เมื่อกานต์เห็นข้อความของไอราก็นิ่งไปเล็กน้อย
ถือศีลกินเจอยู่ข้างเขามาตลอดหลายปี?
ความเป็นไอราคนก่อนยังอยู่ในสายเลือดอย่างที่คิดไว้จริงๆด้วย
ไม่รู้ว่าทำไม จู่ๆกานต์ก็ยิ้มออกมา มุมปากที่ยกขึ้นเล็กน้อยน่ามองจนภาพวิวทิวทรรศที่ว่าสวยยังสู้ไม่ได้
เขาเป็นคนหน้าตาหล่อเหลา ข้อนี้เขารู้ตัวดีมาตลอด
เขาสืบทอดความหล่อจากบุริศร์ แถมยังมีความสดใสที่ถ่ายทอดมาจากนรมน ทว่าเมื่อก่อนเขาไม่เห็นจะรู้สึกเลยว่าหน้าตาของตัวเองมีอะไรน่าภูมิใจตรงไหน แต่ ณ ตอนนี้ เวลานี้จู่ๆก็ภูมิใจเป็นพิเศษ
ไอราเป็นพวกบ้าคนหล่อ！
ทว่ายิ้มอยู่ได้ไม่นาน เมื่อนึกถึงผู้หญิงที่เขาเผลอไปทำร้าย ความรู้สึกของกานต์พลันหนักอึ้ง
เวลานี้ไอราคงกำลังตามมาคิดบัญชีกับเขา แต่เขาไม่มีเวลามาสนใจหรอกนะ เพราะได้ยินมาว่าผู้หญิงคนนั้นเพิ่งออกมาจากห้องไอซียู แถมยังอยู่โรงพยาบาลเดียวกับเขา ยังไงเขาก็ควรไปดูสักหน่อย
คิดมาถึงตรงนี้ กานต์ก็ลุกเดินไปยังห้องของผู้หญิงคนนั้น
หญิงสาวใส่เครื่องช่วยหายใจ ข้างกายมีหญิงวัยกลางคนคอยอยู่เฝ้า เนื่องจากทำไร่ทำนามาหลายปีผิวพรรณจึงดูหมองคล้ำ หญิงวัยกลางคนเอาแต่นั่งร้องไห้เงียบๆอยู่ข้างหญิงสาว
ตามที่ได้ยินมาพ่อของผู้หญิงคนนี้เสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ตั้งแต่เธอยังเป็นเด็ก
จึงเหลือแค่ผู้เป็นแม่ที่คอยเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวและเลี้ยงดูเธอให้เติบใหญ่คนเดียวลำพัง ตอนนี้กลับไม่คาดคิดเลยว่าต้องมารับชะตากรรมที่ไม่คาดฝัน ชีวิตหลังจากนี้……
ดวงตาของกานต์ฉายแววเจ็บปวด
เขาเคาะประตู หญิงวัยกลางคนเดินมาเปิดประตู เมื่อเห็นกานต์ก็นิ่งไปเล็กน้อย
“คุณคือ……”
“ขอโทษครับ คุณน้า ผมกานต์ครับ สไนเปอร์ที่ยิงปกป้องตัวประกัน ผม……”
กานต์ยังไม่ทันได้พูดจบ เสียง “เพี้ยะ”ก็ดังขึ้นมา เมื่อหญิงวัยกลางคนสะบัดฝ่ามือใส่หน้าของเขา ด้วยร่างกายที่สั่นเทิ้ม
“แกยังกล้ามาที่นี่อีกเหรอ? แกทำร้ายลูกสาวฉันจนมีสภาพแบบนี้ แกยังกล้ามาอีกเหรอ！สไนเปอร์ฝีมือห่วยแตกขนาดนี้ ยังกล้าออกปฏิบัติภารกิจอีกเหรอ? นั่นมันชีวิตคนเลยนะ！ลูกฉันไม่สามารถมีบุตรได้แล้วแกรู้หรือเปล่า? สิ่งนี้มันโหดร้ายกับผู้หญิงแค่ไหนแกรู้ไหม?”
หญิงวัยกลางคนตัวสั่นเทิ้ม
กานต์ไม่ได้ยินว่าเธอกำลังพูดอะไร และอ่านปากของเธอไม่ทันด้วย แต่เขารู้ว่าต้องไม่ใช่คำพูดที่ดีแน่ๆ อีกอย่างสำหรับคนเป็นแม่ที่อยู่ด้วยกันกับลูกแค่สองคน มันโหดร้ายยิ่งกว่าฆ่าให้ตายเสียอีก
“ขอโทษครับ”
กานต์ก้มหัวลง ใบหน้าร้อนวาบ เขารู้ว่าหน้าของเขาคงบวมแล้ว แต่แล้วยังไง?
ฆ่าเขาให้ตายแล้วทุกอย่างจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมหรือเปล่า?
