แค้นรักสามีตัวร้าย – บทที่ 1745 ก็แค่ฝังเข็ม

บทที่ 1745 ก็แค่ฝังเข็ม

“นายๆๆ นายจะทำอะไร?”

ไอราติดอ่างอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

นานๆทีกานต์จะเห็นไอรามีท่าทางแบบนี้ จึงอดที่จะแกล้งขึ้นมาไม่ได้

“แล้วเธอคิดว่าฉันจะทำอะไรล่ะ?”

ระหว่างที่พูดกานต์ก็สืบเท้าเข้ามาหาช้าๆ มุมปากมีเสน่ห์กระตุกขึ้นเล็กน้อย ดวงตาเฉี่ยวคมน่ามองเปี่ยมไปด้วยหลากหลายอารมณ์ บอกว่าเป็นดาวยั่วในฉบับผู้ชายก็ไม่เกินจริงเลยสักนิด

ไอรารู้สึกได้ถึงหัวใจที่เต้นตุบตับ เหมือนกับว่าอีกประเดี๋ยวก็จะเต้นออกมานอกอกแล้ว เธอรีบกุมหน้าอกตัวเองไว้พร้อมหอบหายใจรุนแรง

“กานต์ ฉันขอเตือนนาย อย่าเข้ามาใกล้นะ!ถึงฉันกับนายจะเป็นแฟนกันแล้ว แต่ที่เป็นอยู่ในตอนนี้ก็ถือว่าเร็วแล้วนะ เรามาค่อยๆเป็นค่อยๆไปกันดีกว่าไหม? เพราะถึงยังไงก็เพิ่งจูบกันไปเมื่อกี้ นายรุกเร็วขนาดนี้ฉันกลัวนะ”

ในหัวของไอราสับสนไปหมด ไม่รู้ว่าตัวเองพูดอะไรไปบ้าง รู้แค่เพียงว่าหน้ากำลังร้อนผ่าว เหมือนไฟกำลังจะลุก ถ้าจะบอกว่าเธอกลัวการสาวเท้าเข้ามาใกล้ของกานต์เธอก็กลัวจริงๆ กลัวแผ่นหลังชื้นเหงื่อไปหมด แต่ถ้าจะบอกว่าแอบลุ้นเธอก็แอบลุ้นจริงๆอีกนั่นแหละ ความคิดที่กำลังขัดแย้งกันทำเอาแต่แทบบ้า

ตกลงมันยังไง? อะไรกันแน่?

สมองน้อยๆของไอราประมวลผลอย่างรวดเร็ว ดวงตาคู่นั้นกลอกไปมา จนกานต์รู้สึกดีแทบอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้

ยัยนี้เขินเหรอ? หรือว่าแค่หลอกให้ตายใจ?

ทว่าร่างกายของเขากลับมีปฏิกิริยาเพียงเพราะคำพูดไม่กี่คำของไอรา

ให้ตายสิ!

ความสามารถในการควบคุมตัวเองของเขาเปราะบางทุกครั้งเมื่ออยู่ต่อหน้าไอรา

สายตาเหมือนเปลวเพลิงของกานต์ กวาดมองร่างกายของไอราช้าๆ และหยุดอยู่ที่เนินอกที่นูนขึ้นมาของเธอนานเป็นพิเศษ มองดูแล้วมือเดียวก็น่าจะไม่พอนะ

ไอรารู้สึกโมโหขึ้นมาในทันที

สายตาลามกของกานต์มันชวนให้รู้สึกลนลานจริงๆให้ตายสิ

“นายจะทำอะไรกันแน่?”

ราวกับกานต์ไม่ได้ยินที่ไอราพูด สายตามองตรงมาที่เธอ ก้าวเดินเข้ามาหาทีละก้าว เงาสูงใหญ่คลุมไอราจนมิด

ตัวเขาหอมมาก มันไม่ใช่กลิ่นน้ำหอม แต่เป็นกลิ่นที่เหมือนเพิ่งอาบน้ำเสร็จใหม่ๆ ทว่ากลับเป็นเอกลักษณ์ไม่มีใครเลียนแบบหรือแทนได้

เลือดในกายของไอราพุ่งขึ้นสูง

“นายๆๆๆ……”

“ฉีดยาให้ฉันหน่อย”

กานต์โน้มตัวลงไปประชิดไอรา ลมหายใจอุ่นร้อนรินรดข้างหูของเธอ ทว่าคำที่พูดออกมา กลัลทำให้ไอรานิ่งอึ้งกับที่

“นายว่าอะไรนะ?”

