ตอนที่ 31 จิตใจว้าวุ่นกับความใคร่
“เขาง่วงจนเผลอหลับไป ฉันก็เลยพาเธอมาส่งที่
บ้านฉัน”
ดนุพลขมวดคิ้วอย่างไม่ถือว่าจะเป็นเช่นนั้น
จริงๆ แล้วเขาให้นัฐพงษ์หายามาให้ ถือโอกาสที่ธ วัฒน์ไม่ทันตั้งตัววางยาให้เขาสลบไป จากนั้นก็พาเอาปาลี มาไว้ที่บ้านของตนตามอำเภอใจ
“งั้น…ฉันไปทำงานนะ”
ปาลีไม่คิดสงสัยเขา พอมองดูนาฬิกาข้อมือ ตอนนี้ก็ ยังพอจะไปทำงานทัน
เพียงแต่ว่าเธอยังไม่ทันได้หมุนตัวเดินจากไป จู่ๆ ดน พลก็ลุกพรวดขึ้นมาจากเตียง พุ่งพรวดเข้ามาหาเธอ แล้ว คว้าเอวบางของเธอเอาไว้ โยนลงมาบนเตียง จากนั้นก็ใช้ ทั้งร่างกดเธอเอาไว้ “ยัยตัวเล็ก ถ้าวันนี้เธอไม่คุยกับฉันให้รู้ เรื่องก่อน ก็อย่าคิดจะเดินออกไปจากคฤหาสน์นี้เลย”
ปาลีร้องด้วยความตกใจ อยากจะผลักดนุพลออก แต่ แรงของผู้หญิงคนหนึ่งอย่างเธอจะไปมากมายอะไร น้ำตา แห่งความทุกข์ใจรื้นขึ้นมาที่ขอบตาไหลลงมา เธอเอ่ยอย่าง สะอึกสะอื้น “แม้แต่เธอเองก็จะรังแกฉันอีกคนไม่ใช่หรือไง พวกผู้ชายอย่างเธอน่ะไม่มีอะไรดี….”
ดนุพลยื่นมือไปลูบปลอบใบหน้าที่ดูกล้ำกลืนเป็น ทุกข์ของปาลี “ที่รัก อย่าร้องไห้เลย ฉันไปทำร้ายเธอได้ ยังไงกัน ฉันแค่อยากรู้ว่าทำไมจู่ๆ เธอก็เย็นชากับฉันแบบ นี้ เป็นเพราะฉันทำอะไรไม่ดีใช่ไหม เธอบอกมาเถอะ ฉัน เปลี่ยนเพื่อเธอได้นะ”
พอปาลีได้ยิน ก็ยิ่งกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ “เธอไม่ได้ มีอะไรที่ไม่ดี เธอก็แค่ดีเกินไป ดีจนฉันรู้สึกว่าไม่มีทางจะอยู่ กับเธอได้…”
“ที่รักทำไมเธอถึงมีความคิดแบบนี้ล่ะ เธอไม่รู้เห รอว่าเธอมีดีแค่ไหน เธอทั้งอ่อนหวานจิตใจดี งดงามละมุน ละไม เธอคือผู้หญิงที่สวยที่สุดที่ดนุพลคนนี้เคยพบเจอ
แล้วจะอยู่เคียงข้างฉันไม่ได้ยังไง โง่จริงๆ เลยนะ”
ดนุพลก้มตัวลง ริมฝีปากเซ็กซี่ค่อยๆ กดจูบลงบน ใบหน้าเปื้อนน้ำตาของปาลีจนแห้ง พูดจาอ่อนโยนราวกับ สายน้ำ ให้ความรู้สึกที่จริงใจ ทำให้คนรู้สึกเหมือนวิญญาณ หลุดลอยไป
“จริงเหรอ?”
เดิมที่ใจของปาลีคิดจะแช่แข็งไป ภายใต้ความอ่อน โยนของดนุพลก็เริ่มผ่อนคลายลง
“แน่นอนสิ”
ดนุพลเอ่ยอย่างจริงจัง “ถ้าเธอไม่เชื่อ วันนี้ฉันจะพาเธอไปพบพ่อแม่ฉัน ฉันจะบอกพวกเขาว่า ฉันจะแต่งงานกับ เธอ”
“ไม่เอา…”
หัวใจของปาลีพลันอึดอัดขึ้นมา ถึงแม้ว่าคำพูดของ ดนุพลจะทำให้เธอซาบซึ้งเป็นที่สุด แต่ทว่า เธอในตอนนี้ ยังไม่เตรียมพร้อมที่จะมาเป็นภรรยาของเขา นอกจากนั้น การหมั้นหมายของเธอกับรฐาก็ยังไม่ได้ยกเลิกอย่างเป็น ทางการ “พวกเรายังรู้จักกันไม่ถึงหนึ่งอาทิตย์เลย ตัดสิน ใจเร็วแบบนี้ชั่วชีวิตก็เร็วเกินไปนะ รอให้ผ่านไปสักหน่อย เถอะ รอให้พวกเราเข้าใจกันและกันก่อน ถึงตอนนั้นค่อยไป พบพ่อแม่ก็ไม่สายนะ”
“งั้นก็ถือว่าตอบรับแล้ว ที่รัก ฉันรักเธอรักเธอ”
ตอนนั้นดนุพลมีความสุขจนยิ้มเหมือนเด็กๆ กอดร่าง ของปาลีพลางกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงอย่างตื่นเต้น
เช่นนั้น ร่างของทั้งสองคนแนบชิดสนิทกัน ความ รู้สึกเสียดสีกันระหว่างเนื้อผ้าทำเอาความต้องการของดนุ พลพลันตั้งชูชันขึ้นมา
“ที่รัก ฉันต้องการเธอ” ดนุพลค่อยๆ พรมจูบลงบน ต้นคอขาวระหงส์ของปาลี มีข้างหนึ่งล้วงเข้าไปภายในเสื้อ ของปาลี
ปาลีตัวแข็งที่อ พลันหนีบขาทั้งสองเข้าหากันอย่างหวดผวา ในคืนนั้น เงามีดที่รฐาหลงเหลือไว้กับเธอมั่นมาก เกินไปจริงๆ
เมื่อรู้สึกได้ถึงความตึงเครียดของปาลี ดนุพลก็อด งงงวยไม่ได้ เขาหยุดมือของตนแล้วเอ่ยถาม “เป็นอะไร ไป?”
แต่ก่อนเวลาทำอะไรแบบนี้ ถึงปาลีจะเกร็ง แต่นั่นก็ เกร็งเพราะยังไม่คล่อง แต่ในตอนนี้ ความเกร็งของเธอ ดู เหมือนความกลัว
“ฉัน.. ฉันยังเจ็บท้องอยู่นิดหน่อยนะ”
ปาลีไม่กล้าสบตากับดนุพล มือทั้งสองสั่นเครือวางอยู่ บนแผ่นอกของดนุพล
“ดูฉันสิลืมเรื่องนี้ไปได้ยังไง ช่วยไม่ได้ ที่รักเธอนี่มัน น่าดึงดูดจริงๆ”
ดนุพลตบหัวตัวเองหนึ่งที่ แล้วรีบหยิบเอายาขวด หนึ่งออกมาจากลิ้นชักข้างเตียง “มานี่ ให้ฉันทายาให้เธอ
นะ”
พูดไปก็พยายามจะเปิดเสื้อผ้าของปาลีขึ้น
“ไม่ต้องแล้ว.. ฉันต้องไปทำงานแล้ว”
ปาลีถอยหนีอย่างหวาดผวาอีกรอบ
ดนุพลคิดว่าเธอแค่รู้สึกอายเขายืนมือออกไปดึง ปาลีกลับขึ้นมาบนเตียง “วันนี้เธอไม่ต้องไปทำงาน เพราะว่า ฉันบอกนิทัศน์ลางานให้เธอแล้ว อย่าซื้อ มาให้ฉันทายาให้ เธอ”
ปาลียังคิดจะปฏิเสธ ดนุพลก็แลบลิ้นออกมาเลียลงบน ครีมยา แล้วใช้ลิ้นค่อยๆ ทายาให้เธอ
“ดนุพล.. ทำไมเธอถึงใช้สิ้น..
ท้องน้อยของปาลีที่อยู่ภายใต้การลงลิ้นของดนุพล ทั้งอ่อนเปลี่ยทั้งคันยุบยิบ ทั้งร่างก็อดสั่นสะท้านขึ้นมาไม่ได้
“แบบนี้ถึงจะไม่ทำให้เธอเจ็บ”
ยิ่งดนุพลอ่อนโยนขึ้นมา ท้องน้อยของปาลีเกร็งจน ราบเรียบ ละมุนราวกับหยก ไม่มีเนื้อส่วนเกิน ลิ้นลากเลีย ผ่าน ความรู้สึกอบอุ่นและอ่อนนุ่มนั้นทำเอาจิตใจของเขาสั่น ไหว
ปาลีถูกสัมผัสจากเขาทำเอาหน้าแดงเรื่อ เพียงสัมผัส
เดียวก็ยิ่งทำให้ความรู้สึกเพิ่มสูงสุด ชายหนุ่มที่อ่อนโยน ละมุนละไมดั่งหยกคนนี้ จะให้เธอปล่อยมือจากเขาไปได้ อย่างไรกัน
เธอผู้มีจิตใจวุ่นวายไปกับอารมณ์ใคร่ แต่ก็ไม่รู้ว่าลิ้นอุ่น ร้อนอันชำซองของดนุพลเริ่มจะค่อยๆ ไล้ลงไปข้างล่าง
