พอตกค่ำ ทางด้านคริชณะก็ได้ข่าวมา เบื้องบนตกลงให้บุณพจน์และพรวลัยอยู่ที่นี่ แต่เพื่อรักษาความลับการปฏิบัติการ การปฏิบัติการทุกอย่างในอนาคตจะต้องให้บุณพจน์เข้าร่วมทั้งหมด และทำด้วยกันกับคริชณะและบุริศร์
สำหรับคำขอเช่นนี้บุณพจน์ไม่ได้รู้สึกอะไร
บุริศร์โทรไปหาวินเซนต์
ร่างกายวินเซนต์ดีขึ้นมากแล้ว ปัจจุบันนี้มีอำนาจจัดการเรื่องสหภาพQTอย่างเต็มที่ เมื่อเขารู้ว่าบุริศร์ต้องการให้เขาปกป้องลูกทั้งสามคน ก็ส่งเฮลิคอปเตอร์ไปรับกิจจาและกมลโดยไม่พูดไม่จาแม้แต่คำเดียว
ถึงแม้กิจจาและกมลขอร้องอย่างหนักเพื่ออยู่ต่อ แต่ถูกนรมนและบุริศร์ปฏิเสธ และพูดมากมายเพื่อให้พวกเขาอยู่ที่บ้านดีๆ
เมื่อวินเซนต์เห็นบุณพจน์ก็รู้สึกเป็นศัตรูกันมาก ถึงขนาดอยากลงไม้ลงมือ แต่ถูกบุริศร์ห้ามเอาไว้
“เขาไม่คิดจะทำร้ายนาย ฉันรู้เรื่องนั้นทำให้นายรู้สึกแย่มาก และเสียพี่น้องไปสองสามคน เรื่องนี้ฉันจะอธิบายให้นายฟัง”
“คุณจะอธิบายให้ผมฟังเหรอ? เฮีย คุณจะอธิบายอะไรกับผม?”
วินเซนต์ค่อนข้างงุนงง
บุริศร์จำเป็นต้องพูดเรื่องความสัมพันธ์ของตัวเองและบุณพจน์ออกมา
บุณพจน์ไม่อยากให้บุริศร์มาออกหน้าแทนตัวเอง เขาเดินมาข้างหน้าวินเซนต์ แล้วพูดอย่างราบเรียบ “รอให้เรื่องนี้จบก่อน เราสองคนค่อยมาคุยกันเรื่องความคับข้องใจส่วนตัว นายคิดว่าโอเคไหม?”
จริงๆ แล้ววินเซนต์ค่อนข้างชื่นชมบุณพจน์มาตลอด ในฐานะเป็นคนพื้นที่สีเทาเหมือนกัน ด้านหลังเขามีบุริศร์ถึงเดินมาถึงวันนี้ได้ ถึงแม้จะแยกความพยายามของตัวเองไม่ออก แต่เทียบกับการต่อสู้เพียงลำพังของบุณพจน์ เขาสงสัยในตัวเอง ไม่แน่ว่าเขาอาจจะทำไม่ได้แบบบุณพจน์
“นี่นายพูดเองนะ พอเรื่องนี้จบแล้วเราค่อยมาเคลียร์ความคับข้องใจส่วนตัวกันอีกครั้ง ทางที่ดีนายมีชีวิตรอดก่อนถึงวันนั้นแล้วกัน”
เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็ก มันดำเนินการต่อเนื่องมาสามสิบกว่าปี ตอนนี้ถึงแม้ดูแล้วจะสงบนิ่ง แต่สถานการณ์อันน่ากลัวและมืดมนในความสงบนิ่งเขาก็รู้
“อืม”
บุณพจน์พยักหน้า จากนั้นก็เดินออกไป
บุริศร์เข้าใจวินเซนต์ ถึงเขาจะเป็นคนของสหภาพQT แต่ก็เคยเป็นทหารนายหนึ่ง ต่อหน้าความถูกต้องและความผิดมันแยกได้อย่างชัดเจนว่าใครสำคัญกว่ากัน
เขาตบบ่าวินเซนต์ แล้วพูดเสียงทุ้ม “ให้ทุกคนในสหภาพQTเตรียมตัว เราอาจจะต้องเข้าร่วมสงคราม”
สำหรับเรื่องนี้ วินเซนต์ไม่มีอะไรต้องพิจารณา ตอนนี้สหภาพQTคือคนของประเทศ แน่นอนว่าสั่งอะไรก็จะทำเช่นนั้น คนเดียวที่เขารู้สึกลำบากใจคือหงส์
“ผมคิดว่าเรื่องนี้ให้หงส์ถอนตัวดีกว่า ไม่ว่ายังไงเธอก็เป็นเจ้าหญิงของประเทศF ถ้าให้เรื่องนี้มีส่วนเกี่ยวข้องถึงพ่อเธอ มันจะลำบากใจเกินไป”
วินเซนต์ไม่ได้บอกว่าหงส์จะทรยศ แค่บอกว่าลำบากใจ อย่างไรแล้วระหว่างความรักของครอบครัวและประเทศชาติ ในมุมมองของเธอนั้นแตกต่าง
คิ้วบุริศร์ขมวดเล็กน้อย จากนั้นก็พยักหน้า
“โอเค เรื่องนี้นายให้จิ้งจอกเงินหาวิธีแจ้งหงส์ให้ถอนตัว ถ้าเป็นไปได้ ส่งเธอออกไปก็ได้”
วินเซนต์แสดงออกว่าเข้าใจ
หลังจากนรมนรู้ข่าว ก็กำลังเตรียมเรื่องของตัวเอง
ครั้งนี้ปฏิบัติการอย่างครอบคลุม ตัวเองกับบุริศร์ก็ไม่รู้ว่าจะสามารถล่าถอยได้ไหม คนเหล่านั้นที่เป็นห่วงเธอ เรื่องที่สายเกินไปที่จะจัดการต้องเตรียมล่วงหน้าให้พร้อม
นรมนโทรหาพริมา
บริษัทผลิตภาพยนตร์ในช่วงนี้เป็นอย่างไรบ้างนรมนไม่แน่ใจเลยสักนิด แต่ตอนนี้มีมุมมองใหม่
เมื่อพริมารับสายนรมนก็ตื่นเต้นเป็นพิเศษ
“ประธานนรมน ในที่สุดคุณก็โทรหาฉัน”
คำพูดนี้ทำให้นรมนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
“เกิดอะไรขึ้น? โทรศัพท์ฉันโทรไม่ติดเหรอ?”
ไม่น่าใช่มั้ง เธอจ่ายค่าโทรศัพท์ตลอดเลย
พริมารีบพูด “เปล่าค่ะๆ ประธานบุริศร์บอกว่าถ้าไม่มีเรื่องสำคัญเป็นพิเศษไม่อนุญาตให้รบกวนคุณ”
คำพูดนี้พูดได้ค่อนข้างน้อยใจ
นรมนยิ้มทันที
“ฉันเป็นเจ้านายของคุณ ไม่คิดว่าคุณจะเชื่อฟังเขา”
แต่พอพูดจบนรมนก็นึกขึ้นได้ พริมาเป็นคนที่บุริศร์หาให้เธอจริงๆ
พริมารีบพูดขึ้น “ประธานนรมน บริษัทผลิตภาพยนตร์ของเรามีแนวโน้มการพัฒนาดีมาก เรียกได้ว่ากลายเป็นมีชื่อเสียงในเมืองBได้แล้ว”
นี่เป็นเรื่องที่น่ายินดี
อย่างไรแล้วระยะเวลาที่นรมนสร้างบริษัทผลิตภาพยนตร์นั้นไม่ยาว และในเมืองB อยากทำได้ถึงจุดนี้มันไม่ง่ายเลยจริงๆ
นรมนเองก็ไม่ได้ทุ่มเทเท่าไรนัก จึงค่อนข้างซาบซึ้งพริมา
“พริมา ขอบคุณนะ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจะให้คุณเป็นรองประธานบริษัทผลิตภาพยนตร์ ต่อไปเรื่องทั้งหมดให้คุณตัดสินใจกับคมทิพย์เอง และฉันฝากสัญญาโอนกรรมสิทธิ์ไว้ที่บริษัทกฎหมายแล้ว ให้ทนายความเอาไปให้คมทิพย์ ฉันแบ่งหุ้นทั้งหมดของบริษัทผลิตภาพยนตร์ออกเป็นสองส่วน ให้คุณกับคมทิพย์คนละส่วน ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป บริษัทผลิตภาพยนตร์เป็นของคุณ คมทิพย์และรมิดาแล้ว”
คำพูดนรมนทำให้ทั้งร่างพริมาตกตะลึง
“ประธานนรมน คุณหมายความว่าไง? ฉันทำอะไรไม่ดีพอหรือเปล่า? ฉันไม่ต้องการหุ้น ฉัน……”
“พริมา คุณฟังฉัน บริษัทแห่งนี้คุณเป็นคนทุ่มเทมันมากที่สุด เป็นสิ่งที่คุณควรได้ ตอนนั้นเจตนาที่ฉันสร้างมันก็เพื่อคมทิพย์ ตอนนี้มอบให้เธอก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร คุณก็รู้ ฉันไม่ต้องการบริษัทผลิตภาพยนตร์แห่งนี้ ฉันรู้คุณทุ่มเทให้กับบริษัทนี้ไปแค่ไหน ถ้าไม่มีฉัน บางทีคุณคงไม่อยู่บริษัทผลิตภาพยนตร์เล็กๆ เป็นหัวหน้าตำแหน่งเล็กๆ หรอก ทุกวันต้องเหนื่อยเหมือนหมา ฉันเชื่อว่าให้บริษัทไว้ในมือคุณเป็นทางเลือกที่เหมาะสม”
คำพูดนรมนทำให้พริมาประทับใจมาก
ถูกต้อง
ก่อนหน้านี้เธอคือคนในบริษัทบุริศร์ ตอนแรกไปช่วยนรมนก็ไม่ค่อยพอใจจริงๆ มักรู้สึกว่าตัวเองในฐานะผู้จัดการให้ไปดูแลบริษัทเล็กๆ ที่เพิ่งสร้างเสร็จมันเป็นการไม่ใช้คนให้เหมาะกับงานจริงๆ
แต่หลังจากไปที่บริษัทผลิตภาพยนตร์แล้ว นรมนโอนอำนาจทั้งหมดให้กับเธอ ราวกับเอาความเป็นความตายของทั้งบริษัทมอบให้เธอ
ถึงแม้ตำแหน่งงานของเธอในบริษัทบุริศร์จะสูงมาก ผู้ที่บริหารมีเยอะมาก แต่อย่างไรแล้วก็เป็นการทำงานให้ผู้อื่น แต่ที่บริษัทนรมน เธอรู้สึกเหมือนเริ่มธุรกิจของตัวเอง ถึงแม้จะรู้ว่านรมนคือเจ้านายที่อยู่เบื้องหลัง แต่การพัฒนาทุกอย่างพริมาเป็นคนควบคุมคนเดียว และนรมนก็ให้สิทธิ์เธออย่างเต็มที่
เห็นบริษัทผลิตภาพยนตร์เล็กๆ ค่อยๆ เติบโตขึ้นมาในมือตัวเอง สภาพจิตใจของพริมาก็เกิดการเปลี่ยนแปลงเช่นกัน ถึงขนาดรู้สึกลึกซึ้งกับบริษัทผลิตภาพยนตร์ด้วยซ้ำ เมื่อบริษัทมีผลงานที่ดีจึงรีบร้อนรายงานกับนรมนแบบนี้
นี่เป็นการยืนยันความสามารถของตน
แต่เธอไม่คิดเลยว่านรมนจะมอบบริษัทให้เธอ
พริมาไม่แน่ใจว่าในใจรู้สึกอย่างไร จึงพูดอย่างตื่นเต้น “ประธานนรมน ขอบคุณนะคะ ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวังแน่นอน”
“ฉันเชื่อคุณ พริมา ต่อไปขอให้คุณดีขึ้นเรื่อยๆ บริษัทผลิตภาพยนตร์ก็ดีขึ้นเรื่อยๆ”
หลังจากนรมนอธิบายกับพริมาเสร็จก็วางสายไป เธออยากโทรหาคมทิพย์ แต่เมื่อหาเบอร์โทรศัพท์ออกมาได้ กลับไม่ได้โทรออกไป
จะพูดอะไรล่ะ?
บอกเธอว่าตัวเองกำลังจะไปเข้าร่วมสงครามอันตรายเหรอ?
หรือบอกให้เธอดูแลตัวเองให้ดี?
มีพฤกษ์อยู่เคียงข้าง นรมนเชื่อว่าคมทิพย์จะใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ถ้าตัวเองโทรออกไป บางทีมันอาจจะทำลายชีวิตที่สงบสุขของคมทิพย์ในตอนนี้ก็ได้
เธออาจจะมาหาเธออย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น อาจจะเข้าร่วมอันตรายกับเธอด้วยซ้ำ และทุกอย่างนี้นรมนไม่อยากเห็นมัน
ระงับความคิดในใจ นรมนเก็บเบอร์คมทิพย์กลับไป
วันที่ไม่มีเธอแล้ว พฤกษ์จะต้องปฏิบัติกับหล่อนเป็นอย่างดี
คิดแบบนี้แล้ว นรมนก็วิดีโอคอลหาเจตต์และขวัญตาอีกครั้ง
หลังจากขวัญตาแท้งก็ได้รับการดูแลเป็นอย่างดีจากเจตต์ ในเวลานี้ดูอ้วนขึ้นจริงๆ แต่ทั้งใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มมีความสุข
“โอ๊ยตาย ในที่สุดก็คิดจะวิดีโอคอลหาพวกเรา?”
ขวัญตามีความมั่นใจมาก รู้จักแซวนรมน มันทำให้นรมนวางใจขึ้นมาก
เธอกลัวว่าการสูญเสียลูกไปจะทำให้ขวัญตาเกิดปมในใจ ตอนนี้ดูเหมือนเธอจะปรับตัวได้แล้ว
“ไม่ติดต่อมาตั้งนาน พวกคุณเป็นยังไงบ้าง?”
ถึงแม้เจตต์จะคิดถึงนรมน แต่ตอนนี้เห็นเธอและขวัญตาคุยกันอย่างร่าเริง ก็ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้แล้วพูดขึ้น “พวกคุณคุยกันไปเถอะ ฉันจะไปดูซุปในหม้อ”
“ไปเถอะๆ”
ขวัญตาโบกมือใส่เจตต์อย่างรำคาญเล็กน้อย
ใครจะไปคิดว่าคุณชายเจ้าชู้อย่างเจตต์ ตอนนี้จะกลายเป็นผู้ชายที่ดีอยู่บ้าน ถึงขนาดล้างมือทำซุปให้คนรักด้วย
นรมนยิ้มค่อนข้างกำกวม
“เฮ้ นี่อวดความรักต่อหน้าฉันเหรอ?”
ขวัญตาพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ “อวดความรักสู้คนนั้นในครอบครัวคุณได้เหรอ? อย่ามา”
อารมณ์นรมนก็ดีขึ้นมาทันใด
ขวัญตามักเป็นแบบนี้ ทำให้คนอารมณ์ดีได้
บางทีนี่อาจจะเกี่ยวข้องกับเพลงใหม่ของเธอ นรมนชอบเธอมาก
“สุขภาพร่างกายเป็นยังไงบ้าง? ฟื้นตัวดีหรือยัง?”
ในดวงตาขวัญตามีความเศร้าผ่านไป แต่ก็หายวับไปทันที
“ดีขึ้นเยอะแล้ว หมอบอกว่าเพราะอายุครรภ์น้อย เลยไม่เป็นอันตรายต่อร่างกายมาก แค่ดูแลสุขภาพให้ดี มีลูกอีกครั้งก็ไม่ใช่ปัญหา”
“ทำให้คุณทุกข์ใจเลย”
นรมนรู้ว่าเด็กคนนี้เป็นที่ชื่นชอบของเจตต์และขวัญตา แต่เรื่องมันไม่ได้เป็นอย่างที่ใจหวัง
“ไม่เป็นไร นี่เป็นการค้นพบตั้งแต่แรกๆ ถ้าค้นพบช้า พอคลอดออกมาแล้วจะเป็นโศกนาฏกรรมของเด็กทั้งชีวิต ถึงฉันกับเจตต์จะรู้สึกแย่ แต่ก็มีเหตุผลเหมือนกัน คุณไม่ต้องเป็นห่วง การเก็บตัวหลังคลอดของฉันใกล้เสร็จแล้ว แค่เจตต์ยังไม่วางใจ ต้องให้ฉันดูแลสุขภาพให้ดี”
ใบหน้าขวัญตาเต็มไปด้วยรอยยิ้มมีความสุข
นรมนก็พอใจมาก
“งั้นคุณไปดูแลร่างกายให้ดี”
“ต้องให้คุณพูดด้วยเหรอ? ร่างกายฉันเองแน่นอนว่าฉันต้องหวงแหนอยู่แล้ว จริงสิ ฉันได้ยินว่าพวกคุณไปเที่ยวที่นั่นเหรอ? เป็นยังไงบ้าง? ทิวทัศน์สวยมากไหม? ทริปฮันนีมูนของฉันกับเจตต์ยังไม่สำเร็จเลย เจตต์บอกว่ารอให้ร่างกายฉันดีขึ้นก่อน เราค่อยออกไปเดินเล่นอีกครั้ง”
คำพูดขวัญตาทำให้นรมนตกตะลึงเล็กน้อย ยิ้มทันทีขณะพูดขึ้น “ที่นี่ดีมาก อุณหภูมิก็สบาย เดี๋ยวพวกคุณลองมาเที่ยวกันได้”
“เฮ้ ฟังความหมายเหมือนพวกคุณตั้งใจจะจากไปเลยล่ะ? ฉันอยากไปเที่ยวกับพวกคุณนะ ว่ามาสิ ครั้งนี้พวกคุณอยากไปเที่ยวไหนอีก? ไม่แน่ฉันกับเจตต์จะบินไปหาพวกคุณเลย”
คำพูดนี้ของขวัญตาทำให้นรมนตกใจมาก
พวกเขาสองคนจะมาเหรอ?
จะได้ได้อย่างไร?
อย่าว่าแต่ความอันตรายของที่นี่สูงมาก ตอนนี้ฉัตรพลก็หนีไปได้แล้ว ไม่มีใครรู้ว่าเขาซ่อนตัวที่ไหน ถ้าลงมือกับเจตต์และขวัญตา นรมนไม่กล้าจะคิดเลยจริงๆ
