คำพูดนี้ของกมลทำให้ทุกคนหันมามองกานต์กับไอรา
ทั้งสองคนเอาหัวชิดกันกำลังกระซิบกระซาบอะไรบางอย่าง เมื่อจู่ๆตกเป็นที่สนใจของทุกคน ก็อดที่จะนิ่งไปไม่ได้
จากนั้นสีหน้าของไอราพลันแดงแปร๊ดจนมองด้วยตาเปล่าก็เห็น
ทว่ากานต์กลับมองมาที่พวกเขาอย่างนิ่งๆ เอ่ยพูดขึ้นมาว่า “มองอะไรกัน? พ่อกับแม่ยังโชว์หวานต่อหน้าเรามาตั้งหลายปี ยังไม่ชินอีกเหรอ?”
คำพูดนี้ทำให้ทุกคนเบนสายตาไปที่บุริศร์กับนรมน ซึ่งบุริศร์กำลังคีบเนื้อป้อนนรมนพอดี นรมนที่กำลังอ้าปากรอ กลายเป็นจุดสนใจของสายตาเด็กๆทันที
ชั่ววินาทีนั้นทุกคนต่างก็ตกอยู่ในความเงียบ
โอเค พวกเขาควรชินได้แล้วสินะ
บุริศร์ถลึงตาใส่กานต์ แต่กานต์กลับทำเป็นมองไม่เห็น คีบอาหารเข้าปากหน้าตาเฉย กระซิบไอราเสียงเบาว่า “กินๆไปเถอะ ไม่ต้องไปสนใจพวกเขาหรอก”
กมลอยู่ใกล้ เลยได้ยินคำพูดของพี่ชายจึงส่งเสียงฮึดฮัดออกมา
ภาคิณกับภาณลอบมองอย่างงึกงัก จากนั้นก็ก้มหน้าก้มตากินข้าว
กิจจาเพียงแค่ปรายตามองมา ไม่ได้พูดอะไร ก้มหน้ากินข้าวต่อเช่นเดียวกัน
ชั่วขณะนั้นไอราพลันรู้สึกขำขัน แต่ก็ต้องอดกลั้นเอาไว้
นรมนหน้าแดง แล้วดันมือของบุริศร์ออก เหลือบตามองบนใส่เขา จากนั้นก็กระแอมไอแล้วเอ่ยถามว่า “กิจจา แกเองก็จะหมั้นแล้ว แกว่าพ่อกับแม่ควรไปเยี่ยมบ้านตระกลูสนธิไชยเมื่อไหร่ดีถึงจะเหมาะสม?”
“ตระกลูสนธิไชย?”
กานต์อึ้งไปเล็กน้อย
ตระกลูสนธิไชยถือเป็นตระกูลเก่าแก่ในเมืองชลธี กล่าวกันว่าสมัยโบราณตระกลูสนธิไชยเคยเป็นหมอหลวงของจักรพรรดิ ต่อมาก็ทำวิจัยในด้านการแพทย์อีกมากมาย ถือได้ว่าเป็นบุคคลแนวหน้าของแวดวงการแพทย์ ปัจจุบันท่านวินัยก็เป็นคณบดีคณะแพทย์ เหมือนจะเป็นอาจารย์ของกิจจาด้วย
ดังนั้นแปลว่าคนที่กิจจากำลังจะหมั้นด้วยคือคุณหนูตระกลูสนธิไชยอย่างณิตางั้นเหรอ?
กานต์ครุ่นคิด เหมือนจะจำได้รางๆว่ากิจจากับณิตาชอบเล่นด้วยกันตอนเด็กๆ ดูท่าแล้ว คงแอบปิ๊งกันมาตั้งแต่เด็กแน่
มิน่าล่ะถึงไม่มีสัญญาณอะไรเลย
คิดมาถึงตรงนี้ กานต์ก็ยิ้มออกมา แล้วกล่าวแสดงความดีใจกับกิจจา
สีหน้าของกิจจาไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เอ่ยพูดอย่างเรียบนิ่งว่า “เอาไว้ผมโทรถามอาจารย์ให้ ผมว่ายิ่งเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี”
“แล้วจะรีบไปทำไม? พี่ใหญ่ นี่มันแต่งงานนะไม่ใช่สอบ ทำไมพี่ต้องไปเร่งรัดขนาดนั้นด้วย?”
คำพูดของภาคิณทำให้กิจจานิ่งไป จากนั้นก็ก้มหน้าลงแล้วพูดเสียงเบาว่า “เธอท้อง ฉันอยากถือโอกาสในตอนที่ท้องยังไม่โต แต่งงานกับเธอให้มันเข้าที่เข้าทาง”
กิจจาพูดออกมาเหมือนกำลังพูดเรื่องดินฟ้าอากาศ แต่คนอื่นๆกลับสำลักออกมาทันที
“แค่กๆ สมกับเป็นพี่ใหญ่ รวดเร็วทันใจไม่มีใครเกิน！”
ภาคิณทั้งสำลักทั้งพูดออกมา
กานต์เองก็แทบสะอึก พอเห็นไอรากำลังไอค่อกแค่ก เขาก็รีบวางตะเกียบแล้วลูบหลังให้เธอ แววตาที่มองมายังกิจจาเริ่มทอแววจับผิด
พี่ใหญ่ไม่เหมือนคนอย่างนั้นเลยสักนิด เขามองไม่ออกเลยจริงๆ
คนที่ตกใจยังมีบุริศร์และนรมน
จู่ๆมาได้ยินว่าลูกชายคนโตจะแต่งงานว่าตกใจแล้ว ตอนนี้ไม่ใช่แค่แต่งงาน แต่ยังมีลูกอีก?
นี่พวกเขากำลังจะเลื่อนขั้นไปเป็นคุณปู่คุณย่าแล้วใช่ไหม?
อีกด้านหนึ่งมีแค่กมลเท่านั้นที่นิ่งกว่าใคร
เธอทานข้าวเงียบๆ แววตาที่มองมายังกานต์ทอแววซับซ้อน จากนั้นก็เอ่ยพูดเสียงเบาว่า “พี่ใหญ่ พี่จะแต่งงานกับสิชาจริงๆเหรอ?”
“สิชาคือใคร?”
กานต์เริ่มมึนงง
บุริศร์และนรมนเองก็เช่นกัน
กิจจาดันแว่นขึ้นพร้อมพยักหน้า
กมลพลันวางตะเกียบลงทันที เอ่ยขึ้นมาว่า “ฉันไม่เห็นด้วย！ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่คนดี พี่ใหญ่ไปชอบเธอได้ยังไง? เธอเล่นไม่ซื่อกับพี่ใช่ไหม? เธอใช้เด็กในท้องมาบีบบังคับพี่ใช่หรือเปล่า?”
“กมล ไม่ใช่ ฉันเลือกเองทั้งนั้น”
กิจจาเอ่ยพูดกับกมลอย่างอ่อนโยน
“ต้องเป็นเธอเท่านั้นเหรอ?”
“อืม”
“ณิตาล่ะ? พี่ใหญ่ พี่คงรู้อยู่แล้วใช่ไหมว่าณิตาชอบพี่? ตอนนั้นเธอเรียนแพทย์ก็เพราะพี่ เข้าร่วมทำวิจัยก็เพื่อจะได้คุยหัวข้อเดียวกันกับพี่ได้ จากนั้นถึงได้ไปแลกเปลี่ยนที่ต่างประเทศ นี่ยังไม่ถึงสองปีเลย พี่ก็จะแต่งงานกับคนอื่นแล้วเหรอ?”
กมลอารมณ์เดือด
ความสัมพันธ์ของเธอกับณิตาดีมาก และเธอก็รู้ว่าณิตาคิดยังไงกับกิจจา แม้ว่าพี่ใหญ่ของเธอจะไม่เคยพูดว่ารู้สึกยังไงกับณิตา แต่ท่าทีที่พี่ใหญ่มีให้ณิตาก็แตกต่างจากคนอื่น
เธอคิดมาตลอดว่าคนที่พี่ใหญ่จะแต่งงานด้วยคือณิตา ใครจะไปรู้ว่าสุดท้ายจะเป็นสิชา！
กิจจานิ่งไปเล็กน้อย แววตาที่มองมายังกมลทอแววงุนงง
เธอพูดว่าอะไรนะ?
ณิตาชอบเขางั้นเหรอ?
จะเป็นไปได้ยังไง?