เมื่อกานต์เห็นไอรานิ่งอึ้ง ก็ระเบิดหัวเราะออกมาทันที

รอยยิ้มของเขาดูดีเป็นอย่างมาก เหมือนมีแสงอาทิตย์ที่ขึ้นบนภูเขาน้ำแข็งหมื่นปีสาดส่องเข้ามาในใจ ความรู้สึกเหมือนได้รับแสงสว่างอันอบอุ่นพุ่งเข้ามาที่กลางใจและประสาทสัมผัส ไอราตะลึงกับความงดงามตรงหน้า สติพลันล่องลอย

ไอราได้ยินกานต์พูดกลั้วขำว่า “ฉันรู้ว่าเธอเคยเรียนฝังเข็มกับน้ารมิดามา ที่ตอนนี้หูของฉันสูญเสียประสาทสัมผัสการได้ยินเพราะได้รับแรงสั่นสะเทือนขนาดใหญ่จากภายนอก ถ้าฝังเข็มน่าจะฟื้นฟูได้เร็ว ฉันอยากฟังเสียงของเธอ”

ประโยคสุดท้ายเสียงเขาสั่นเล็กน้อย ไอรารู้สึกเหมือนมีขนเป็ดเฉียดผ่านหัวใจ รู้สึกสั่นไหวไปพร้อมกับอยากังอีกเยอะๆ

ไอราเพิ่งค้นพบเป็นครั้งแรกว่าเวลาที่กานต์เซ็กซี่มันช่างเป็นอะไรที่ไม่อาจต้านทานได้จริงๆ

“งั้นนายก็หลบ!ก็แค่ฝังเข็ม นายทำอย่างกับจะ จะ……”

“จะอะไร?”

กานต์รู้สึกชอบท่าทางในตอนนี้ของไอราเป็นอย่างมาก

ปกติผู้หญิงคนนี้มักจะขี้โวยวาย เหมือนพวกอันธพาลผู้หญิงก็ไม่ปาน นึกไปถึงตอนเด็กๆที่เธอปีนเข้าห้องน้ำผู้ชายเพื่อแอบดูเขาฉิ่งฉ่อง เขาคิดว่าหลายปีผ่านไป เธอคงจะพัฒนาขึ้นแน่ๆ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าความใจกล้าจะลดลงไปเรื่อยๆ

แต่ว่าแบบนี้ก็แกล้งสนุกดีเหมือนกัน

นัยน์ตาขำขันของกานต์กระตุ้นไอราได้เป็นอย่างดี เธอกระชากคอเสื้อเขา เอ่ยพูดเสียงเหี้ยมว่า “กานต์ ปั่นหัวฉันสนุกมากไหม?”

“ก็พอสมควรนะ!”

กานต์ไม่สะท้านกับการกระทำของเธอสักนิด ตรงกันข้ามกลับเล่นหูเล่นตามากขึ้นเรื่อยๆ

ทันใดนั้นไอราก็รู้ตัวว่าตัวเองเกือบไปแล้ว

เธอโดนกานต์ปั่นหัวเข้าให้แล้ว

ตาหมาบ้าน่ารำคาญ!

ไม่รู้ว่าเพราะสมองไม่ปกติหรือเปล่า ไอราถึงได้กระชากคอเสื้อของกานต์เข้ามาในวงแขน ริมฝีปากสีชมพูพลันจูบทับลงบนริมฝีปากบางของกานต์

นัย์ตาของกานต์ทอแววลุ่มลึก อารมณ์โหมกระเพื่อมในกายแทบจะกลืนกินไปหมดสิ้น น่าเสียดายไอราที่กำลังหลับตาอยู่ไม่ทันได้เห็นมัน

หัวใจของเธอเต้นราวกับสายฟ้าฟาด หลังจากจูบไปก็คิดที่จะผละออกอย่างรวดเร็ว ในความคิดของเธอ การที่ตัวเองเป็นฝ่ายจูบก่อน มัเพื่อที่จะแสดงให้เห็นว่าเธอไม่ได้ขี้ขลาด เธอยังคงเป็นไอราที่ไม่กลัวฟ้ากลัวดิน แต่น่าเสียดายเธอผละออกมาได้ไม่ทันไร ก็รู้สึกว่าช่วงเอวถูกกระชับแน่น ตามมาด้วยพละกำลังมากมายดึงเธอเข้าไปปะทะกับแกร่ง จนกลิ่นที่คุ้นเคยถาโถมใส่หน้า

ไอราเริ่มคัดเขิน กำลังจะดิ้นขัดขืน แต่กลับถูกจูบอันตะกละตะกลามของกานต์กักตัวเอาไว้ ท่าทางราวกับจะสูดอากาศในปอดของเธอเข้าไปให้หมด

ผู้ชายคนนี้อ่อนโยนไม่เป็นเลยหรือไง

ไม่สิ!

เขามันสัตว์ป่าชัดๆ!

ไอรารู้สึกว่าปากของตัวเองถูกจุมพิตจนใกล้จะบวมเต็มที

จุมพิตงั้นเหรอ!

ใช้คำสวยเกินไปแล้ว!

ว่าแต่ทำไมตาหมาบ้ากานต์เริ่มแทะปากของเธอแล้วล่ะ?

มันเจ็บไม่รู้หรือไง?

