แค้นรักสามีตัวร้าย

บทที่ 1089 วันนี้เป็นวันเกิดของผม
ชอบหรือไม่?
คุณยังจำเป็นต้องถามคำถามนี้อีกหรือ?
แต่บุริศร์ไม่ต้องการตอบในตอนนี้ เพียงแต่คิดที่จะกินหญิงสาวตัวเล็กที่อยู่ข้างหน้าเขา
นรมนรู้สึกเพียงว่าเลือดทั้งหมดรวมตัวกันอยู่ในที่เดียว ทำให้หัวใจของเธอเต้นเร็วแรงขึ้น
บุริศร์เกือบจะกินนรมน แต่เขาหยุดอยู่ที่ขั้นตอนสุดท้าย
“ทำอย่างไร?”
นรมนมองไปที่ท่าทางคับข้องใจของบุริศร์ และอดไม่ได้ที่จะยิ้มและพูดว่า “ไม่เป็นไร วันข้างยังอีกยาวไกล”
“แต่ผมไม่อยากให้คุณน้อยใจ”
“ไม่น้อยใจ”
ใบหน้าของนรมนดูร้อนแรงยิ่งขึ้นไปอีก
วันนี้ผู้ชายคนนี้เป็นอะไรไป?
เมื่อนรมนต้องการลุกขึ้น แต่บุริศร์ก็คว้าเธอไว้ และกระซิบที่ข้างหูของเธอ “อันที่จริงผมยังคงทำให้คุณมีความสุขได้”
ในตอนที่นรมนกำลังตกตะลึง บุริศร์ก็ได้เริ่มปฏิบัติการไปแล้ว
ใบหน้าของเธอแดงก่ำลามไปยังต้นคอ
หลังจากเสร็จกิจ ล้มตัวลงนอนแล้ว นรมนก็ตัวระทวยเปียกชื้นไปด้วยเหงื่ออยู่ในอ้อมแขนของบุริศร์
ดวงตาของบุริศร์ถูกย้อมไปด้วยสีสันที่ดูเลือนราง
“ผมจะพาคุณไปอาบน้ำ”
“ฉันไปเองได้ค่ะ”
นรมนรู้สึกเขินอาย
ทำไมถึงยังเดินเครื่องอย่างนี้?
บุริศร์รักนรมนที่มีท่าทางเขินอายอย่างนี้มาก “คุณยังเดินได้ใช่ไหม?”
“เกลียด”
นรมนอยากจะหนีหายออกไปจากตรงนี้เสียจริง
บุริศร์ยิ้มพร้อมทั้งพานรมนไปยังห้องอาบน้ำ
หลังจากที่ทั้งสองอาบน้ำเสร็จ นรมนก็เหนื่อยล้าเล็กน้อย เมื่อเห็นเธอเป็นเช่นนี้ บุริศร์ก็เข้านอนพร้อมเธอ
นรมนหลับไปอย่างรวดเร็ว แต่บุริศร์กลับนอนไม่หลับ
เขาลุกขึ้นมาที่ดาดฟ้า อยากจะสูบบุหรี่แต่กลับพบว่าไม่ได้พกมา
ไม่รู้ว่าชายสองคนมายืนอยู่ตรงด้านหลังเขาตั้งแต่เมื่อไหร่
“พี่บุริศร์”
“วินเซนต์อยู่นี่แล้วเหรอ?”
