“ไม่！”
กานต์อาศัยจังหวะที่ไอรากำลังผลักเขาจับข้อมือของเธอเอาไว้ พร้อมทั้งกระชากเข้ามาในอ้อมกอด
“กานต์ นายปล่อยฉันนะ！ตอนนี้ฉันอยากอยู่คนเดียวเงียบๆ!”
ไอราดิ้นขัดขืน
เธอเองก็ไม่รู้ว่าทำไม จู่ๆเธอก็รู้สึกจนตรอกเมื่ออยู่ต่อหน้ากานต์ ทำให้เธอควบคุมตัวเองไม่ได้
ทำไมเขาถึงรู้?
เธอคิดว่าตัวเองปิดบังมาได้ดีตลอด ทำไมเขาถึงรู้ได้ล่ะ?
แปลว่า หลายวันมานี้ที่กานต์ทำดีกับเธอเพราะว่าเรื่องไตใช่ไหม?
เธอก็นึกว่ากานต์ยอมรับเธอ และหวั่นไหวกับเธอจริงๆแล้วซะอีก แต่ว่าตอนนี้นี่มันอะไรกัน?
“ถือซะว่าฉันขอล่ะโอเคไหม? นายปล่อยฉันอยู่คนเดียวเถอะนะ！”
ไอราบิดข้อมือผลักกานต์ออกไป แต่กานต์กลับจับกุมมือเธอเอาไว้ ไอร้อนๆซัดสาดลงบนหน้าของเธอ นัยน์ตาทอแววลุ่มลึก
“ไอรา เธอคิดว่าที่ฉันตกลงคบกับเธอเพราะเรื่องไตจริงๆใช่ไหม?”
เธอหันหน้าหนีไม่ยอมพูดจา ทว่าดวงตาแดงเรื่อไปหมดแล้ว
กานต์แค่นยิ้มออกมา “ได้ ถ้าเธออยากคิดอย่างนี้นักล่ะก็ งั้นฉันจะคืนมันให้เธอ”
พูดจบเขาก็ผลักไอราออกแล้วหมุนตัวเดินออกไป
อะไรคือคืนมันให้เธอ?
หมายความว่ายังไง?
สมองของไอราขาวโพลนไปหมด คำพูดนี้สะท้อนวนอยู่ในหัวซ้ำๆ
ในตอนที่เธอรู้ตัวว่าอะไรเป็นอะไร สีหน้าก็พลันซีดขาว รีบก้าวเท้าเดินออกไปทันที
“กานต์ นายกล้าเหรอ！”
“ทีเธอยังให้ได้ แล้วฉันจะไม่รับก็ได้ไม่ใช่เหรอ?”
กานต์หยุดยืนอยู่ตรงทางเดิน ท่าทางเยือกเย็นจนทำเอาคนมองรู้สึกคัดจมูก
“นายอย่ามาบังคับฉันนะ！”
“เธอต่างหากล่ะที่บังคับฉัน！ไอรา ไตดวงนี้ฉันไม่ได้เป็นคนเอ่ยปากขอมันเอง เธอคิดว่าฉันยอมรับเธอก็เพราะมัน เพราะงั้นฉันขอถามเธอหน่อย ตอนที่เธอเอามันให้ฉันเธอเคยถามความเห็นฉันหรือเปล่า? เธอรู้งั้นเหรอว่าฉันชอบหรือไม่ชอบเธอ เต็มใจหรือไม่เต็มใจตอบรับความรู้สึกของเธอ? ทำไมล่ะ? ถ้าเป็นเรื่องที่เธอทำเธอก็จะคิดว่ามันถูก แต่พอถึงทีฉันเธอก็คิดว่าผิดเสมองั้นสินะ? ในเมื่อเธอคิดว่าความรักของฉันตัดสินได้จากไตแค่ดวงเดียว งั้นฉันก็ขอคืนมันให้เธอ! เธออยากจะเอามันไปให้ใครก็เชิญ ฉันไม่สนแล้ว!”
พูดจบกานต์ก็หันหลังเดินจากไป
เขาโกรธ！
นี่คือสิ่งแรกที่ไอรารู้สึกได้
หลายปีที่ผ่านมาถึงแม้กานต์จะไม่สนใจเธอ มองข้ามเธอ แต่กระนั้นก็โกรธใครน้อยครั้งมาก พูดได้เลยว่าคนที่ทำให้กานต์โกรธได้มีน้อยจนแทบจะนับได้
และตอนนี้ไอราก็ได้เป็นผู้โชคดีคนนั้น
แต่ว่าทำไมในใจมันถึงเจ็บและทรมานแบบนี้ล่ะ?
กานต์บอกว่าเขาจะไม่สนใจแล้ว！
ไม่สนใจความรู้สึกของเธอ? หรือว่าไม่สนใจไตของเธอ?
กรอบตาของไอราแดงก่ำสุดท้ายน้ำตาก็ไหลอย่างไม่สามารถอดกลั้นได้อีกต่อไป
แมทธิวถอนหายใจออกมาแล้วพูดว่า “พี่ พี่กำลังจริงจังเกินเหตุหรือเปล่า”
“แกไม่เข้าใจหรอก”
เสียงของไอราแหบแห้ง
แมทธิวเดินเข้าไปกุมไหล่ของไอราเอาไว้ เอ่ยพูดเสียงเบาว่า “ผมอาจจะไม่เข้าใจว่าความรักมันเป็นยังไง แต่ว่าตอนที่พี่กานต์ไปหาพ่อ เขาบอกว่าอยากแต่งงานกับพี่และอยากใช้ทั้งชีวิตรักพี่จริงๆนะ ตอนแรกพ่อบอกว่าให้เขาคืนไตให้พี่ แต่พี่กานต์กลับพูดว่ามันหลอมรวมเข้ากับร่างกายของเขาแล้ว และมันคือสิ่งที่พี่ให้มา เขาจะไม่คืนให้ เพราะเขาจะเก็บชีวิตนี้ไว้เพื่อที่จะได้อยู่ดูแลพี่ อีกอย่างเขาก็หาไตใหม่ที่เข้ากับพี่ได้แล้วด้วย เพราะเขาอยากให้พี่ใช้ชีวิตอยู่กับเขาอย่างปลอดภัยและสงบสุข ขนาดพ่อลงแส้ยังไม่ทำให้เขาถอยเลย ถ้ามันเป็นแค่บุญคุณ ผมคิดว่าไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ก็ยังได้ พี่ บางทีพวกพี่หญิงอย่างพี่อาจจะต้องการความรู้สึกที่ไม่มีอย่างอื่นมาปน แต่สำหรับพวกผู้ชายอย่างผมแล้ว ถ้าไม่ได้รู้สึกอะไรก็จะไม่มีทางยอมชดใช้ด้วยการแต่งงานและทั้งชีวิตของตัวเองหรอก”
ไอรานิ่งไปทั้งร่างกาย
เรื่องพวกนี้เธอไม่เคยรู้เลย
กานต์เองก็ไม่เคยพูด
เธอคิดมาตลอดว่ากานต์รับรักเธอเพราะอยากตอบแทน แต่เรื่องมันเป็นอย่างที่แมทธิวว่ามางั้นเหรอ?
เธอหันมามองน้องชายตัวเองอย่างมึนงงสับสน ชั่วขณะนั้นก็ไม่รู้ว่าควรพูดอะไรออกมาดี
แมทธิวเอ่ยขึ้นมาอีกว่า “ถ้าพี่กานต์ไม่ได้ชอบพี่ ถ้าที่เขารู้สึกมันเป็นแค่บุญคุณ จากนิสัยคนอย่างพี่กานต์ ป่านนี้เขาคงคืนไตให้พี่นานแล้ว แต่เขาไม่ได้ทำอย่างนั้น กลับกันยังช่วยพี่ปิดบัง กลัวว่าพี่จะรู้ว่าเขารู้ความจริงแล้ว ในมุมมองของผม การที่ผู้ชายคนหนึ่งทำเพื่อพี่ขนาดนี้ มันไม่ใช่แค่บุญคุณแล้ว ถ้าถอยมาพูดคนละก้าว ต่อให้ความรู้สึกที่พี่กานต์มีต่อพี่คือบุญคุณ แล้วมันยังไง? บุญคุณมันก็คือความรู้สึกเหมือนกัน ถ้าเขาจะใช้ชีวิตอยู่กับพี่ไปจนชั่วชีวิตเพื่อตอบแทนบุญคุณ แค่นี้พี่ก็ถือว่าชนะผู้หญิงคนอื่นแล้ว หรือว่าพี่อยากจะผลักไสพี่กานต์ แล้วปล่อยให้ผู้หญิงคนอื่นฉวยโอกาสเข้ามาแทนเหรอ? พอถึงตอนนั้นพี่ไม่ได้เสียแค่ไตแน่ แม้แต่หัวใจก็ต้องเสียไปด้วย แล้วพี่ก็จะไม่สามารถคว้าพี่กานต์ไว้ได้อีก เป็นแบบนี้พี่ยอมได้เหรอ?”
“ไม่！”
แค่คิดถึงผลลัพธ์นั้นไอราก็รู้สึกเจ็บปวดจนทนไม่ไหว
ชีวิตนี้เธออยากอยู่กับกานต์ไปจนตาย ทำไมต้องผลักไสเขาให้ผู้หญิงคนอื่นด้วย?
แค่คิดว่ากานต์หันไปคบกับชมพูหรือพริมรตา หัวใจของไอราก็เจ็บปวดจนพูดออกมาเป็นคำไม่ได้
เมื่อเห็นเธอลังเล แมทธิวก็พูดกลั้วยิ้มออกมาว่า “เพราะงั้นนะพี่ บุญคุณกับความรักคืออะไร ไม่จำเป็นต้องไปแบ่งแยกให้มันชัดเจนขนาดนั้น ในเมื่อพี่กานต์ชอบพี่ พี่ก็ถือว่าเป็นว่าที่ภรรยาของเขาแล้ว ตราบใดที่พี่ยังอยากแต่งงานกับเขาอยู่ นี่มันโอกาสทองเลยไม่ใช่หรือไง? พูดตามตรง ผู้ชายไม่ได้ว่างเหมือนอย่างที่พวกพี่คิดหรอกนะ พวกเรามีเรื่องมากมายต้องทำ ยังต้องแบกรับทั้งครอบครัวและภาระหน้าที่ ผู้ชายเกิดมาก็เหมือนถูกกำหนดให้ต้องรับผิดชอบอะไรหลายๆอย่าง บางทีความรักอาจจะคือทุกอย่างสำหรับพวกผู้หญิงอย่างพี่ แต่สำหรับผู้ชายมันไม่ได้มีแค่อย่างเดียว ถ้าพี่ดึงดันจะยัดเยียดความรู้สึกทุกอย่างของผู้หญิงให้ผู้ชายล่ะก็ ผมว่าพี่ปล่อยพี่กานต์ไปเถอะ แล้วไปหาใครสักคนมาแต่งเข้าบ้านแทน ให้เขาเปลี่ยนเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้เพื่อเอาใจพี่ วันๆไม่ต้องทำอะไรสักอย่าง จริงๆแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ”
เมื่อได้ยินแมทธิวพูดคำเหล่านี้ออกมา ไอราก็ขนลุกขึ้นมาทันที
นี่มันใช่การหาสามีที่ไหนกัน?
มันคือการเลี้ยงต้อยเด็กหนุ่มชัดๆ!
เด็กหนุ่มที่ไร้อารมณ์และน่าเบื่อธอจะเอามาทำไม?
พอพูดอย่างนี้แล้วไอรากลับรู้สึกสบายใจขึ้นเยอะ
บางทีที่แมทธิวพูดมาอาจจะถูก
เธอคงจริงจังกับคำว่าบุญคุณและความรักจนเกินเหตุ
แค่คิดว่ากานต์จะทิ้งเธอไปหาผู้หญิงคนอื่น ทำทุกอย่างให้ผู้หญิงคนอื่นเหมือนที่เคยทำให้เธอ ไฟหึงในใจของไอราก็ยิ่งลุกโชนจนแทบจะเผาไหม้ตัวเอง
ไม่ได้!
กานต์เป็นของเธอ!
ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหนก็เป็นของไอราแค่คนเดียว!
คิดมาถึงตรงนี้ ไอราก็บีบแก้มของแมทธิวแล้วพูดยิ้มๆว่า “น้องรักของพี่ ขอบคุณแกมากนะ ถ้าพี่ได้กานต์มาจริงๆล่ะก็ หลังจากนี้ไม่ว่าเรื่องอะไรพี่จะคุ้มกะลาหัวแกเอง”
“รีบไปเถอะ ดูเหมือนพี่กานต์จะอารมณ์ไม่ดีเลยนะ เมื่อกี้พี่เพิ่งไปกระตุกหนวดเขา ไปคิดหาวิธีว่าจะง้อเขายังไงก่อนเถอะพี่น่ะ”
แมทธิวสะบัดหน้าหนีมือของไอรา คำที่พูดออกมาทำให้ไอราหน้าม้านในทันที
