แค้นรักสามีตัวร้าย – บทที่ 1806 นายดูถูกฉันมากเกินไปแล้ว

บทที่ 1806 นายดูถูกฉันมากเกินไปแล้ว

นะโมรีบเก็บความคิดของตัวเอง หันหน้าไปข้างๆ พูดเสียงต่ำว่า “ผมรู้ดีว่าในใจคุณไม่มีผม คนที่คุณชอบคือเฮีย แต่ว่าความรักของเฮียไม่อยู่ที่คุณ ถ้าคุณอยากเก็บหัวใจกลับมาแล้วล่ะก็ ผมสามารถอยู่เป็นเพื่อนคุณนะ”

“ได้”

ชมพูเอ่ยปากอย่างกะทันหัน กลับทำให้นะโมอึ้งไปเลย

“คุณพูดว่าอะไรนะ?”

ความสุขมาแบบไม่ทันตั้งตัว เขาคิดว่าตัวเองฟังผิด ได้แต่ยืนยันอีกคร้ัง ที่แท้ย้ายสายตาออกจากคนคนนึง สามารถเห็นจุดเด่นของอีกคนได้จริงๆด้วย อารมณ์ของชมพูดีขึ้นมาบ้างแล้ว

เธอพูดอย่างยิ้มแย้มว่า “ฉันพูดว่าเราสามารถลองคบหากันดูแต่ว่าฉันไม่รับปากว่าฉันสามารถลืมพี่กานต์ในระยะเวลาสั้นๆได้ฉันอาจจะลืมเขาไม่ได้เลย ตลอดชีวิตก็เป็นไปได้นะ คุณก็ไม่ถือสาใช่ไหม?”

“ไม่ถือสา”

นะโมรู้สึกว่าวันนี้เหมือนได้รับโชคก้อนโตกันเลยทีเดียว

ขอแค่ชมพูสามารถคิดทบทวนตัวเองดู เขาไม่ถือสาที่เป็นตัวสำรองหรอก

เห็นหน้าตาของนะโมที่ดีอกดีใจขนาดนี้ ชมพูไม่สบายใจมาก

ที่แท้เธอถึงกับทำให้นะโมกล้ำกลืนขนาดนี้โดยที่ไม่รู้ตัว

“ขอโทษนะ นะโม วันข้างหน้าฉันจะพยายามดีกับคุณให้มากๆนะ”

คำพูดของชมพูทำให้นะโมซาบซึ้งมากเลยทีเดียว เขาพูดเสียงต่ำว่า “เรื่องวันข้างหน้าใครจะไปรู้ล่ะ?แค่คุณให้โอกาสผมครั้งนี้ก็ดีแล้ว สำหรับเรื่องอื่นๆ แล้ว เราดูๆกันไปเถอะ”

“ตกลง ดูๆกันไปนะ”

จู่ๆในห้องผู้ป่วยอบอุ่นอย่างกับฤดูใบไม้ผลิ

กานต์กลับไม่รู้เรื่องระหว่างพวกเขา หลังเดินออกมาจากโรงพยาบาลก็มาถึงที่ที่ซื้อผลไม้เมื่อกี้ มองดูสตอร์เบอรี่ที่มีสีแดงสด และคิดถึงเวลาที่ไอราบอกว่าชอบ ทาน เขาหัวเราะออกมาโดยที่ไม่รู้ตัว

“เถ้าแก่ เอาสตอร์เบอรี่5โล”

“ได้เลยครับ”

เถ้าแก่ได้ยินว่าเอา5โลปุ๊บ รีบเข้ามาปรนนิบัติทันที

กานต์ถือสตอร์เบอรี่ที่ชั่งเสร็จแล้วกลับไปที่โรงแรม จากน้ันเข้าไปในห้องนอนทันที

ไอราทางนี้หลังจากไปที่โรงพยาบาลเอกชน เป็นจริงซะด้วยให้มาร์ติน เอาผลการตรวจมาให้ตัวเอง

มาร์ตินคิดถึงคำกำชับของกานต์พูดเสียงต่ำว่า “เจ้าหญิงครับ ข้อมูลที่คุณต้องการผมไม่สามารถเขียนมั่วๆนะครับ คุณจำเป็นนต้องทำตามขบวนการนะครับ เดี๋ยวผมจะได้รู้ว่าตัวเลขควรจะแก้ไขตรงไหน”

ไอราขมวดคิ้วทันที

“จำเป็นต้องทำแบบนี้เลยหรอ”

“ครับ จำเป็นต้องทำเช่นนี้เลยครับ”