กว่ากานต์จะจูบไอราเสร็จก็ผ่านไปนาน เธอเอ่ยพูดอย่างไร้เรี่ยวแรงว่า “นายมันหมาบ้า! ไม่มีลีลาในการจูบเลยสักนิด ทำเอาปากฉันเจ็บไปหมด! ไม่คิดจะให้ฉันไปเจอใครเลยหรือไง?”

กานต์หรี่ตาลง

“ฉันไม่มีลีลา? แล้วเธอมีเหรอ? เธอไปฝึกกับใครมา?”

ทั้งน้ำเสียง และบรรยากาศ บ่งบอกว่าถ้าหากเธอกล้าพูดอะไรไม่เข้าหูเขาได้เอาเธอตายแน่ ชั่วขณะพลันทำให้ไอราที่ไม่เคยกลัวฟ้ากลัวดินเริ่มขลาดกลัวขึ้นมา

แม้ว่ากานต์จะยิ้มออกมานิ่งๆ แต่แววเชือดเฉือนในดวงตากลับทำให้ไอราอดที่จะสะดุ้งไม่ได้

“เปล่า ลีลานายดีมาก เมื่อกี้นายน่าจะฟังผิด ไม่ใช่สิ อ่านปากผิด”

“เหรอ?”

กานต์ลากเสียงสูง ทำเอาหัวใจของไอราพลอยเต้นไปด้วย เธอรีบเข้าไปโอบรอบลำคอของกานต์เอาไว้ เอ่ยพูดอย่างยั่วยวนว่า “จริงๆนะ ลีลาของนายดีมาก นายดูสิปากฉันไม่เห็นแตกเลย ถึงจะเจ็บไปหน่อย แต่ก็ไม่มีเลือดเลยสักหยดใช่ไหม? ลีลาของเราเยี่ยมสุดๆไปเลย”

นี่กำลังอวยกัน?

มุมปากของกานต์ก็กระตุก จากนั้นก็ผลักเธอออกไป

ผู้หญิงคนนี้รัดกันไว้อย่างกับงู จนเขาหายใจลำบาก

เพื่อเป็นการไม่ให้ใครมาครหาว่าลีลาจูบของเขาห่วย เขาตัดสินใจว่าหลังจากนี้จะไปศึกษาดูคลิปให้เยอะๆ และตั้งใจเก็บเกี่ยวประสบการณ์ ช่วยไม่ได้ก็เขามันไม่เคยลงสนามจริงๆนี่นา

เขากวาดหางตามองริมฝีปากของไอรา ดูเหมือนจะยังบวมอยู่สินะ ทว่าสีชมพูระเรื่อของริมฝีปากอีกฝ่านกลับทำให้เขาแทบอยากจะบดขยี้ลงไปอีกครั้ง

“เธออยู่ให้ห่างฉันหน่อย!”

คำพูดราวกับรังเกียจกันของกานต์ทำให้ไอรางุนงง

“นายว่าอะไรนะ?”

กานต์ปรายตามองเธอ รู้สึกว่าหัวใจเต้นเร็วมาก เหมือนกำลังจะขาดหายใจอย่างไรอย่างนั้น ความรู้สึกนี้ก็กระตุ้นดีจริงๆ กลัวก็แค่เขาจะควบคุมตัวเองไม่ได้ เขากดเสียงเข้มแล้วพูดว่า

“เธออยู่ให้ห่างฉันหน่อย! ฉันรังเกียจเธอ!”

สีหน้าของไอราพลันเปลี่ยนไปทันที

แค้นรักสามีตัวร้าย

แค้นรักสามีตัวร้าย

Status: Ongoing

ไฟเผาความรักทั้งหมดของนรมนที่มีต่อบุริศร์ หลังจากห้าปี เธอกลับไปอย่างงดงามและเพื่อทวงความยุติธรรมสำหรับตัว เธอเอง แต่คาดไม่ถึงว่าเด็กชายที่ถูกพากลับมาด้วยนั้นมีแผน มากกว่าเธอ เด็กน้อยยืนอยู่ข้างหน้าบุริศร์ กล่าวอย่างไร้เดียง สาว่า “คุณลุง สามารถช่วยผมได้ไหม? ผมขอร้อง” บุริศร์ รู้สึกว่าไม่สามารถต้านทานการวิงวอนของเด็กได้ คุกเข่าลง เพื่อช่วย แต่คาดไม่ถึงว่าจะถูกพ่นใส่หน้า อยู่มาวันหนึ่ง บุริศร์ พูดกับเด็กชายหน้าตาดีว่า “เด็กน้อย นี่คือห้องของฉัน!” “แต่ ว่าผมอยากนอนกับหม่าม พวกเรานอนด้วยกันมาห้าปีแล้ว” ชายหนุ่มร้องไห้… แค่ไปจีบภรรยากลับมาเท่านั้น ทำไมลูก ของฉันถึงเอาใจยากเหลือเกิน

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท