณพเอ่ยว่า “เช่นนั้นก็ได้ อย่างนั้นก็วันพรุ่งนี้เถอะ วันนี้ภรรยาฉันเหนื่อยมากเกินไปแล้ว อีกทั้งวันนี้ก็เป็นวันเกิดของลูกสาวฉันด้วย”
เมื่อพูดเช่นนี้แล้ว พวกนรมนก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะพูดต่อไปอีก
“ได้ พรุ่งนี้พวกเราค่อยไปหาคุณหมอรมิดาคุณชายอรรณพขอโทษด้วยนะคะ พวกเราไม่รู้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของลูกสาวของคุณ”
นรมนกลัวว่าบุริศร์จะโกรธ จึงรีบพูดก่อนที่เขาจะพูด
อรรณพมองนรมน สีหน้าอ่อนลง
“ขอบคุณ คืนนี้เชิญพวกคุณมาเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของลูกสาวผมด้วย”
“ได้ค่ะ”
นรมนรีบตอบตกลง
สีหน้าของบุริศร์ยังไม่คลายลง
“คุณเกรงใจเขาขนาดนั้นทำไมกัน”
คำพูดก็เอ่ยขึ้นต่อหน้าอรรณพ จึงทำให้นรมนอดกระอักกระอ่วนไม่ได้
“คุณเงียบปากเถอะค่ะ”
เธอกระซิบเสียงเบา แต่ทำอย่างไรได้ ความสามารถในการได้ยินของอรรณพนั้นดีมาก ริมฝีปากจึงโค้งขึ้นน้อยๆ
“บุริศร์ ภรรยาของนายรู้ว่าอะไรควรไม่ควรมากกว่านาย”
“ไสหัวไป!”
บุริศร์รู้สึกว่าอรรณพขัดหูขัดตาขึ้นเรื่อยๆ จึงพานรมนและปัญญ์ไปที่โรงแรมใกล้ๆทันที
อรรณพกลับเอ่ยยิ้มๆว่า “อย่าไปพักโรงแรมเลย ฉันมีบ้านอยู่ที่นี่”
“ไม่ต้องการ!”
บุริศร์พานรมนจากไปอย่างไม่สบอารมณ์โดยไม่รับน้ำใจราวกับเด็กคนหนึ่ง
นรมนรู้สึกหมดคำพูดอยู่บ้าง
“ทำไมคุณถึงทำตัวเป็นเด็กแบบนี้ล่ะคะ ถึงอย่างไรเขาก็เป็นสามีของคุณหมอรมิดา พวกเราก็ไม่รู้จริงๆว่าวันนี้เป็นวันเกิดของลูกสาวเขา คืนวันนี้จะให้ของขวัญอะไรดีคะ”
คำพูดของนรมนทำให้บุริศร์แค่นเสียงเย็น “ให้อะไรหรือ เขารักและทะนุถนอมลูกสาวเสียขนาดนั้น คุณคว้าพระจันทร์มาดวงหนึ่งก็ยังไม่น่าประหลาดใจเลย ไม่ต้องคิดมาก อ้างอิงจากสิ่งที่เด็กผู้หญิงชอบไปซื้อก็พอ ผมก็แค่โกรธเล็กน้อย เพื่อนสนิทพบกัน เขากลับทำให้ผมเสียหน้าต่อหน้าภรรยาของผม”
เมื่อได้ยินเหตุผลที่ทำให้บุริศร์เป็นแบบนี้แล้ว นรมนก็หัวเราะออกมาทันที
“ไม่ใช่มั้ง คุณมีความคิดเป็นเด็กขนาดนี้เลยหรือคะ”
“ผมก็เป็นเด็กแบบนี้แหละ”
ระหว่างบุริศร์พูดก็ทำเรื่องเช็คอินไปด้วย
ชัยยศพาปัญญ์กลับไปที่ห้องก่อน
นรมนกังวลเล็กน้อย บุริศร์เอ่ยเสียงเบาว่า “ไม่เป็นไร ทางชัยยศผมได้ให้เขาไปเชิญพยาบาลรับจ้างมาแล้ว คืนวันนี้จะมีคนดูแลปัญญ์ คุณวางใจเถอะ”
“คุณมักจะละเอียดรอบคอบกว่าฉันเสมอ”
นรมนถึงได้วางใจ
ทั้งสองคนเก็บสัมภาระอยู่สักพัก ก็ไปเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดลูกสาวของอรรณพ
อรรณพยังไม่ได้กลับมา นรมนกับบุริศร์นั่งอยู่ในมุมหนึ่ง มองคนมากมาย นรมนก็ทอดถอนใจอยู่บ้าง “คุณชายอรรณพคนนี้ทำอะไรหรือคะ รู้สึกว่าคนในเส้นทางอาชีพต่างๆล้วนมีหมด”
“เขาคือลูกพี่ใหญ่ของอาณาจักรมืด คุณว่าอย่างไรล่ะ”
คำพูดของบุริศร์ทำให้นรมนตะลึงเล็กน้อย
นี่เป็นพื้นที่ที่ตัวเองไม่คุ้นเคยแม้แต่น้อย แต่แค่มองอรรณพก็สามารถรับรู้ได้แล้ว
“พวกเราคงไม่ได้เห็นมาเฟียของประเทศไหนอยู่ที่นี่หรอกนะคะ”
“ก็ไม่แน่นอนเสมอไปหรอก”
บุริศร์ก็ไม่กล้ารับประกัน
ถ้าหากไม่ใช่ว่านรมนยืนยันว่าจะมา ความจริงแล้วเขาก็ไม่อยากให้นรมนมาที่นี่ ถึงอย่างไรที่นี่ก็มีผู้คนมากมายปนเปกันไปหมด เขากลัวว่าจะเกิดเหตุไม่คาดฝันกับนรมนจริงๆ
นรมนประหลาดใจเล็กน้อย
ทั้งสองคนไม่ได้ไปทักทายใคร และไม่ทำตัวเด่น
บุริศร์คีบอาหารให้นรมนไม่หยุด เพื่อให้เธอกินให้มากหน่อย
พูดความจริงเลยว่า อาหารที่นี่รสชาติไม่เลวเลยจริงๆ นรมนก็กินไปไม่น้อย
“ฉันจะไปห้องน้ำนะคะ”
นรมนกินอิ่มแน่นท้องแล้วจริงๆ
“ต้องการให้ผมไปเป็นเพื่อนไหม”
บุริศร์มีท่าทางระมัดระวัง
นรมนรู้ว่าบุริศร์เป็นกังวลเรื่องอะไร เธอเอ่ยยิ้มๆ “ไม่ต้องหรอกค่ะ? ฉันแค่ไปห้องน้ำเอง คุณวางใจได้ ฉันรับประกันเลยว่าจะไม่ไปหาเรื่องใคร เห็นคนก็จะหลบทางให้ จะไม่ให้หัวหน้าแก๊งค์เหล่านั้นเกิดความคิดใดๆกับฉันอย่างเด็ดขาด”
“ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น”
บุริศร์กลุ้มใจเล็กน้อย
“ช่างมันเถอะ คุณไปเถอะ”
เขาคิดเงียบๆว่า อีกครู่หนึ่งจะหาคนให้ติดตามนรมนไป ถึงอย่างไรที่นี่ก็มีผู้คนมากมายปนเปกันเต็มไปหมดจริงๆ
นรมนเห็นเขาตกลงแล้ว ถึงได้ลุกขึ้นเดินไปยังทิศทางของห้องน้ำ
“ฉันจะกลับมาในไม่ช้าค่ะ”
“ได้”
บุริศร์พยักหน้า แต่ก็ยังคงทำตามความคิดของตัวเอง
นรมนก็ไม่ใช่ไม่รู้ว่าบุริศร์ไม่วางใจต่อตัวเอง ดังนั้นปกติแล้วจะเปิดตาข้างหนึ่ง และหลับตาข้างหนึ่งต่อเรื่องที่เขาจัดการทำ
เมื่อเดินไปถึงหน้าประตูห้องน้ำ ที่นี่มีคนเยอะจริงๆด้วย ล้วนเป็นสุภาพสตรีชนชั้นสูง บางคนก็สวมเครื่องแต่งกายหรูหรายิ่งใหญ่ เทียบกันแล้ว นรมนนั้นค่อนข้างแต่งตัวสบายๆ
นรมนไม่ได้พูดคุยกับใคร เดินตรงเข้าไปทำธุระในห้องน้ำทันที
ด้านนอกมีเสียงพูดคุยจ๊อกแจ๊กจอแจของหญิงสาวหลายคน
“เฮ้ พวกเธอได้ยินบ้างไหมว่า ดูเหมือนว่ารมิดาที่ภรรยาของคุณชายอรรณพจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอก”
“พูดเหลวไหลอะไรกัน คำพูดแบบนี้ก็ยังจะกล้าพูดอีก ไม่กลัวคุณชายอรรณพจัดการพวกเขาถึงตายหรือ”
นรมนได้ยินแล้วก็ชะงักไปเล็กน้อย
รมิดามีคนอื่นอยู่ข้างนอกหรือ
คนที่เย็นชาขนาดนั้น จะทำเรื่องอย่างการนอกใจได้อย่างไร
แต่เธอก็ฟังเพียงอย่างเดียว ไม่ได้เอ่ยแทรกออกไป
เสียงด้านนอกยังคงดังลอยมา
“เธอไม่รู้สินะ ฝ่ายตรงข้ามก็เป็นมาเฟีย เก่งมากๆด้วย”
“เช่นนั้นหรือ เป็นใครกันนะ?”
“ไม่รู้ชัดเจน แต่มีคนถ่ายรูปรมิดาที่ไม่ได้กลับบ้านในตอนดึกอยู่กับผู้ชายคนนั้นได้ อย่าเห็นว่างานเลี้ยงในวันนี้จัดเสียดิบดี ใครจะไปรู้ว่าเบื้องหลังพวกเขาสองคนหย่ากันหรือเปล่า”
“หย่าหรือ ฉันว่าไม่น่าหรอก นิสัยแบบนั้นของคุณชายอรรณพ คาดว่าจะทำให้เธอหายตัวไปอย่างน่าประหลาดมากกว่า”
ได้ยินคนข้างนอกยิ่งพูดก็ยิ่งไม่น่าฟัง คิ้วนรมนขมวดเป็นปมแน่น เธอมีความปรารถนาที่จะพุ่งออกไปยืนยันแทนรมิดาแล้ว
และในเวลานั้นเอง ด้านนอกก็มีเสียงกรีดร้องดังขึ้นมากะทันหัน หญิงสาวที่กรีดร้องเมื่อครู่รีบที่จะวิ่งหนีออกไปคนแรก หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงคุ้นหูของชายคนหนึ่งดังขึ้นมา
“ยังมีใครอีกไหม ไสหัวออกไปเสีย!”
นรมนหัวใจหยุดเต้นไปวูบหนึ่ง
เสียงนี้มันคุ้นหูเกินไปแล้ว แต่ชั่วขณะหนึ่งก็ยังนึกไม่ออกว่าเป็นใคร
เธอรีบปีนขึ้นไปช่องทางระบายอากาศด้านบนของห้องน้ำ และกลั้นลมหายใจ
ห้องน้ำแต่ละห้องถูกคนถีบให้เปิดออก
นรมนแอบมองผ่านช่องทางระบายอากาศแวบหนึ่ง ในใจก็ตื่นตระหนกขึ้นมาทันที
ชยนต์?!
เป็นชยนต์ที่หายตัวไปอย่างนั้นหรือ!
เขามาปรากฏตัวขึ้นที่นี่ได้อย่างไรกัน
นึกขึ้นได้ว่าขาที่หักของปัญญ์มีส่วนเกี่ยวข้องกับผู้ชายคนนี้ นรมนก็หรี่ตาลง
ด้านหลังชยนต์มีหญิงสาวเดินตามมาคนหนึ่ง หลังจากที่ชยนต์ถีบบานประตูห้องน้ำให้เปิดออกหมดแล้ว และพบว่าไม่มีใคร หญิงสาวจึงออกมาจากทางด้านหลังชยนต์ เอ่ยเสียงหยาดเยิ้ม “คุณนี่ก็กล้าจริงๆเลยนะ ที่นี่เป็นห้องน้ำหญิง คุณไม่กลัวว่าคนอื่นจะแจ้งตำรวจหรือคะ”
“ใครกล้า? ที่นี่เป็นที่ของคุณชายอรรณพ”
ชยนต์หมุนตัวกลับมาขังหญิงสาวไว้ระหว่างกำแพงห้องน้ำ มือปลาหมึกนั้นโอบกอดหญิงสาวเอาไว้และเริ่มดำเนินการขั้นตอนถัดไป
หญิงสาวรีบหยุดเขาเอาไว้
“คุณจะรีบร้อนอะไรกันคะ ยังไม่ได้พูดเรื่องสำคัญเลยนะคะ”
“เรื่องสำคัญอะไร ทำเรื่องมีความสุขกับคุณต่างหากถึงจะเป็นเรื่องสำคัญ”
ชยนต์คิดจะจูบหญิงสาว
หญิงสาวใช้มีดบางเล่มหนึ่งแตะลงบนเส้นเลือดใหญ่บริเวณลำคอชยนต์ เอ่ยยิ้มๆว่า “รีบร้อนอะไรคะ ฉันพูดไปแล้วว่าให้พูดเรื่องสำคัญก่อน”
ชยนต์มองใบมีดที่เย็นยะเยือกแล้วก็นิ่งในทันที
“จะพูดก็พูดสิ คุณใช้มีดทำไมกัน”
“เช่นนั้นก็พูดเถอะ เรื่องที่ฉันให้คุณจัดการเป็นอย่างไรบ้าง”
ชยนต์มองไปรอบด้านอย่างไม่วางใจ หลังจากนั้นถึงได้เอ่ยว่า “จัดการเรียบร้อยหมดแล้ว แม้ว่าตอนนี้รมิดาจะมีสักร้อยปาก ก็พูดได้ไม่ชัดเจนแล้ว แต่ถ้าหากเรื่องนี้ถูกคุณชายอรรณพรู้เข้าล่ะก็ ผมคงไม่เหลือหนทางในการมีชีวิตต่อแล้ว ก่อนอื่นพวกคุณต้องขึ้นเช็คในเรื่องที่สัญญากับผมเอาไว้ด้วย”
“นั่นมันแน่นอน แม้ว่าคุณจะไม่ทำเรื่องนี้ คุณจะยังเหลือเส้นทางให้มีชีวิตต่อไปอีกหรือ คุณให้คนของพวกเราไปหักขาของปัญญ์ เจ้าเด็กนั้นเหลือแค่ลมหายใจเฮือกเดียว กลับไปจะต้องบอกกับบุริศร์และภรรยาของเขาแน่ว่านายเป็นคนทำ ล่วงเกินบุริศร์ คุณก็ไม่มีเส้นทางรอดชีวิตต่อไปอีกเช่นกัน ดังนั้นตอนนี้คุณจึงทำได้เพียงแค่ให้ความร่วมมือกับพวกเราต่อไป รู้ไหม?”
คำพูดของหญิงสาวทำให้หัวใจของนรมนบิดเป็นเกลียว
ชยนต์เป็นคนทำจริงๆด้วย!
ชยนต์กลับยิ้มและเอ่ยว่า “เจ้าเด็กปัญญ์นั่นไม่บอกนรมนหรอกว่าผมเป็นคนทำ”
“ทำไมคุณถึงได้มั่นใจขนาดนั้น”
“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว ปัญญ์รู้จักความน่ากลัวของพวกเราดี จึงเป็นธรรมดาที่จะกลัวว่าต้องดึงนรมนเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย เขายินยอมเป็นคนที่ได้รับความเสียหายและไม่พูดออกมา แต่ไม่ยอมให้นรมนรู้ความจริงของเรื่องนี้ ยิ่งไปกว่านั้นในร่างกายของเด็กสาวที่ชื่อว่าคมทิพย์ก็ยังมียาพิษที่พวกเราใส่เอาไว้ จึงเป็นธรรมดาที่ปัญญ์จะไม่กล้าเอาชีวิตของพี่สาวเขามาล้อเล่น เนิ่นนานขนาดนี้แล้ว เขาก็ยังตามหาผมไปทั่ว ก็ไม่ใช่ว่าหาไม่เจอเหมือนกันหรอกหรือ นรมนไม่มีทางรู้เรื่องพวกนี้หรอก”
เมื่อได้ยินชยนต์เอ่ยเช่นนี้แล้ว หัวใจนรมนก็หนักอึ้งทันที
ในร่างกายของคมทิพย์มียาพิษ?
ทำไมเธอถึงไม่รู้?
นรมนรู้สึกเพียงแค่ว่านัยน์ตาปวดแปลบ
สองพี่น้องตระกูลเจริญไชยยอมรับความลำบากอะไรเพื่อเธอกันแน่
หญิงสาวที่อยู่เบื้องหน้าชยนต์คือใครกัน
ทำไมถึงได้มีความสามารถช่วยชยนต์ทำเรื่องพวกนี้ได้
และทำไมชยนต์ต้องลงมือกับพวกปัญญ์ด้วยกัน
หรือว่าเป็นเพราะพวกปัญญ์ทำเพื่อบริษัททัวร์เล็กๆบริษัทนั้นจึงเป็นเช่นนี้หรือ
นรมนไม่เข้าใจในจุดนี้มาโดยตลอด
หญิงสาวได้ยินชยนต์พูดแล้วก็ชะงักไปเล็กน้อย หลังจากนั้นก็เอ่ยยิ้มๆว่า “คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะยังมีความสามารถอยู่บ้าง ที่รัก ฉันใกล้จะรอไม่ไหวแล้ว รีบเข้ามาเถอะ”
พูดแล้ว เธอก็จับชยนต์เอาไว้ ทั้งสองคนแทบจะอดทนรอไม่ไหวที่จะทำเรื่องเหล่านั้น
นรมนถูกบีบบังคับให้ดูอยู่ด้านบนอย่างเลี่ยงไม่ได้ ฟังแล้ว สมองก็ทำงานอยู่เรื่อยๆ
เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา ลอบส่งข้อความไปให้บุริศร์
“ชยนต์อยู่ในห้องน้ำหญิง ส่งคนมาตอนนี้จับคนเอาไว้ เขาทำให้ขาของปัญญ์หัก ทั้งยังวางยาพิษคมทิพย์ ฉันอยากจะรู้ว่าคนที่อยู่เบื้องหลังคนคนนี้มีใครชี้นำอยู่กันแน่”
หลังจากนรมนส่งข้อความออกไปแล้วก็เฝ้ารอ
บุริศร์ที่ได้รับข้อความแล้วก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย
ชยนต์?
เขาจำคนคนนี้ไม่ได้ แต่ในเมื่อนรมนมีอันตราย เขาจึงไม่อาจนั่งมองโดยไม่ทำอะไรได้
ประจวบเหมาะกับที่อรรณพพาภรรยาและลูกสาวเข้ามาพอดี บุริศร์จึงรีบลุกขึ้น เดินตรงเข้าไปหาเขา
ถึงอย่างไรที่นี่ก็เป็นเขตอิทธิพลของคุณชายอรรณพ เขายังต้องบอกกล่าวให้รู้สักหน่อยถึงจะได้
