“คุณจะเข้าใจกะผีอะไรล่ะ!”
คมทิพย์พูดคำหยาบออกไป ทำให้ชญตว์ขมวดคิ้วเล็กน้อย
“คุณเป็นดารานะยังจำได้ไหม? พูดจาอะไรน่ะ?”
“ฉันพูดแล้วมันทำไม? ฉันก็พูดจาอย่างนี้แหละ! ฉันเป็นดาราแล้วยังไง? ดาราไม่ใช่คนหรือไง? ฉันด่าคน ผายลมนอนกัดฟันนอนกรนได้ ใครบัญญัติว่าดาราต้องสมบูรณ์แบบกันล่ะ? ฉันไม่ได้ขอให้คุณอยู่ฟังฉันพูดจาไม่เพราะสักหน่อย คุณชายชญตว์ คุณก็ยุ่งอยู่พอตัวนะ ไม่ต้องมาสนใจหรอกค่ะ คุณรีบไปเถอะ โอเคไหม?”
คมทิพย์พูดจบก็สะบัดชญตว์ออก กลับไปดื่มเหล้าที่เคาน์เตอร์บาร์ต่อ
ความเดือดดาลของชญตว์ค่อยๆพุ่งขึ้นมา
ที่นี่เป็นคลับเฮาส์ แม้จะบอกว่ามีการคุ้มกันแน่นหนามาก แต่ใครก็ไม่กล้ารับประกันว่าจะไม่มีนักข่าวคนสองคนปะปนเข้ามา ถ้าเห็นคมทิพย์สภาพนี้ เส้นทางดวงดาวของเธออาจจะได้รับผลกระทบไปด้วย
สิ่งที่วงการบันเทิงไม่ขาดแคลนที่สุดก็คือดาราหน้าใหม่นะ
ชญตว์พูดออกไปทันที “แค่ผู้ชายเลวๆคนหนึ่งถึงกับทำให้คุณปล่อยวางไม่ได้อย่างนี้เลยเหรอ? คมทิพย์ คุณไม่ควรเป็นคนอย่างนี้นะ!”
การเคลื่อนไหวของคมทิพย์หยุดนิ่งทันที
สายตาของเธอค่อนข้างเย็นชา ตอนที่ชญตว์เห็นทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะชะงักเล็กน้อย
“ทำไม? เรื่องที่สามีคุณทำมันเลวอยู่แล้วนะ จะไม่ยอมให้ผมพูดงั้นเหรอ? ที่ผมพูดนี่คุณไม่รู้ผิดรู้ถูกหรือรู้ว่าอะไรควรทำไม่ควรทำสักหน่อยเลยใช่ไหม? ผู้ชายอย่างนี้คุณยังจะเก็บเอาไว้ทำอะไรอีก?”
เสียง “เพี๊ยะ” ดังขึ้น คมทิพย์สะบัดฝ่ามือไปที่ใบหน้าของเขา ตัดบทคำพูดของชญตว์ได้ในทันที แต่กลับทำให้เขาหรี่ตาลง บรรยากาศอึมครึมกำลังวนเวียนอยู่รอบด้าน แต่บรรยากาศนี้ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อคมทิพย์แม้แต่นิดเดียว
เธอมองชญตว์ พูดชัดเจน: “คุณมีสิทธิ์ตัดสินว่าผู้ชายของฉันเป็นยังไงตั้งแต่เมื่อไหร่? คุณเป็นอะไรกับฉันเหรอ? คุณพูดได้หรือไง? ผู้ชายเลวๆงั้นเหรอ? คุณเข้าใจเขาขนาดไหนเชียว? ตอนที่เขาปกป้องประเทศชาติ รีบรุดไปยังสนามรบใช้ชีวิตที่แขวนอยู่บนเส้นด้าย คุณทำอะไรอยู่ล่ะ? คุณเสี้ยมสอนฉันด้วยการวิจัยเล็กๆน้อยๆพวกนั้นของคุณ ฉันไม่ได้บอกว่าคุณไม่มีคุณงามความดีต่อประเทศชาติ แต่เทียบกับเขาแล้ว คุณยังไม่มีคุณสมบัติพอ! นี่เป็นเรื่องใหญ่ๆที่เขาทำ ส่วนเรื่องเล็กๆน่ะ ตอนที่ฉันโดนทิ้งให้หวาดกลัวและโดดเดี่ยวอยู่ที่หลุมศพคนเดียวเขาเป็นคนหาฉันพบ แบกฉันแล้วค่อยๆเดินลงมา ให้แสงสว่างและความอบอุ่นแก่ฉัน ตอนที่ครอบครัวฉันประสบกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ก็เป็นพลังของเขาที่พยุงฉันขึ้นมา ทุกครั้งที่ฉันไม่ราบรื่น ทุกครั้งที่ฉันอ้างว้างทุกข์ใจก็เป็นเขาที่ตามหลังอยู่เป็นเพื่อนฉันเสมอ! ความรักคืออะไรคุณรู้จักไหมล่ะ? ไม่ใช่ความรู้สึกที่ใจเต้นโครมครามในครั้งแรกนะ แล้วก็ไม่ใช่ตอนที่อะดรีนาลีนหลั่งเพราะตื่นเต้นด้วย ความรักคือการดูแลเอาใจใส่คอยประคับประคองกันในยามลำบาก ไม่เปลี่ยนแปลงไปเหมือนสายน้ำแม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนแต่กลับทำให้รู้สึกซึมซ่านไปทั่วทั้งใจ ไม่ทอดทิ้งกัน! คนโสดอย่างคุณจะเข้าใจกะผีอะไรล่ะ!”
