“กิมจิ ถ้าสืบได้แล้ว รีบแจ้งฉันด้วย”
“ได้ครับนายหญิง”
ถึงกิมจิไม่รู้ว่านรมนสืบข้อมูลของผู้หญิงข้างกายพฤกษ์ไปทำไม แต่เมื่อเป็นคำสั่งของนรมน เขาจึงต้องทำอย่างเต็มที่
สายลับไม่ได้ทำงานมาเป็นเวลานานแล้ว
เมื่อได้ยินนรมนจะวางสาย กิมจิรีบพูดว่า “นายหญิง ยังมีอีกเรื่องที่ต้องบอกคุณ”
“ว่ามา”
“ร่างกายของโสธรฟื้นตัวแล้ว ผมบอกให้เขาช่วยงานผมที่อาณาจักรรัตติกาล คุณว่าจะให้เขาทำตำแหน่งอะไร ก่อนหน้านี้คุณกับประธานบุริศร์ โดนกักตัวเพื่อสอบสวน เราติดต่อคุณไม่ได้ วันนี้คุณเป็นฝ่ายติดต่อผม แสดงว่าต่อไปจะไม่เป็นอะไรแล้วใช่ไหมครับ”
เมื่อได้ยินความเป็นห่วงจากกิมจิ นรพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “อืม เรื่องนี้ยุติลงชั่วคราว ให้โสธรเป็นรองผู้จัดการไปก่อน ช่วยนายทำงาน รอฉันว่าง จะไปเจอเขาด้วยตัวเอง เขาหายดีแล้วเหรอ”
“หายดีแล้วครับ แต่ถ้ามือถูกลมแรงหรือฝนตก เขาจะปวดนิดหน่อย”
คำพูดของกิมจิ ทำให้นรมนรู้สึกเศร้าใจ
ดูเหมือนการทำเส้นเอ็นมือในตอนแรก จะรุนแรงอยู่พอตัว จึงทำให้เกิดอาการข้างเคียง
“โอเค ให้เขารักษาตัวไปก่อน ถ้ามีโอกาส ฉันจะพาหมอฝีมือดี ไปดูอาการเขา”
“ครับ”
นรมนวางสาย เธอรู้สึกหนักใจ
เรื่องบางเรื่อง ดูเหมือนว่าเธอจะคิดว่ามันง่ายดายไป
นรมนดูข้อมูลที่กิมจิส่งมาให้ แววตาของเธอเคร่งขรึม
บุลิน จบจากมหาวิทยาลัยด้านการเงิน เป็นผู้ช่วยของพฤกษ์ สองปีนี้มีชื่อเสียงในแวดวงมาก มิน่าล่ะ ถึงทำให้คมทิพย์ทุกข์ได้
ศัตรูแข็งแกร่งขนาดนี้ รับมือไม่ง่ายจริงๆ
นรมนแสยะยิ้ม เตรียมที่จะจัดการผู้หญิงคนนี้ ตอนนี้เธออยากเจอชายหนุ่มที่อยู่ข้างกายคมทิพย์มาก
เมื่อคิดได้เช่นนี้ นรมนจึงไปหาชญตว์อีกครั้ง
“มีอะไรเหรอ มีเรื่องให้ฉันช่วยเหรอ”
“อืม”
นรมนไม่ได้ดัดจริต เธอพูดตรงๆ ว่า “มีชายหนุ่มข้างกายคมทิพย์ นายรู้จักไหม”
“เธอหมายถึงชยินเหรอ”
นรมนไม่แน่ใจกับคนที่ชญตว์พูดถึง เธอจึงพูดอย่างละเอียดว่า “เขาตามติดคมทิพย์ตลอดเวลา เหมือน……”
“ผู้ชายที่เกาะผู้หญิงกินเหรอ”
ชญตว์เหมือนไม่กลัวอะไร และพูดออกมาตรงๆ แต่นรมนรู้สึกอายเล็กน้อย
“น่าจะเป็นเขา นายมีวิธีทำให้เขาออกมาเจอฉันไหม”
“เรื่องนี้ไม่มีปัญหา เธอรอแป๊บ ฉันให้คนเรียกเขาออกมา แต่ถ้าเรียกเขามาตอนนี้ คมทิพย์ต้องรู้แน่ๆ เธอไปรอเขาที่ห้องทำงานฉันไหม ถ้าฉันเป็นคนตามเขา คมทิพย์ไม่น่าจะระแวงอะไร”
ไม่พูดก็ไม่ได้ว่าชญตว์เป็นคนเก่ง ระยะเวลาสั้นๆ ก็รู้เรื่องบาดหมางระหว่างเธอกับคมทิพย์
นรมนพยักหน้า แล้วตามชญตว์ไปที่ห้องทำงานที่เขาว่า
บอกว่าเป็นห้องทำงาน อันที่จริงเป็นห้องๆ หนึ่ง เอาไว้พักผ่อน ปกติที่นี่เอาไว้ทำอะไร นรไม่อยากคิด และไม่เต็มใจคิดด้วย
ชญตว์ไม่สนใจอะไร เดิมทีเขาเป็นลูกผู้ลากมากดี เจอเรื่องแบบนี้ในวงการ จนชินแล้ว
เขาให้คนไปเรียกชยินมา
ชยินไม่เข้าใจว่าทำไมชญตว์ถึงเรียกเขากะทันหัน แต่ยังไม่เคยได้ยินว่าชญตว์ชอบผู้ชาย ดังนั้นเขาจึงไม่กังวล แต่กังวลสุขภาพของคมทิพย์มากกว่า
เธอเพิ่งทานยา แต่สีหน้าดูไม่ค่อยดี
“พี่คมทิพย์ ถ้าคุณยังไม่ดีขึ้น เราเลื่อนเวลาถ่ายออกไปได้นะ เดี๋ยวผมบอกผู้ช่วยคุณให้”
“ไม่ต้อง”
คมทิพย์พูดห้าม
พฤกษ์เป็นคนหาผู้ช่วยให้เธอ ตอนแรกเพื่อมาดูแลเธออย่างดี แต่ตอนนี้กลับทำให้เธอรู้สึกขวางหูขวางตา
นี่เป็นหูตาที่พฤกษ์ส่งมาอยู่ข้างเธอ ไม่งั้นพฤกษ์จะไปเจอผู้หญิงคนนั้น ตอนเธอถ่ายละครได้ยังไง
ถ้าตอนนั้นไม่ใช่เพราะเธออยากกลับกะทันหัน คงไม่มีทางเจอเรื่องนั้น ยิ่งไปกว่านั้น ตอนเธอจะกลับไป ผู้ช่วยของเธอเอาแต่ห้ามด้วย
เมื่อคิดถึงตรงนี้ คมทิพย์รู้สึกปวดใจมาก
ชยินเห็นเธอทรมานเช่นนี้ จึงอดเข้าไปปลอบไม่ได้ เขายื่นน้ำให้เธอแก้วหนึ่ง
“ร่างกายของคุณยื้อไม่ได้อีกแล้ว จำเป็นต้องไปตรวจที่โรงพยาบาล”
“นายไม่ต้องยุ่งเรื่องฉัน ประธานชญตว์หานายไม่ใช่เหรอ รีบไปเถอะ”
ตอนนี้คมทิพย์ไม่ได้มีท่าทีเหมือนคนเลี้ยงต้อย อย่างที่คนภายนอกเห็น
ชยินเห็นเธอเช่นนี้ และคิดว่าชญตว์เป็นผู้ผลิต เขาจึงพยักหน้า แต่พูดอย่างกังวลว่า “พี่คมทิพย์ ถ้าคุณไม่สบายตรงไหน รีบติดต่อผมเลยนะครับ”
“อืม”
คมทิพย์หลับตาพักผ่อน แต่ในหัวกลับมีใบหน้าเจ็บปวดของนรมน
เธอทำร้ายนรมนใช่ไหม
ใช่สินะ
แต่เธอไม่อยากให้นรมนรู้อาการของตัวเอง และไม่อยากให้นรมนขัดแย้งกับบุริศร์เพราะเธอ
เดิมทีเป็นเรื่องความรักของตัวเธอเอง ไม่จำเป็นต้องพัวพันกับคนอื่น ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ชีวิตของนรมนสงบสุข ซึ่งเป็นสิ่งที่เธออยากเห็นที่สุด
เธอรู้ว่าร่างกายเธอมีอะไรผิดปกติขั้นร้ายแรง แต่เธอไม่กล้าไปหาหมอ กลัวเป็นโรคร้ายแรง เธออาจไม่มีความกล้าที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป
หลังโดนสามีนอกใจ คมทิพย์จิตใจแตกสลาย จู่ๆ เธอรู้สึกว่าทุกอย่างไร้ค่า
ผู้หญิงคนอื่นอาจอดกลั้นเพื่อลูก แต่เธอไม่มีเหตุผลใดที่จะอดกลั้น เพราะเธอไม่สามารถมีลูกได้ตลอดชีวิต
หรืออาจผิดพลาดตั้งแต่แรก
เธอไม่ควรตอบตกลงตอนที่พฤกษ์ขอแต่งงาน ไม่ควรแต่งงานกับเขา
ผู้ชายจะยอมให้ตัวเองไม่มีทายาทสืบสกุลได้ยังไง
ถ้าพฤกษ์เป็นแค่ผู้ช่วยธรรมดา บางทีอาจไม่มีอะไร แต่ตอนนี้เขามีฐานะ แน่นอนว่าต้องอยากมีทายาทสืบสกุล
แต่ถึงเขาอยากมีลูกจริง เขาก็ควรคุยกับเธอสิ
รับเลี้ยง หรืออุ้มบุญก็ได้ เธอมีวิธีให้เขาอยู่แล้ว
ตอนขอแต่งงาน เขาบอกว่ามีเธอเพียงคนเดียวในชีวิต ก็เพียงพอแล้ว มีหรือไม่มีลูกไม่เป็นไร แต่ตอนนี้เธอเพิ่งรู้ ที่แท้คำพูดของผู้ชาย เป็นเพียงแค่ลมปากเท่านั้น
เพราะเธอเชื่อคำหลอกลวงของเขา จะโทษคนอื่นไม่ได้!
คมทิพย์เจ็บปวดใจมาก เธอขดตัวอยู่บนเก้าอี้ หน้าซีดจนน่ากลัว แต่กลับไม่ให้ใครเข้ามาวุ่นวาย
ส่วนชยินมาถึงห้องทำงานของชญตว์ เมื่อเห็นนรมนนั่งอยู่ข้างใน เขาถึงกับหรี่ตาลง และอดถามไม่ได้ว่า “เธอหาฉันเหรอ”
“ฉันหานายไม่ได้หรือไง”
นรมนมองชยิน เธอรู้สึกว่าหนุ่มน้อยคนนี้ไม่ได้น่ารังเกียจ แต่ทำไมแววตาของเขา ถึงดูเหมือนต่อต้านและโมโหล่ะ นี่มันเกิดอะไรขึ้น
เธอจำไม่ได้ว่าไปล่วงเกินหนุ่มน้อยคนนี้ตอนไหน! อย่าบอกนะว่าเพราะคมทิพย์