“ผมจะดูแลเธอเอง”
“แกจะดูแลเธอ? แกมีสิทธิ์อะไรมาดูแลลูกพริมของฉัน? แค่มีเงินสกปรกนั่นก็คิดว่าตัวเองยอดเยี่ยมแล้วใช่ไหม? พวกแกคิดว่าจะใช้เงินฟาดหัวคนจนๆอย่างพวกฉันให้มันจบๆไปยังไงก็ได้ล่ะสิ? ฉันจะตีแกให้ตาย！ทำไมแกไม่ตายๆไปซะ? ทำไมตอนนั้นโจรไม่ฆ่าแกให้ตายๆไปเลย?”
หญิงวัยกลางคนทั้งทุบทั้งถีบกานต์
สำหรับกานต์แล้ว เขาสามารถหลบหลีกการกระทำเหล่านี้ได้ง่ายๆ แต่เขาไม่หลบ
นี่คือสิ่งที่เขาติดค้างผู้หญิงคนนี้และครอบครัว！
หญิงวัยกลางคนทุบตีกานต์อย่างบ้าคลั่ง ไอราที่มาถึงจึงเห็นเข้าพอดี
ผู้ชายที่เธอชอบมาตลอดกำลังถูกผู้หญิงคนหนึ่งทุบตีอย่างเสียสติ ชั่วขณะนั้นไอรารู้สึกเจ็บปวดขึ้นมาในทันที
อีกอย่างเล็บของผู้หญิงคนนั้นยังข่วนหน้าของกานต์ จนทิ้งรอยเลือดซิบเอาไว้อีกด้วย เห็นแบบนั้นไอราก็ทั้งสงสารทั้งโกรธ
“ทำอะไรน่ะ?”
ไอราเดินเข้าไปว่าจะผลักหญิงวัยกลางคนออก แต่เมื่อนึกถึงคนที่กำลังนอนอยู่ในห้องนี้ เธอก็พลันเก็บมือ หันกายโถมตัวใส่กานต์ พร้อมหันหลังให้หญิงวัยกลางคน
“คุณรู้แค่ว่าครั้งนี้เขาเผลอพลั้งมือทำร้ายลูกสาวของคุณ แต่คุณไม่รู้เลยว่าที่ผ่านมาเขาช่วยคนเอาไว้เยอะเท่าไหร่ หรือว่าแค่ทำผิดพลาดครั้งเดียวก็สมควรไปตายแล้วเหรอ? เขาเป็นคนนะไม่ใช่เทวดา！”
ดวงตาของไอราเอ่อนองไปด้วยน้ำตา
เธอกอบกุมและประโลมใบหน้าของชายหนุ่มที่มีรอยเลือดซิบแสนน่าบาดตาเอาไว้ เหมือนมีมีดแหลมคมคอยทิ่มแทงเธออยู่ตลอดเวลา
เดิมทีกานต์ไม่จำเป็นต้องมาแบกรับอะไรพวกนี้ด้วยซ้ำ
เขาควรที่จะปฏิบัติภารกิจได้อย่างสำเร็จลุล่วงและราบรื่น
แต่เป็นเพราะเธอ！
ไอรารู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก
หญิงวัยกลางคนกำลังระบายอารมณ์ได้ที่ การที่จู่ๆไอราโผล่เข้ามาว่าทำเอาเธอนิ่งไปแล้ว พอได้ยินที่ไอราพูด หญิงวัยกลางคนก็ร้องไห้ออกมาทันที
“ในบรรดาผู้คนมากมายที่เขาช่วยไว้ไม่มีลูกสาวของฉันไง แล้วทำไมคนที่รับกรรมในความผิดพลาดครั้งนี้ต้องเป็นลูกสาวของฉันล่ะ? ลูกสาวฉันไม่ได้ไปทำอะไรให้เขาสักหน่อยไม่ใช่หรือไง?”
กานต์อ่านปากประโยคนี้ออก
หัวใจของเขายิ่งหนักอึ้งกว่าเดิม
ใช่
เป็นถึงสไนเปอร์ที่ช่วยชีวิตตัวประกัน เขาไม่ควรทำผิดพลาดแม้แต่ครั้งเดียว
นั่นมันชีวิตคนเลยนะ！
ชีวิตคนเป็นๆ！
กานต์รับรู้ได้ถึงความสั่นไหวและท่าทีปกป้องของไอรา
ไม่กี่นาทีก่อนหน้าผู้หญิงคนนี้ยังส่งข้อความมาว่าจะจับเขาถอดกางเกงตีตูดให้ร้องไห้อยู่เลย แต่ว่าตอนนี้กลับกำลังกอดปกป้องเขาไว้
กานต์มองมาที่ไอราด้วยแววตาซับซ้อน จากนั้นก็พูดเสียงเบาว่า “ปล่อย ให้เธอระบายมันออกมาเถอะ”
“ไม่！มีวิธีให้เธอระบายมันออกมาอีกตั้งหลายวิธี แล้วทำไมต้องวิธีนี้? ถ้าเธออยากทุบตีนัก ก็มาตีฉันนี่มา！
ไอรากลัวว่ากานต์จะกระชากตัวเองออก จึงกอดกานต์เอาไว้แน่น
หน้าอกที่อวบอิ่มและนุ่มนิ่ม ในตอนนี้เบียดเสียดอยู่กับหน้าอกแข็งแกร่งของกานต์ ชั่วขณะพลันทำเอาเขาหายใจติดขัด
ผู้หญิงคนนี้นี่มัน
“ปล่อย！”
เสียงของกานต์เจือปนไปด้วยความเยือกเย็น แต่กลับแหบพร่าอย่างที่ไม่สามารถสังเกตได้ง่ายๆ
“ไม่！”
ถ้าได้ทำตัวดื้อแล้วไอราดื้อด้านกว่ากานต์เป็นไหนๆ
เมื่อหญิงวัยกลางคนเห็นพวกเขาในตอนนี้ ก็ยิ่งรู้สึกขัดหูขัดตามากกว่าเดิม
ลูกสาวของเธอถูกแฟนทิ้งไปเพราะอุบัติเหตุในครั้งนี้ กานต์อะไรนี่ยังมีหน้ามาพลอดรักกับแฟนต่อหน้าพวกเธออีกเหรอ พวกเขาจงใจกวนประสาทพริมของเธอใช่ไหม?
“พวกแก……”
“แค่กๆ!”
ทันใดนั้นคนที่นอนอยู่บนเตียงก็ไอค่อกแค่กออกมา
หญิงวัยกลางคนรีบเดินเข้าไปหา
“พริมลูกเป็นยังไงบ้าง? รู้สึกเจ็บตรงไหนไหม?”
เมื่อพริมรตาลืมตาขึ้นมาก็เห็นใบหน้าหล่อเหลาของกานต์ แม้ว่าจะถูกแม่ของเธอข่วนจนเป็นรอยเลือดซิบ แต่แค่มองไปแวบเดียวก็รู้สึกหัวใจเต้นเร็วแล้ว
ผู้ชายคนนี้หล่อจัง！
อีกอย่างบนตัวของเขายังมีออร่าความเย็นชาที่ห้ามคนเข้าใกล้ แต่กลับพกพาความอบอุ่นมาด้วย
เขามองไปยังดวงตาของกานต์ เมื่อพบว่าความอบอุ่นนั้นมีไว้ให้ไอราลึกในใจเธอก็เกิดอิจฉาขึ้นมา
แม่บอกว่ามดลูกของเธอได้รับความเสียหาย ต่อไปนี้ไม่สามารถมีลูกได้ และแฟนหนุ่มก็ขอเลิกกับเธอเพราะเรื่องนี้ เขาทนรอให้เธอฟื้นแล้วค่อยบอกไม่ไหว จึงมาบอกแม่เธอให้มันจบๆ
เธอถูกทิ้งทั้งอย่างนี้
ตอนแรกพริมรตารู้สึกโกรธมาก แต่วินาทีที่เห็นกานต์ จู่ๆเธอก็ไม่โกรธแล้ว
หลายคนบอกว่าพระเจ้ามักจะตบหัวด้วยการปิดประตูใส่ พร้อมกันนั้นก็ลูบหลังด้วยการเปิดหน้าต่างให้
กานต์ก็คงเป็นหน้าต่างที่พระเจ้าเปิดให้สินะ
พริมรตาไอออกมาสองสามที เมื่อมองไปทางกานต์และไอราจู่ๆก็พูดขึ้นมาว่า “นายเป็นคนทำฉัน?”
“ใช่！”
กานต์ไม่คิดหนีความผิด มองตรงมาที่พริมรตา เขากำลังจะเดินเข้าไปหาอีกฝ่าย แต่กลับถูกไอราจับแขนเอาไว้ ภาพนี้กระตุ้นพริมรตาได้เป็นอย่างดี ดวงตาของเธอพลันนิ่งค้าง เสียงแหบดังขึ้นมาว่า “เมื่อกี้นายบอกแม่ฉันว่าจะดูแลฉัน? ดูแลยังไง? ฉันมีมือมีเท้า ภายนอกมีครบสมบูรณ์ทุกอย่าง แต่ชาตินี้ทั้งชาติคงไม่มีใครยอมแต่งงานกับฉันเพราะไม่อยากมีลูกหรอก ดูแลที่นายว่ามาคืออะไร? แต่งงานกับฉันเหรอ?”
เมื่อคำพูดนี้ถูกพูดออกมา กานต์กลับไอราพลันนิ่งไปทันที
