เมื่อนรมนเดินตามออกมา เธอไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้ยินเรื่องน่าตกใจขนาดนี้
เธอโมโหมาก และเดินเข้าไปเตะหน้าแข้งพฤกษ์ทันที
“นายนอกใจเหรอ นายทำแบบนี้กับคมทิพย์เหรอ!”
เธอแปลกใจว่าทำไมคมทิพย์ถึงโกหกอย่างไร้เหตุผลเช่นนั้น
ที่แท้เพราะพฤกษ์นี่เอง!
สิ่งที่ผู้หญิงไม่สามารถยอมรับได้คืออะไรน่ะเหรอ
คือการที่สามีของตัวเองนอกใจยังไงล่ะ
มิน่าล่ะ เธอถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้
สูบบุหรี่ เลี้ยงหนุ่ม ทำอะไรที่เหนือความคาดหมาย ไม่เหมือนเมื่อก่อนสักนิด ที่แท้เธอเจอเรื่องหนักหนาขนาดนี้นี่เอง!
ใจของนรมนเหมือนถูกบีบรัด
“พฤกษ์ นายคิดว่าคมทิพย์ไม่มีคนในครอบครัว นายเลยกล้าข่มเหงเธอแบบนี้ใช่ไหม หรือนายคิดว่าฉันจะไม่รู้ ก็ถูก สองปีมานี้ฉันกับบุริศร์มีใจจะทำแต่กำลังไม่พอ เลยทำให้นายฉวยโอกาสทำแบบนี้ใช่ไหม”
คิดถึงเรื่องที่บุริศร์เรียกร้องความเป็นธรรมให้พฤกษ์ พูดไม่ดีกับคมทิพย์ นรมนแทบอยากจะจัดการบุริศร์ไปด้วย
พฤกษ์คิดไม่ถึงว่านรมนจะอยู่ที่นี่ด้วย เขาแค่ได้ข่าวว่ามีคนมาหาคมทิพย์ ทั้งสองมาที่ร้านกาแฟ จึงคิดมาดักเจอ แต่คิดไม่ถึงว่าคนที่มาหาคมทิพย์ คือนรมน
อีกทั้งเมื่อกี้ นรมนคงได้ยินหมดแล้ว
พฤกษ์ปล่อยให้นรมนเตะขาของเขา สีหน้าของเขาหดหู่
“คุณนาย เรื่องนี้ผมไม่เต็มใจ! อีกทั้งผมกับบุลินไม่ได้มีอะไรกัน ผมรับรองได้!”
“นายรับรองกับฉันเหรอ ทำไมฉันต้องเชื่อนาย คมทิพย์จะใส่ร้ายนายเหรอ”
เมื่อนรมนคิดว่าคมทิพย์ต้องแบกรับอะไรมากมายเพียงคนเดียว ทำให้เธอรู้สึกเกลียดตัวเองมาก
เธอเข้าใจมาตลอดว่าคมทิพย์เด็ดเดี่ยว แถมมีพฤกษ์อยู่ข้างกาย จึงไม่น่าเป็นอะไร คิดไม่ถึงว่าคนที่พวกเขาไว้ใจที่สุด จะเป็นคนทำร้ายคมทิพย์อย่างเจ็บปวด
มิน่าล่ะ ถึงขนาดหาข้ออ้างว่าเกิดใหม่
เห็นได้ชัดว่าเธอไม่อยากเผชิญหน้ากับความจริง หลอกคนอื่นและตัวเองว่าแค่คนที่ผ่านมา ไม่สนใจความรู้สึกนี้
แต่เมื่อรักไปแล้ว จะไม่สนใจได้อย่างไร
หลอกคนอื่นเป็นเรื่องรอง สิ่งสำคัญคือแค่อยากหลอกตัวเองเท่านั้น
หลอกตัวเองว่าไม่ใช่คนเดิม หลอกตัวเองให้ไม่ทุกข์ใจมาก
ต้องรักมาก จนถึงขั้นทำแบบนี้
คิดถึงอิสระของคมทิพย์เมื่อก่อน นรมนรู้สึกเหมือนมีมีดกรีดลงบนหัวใจ
“พฤกษ์ ฉันจะหาคนมาจัดการเรื่องหย่า ถ้านายรู้สึกผิดกับคมทิพย์จริง ก็เซ็นใบหย่าซะ ปล่อยให้คมทิพย์เป็นอิสระ อายุขนาดนี้แล้ว มาถึงขั้นนี้ อย่าทำให้ฉันกับคมทิพย์ดูหมิ่นนาย!”
อันที่จริงนรมนอยากตบอีกสักสองฉาด แต่ถึงตอนนี้จะตบพฤกษ์ให้ตาย คมทิพย์ก็เจ็บปวดใจอยู่ดี ดังนั้นเธอรอคอยให้พฤกษ์กล้าทำกล้าตัดสินใจ อย่างที่ผู้ชายเขาทำกัน
พฤกษ์ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “คุณนาย ผมไม่หย่า! ไม่หย่าเด็ดขาด!”
“ทรยศเพียงครั้งเดียว ก็ตัดสินครั้งต่อไปได้ นายเคยได้ยินหรือเปล่า คนอื่นฉันไม่กล้าพูด แต่สำหรับคมทิพย์ ในเมื่อนายนอกใจ ไม่ว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกนาย จะลึกซึ้งแค่ไหน เธอไม่มีทางอยู่กับนายอีก นี่คือฟางเส้นสุดท้ายของเธอ และเป็นหลักการของเธอด้วย!”
นรมนพูดจบ ก็หันหลังเดินออกไป เหลือเพียงพฤกษ์ยืนอยู่คนเดียว เขารู้สึกหนาวเหน็บไปจนถึงหัวใจ ไม่มีความอบอุ่นอีกแล้ว
บุริศร์โทรหานรมน
หลังจากประชุมผู้บริหารระดับสูงเสร็จ นรมนก็ไม่อยู่แล้ว เมื่อถามจึงรู้ว่านรมนกกลับประเทศ นี่ทำให้บุริศร์แปลกใจมาก
เธอโดนภรรยาทิ้งเหรอ
เมื่อคิดได้เช่นนั้น บุริศร์รีบโทรหานรมนด้วยความน้อยใจ
นรมนเห็นบุริศร์โทรมา เธอไม่รู้สึกตื่นเต้นสักนิด กลับรู้สึกต่อต้านด้วยซ้ำ
พฤกษ์เป็นคนของบุริศร์ บุริศร์เรียกว่าเป็นพี่น้อง ตอนนี้มาทำร้ายเพื่อนสนิทของเธอ ถึงเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับบุริศร์ แค่นรมนก็รู้สึกโมโห
เธอตัดสายบุริศร์ และหาคมทิพย์อย่างหงุดหงิด แต่ในระยะเวลาเพียงครู่เดียว ไม่รู้คมทิพย์วิ่งไปไหนแล้ว
บุริศร์เห็นตัวเองโดนตัดสาย เขาอดหดหู่ไม่ได้
ภรรยาโกรธจริงเหรอ
เขากดโทรไปหานรมนอย่างไม่ยอมแพ้
นรมนหาคมทิพย์ไม่เจอ ขณะที่เธอกำลังโกรธ บุริศร์โทรมาอีกครั้ง เธอกดปุ่มรับสายด้วยความโมโห แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “บุริศร์ ตอนนี้ฉันไม่มีเวลาและไม่มีแรงมาฟังนายพูด ทางที่ดีช่วงนี้ไม่ต้องโทรหาฉัน!”
“ทำไมเหรอ ใครทำให้คุณภรรยาของผมโกรธ”
บุริศร์ฟังออกว่านรมนกำลังโมโห
น่าแปลกมาก!
ภรรยาเขาไม่ได้โมโหมานานแล้ว เพราะเขายุ่งกับงาน จนไม่สนใจเธอเหรอ
เป็นไปไม่ได้!
เธอกลับไปเพราะคมทิพย์ หรือว่าเกิดอะไรขึ้นกับคมทิพย์
เมื่อคิดได้ดังนั้น บุริศร์จึงรีบถามว่า “เกิดอะไรขึ้นกับคมทิพย์หรือเปล่า คุณอย่าเพิ่งใจร้อน มีเรื่องอะไรคุยกับผมได้ ผมช่วยคุณแน่นอน”
“ช่วยเหรอ ช่างเถอะ ฉันไม่ได้หวังให้นายช่วย นายไม่รบกวนฉันก็พอ”
นรมนพูดจบก็ตัดสาย
จากความสัมพันธ์ของบุริศร์กับพฤกษ์ เขาจะช่วยคมทิพย์เหรอ
ถึงตอนนี้จะรู้ว่าโกรธเพราะเรื่องคนอื่น แต่นรมนไม่อยากรับสายบุริศร์
เธอหยิบมือถือขึ้นมาโทรหากิมจิ
กิมจิรับสายนรมนอย่างแปลกใจ แต่เขาก็รู้สึกดีใจ
“นายหญิง”
“สืบหาว่าผู้หญิงข้างกายพฤกษ์เป็นใคร ทำอะไร! ฉันต้องการข้อมูลเธออย่างละเอียด กี่นาทีถึงจะได้ข้อมูล”
ตอนนี้น้ำเสียงของนรมนเย็นชามาก
กิมจิรีบพูดว่า “สามนาทีครับ”
“ฉันจะรอ”
พูดจบ นรมนก็วางสาย
ถ้าบุริศร์ไม่โทรมา เธอคงนึกไม่ออกว่ายังมีสายลับที่สามารถใช้งานได้
ถึงใช้สายลับเพื่อสืบหาชู้ เป็นเรื่องใหญ่ไปนิด แต่อีกฝ่ายคือคมทิพย์ เธอจึงชะล่าใจไม่ได้
สามนาทีสำหรับนรมน เป็นช่วงเวลาที่ทรมานมาก
ชญตว์เดินออกมา หลังจัดการงานเสร็จเรียบร้อย ขณะที่เขากำลังบอกให้คนขับรถมา เพื่อเอารถที่อยู่ตรงนี้ไปซ่อม เขาเห็นนรมนกำลังยืนอยู่ ด้วยสีหน้ากลุ้มใจ จึงอดเดินเข้าไปหาไม่ได้
“แคทเธอรี อะไรทำให้เธอกลุ้มใจขนาดนั้น หาคนไม่เจอเหรอ”
นรมนอึ้งไป เมื่อเห็นชญตว์เธอจึงยิ้มบางๆ
เวลาสองปี ทำให้เธอคิดว่าชื่อแคทเธอรี เป็นอะไรที่ไม่คุ้นหู
เพราะเธอออกจากวงการนี้มานานแล้ว
คิดถึงท่าทางยุ่งวุ่นวายของบุริศร์ ทำให้เธออดคิดถึงตัวเองไม่ได้
อย่าบอกนะว่าต่อไป เธอจะต้องเป็นคุณนายอยู่ที่บ้านอย่างสมบูรณ์แบบ
งั้นความสามารถของเธอ อุดมการณ์และความตั้งใจของเธอล่ะ
สองปีที่วุ่นวาย ถึงแม้เป็นเพราะปัจจัยภายนอก ที่ส่งผลกระทบกับงานของเธอ แต่กลับทำให้เธอคิดทบทวนตัวเอง ว่าจะเอายังไงกับเส้นทางของตัวเองในอนาคต