ยิ่งเห็นแววตางุนงงของกิจจา กมลก็ยิ่งรู้สึกไม่คุ้มแทนณิตา
เธอเอ่ยพูดอย่างโมโหว่า “พี่ไม่รู้ว่าณิตารู้สึกยังไงกับพี่ก็ช่างเถอะ แต่นี่แต่งกับใครไม่แต่ง ดันมาแต่งกับสิชาซะงั้น！พี่รู้ทั้งรู้ว่าสิชาไม่ถูกกับณิตา รู้ทั้งรู้ว่าสิชาเป็นลูกนอกสมรสที่พ่อของณิตารับตัวกลับเข้าตระกูล จนทำให้อาการป่วยของแม่ณิตาทรุดหนัก และจากไปในเวลาแค่ไม่กี่ปี หลายปีที่ผ่านมาณิตาต้องใช้ชีวิตอยู่ในเงื้อมมือของแม่เลี้ยงยังไงพี่ไม่รู้เหรอ? พี่ปกป้องณิตามาตลอดไม่ใช่หรือไง? ทำไมตอนนี้จะแต่งงานกับน้องสาวต่างแม่ของเธอซะแล้วล่ะ? พี่ใหญ่ ตกลงพี่เป็นอะไรไป? คนอย่างสิชาจะเป็นแม่ที่ดีสั่งสอนลูกได้ยังไง? เธอบอกว่าเธอท้อง แต่เด็กในท้องยังไม่รู้เลยว่าเป็นลูกของใคร แล้วพี่อยากเป็นแด๊ดดี้มากขนาดเลยหรือไง?”
“กมล มันจะมากเกินไปแล้วนะ！”
กานต์คิดไม่ถึงว่าการที่กิจจาจะแต่งงานกับผู้หญิงสักคน ระหว่างทางมันจะคดเคี้ยวขนาดนี้ เขาเองก็พอจะมองออกว่ากมลไม่ชอบคนที่ชื่อสิชา แต่ที่พูดมามันก็เกินไปจริงๆนั่นแหละ
ไอราจับมือของกานต์เอาไว้แล้วส่ายหน้าให้ จากนั้นก็หันไปมองกิจจา แล้วเอ่ยพูดอย่างเนิบนาบว่า
“พี่กิจ ฉันรู้ว่าสถานะของฉันในตอนนี้อาจจะพูดอะไรมากไม่ค่อยได้ แต่ว่าสิชาไม่ใช่คนดีจริงๆนะ ฉันหวังว่าพี่กิจจะกลับไปพิจารณาดีๆ”
เมื่อกานต์เห็นว่าไอราพูดเป็นเสียงเดียวกันกับกมล ก็อดที่จะนิ่งอึ้งไปไม่ได้
“เธอรู้จักสิชาเหรอ?”
“เมื่อก่อนเคยอยู่โรงเรียนเดียวกัน”
ไอราไม่ได้ปกปิดกานต์ เธอหันมามองกิจจา แล้วเอ่ยพูดว่า “สิชาคบคนไปทั่ว เพราะทั้งขี้อ้อนและเอาใจเก่ง แต่ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่มีขอบเขตสักนิด ทุกเรื่องที่เธอทำทำให้ทุกคนพากันแหยทั่วหน้า อีกอย่างการใช้ชีวิตของเธอก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก แต่ว่าลุงธีรุตม์ดันชื่นชอบลูกสาวคนนี้ซะอย่างนั้น ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามล้างตามเช็ดให้เธอหมด คุณหนูตระกูลใหญ่ในเมืองชลธีแทบจะไม่มีใครอยากคบค้าสมาคมกับเธอเลยสักคน”
คำพูดพวกนี้ถือว่าไอราพูดออกมาอย่างอ้อมค้อมมากแล้ว แต่ว่านรมนกับบุริศร์กลับเข้าใจเป็นอย่างดี
ทุกคนต่างก็คิดไม่ถึงเลยว่า กิจจาที่ไม่เคยต้องให้ใครเป็นห่วง คราวนี้กลับทำให้ทุกคนเหนือความคาดหมายในด้านของความรู้สึกขนาดนี้
“กิจจา แกจริงจังเหรอ? จะแต่งงานกับสิชาจริงๆเหรอ?”
ดวงตาของบุริศร์มองตรงมาที่กิจจา
กิจจาที่เดิมทีเตรียมจะตอบว่า “ใช่” อย่างแน่วแน่ แต่ไม่รู้ทำไมจู่ๆใบหน้าของณิตาก็ปรากฏขึ้นมาในหัว