ประโยคสุดท้ายเสียดแทงเข้าไปในใจ
จู่ๆชญตว์ก็รู้สึกทนไม่ได้ขึ้นมา
เขาไม่รู้ว่าความรักคืออะไร แต่เห็นคมทิพย์เป็นอย่างนี้ในใจก็ค่อนข้างเจ็บปวด
“คนโสดแบบผมอย่างน้อยก็ไม่ต้องได้รับความเจ็บปวดแบบคุณ ในเมื่อรักเขาขนาดนั้น ในเมื่อเขายอดเยี่ยมขนาดนั้น ทำไมถึงทำเรื่องที่ทำให้คุณเสียใจสิ้นหวังออกมาได้ล่ะ?”
“ใครๆก็เป็นคนครั้งแรกกันทั้งนั้นแหละ มีใครที่ไม่ทำผิดบ้างล่ะ?”
การปกป้องของคมทิพย์ทำให้ชญตว์อึดอัด “งั้นคุณคิดจะให้อภัยเขาสินะ?”
“ไม่รู้สิ เมื่อก่อนเขาดีมากๆ อาจจะเพราะฉันไม่ดี จึงทำให้เขาเดินผิดทาง แต่ความผิดพลาดนี้ฉันอภัยให้ไม่ได้ ฉันผ่านหลุมนี้ในใจไปไม่ได้ ฉันรักเขา รักเขามากจริงๆ ในโลกนี้นอกจากนรมน นอกจากน้องชายฉัน เขาเป็นคนที่ฉันแคร์ที่สุด แต่ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ล่ะ? ในใจฉันรู้ดี ต่อให้ฉันคิดเล็กคิดน้อยมันก็ไม่มีประโยชน์ คิดเรื่องพวกนี้ไปก็เท่านั้น คนเราต้องมองไปข้างหน้า แต่ตรงนี้ของฉันมันเจ็บเหลือเกิน! เจ็บจนฉันนอนไม่หลับ แค่ฉันหลับตานอนบนเตียงงานแต่งของพวกเราภาพความทรงจำที่อยู่กับเขาเหล่านั้นก็ค่อยๆผุดขึ้นมา ความทรงจำเหล่านั้นกลายเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายฉันไปแล้ว ฉันตัดใจทิ้งไปไม่ได้ ลืมไม่ลง ฉันจะทำอะไรได้ล่ะ? ตอนนี้ฉันอยากนอนให้เต็มอิ่ม จริงๆนะ ไม่อยากคิดอะไรเลย ก็แค่นอนให้หลับ เมื่อตื่นมา ฉันจะค่อยๆผ่านวันเวลาที่เจ็บปวดนี้ไปได้ ฉันจะยืนหยัดขึ้นมาอีกครั้ง ต้อนรับชีวิตในวันข้างหน้า แต่ฉันต้องการเวลาในการปรับตัวสักหน่อย ดังนั้น อย่ามายุ่งกับฉันได้ไหม? เราสองคนไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น!”
คมทิพย์กลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ แย่งขวดเหล้ามาจากชญตว์เงยหน้าดื่มต่อ
ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ในวินาทีนี้คมทิพย์ทำให้เขาปวดใจจนทนไม่ไหว
จู่ๆชญตว์ก็ดึงมือของคมทิพย์เอาไว้แล้วพูดขึ้น: “ถ้าจะดื่มผมจะดื่มเป็นเพื่อนคุณ แต่อย่าอยู่ที่นี่ ที่นี่มีคนเยอะแยะ ใครก็ไม่กล้ารับประกันว่าจะไม่มีนักข่าวผ่านมา ไปที่ห้องส่วนตัวของผม”
“ฉันไม่ไป ฉันจะเปิดห้องเอง”
คมทิพย์ยังไม่ได้เมาจนถึงขั้นที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย
“แล้วฉันก็ไม่ต้องการให้คุณมาดื่มเป็นเพื่อนฉันด้วย ชายหญิงไม่ควรใกล้ชิดกัน ถึงตอนนี้ฉันจะทุกข์ใจมาก แต่ฉันก็แต่งงานแล้ว สนิทกับคนโสดอย่างคุณมากไป มันไม่ดี”
พูดจบคมทิพย์ก็ผลักชญตว์ออกไป หมุนตัวกลับไปที่เคาน์เตอร์บาร์ขอเปิดห้องส่วนตัว แล้วเดินโซเซเข้าไปในห้อง
ชญตว์เห็นฉากนี้แล้ว ค่อนข้างกลัดกลุ้ม
ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่คนอย่างคุณชายชญตว์โดนรังเกียจจนมีสภาพอย่างนี้?
จู่ๆเขาก็มีความคิดอยากจะดื่มเหล้าขึ้นมาอย่างกะทันหัน
“พวกนาย เอาเหล้ามาให้ฉัน!”
บริกรไม่กล้าอืดอาด รีบนำเหล้าจำนวนหนึ่งไปให้ชญตว์
บางทีตอนที่คนเรารู้สึกไม่ดีการดื่มเหล้าก็เป็นการทรมานเช่นกัน ชญตว์เพิ่งดื่มลงท้องไปไม่กี่แก้วก็รู้สึกมึนงงขึ้นมาบ้างแล้ว
เขาเดินโซเซไปทางห้องส่วนตัวของตนเอง
ผู้หญิงอย่างคุณมันไม่รู้ว่าอะไรดีอะไรไม่ดี!
ที่เขาปลอบใจเธอก็ให้เกียรติเธอมากมายแล้วนะเข้าใจบ้างไหมเนี่ย?
ไม่นึกว่าเธอจะต่อว่าเขาที่เป็นคนโสดไม่รู้จักความรักอีก!
ชญตว์โมโหจนอยากจะด่าออกมา
เขาไม่เข้าใจความรักนี่มันไม่ใช่ความรักที่บริสุทธิ์ของหนุ่มสาวหรือไง?？
คุ้มค่าที่จะโดนเธอเหยียดหยามเช่นนี้เหรอ?
ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห เขาจึงดื่มเหล้าที่อยู่ในมือรวดเดียวจนหมด ในหัวจึงไม่ค่อยได้สติแล้ว
ชญตว์พยายามส่ายหัวอย่างแรง ไปที่ห้องส่วนตัวของตนเองแล้วทิ้งตัวลงไปบนเตียง ยิ่งคิดก็ยิ่งทนไม่ได้
แม่งเอ้ย ถึงยังไงตนเองก็สามสิบกว่าแล้ว ทำไมถึงยังอยู่ในสภาพคนโสดอีก?
เขาแค่ไม่คิดจะแต่งงานเร็วขนาดนั้น ยังไม่ได้เจอใครที่ทำให้ตนเองหัวใจเต้นโครมคราม ยังไม่ได้เจอคนที่อยากแต่งงานด้วยก็เท่านั้น ทำไมถึงโดนผู้หญิงโง่ๆคนนั้นรังเกียจได้นะ?
ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห จึงถือโอกาสลุกขึ้นมานั่งดื่มต่อ
คมทิพย์ไม่รู้เลยว่าคำพูดของตนเองยั่วโมโหชญตว์เข้าแล้ว หลังจากมาถึงห้องส่วนตัวก็รู้สึกปวดหัวสุดๆ แต่ความเจ็บปวดนั้นยังเทียบไม่ได้กับความเจ็บปวดในหัวใจ
ต้องปล่อยมือจริงๆแล้วใช่ไหม?
ต้องปล่อยมือผู้ชายคนนั้น ต่อไปก็ทางใครทางมันงั้นสินะ?
ต่อให้วันนี้จะออกมาโดยที่ไม่สนใจทนายปวินเลย แต่เธอจะทำเช่นนี้ได้ทุกวันหรือไง?
การได้แต่งงานกับพฤกษ์หลายปีมานี้ นิสัยของเขาเธอรู้ดีที่สุด แค่พฤกษ์ตัดสินใจทำเรื่องอะไรแล้ว ใครก็ห้ามไม่ได้ทั้งนั้น
เฮอะๆ!
น่าขำจริงๆ!
เรื่องนี้ควรจะเป็นเธอที่เสนอให้หย่าถึงจะถูกหรือเปล่า? พฤกษ์ทำผิด มีสิทธิ์อะไรถึงขอหย่ากับเธออย่างมั่นใจขนาดนั้น?
เธอโดนทำร้ายยังไม่พอ ตอนนี้ยังโดนทิ้งอีกงั้นเหรอ?
เธอหน้าตาน่ารังแกสินะ?