เสียงของบุริศร์ไม่ดัง ลมทะเลพัดผ่านใบหน้าของเขา ทำให้ฟังไม่ค่อยชัดเท่าไหร่
นี่เป็นวันเกิดที่มีความสุขที่สุดที่เขาเคยมีมาตั้งแต่เกิด แต่น่าเสียดาย ที่ท้ายที่สุด เขาก็ยังไม่สามารถอยู่กับนรมนได้โดยไม่มีสิ่งใดมารบกวน
ตราบใดที่ยังมีชีวิต เขาก็ยังต้องแบกรับสิ่งต่างๆ มากมาย ยิ่งเขาอยู่บนที่สูงเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งต้องระวังเรื่องราวต่างๆ มากขึ้นเท่านั้น
เพื่อความปลอดภัยของภรรยาและลูกๆ เขาทำได้เพียงตกอยู่ในเรื่องธรรมดาเหล่านี้
หลังจากที่บุริศร์ถาม เขาก็อดไม่ได้ที่จะนวดขมับ
ลูกน้องของเขาพูดเสียงต่ำว่า “เฮียอยู่ที่นี่จริงครับ แต่ไม่สะดวกมาพบพี่บุริศร์”
“บอกเขา ว่าให้มีชีวิตกลับมา”
“ครับ”
ดวงตาของบุริศร์หรี่ลงเล็กน้อย มองไปยังทะเลที่ไกลสุดลูกหูลูกตา ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
ลูกน้องเหลือบมองเขาและพูดด้วยเสียงต่ำ “คนของเราตามโสธรไป หลังจากที่เขาออกมา ผู้หญิงที่พบเจอกับเขาก็ออกมาด้วย ก็คือ… …”
มือของบุริศร์สั่นเล็กน้อย
“ใคร?”
เสียงของเขาเย็นชาเล็กน้อย
ลูกน้องนิ่งไปครู่ เขาจึงค่อยตอบ “น้องสาวของคุณครับ ธิดาวีร์”
ดวงตาของบุริศรหม่นลงเล็กน้อย
เป็นเธอจริงๆ
“ฉันจำได้ว่าเธอและนาวินถูกนรมนจัดให้อยู่ในบ้านพักคนชรา”
“ครับ แต่คนของกล้าณรงค์ได้แทรกซึมเข้าไปในบ้านพักคนชรา เพื่อติดต่อเธอ”
เมื่อได้ยินรายงานจากลูกน้อง ริมฝีปากของบุริศร์ก็เยาะยิ้มหยัน
“เรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“คืนก่อนที่แพรวาจะถูกส่งไปยังประเทศFครับ”
“ถ้างั้นช่วงนี้เธอเลยเก็บไว้ในใจ”
มีบางเรื่องที่บอดี้การ์ดของตระกูลโตเล็กไม่สามารถค้นพบได้ เนื่องจากธิดา นาวินและเขาโตมาด้วยกัน ถึงแม้คนตระกูลโตเล็กจะผ่านพิธีล้างบาปมาหลายต่อหลายครั้ง แต่ก็มีคนไม่กี่คนที่รู้สึกลึกซึ้งกับพวกเขา
ดังนั้นเรื่องนี้จึงสามารถตรวจสอบได้โดยคนของสหภาพQT
บุริศร์รู้สึกหดหู่ใจมาก
ธิดาเป็นน้องสาวของเขา น้องสาวที่รัก บนโลกนี้เขามีญาติไม่มากนัก ถ้าหากทำได้เขาก็ไม่อยากทำอะไรกับญาติตัวเองอีกแล้ว น่าเสียดายที่บางเรื่องไม่เป็นไปดั่งปรารถนา
เมื่อเห็นว่าบุริศร์อารมณ์ไม่ดี ลูกน้องของเขาจึงกระซิบว่า “อาจจะไม่สามารถพูดอย่างนี้ได้ ธิดาวีร์อยู่อย่างสงบตั้งแต่ที่เธอกลับมาครั้งที่แล้ว มันเป็นเรื่องจริงของคุณและพี่สะใภ้ แต่ครั้งนี้เรื่องการตายของแพรวาอาจจะทำให้เธอยากที่จะยอมรับ”
“แพรวาสมควรได้รับมันแล้ว! นึกไม่ถึงว่าเธอจะเห็นผิดเป็นชอบ!”
บุริศร์โกรธจริงๆ
ลูกน้องถอนหายใจ ก่อนกล่าวว่า “อย่างไรกล้าณรงค์ก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ”
“ฉันยังเป็นพี่ชายแท้ๆของเธอ”
บุริศร์รู้สึกผิดหวังมาก
“ส่งคนตามดูเธอ ดูว่าเธอทำอะไรบ้าง ส่วนโสธร… …”
“ผมมัดเขาไว้แล้ว ใกล้ๆที่นี่”
ดวงตาของบุริศร์มืดหม่นลงเล็กน้อยเมื่อเขาได้ยินคำพูดของลูกน้อง
“ขังไว้คืนหนึ่ง โสธรเป็นคนของนรมน จะทำอย่างไรก็ให้เธอตัดสินใจ”
คำพูดของบุริศร์ ทำให้ลูกน้องของเขาพยักหน้า แล้วถอยกลับไป
เขายังคงยืนอยู่บนดาดฟ้า
ลมทะเลพัดมาที่แขนเสื้อของเขา มันหนาวเล็กน้อย แต่ในใจเขากลับเหน็บหนาวกว่า
ทำไมเขาถึงคิดไม่ถึงว่าคนที่ติดต่อกับโสธรคือธิดา
ธิดา!
น้องสาวแท้ๆของเขา!
ตอนแรกที่เขารู้ว่านรมนจัดการให้ธิดาและนาวินไปอยู่ที่บ้านพักคนชรา เพื่อก่อให้เกิดความระวังตัว เขาจึงนำคนของสหภาพQTมาคอยคุ้มกันพวกเขา แต่คิดไม่ถึงว่าสิ่งที่ได้รับจะเป็นอย่างนี้
หัวใจของบุริศร์เจ็บปวดเล็กน้อย
ทำไม?
ทำไมคนที่เขาใกล้ชิดที่สุดถึงไม่ยืนอยู่ในเส้นทางของเขากัน?
ทำไมเพื่อทรัพย์สินของตระกูลโตเล็ก ความสัมพันธ์ถึงเย็นชาจนมาถึงขั้นนี้?
บุริศร์นวดขมับ แต่ทันใดเขาก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
เขาเหลือบมอง ก่อนจะพบว่านาวินโทรมา จึงอดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้
จะรับหรือไม่รับ?
บุริศร์ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงกดรับ
“คุณชายบุริศร์ ประธานบุริศร์ พี่ใหญ่ ตอนนี้ธิดาเลอะเลือนไปชั่วขณะ ได้โปรดคุณอย่า… …”
“วันนี้เป็นวันเกิดฉัน”
คำพูดของบุริศร์ ทำให้นาวินหยุดชะงักลงทันที
วันเกิด?
เขาถึงเพิ่งจำได้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของบุริศร์
ทุกคนโตมาด้วยกัน แม้ว่าบุริศร์จะไม่ได้ฉลองวันเกิดทุกปี แต่เขาก็ยังดื่มกับเหล่าพี่น้องของพวกเขา
แต่ในปีนี้ ในวันเกิดของบุริศร์ เขาและธิดาได้มอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้เขา
“ผมขอโทษนะคุณชายบุริศร์ แต่ธิดาเป็นน้องสาวของคุณ”
“ใช่ เธอคือน้องสาวของฉัน เป็นญาติเพียงคนเดียวของฉันบนโลกใบนี้ แต่นายรู้ไหมว่าในโลกนี้อะไรแทงคนเจ็บที่สุด?”
เสียงของบุริศร์ฟังดูเย้ยหยัน
นาวินเงียบ
เขาและบุริศร์เติบโตขึ้นมาด้วยกัน ตอนนี้ไม่เรียกเขาว่าประธานบุริศร์หรือเรียกว่าพี่ใหญ่ แต่เรียกเขาว่าคุณชายบุริศร์ที่พวกพี่น้องเรียกกันมาตั้งแต่ทีแรก ก็เพื่อบุริศร์หวนนึกถึงความรักระหว่างเขาและธิดาเมื่อครั้งก่อน แต่ตอนนี้… …
บุริศร์พูดเสียงต่ำ “กล้าณรงค์เป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ แพรวาเป็นแม่ของเธอ ต่อหน้าพวกเขา นายคิดว่าฉันคนนี่เป็นพี่ชายจะมีคุณค่าแค่ไหนกัน? นายคิดว่าภรรยาของฉัน ที่เป็นพี่สะใภ้ของเธอจะยังมีค่าอะไรอีก?”
นาวินพูดไม่ออก
เขาเจ็บปวดมากเช่นกัน
ทรยศบุริศร์หนึ่งครั้ง และเขาไม่ต้องการที่จะทำมันอีก แต่ผู้หญิงคนนั้นเป็นภรรยาของเขา ในท้องของเธอก็ยังมีลูกของเขา
“คุณชายบุริศร์ ผมรู้ ว่าความผิดของธิดาไม่อาจให้อภัย แต่ผมขอร้องให้โอกาสผมสักครั้ง ให้ผมได้ไปเจรจากับเธอได้ไหม?”
“ถ้าหากนายสามารถเจรจาได้ ธิดาก็คงไม่มาอยู่ที่นี่ในตอนนี้ นายก็คงไม่ต้องโทรมาหาฉัน ถ้าเดาไม่ผิด ธิดาบล็อคเบอร์ของนายแล้วใช่ไหม?”
คำพูดของบุริศร์ทำให้นาวินพูดไม่ออก
เขาหาธิดาไม่พบ แต่เขาเชื่ออย่างแน่นอนว่าบุริศร์จะหาธิดาเจอ แม้กระทั่งรู้ถึงการเคลื่อนไหวของธิดา
เขาไม่รู้ว่าคนของกล้าณรงค์ติดต่อธิดาเมื่อไหร่ และเขาก็ไม่รู้ว่าคนของกล้าณรงค์พูดอะไรกับธิดา แต่เมื่อตอนเขารู้ว่าธิดาได้ออกจากบ้านพักคนชราไปแล้ว เขาก็รู้ว่าเรื่องมันอยู่เหนือการควบคุมไปแล้ว
ความรักของธิดาที่มีต่อแพรวาคือความรักที่เธอโหยหามานานหลายปี เธออยู่ร่วมกับแพรวามานานเท่าไหร่? แพรวาก็เสียชีวิตแล้ว
หรือเป็นเพราะนรมนเสียชีวิต ธิดาจะโกรธไหม? จะมีการแก้แค้นหรือไม่?
คำถามนี้มีคำตอบอยู่ในสมองของนาวินนานแล้ว
เธอทำ!
แม้ว่าตอนนี้เธอจะตั้งท้องแล้ว แม้ว่าเธอจะไม่สะดวกที่จะเคลื่อนไหว แม้ว่าเธอจะรู้ว่านรมนเป็นพี่สะใภ้ของเธอ หากเทียบกับแม่ของเธอแท้ๆของเธอ ธิดาได้ทำการเลือกไว้แล้ว
นาวินกำลังทุกข์ทรมานและอึดอัด แต่ไม่สามารถตอบคำถามของบุริศร์ได้
อารมณ์ของบุริศร์ก็ไม่ค่อยดีเช่นกัน
เขาพูดเสียงต่ำ “นาวิน ฉันรับปากนาย รอให้เธอคลอดลูกก่อนแล้วฉันค่อยจัดการกับเธอ”
นาวินหายใจไม่ออกในทันใด
เขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไร แต่เขาเจ็บปวดที่หัวใจและทรมาน
“พี่ชาย ถ้าเป็นไปได้ ให้ผมได้บอกลาเธอ เธอคือภรรยาของผม ไม่ว่าเธอจะทำเรื่องร้ายแรงแค่ไหนก็ตาม ผมก็หวังว่าจะได้ส่งเธอออกไปจากโลกใบนี้”
บุริศร์ไม่ได้พูด แต่มือที่กำโทรศัพท์ขึ้นข้อสีขาว
“วางแล้ว”
หลังจากที่บุริศร์วางสาย หัวใจของเขาก็ปวดร้าวราวกับเข็มทิ่มแทง
น้องสาวที่แสนดีของเขา!
ถึงสุดท้ายก็ไม่ใช่พรหมลิขิต?
บุริศร์อยู่ข้างนอกเป็นเวลานาน จนกระทั่งท้องฟ้าเป็นสีขาว และหิมะตกลงบนร่างกาย ไม่นานเขาก็ฟื้นคืนสติ
เขาขยับตัว ก่อนจะรู้สึกชาไปทั้งร่าง
แต่ใกล้จะเช้าแล้ว และนรมนก็ใกล้ที่จะตื่น ถ้าเธอเห็นว่าเขากำลังทรมานตัวเองอยู่แบบนี้ ไม่รู้ว่าเธอจะทุกข์ใจขนาดไหน
บุริศร์ขยับ ก่อนจะรู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันที
เขาสูดหายใจเข้าลึกสองสามครั้ง พยายามอย่างหนักที่จะระงับความรู้สึกที่เกิดจากอาการปวดหัว พยายามที่อดทน แผ่นหลังอ้างว้างทำให้คนรู้สึกทนไม่ไหว
ไม่นานความเจ็บปวดก็ค่อยๆ หายไป
บุริศร์หายใจเข้าออก แล้วขยับแขนขา จากนั้นจึงกลับไปที่ห้องโดยสารด้วยเสียงฝีเท้าอันเบา เขาแช่น้ำอุ่น ชะล้างความหนาวเย็น ก่อนจะกลับไปนอนข้างนรมน
นรมนตื่นขึ้นมาแล้ว
เธอมองไปที่บุริศร์ที่ซึ่งนอนอยู่ข้างๆเธอ เขายังคงหลับใหลอยู่ และเธอก็อดไม่ได้ที่จะยกยิ้มขึ้น
สามีของเธอหล่อมากจริงๆ
นรมนยันกายขึ้นเบาๆ แต่กลับเห็นรอยคล้ำใต้ตาของบุริศร์
เมื่อคืนชายคนนี้ได้พักผ่อนบ้างหรือเปล่า?
เธองง แต่ก็ยังลุกขึ้นมาด้วยเสียงแผ่วเบา
หิมะข้างนอกหยุดแล้ว
หิมะหนาเตอะบนดาดฟ้า
นรมนชอบอากาศแบบนี้มาก
เธอทำความสะอาดหิมะบนดาดฟ้าด้วยตัวเอง และทันใด เธอก็พบว่ามีก้นบุหรี่สองสามอันบนดาดฟ้า
บุริศร์สูบบุหรี่?
นรมนจำได้ว่าบุริศร์ไม่ได้พกบุหรี่มาด้วย แถมเร็วๆนี้เขาก็เกือบจะเลิกบุหรี่แล้ว หรือไม่ใช่อขงเขากัน
เธอทำความสะอาดก้นบุหรี่บนพื้น พอดีกับที่บอดี้การ์ดสองคนเดินเข้ามา เธอรีบขวางพวกเขาไว้ ก่อนถาม “เมื่อคืนเกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่า”
บอดี้การ์ดผงะไปนิดหน่อย ไม่รู้ว่าที่นรมนถามคืออะไร แต่เมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าบุริศร์ให้พวกเขาตามโสธรไป จึงรีบตอบไปว่า “โสธรถูกเราจับกุมแล้วครับ อยู่ใกล้ๆนี่เอง พี่บุริศร์บอกว่าเขาเป็นคนของคุณ จะจัดการอย่างไร รอจนถึงวันนี้ค่อยให้คุณตัดสินใจครับ”