มาร์ติน ฝืนความกลัวในใจเอาไว้ แล้วจ้องหน้าไอราอย่างไม่คลาดสายตา

ไอราไม่สงสัยมาร์ติน เลย ได้ยินเขาพูดเช่นนี้ได้แต่ไปตรวจเช็คดู

มาร์ติน โล่งใจหลังจากที่เธอเดินออกไปแล้ว รู้สึกว่าหมดแรงไปทันตั้งตัว

เพื่อช่วยเหลือกิจจา ครั้งนี้เขาเอาอนาคตของเขามาพนันแล้ว หวังว่ากิจจาจะเห็นความตั้งใจของเขานะ มาร์ติน รีบทำอย่างเร่งด่วน

ไอยราทางนี้ตรวจสุขภาพเสร็จเรียบร้อยแล้วกานต์ทางโน้นก็ได้รับผลการตรวจสุขภาพของเธอทันที

ตอนนี้ภูมิคุ้มกันของเธอต่ำ ภูมิต้านทานก็ไม่ไหว

ไอราในอดีตไม่เคยป่วยมาก่อน ครึ่งปี หลังมานี้ถึงกับเป็นหวัดบ่อยๆ

หลังจากได้ตัวเลขพวกนี้กานต์ไม่สบายใจมากเลยทีเดียวเขาส่งออกสารให้กับกิจจาทันที

หลังจากกิจจาดูเสร็จขมวดคิ้วเล็กน้อย

“อาการไม่ค่อยดีนัก นี่เพิ่งจากปลูกถ่ายก็เป็นแบบนี้แล้ว ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป อายุอาจจะไม่ยืนยาวนัก”

“เพราะฉะนั้นถึงให้พี่กังวลแล้ว”

ตอนนี้คนที่กานต์เชื่อใจก็มีแต่กิจจาเท่านั้นแล้ว

กิจจาพยักหน้าแล้วพูดว่า: ช้าสุดคือวันพรุ่งนี้ฉันหาแหล่งไตให้นายเลย”

“ตกลง”

ได้ยินกิจจาพูดเช่นนี้ ในที่สุดกานต์ก็สบายใจแล้ว

หลังวางสายไป กานต์เผาเอกสารโดยตรง จากนั้นเปิดหน้าต่างเพื่อถ่ายเทอากาศ

เบอร์แปลกๆได้โทรเข้ามา

กานต์ขมวดิ้วเล็กน้อย เพียงแต่ว่ากลับกดปุ่มรับสายอย่างเร่งด่วน

ทั้งคู่ต่างไม่พูดจากัน แต่ว่าลางสังหรณ์ของกานต์บอกกับเขาว่า ฝ่ายตรงข้ามน่าจะเป็นสายฟ้า

สายฟ้ากำลังคิดอยู่ว่าปฏิกิริยาที่กานต์มีต่อสายแปลกๆจะเป็นยังไงกันนะ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเขากลับไม่ออกเสียงเลย ชั่วขณะหนึ่ง เขาก็ไม่รู้ว่าตัวเองควรพูดอะไรดี แต่ว่าหากวางสายไปเลยเขาก็รู้สึกไม่พอใจ

“กานต์”

ในที่สุดสายฟ้าก็พ่ายแพ้เอ่ยปากขั้นมาก่อน

“อืม สายฟ้า”

น้ำเสียงของการต์มั่นใจ

สายฟ้าหดหู่เล็กน้อย กลับมีความชื่นชม พูดเสียงต่ำว่า “นายเก่งมากเลยนะ ถึงกับหาคนของฉันเจออย่างรวดเร็วขนาดนี้ อีกทั้งยังทำลายเว็บไซต์ของฉันอีกด้วย”

“ฉันยังสามารถเก่งกว่านี้อีกนะเพื่อให้ได้หัวของนายมา ขอแค่นายกล้าเผยข้อบกพร่อง และปล่อยหลักฐานมาที่มือฉัน”

มุมปากสายฟ้ากระตุกหนึ่งงคร้ัง พูดว่า “นายอยากรู้เรื่องที่ไอราปิดบังนายไหม?นายน่าจะยังไม่รู้นะว่าแฟนของนายมีเรื่องปิดบังนายอยู่ที่ที่ลักพาตัว ณ ตอนนั้นทำไมเธอถึงไปนายไม่อยากรู้จริงๆหรือ?”

กานต์ได้ยินอดที่จะหัวเราะไม่ได้และพูดว่า “สายฟ้า นายมันอ่อนเกินไป นายดูถูกฉันเกินไปแล้ว คู่ต่อสู้อย่างนาย ฉันไม่อยากใช้สติปัญญาเลยแม้แต่น้อย กลับไปเรียนรู้สักหลายๆปี แล้วค่อยกลับมาเถอะ”

พูดจบกานต์วางสายไปเลยโดยตรง

เขาไม่ได้รับผลกระทบจากโทรศัพท์สายนี้เลยแม้แต่นิด ในหัวสมองล้วนเป็นเรื่องที่กิจจาจะมาในวันพรุ่งนี้ ว่าไอราควรไปทำการผ่าตัดที่ไหน อีกอย่างคาดว่ารมิดาน่าจะมาถึงตอนหัวค่ำถึงเวลาเขาควรทำไง

กานต์คิดๆดู ยืนยันโรงพยาบาลก่อนดีกว่า

เขาไปที่บ้านอีกหลังโดยตรง เพื่อวิดีโอคอลล์กับกิจจา

ตอนที่ไอรากลับมากานต์ยังวิดีโอคอลล์กับกิจจาอยู่

เธอได้ยินเป็นเสียงของกิจจา ก็เลยไม่อยากรบกวนกานต์ทันทีนั้นกลับไปที่ห้องนอนตัวเองอย่างเบาเสียง

เปิดประตูห้องนอนปุ๊บ ไอราอึ้งไปเลยทั้งคน

เธอเห็นอะไร?

สตอร์เบอรี่เต็มห้อง

สตอร์เบอรี่พวกนั้นบ้างก็แขวนไว้ที่หน้าตา บ้างก็วางไว้บนโต๊ะ ยิ่งไปกว่านั้น แม้แต่เตียงยังมีเลย ที่สำคัญเป็นรูปหัวใจทั้งหมดอีกด้วย ช่างโรแมนติกเหลือเกิน

หัวใจของไอราถูกความอบอุ่นและความซาบซึ้งล้อมรอบไปด้วยฟองสีชมพูผุดออกมาอย่างไม่ขาดสาย

เธอรีบวิ่งเข้าไป

สตอร์เบอรี่บนหน้าต่างใช้กาวเทปสีใสพันไว้ที่รากของสตอร์เบอรี่ อยู่ใต้แสงอาทิตย์รูปหัวใจที่สะท้อนออกมา ทำให้มองดูแล้วเป็นสีแดงสด ไอราหัวเราะอย่างซื่อบื่อ เอียงคอมองดูความโรแมนติกของกานต์ที่ทะลุผ่านแสงอาทิตย์ความรู้สึกที่หวานชื่นทำให้เธอรู้สึกเหมือนฝัน

เธอยื่นนิ้วมือออกไปเด็ดเบาๆหนึ่งลูกแล้วใส่เข้าไปในปาก

อืม

หวานจริงๆ

ความหวานแบบนั้นเหมือนกับว่าผ่านการลิ้มรสแล้วไปถึงในหัวใจโดยตรง อีกทั้งเต็มไปด้วยทั้งตัว

ปากของไอรายิ้มแฉ่งไปจนถึงหลังหูแล้ว แต่ว่ายังคงควบคุมไม่ได้ที่อยากจะตะโกน และอยากจะหัวเราะ

“ชอบไหม?”

ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่กานต์ปรากฏตัวอยู่ที่หน้าประตูแล้ว

ไอราหันหลังอย่างกะทันหัน จู่ๆเธอพบว่ากานต์ที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูซึ่งเอามือคาดไว้ในกระเป๋ากางเกงน้ันช่างหล่อเหลา และช่างอบอุ่นอะไรขนาดนั้น เธอวิ่งเข้าไปโดยเร็ว กระโดดเข้าไปในตัวของกานต์โดยตรง ขาทั้งคู่หนิบไว้ที่เอวของเขาอย่างแน่น ปั๊กหนึ่งงครั้งแล้วจูบกานต์หนึ่งครั้งโดยตรง

แค้นรักสามีตัวร้าย

แค้นรักสามีตัวร้าย

Status: Ongoing

ไฟเผาความรักทั้งหมดของนรมนที่มีต่อบุริศร์ หลังจากห้าปี เธอกลับไปอย่างงดงามและเพื่อทวงความยุติธรรมสำหรับตัว เธอเอง แต่คาดไม่ถึงว่าเด็กชายที่ถูกพากลับมาด้วยนั้นมีแผน มากกว่าเธอ เด็กน้อยยืนอยู่ข้างหน้าบุริศร์ กล่าวอย่างไร้เดียง สาว่า “คุณลุง สามารถช่วยผมได้ไหม? ผมขอร้อง” บุริศร์ รู้สึกว่าไม่สามารถต้านทานการวิงวอนของเด็กได้ คุกเข่าลง เพื่อช่วย แต่คาดไม่ถึงว่าจะถูกพ่นใส่หน้า อยู่มาวันหนึ่ง บุริศร์ พูดกับเด็กชายหน้าตาดีว่า “เด็กน้อย นี่คือห้องของฉัน!” “แต่ ว่าผมอยากนอนกับหม่าม พวกเรานอนด้วยกันมาห้าปีแล้ว” ชายหนุ่มร้องไห้… แค่ไปจีบภรรยากลับมาเท่านั้น ทำไมลูก ของฉันถึงเอาใจยากเหลือเกิน

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท