อะไรกัน?
พาดหัวข่าวเว่ยป๋อ? !
เธอแค่เล่นเกมสวมบทบาทกับสามีของเธอ นี่ถึงขนาดเอาไปลงข่าว?
จริงไหม?
นรมนรีบเปิดWeiboอย่างรวดเร็ว
เป็นจริง ฉากที่เธอเอื้อมมือไปเชยคางของบุริศร์ถูกโพสต์ลงบนอินเทอร์เน็ต เธอไม่รู้ว่า ชาวเน็ตคนไหนถ่ายรูปนี้ และถ่ายตรงช็อตที่เธอเอาเสน่ห์ที่ชั่วร้ายออกมาประจวบเหมาะกับบุริศร์ที่ทำท่าทีเขินอาย
ถ้าเธอไม่ได้สัมผัสมันด้วยตัวเธอเอง เธอจะไม่มีวันเชื่อว่าคนๆ นี้คือบุริศร์!
ไม่น่าแปลกใจรมิดามองไม่ออก
นรมนเริ่มรู้สึกว่าสิ่งต่างๆ แย่ลง
รมิดาและคนอื่นๆ ได้เห็นแล้ว แล้วคุณตาเธอกับอาธรณีละ เห็นหรือยัง?
พวกเขายังคิดว่าตัวเองได้ทำสิ่งที่ขัดกับประเพณีบนหลังของบุริศร์หรือไม่?
นรมนอยากจะร้องไห้
เล่นเลยเถิดไปกันใหญ่แล้ว
หลังจากที่บุริศร์ทำความสะอาดตัวเองเสร็จแล้ว ก็เห็นนรมนมองโทรศัพท์ด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก จึงอดไม่ได้ที่จะถามว่า
“เป็นอะไรไป? ผมก็ยอมทำตามคำขอคุณใส่ชุดผู้หญิงขอแต่งงานแล้ว ยังไม่ดีใจเหรอ? หรือเด็กคนนั้นถ่ายไม่ดี ไม่พอใจ?”
นรมนมองไปยังบุริศร์ที่ซึ่งไม่รู้อะไรเลย ก่อนจะพูดราวกับอยากร้องไห้ว่า “บุริศร์ พวกเราซวยแล้ว”
“อะไร?”
บุริศร์รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
นรมนส่งWeiboให้บุริศร์ดูอย่างรู้สึกผิด “ฉันขอโทษนะ ไม่คิดว่ามันจะมาถึงขั้นนี้”
นี่ถ้าหากคนรู้ว่าสาวงามคนนี้คือบุริศร์ ภาพลักษณ์ของเขาจะเป็นอย่างไร?
ทันใดนั้น นรมนก็รู้สึกว่าตัวเองขาดการคิดให้รอบคอบ
เดิมทีมันเป็นเรื่องสนุกของสามีภรรยา แต่ตอนนี้ละ ปัญหาวุ่นวายนี้จะจบอย่างไร?
คนพวกนั้นก็เหมือนกัน เป็นบ้าอะไรกัน?
ถ่ายอะไร?
ถ่ายก็ถ่ายไปสิ โพสต์ทำไม เธอยินยอมแล้วไหม?
นรมนบ่นในใจพลางมองไปยังบุริศร์ที่กำลังขมวดคิ้วไม่พูดไม่จาอย่างระมัดระวัง
ไม่น่าจะโกรธไหม?
ทำอย่างไรดี?
ในตอนที่นรมนไม่รู้จะทำอย่างไรดี โทรศัพท์ในมือของบุริศร์ก็ดังขึ้น
บุริศร์เหลือบมอง เป็นธรณีที่โทรเข้ามา
เขารีบส่งโทรศัพท์ให้นรมน
อยากรู้เหมือนกันว่าธรณีโทรมาหมายความว่าอะไร นรมนส่ายหัว บุริศร์เลยกดรับแทนเธอให้
“นรมน เล่นอะไร? บ้าไปแล้วเหรอ? หรือโดนคนบังคับ? บอกอามาว่าใครบังคับ อาจะไปฆ่ามัน แล้วบุริศร์มันเห็นหรือยัง ถ้าเห็น หนูจะจัดการยังไง? ไม่ใช่ว่ารักเจ้าบุริศร์มันมากนักหรือ? แล้วทำไมไปชอบผู้หญิงอีกเล่า? อ่า? บอกอามา ว่าเปลี่ยนรสนิยมตั้งแต่เมื่อไหร่?”
เสียงของธรณีเปลี่ยนไปเพราะความโกรธ
“อาธรณีขา ไม่ใช่อย่างที่อาคิดเลย ก็แค่… …”
ทันใดเธอก็พูดไม่ออก
เดิมทีมันเป็นแค่เรื่องสนุกของพวกเขา แต่ตอนนี้ เมื่อต้องเอามาพูด บุริศร์จะสามารถปักหลักในเมืองชลธีได้อย่างไร?
เธอสาบานว่าเธอไม่เคยคิดเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ เธอแค่ต้องการแสดงบทบาทสมมติกับบุริศร์
บุริศร์ถอนหายใจเมื่อเห็นนรมนเหมือนจะร้องไห้ อดไม่ได้ถ่อนหายใจ ก่อนจะพูดไปว่า “ผู้หญิงคนนั้นคือผมเองครับ”
ธรณีฟังเสียงของบุริศร์ออก อดไม่ได้ที่จะนิ่งไปนิด
“บุริศร์?”
“ครับ”
“นี่นายเพิ่งบอกว่า ผู้หญิงในรูปคือนาย?”
บุริศร์กระแอมก่อนพูด “เป็นแค่เรื่องขำขันของเราครับคุณอา เราเล่นสลับบทบาทกัน ไม่คิดว่าจะทำให้คุณอาตกใจ ขอโทษด้วยครับ”
ปากของธรณีกว้างพอจะใส่ไข่ลงไปได้ทั้งใบ นานกว่าที่จะหาเสียงของตัวเองเจอ
“บุริศร์ นายยังเป็นทหารอยู่นะ ทำไมถึงไปเล่นอะไรไร้สาระกับนรมนอย่างนั้น! ถ้านี่คนรู้ว่านายแต่งเป็นหญิง นาย นาย นาย… …”
“รู้ก็รู้ไปสิครับ เมียผมมีความสุขก็พอแล้ว ผมไม่สนความเห็นของใคร”
ทันใดนั้น หัวใจสีชมพูก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของนรมน เมื่อได้ยินบุริศร์พูดเช่นนี้
สามีฉันหล่อมาก!
ธรณีสำลักอีกครั้ง
นานกว่าที่เขาจะหาเสียงของตัวเองกลับมา
“ขี้เกียจจะสนใจพวกเธอแล้ว ไปเอาใจนรมนเถอะ ฉันรอวันที่เธอขึ้นไปนั่งฉี่บนหัวของนายได้ ถึงคราวนั้นอย่ามาคร่ำครวญต่อหน้าฉันเป็นพอ”
“อาธรณีคะ พูดอะไรอย่างนั้น หนูเป็นหลานอาไม่ใช่เหรอ?”
นรมนรู้สึกหดหู่ขึ้นมาทันใด ทางฝั่งธรณีวางหูใส่ไปเสียแล้ว ไม่รู้ว่าโดนสามีภรรยาคู่นี้ทำให้อกแตกตายหรือไม่
เมื่อฝั่งนี้วางสาย คุณท่านตนุวรก็โทรเข้ามาทันที
คำพูดเหมือนกันคือตำหนินรมน
นรมนรู้สึกว่าตัวเองท้อแท้เหลือคณา
บุริศร์อธิบายทุกอย่างให้คุณท่านตนุวรฟังอีกรอบ
“ไร้สาระ!”
คุณท่านตนุวรฟังจบก็วางสายไปทันที ฟังก็รู้ว่าเขาโกรธบุริศร์มาก
นรมนรู้สึกผิดเล็กน้อย
“ขอโทษนะ สามี”
“เด็กโง่ ขอโทษอะไรกัน นี่คือชีวิตของเรา ไม่ต้องสนคนอื่น”
เมื่อบุริศร์พูดเช่นนี้นรมนก็รู้สึกราวกับกินน้ำผึ้งแสนหวาน
แต่บุริศร์ก็เป็นหนึ่งในคุณชายทั้งสี่ แน่นอนว่ามีแฟนคลับจำนวนไม่น้อยเลย เพราะว่านรมนมีรูปถ่ายดังกล่าว เหล่าแฟนคลับจึงรีบไปที่Weiboของนรมนเพื่อด่าทอ
คำด่าพวกนั้นเรียกได้ว่าดุเดือดเลยทีเดียว
นรมนต้องการเพิกเฉยโดยอัตโนมัติ แต่อารมณ์ของเธอยังคงได้รับผลกระทบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
บุริศร์ไม่ได้พูดอะไร เขาลงทะเบียนบนWeibo และขอให้ชัยยศยืนยันให้ หลังจากนั้นไม่นาน บุริศร์ก็โพสต์ลงบนWeiboของนรมน
“ตราบใดที่ภรรยาของผมมีความสุข ครั้งหน้าจะให้ผมเล่นเป็นสาวใช้ผมก็เต็มใจ ขอบคุณภรรยาแสนสวยที่ลงมือแต่งหน้าให้ผมจนสวยสะพรั่ง พอดูรูปผมถึงได้รู้ว่าตัวเองแท้จริงแล้วสวยงามมาก! ขอบคุณที่วันนี้เป็นทั้งภรรยาและเพื่อนที่ดีที่สุด”
ทันทีที่มีการเผยแพร่ข้อความนี้ ทั่วทั้งWeiboราวกับจะระเบิด
อะไรกัน?
สาวงามนั้นคือบุริศร์?
มีอะไรผิดพลาดไปไหม?
ป้อง อรรณพและคริชณะเกือบสำลักน้ำตาย
“พี่สอง บ้าไปแล้ว?”
“เอาใจภรรยาเสียอย่างนั้น? ยังมีศักดิ์ศรีอยู่หรือเปล่า?”
แม้คริชณะจะไม่พูดอะไร แต่คิ้วของเขาขมวดเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเขาไม่เห็นด้วย
แต่ผู้หญิงกลับบ้าบอกันไปหมด
“ว้าว! ที่แท้สาวสวยคนนั้นคือประธานบุริศร์ละ!”
“ฉันต้องการแต่งงานกับประธานบุริศร์! เป็นที่สามสี่ห้าของเขาก็ยอม!”
“ประธานบุริศร์เป็นสามีฉัน เอาใจภรรยาหนักมากแม่!”
พวกผู้หญิงแสดงความคิดเห็นอย่างบ้าคลั่ง และทำให้Weiboนี้กลายเป็นที่พาดหัวข่าวทันที และยิ่งทวีความเดือดดาล
นรมนมองดูเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นต่อหน้าเธอราวกับกำลังฝัน
บุริศร์เย็นชาแค่ไหนเธอรู้ ตอนนี้เขายอมรับต่อคนทั่วโลกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงคนนั้น ไม่เขินอายเลยสักนิดกับการบอกว่าเป็นผู้หญิงคนนั้น มันทำให้นรมนรู้สึกแปลกใจมาก
ดวงตาของเธอร้อนชื้น
“สามีอย่าทำดีกับฉันมากนักสิ”
“เด็กโง่ ไม่ให้ดีกับคุณแล้วให้ดีกับใคร? เอาละ รีบจัดการตัวเอง พวกเรารีบกลับกองกำลังทหารกันเถอะ”
บุริศร์ที่เอาใจใส่เธอขนาดนี้ นรมนรู้สึกราวกับฝัน
สำหรับความหวานเล็กๆ น้อยๆ นี้ เธอก็ยินดีจะแบกรับมันไม่ว่าจะมากเพียงใดก็ตาม
เมื่อมองเห็นมิตรภาพในสายตาของนรมนแล้ว บุริศร์รู้สึกว่ามันคุ้มค่าแล้ว แม้ว่ามันจะค่อนข้างวุ่นวายเพราะเรื่องของแต่งหญิงผู้หญิง
ในโลกนี้เขาไม่ต้องการอะไรมากเลย เขาต้องการเพียงนรมน สิ่งอื่นใดล้วนไร้ความหมายสำหรับเขา
ทันใดนั้นอารมณ์ของบุริศร์ก็ร่าเริง
เขาแบกนรมนกลับเข้ากองกำลังทหาร
เมื่อเจ้าหน้าที่ในสถานีเห็นบุริศร์ อารมณ์ต้องไม่สดใสเกินไปนัก แต่ยศทหารของบุริศร์นั่น ทำให้พวกเขาไม่กล้าพูดอะไรนัก
เมื่อกานต์เห็นนรมนและบุริศร์กลับมา ก็รีบตรงดิ่งเข้ามายกนิ้วหัวแม่โป้งให้ “คุณบุริศร์ เจ๋งสุด!”
ม่รู้ว่าประโยคนี้เป็นประจบหรือชมเชย อย่างไรก็ตาม บุริศร์จะรับมันไว้เป็นคำชม
“อืม อย่าอิจฉาเลย ลูกก็ทำได้”
มุมปากของกานต์กระตุกอย่างกะทันหัน
ช่วงนี้หน้าของคุณบุริศร์เริ่มหนาขึ้น
เขาไม่สนบุริศร์ และหันไปพูดกับนรมนแทน “หม่ามี๊ ผมจะกลับหน่วยแล้ว”
“ลูกรัก อยู่ที่นี่ต่ออีกไม่ได้เหรอ?”
ตอนนี้กานต์รู้สึกว่าไม่สบอารมณ์กับคำว่าลูกรักของนรมนเสียจริง
“ไม่ได้ครับผมกลัวคุณบุริศร์จะกวาดผมออกไป เป็นคนต้องมีสติ เพื่อที่จะได้ไม่เป็นกว้างขวางคอโดยไม่รู้ตัว จะทำให้คนเกลียดแบบไม่มีเหตุผลเอาได้”
เมื่อบุริศร์ได้ยินกานต์พูดเช่นนี้ เขาพยักหน้าและพูดว่า “อืม เมื่อเขากลายเป็นทหาร จิตสำนึกของเขาก็สูงเช่นกัน”
กานต์ขมวดคิ้วเล็กน้อย
“คุณบุริศร์ ยังมีหน้ามาพูดอีกหรือครับ?”
บุริศร์หยุดพูด แต่ดวงตาของเขามีความภาคภูมิใจเล็กน้อย
กานต์รู้สึกว่าพิษของคุณบุริศร์ร้ายไม่เบา
ผู้ชายปลอมตัวเป็นหญิง?
และถูกยอมรับในWeibo!
น้ำเข้าสมองเหรอ?
กานต์ละอยากตัดความสัมพันธ์กับเขาเสียจริง
เขาไม่รู้จักชายไร้ศีลธรรมคนนี้
แต่เมื่อมองไปยังนรมน ดวงตาของกานต์ก็อบอุ่นขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
“หม่ามี้ สุขภาพหม่ามี้ไม่ค่อยแข็งแรง อย่าไปแล้วแต่คนอวดดีอย่างคุณบุริศร์ อยู่ข้างนอกนานก็รีบกลับบ้านนะครับ อีกไม่ถึงเดือนก็จะปีใหม่แล้ว ถึงตอนนั้นผมจะไปเล่นสกีเป็นเพื่อนหม่ามี้”
“โอเคลูก”
นรมนลูบหัวลูกชาย จู่ๆก็อยากให้เวลาช้าลง
เธอไม่ได้อยากให้ลูกชายตัวน้อยของเธอโตเร็วแต่เธอก็หวังว่าเขาจะโตเร็วๆ คุณแม่เท่านั้นที่เข้าใจความสับสนแบบนี้
กิจจายิ้มก่อนพูด “หม่ามี้ แด็ดดี้ ผมจะไปกับกานต์”
“อาจารย์กลับมาแล้วเหรอ?”
บุริศร์ถามขึ้นมา
กิจจาพยักหน้า และพูด “อาจารย์กลับเมืองชลธี ดังนั้นพวกเราเลยต้องไปด้วย”
“จงใส่ใจกับความปลอดภัยบนท้องถนน กานต์ดูแลกิจจาหน่อยนะ”
นรมนพูด
นรมนไม่รู้ว่ามิลินกลับมาเมืองชลธีทำไม แต่เธอไม่หวังให้มีเรื่องเกิดขึ้นกับกิจจา มีกานต์อยู่เธอก็วางใจ
กานต์พยักหน้า
คนกลุ่มใหญ่เดินทางออกจากแอฟริกาใต้
นรมนมองไปยังกองทหารที่มีเสียงจอแจเมื่อไม่นานมานี้ และตอนนี้เธอกับบุริศร์ถูกทิ้งให้อยู่เพียงลำพังกันสองคน เธอรู้สึกปรับตัวไม่ทันเล็กน้อย
บุริศร์โอบเธอจากด้านหลังและพูดเบาๆ ว่า “ไปจัดการอะไรให้เรียบร้อยเถอะ พวกเราก็ควรจะไปแล้ว”
“ไปไหนคะ?”
นรมนดูประหลาดใจ
บุริศร์ยิ้มและพูดว่า “ผมพูดไปแล้ว ไม่กี่วันนี้ไปที่ที่มีเพียงแต่เราสองคน”
“แล้วพวกนภดล… …”
“ให้พวกเขากลับไปก่อน”
คำพูดของบุริศร์ทำให้นรมนคาดหวังทันที
“บอกฉันที ว่าคุณมีแผนจะพาฉันไปที่ไหนในโลกที่มีเพียงเราสองคน?”
“เดาสิ!”
บุริศร์ยิ้ม ความลึกลับของเขาต่างพาให้คนอยากเสาะแสวงหา
