ตอนที่ 55 เร่งรีบเกินไป
ใบหน้าของภูผาร้อนรุ่ม รีบทำสิ่งที่ปิยะสอนมาทั้งหมด อย่างเร่งรีบ
“อ่า…”
ปิยะถูกภูผาทำให้เกิดเสียงครางอดไม่ได้ที่จะประหลาด ใจกับความสามารถที่ได้รับจากภูผา เขาเรียนรู้เร็วมากและ ถูกจุด
แต่เธอเพียงชมความฉลาดเขาในใจ ภูผาก็เริ่มไม่รู้เรื่อง เขาเอาแต่จับและดูดหน้าอกข้างซ้ายของเธอและไม่รู้ว่า ต้องย้ายข้างหรือเปลี่ยนท่วงท่า
“แบบนี้สิ ลงไปด้านล่าง”
ปิยะหน้าแดง จับอยู่ที่หัวของภูผา ค่อยๆกดเขาลงไปด้าน ล่างจนมาอยู่ที่ระหว่างขาทั้งสองข้างของเธอ
ครั้งนี้ภูผาไม่รู้วิธีทาง ฝั่งอยู่ระหว่างขาทั้งสองข้างของ ปิยะ การจูบของเขาทำให้ปิยะถึงกับโน้มตัวไปด้านหน้า
ท้ายสุดก็ทนไม่ไหว ปิยะจึงแกะกางเกงของภูผาออก ถอน หายใจเล็กน้อย “เข้ามาข้างในสิ พี่ต้องการเธอ”
จุดนั้นของภูผาขยายจนยากจะทนไว้ได้ เมื่อได้ยินคำพูด ของปิยะ คนโง่เขลาอย่างเขาก็เข้าใจความหมายของปิยะ ที่อาจจะเป็นธรรมชาติของผู้ชาย
แต่มันเป็นความปรารถนาอันแรงกล้า เขาหาทางเข้าไม่ได้ จุดสุดยอดที่จะได้รับ ก็เข้าไปไม่ได้
ปิยะถูกเขาทำด้วยความเงอะงะทั้งเจ็บและโมโห ทุบไปที่ ภูผา พลิกตัวเปลี่ยนให้ภูผานอนอยู่บนพื้นหญ้า ลมหายใจ ราวกับกล้วยไม้ “เธอมันเด็กโง่จริงๆ พี่ถูกเธอทำให้เจ็บแล้ว เปลี่ยนให้พี่ทำเถอะ”
เธอจับของภูผาตั้งขึ้นและค่อยๆนั่งลงไป
“อ่า… พี่ครับ ข้างในของพี่มันอุ่นมากเลย”
จะพาเธอเข้ามาในร่างกายของเขา
“โอ้..”
ปิยะก็อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงครางออกมา แก้มของเธอแดง ทันทีเพราะคำพูดของภูผา เด็กคนนี้แย่จริงเลย เธอกัดไป ที่ติ่งหูของภูผา และพูดเสียงเบา “น้องชายของเธอก็ใหญ่ มาก”
ความใหญ่ทำให้เธอนั้นรู้อยากให้เขาทำให้มันระบิดออก มา แต่เป็นความพอใจและความสุขที่หาที่เปรียบไม่ได้
“พี่สาว ผมอยากเข้าไปข้างในทั้งหมด”
ภูผารู้สึกไม่พอใจที่เข้าไปเพียงครึ่งเดียว เขาจับเอวของ ปิยะและกดมันไปอย่างแรง เวลานั้น มันก็เข้าไปทั้งหมด
“อ่า..”
ปิยะร้องออกมา เธอเจ็บถึงกับมีน้ำตา เธอทุบที่หลังกว้าง ของภูผา “เด็กบ้า เธออยากให้ฉันเจ็บจนตายหรืออย่างไร เธอต้องทำช้าๆ ไม่รู้ก็อย่าทำเอง”
ของภูผานั้นใหญ่มาก รับเขาเข้ามา เธอต้องใช้แรงเพิ่มขึ้น อีกเท่า แต่เขานำมันเข้ามาทั้งหมดทันที จะทำให้เธอตาย ได้จริงๆ
ภูผาเห็นปิยะโกรธแบบนี้ ก็รีบดึงมันออกจากร่ายกาย ของปิยะทันที ราวกับเด็กที่ทำความผิด ก้มหัวลงต่ำ “พี่สาว ผมไม่ได้ครับ ผม ผมทนไม่ไหวจริงๆ แล้วพี่สาวก็สวยมาก จริงๆ”
ปิยะเป็นท่าทางของเขา ทันใดนั้นความโกรธที่มีก็หาย ไปชั่วพริบตา จับใบหน้าหล่อเหลาของภูผา และจูบไปที่ริม ฝีปากของเขาเบาๆ พูดเสียงอ่อน “พี่ไม่โทษเธอหรอก นี่ ทันเป็นครั้งแรกของเธอ ยังไม่รู้เรื่องอะไร ต่อไปให้พี่ทำ ทั้งหมดเถอะ”
แล้วเธอก็บิดตัว และนั่งลงช้าบนความแข็งแรงภูผา
พวกเขาทั้งสองคนกำลังเกาะกุมกันอย่างบ้าคลั่งอยู่บนพื้น หญ้า เมื่อถึงสุดท้าย ปิยะก็สามารถรับภูผาเข้ามาได้ทั้งหมดภูผาจึงเพิ่มแรงมากขึ้น
แต่เมื่อถึงเวลานี้ ก็มีดวงตาดุร้ายคู่หนึ่งที่กองหญ้าที่สูงสิบ เมตร ใต้แสงจันทร์มันมีความมันวาวสีเขียว
ถ้ามันเกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ภูผาที่มีประสบการณ์การล่าสัตว์ ในภูเขา ไม่นานก็จะพบกับความผิดปกตินั้น แต่เวลานี้ ทั้งใจ และกายเขาถูกปิยะดึงดูดอยู่ เมื่อเข้าไปแล้วก็มีนเมาอยู่ใน ดินแดนที่เต็มไปด้วยความมหัศจรรย์และก็จะได้พบมันที่นั้น แต่ในขณะนี้เขาและปิยะตกอยู่ในอันตรายแล้ว
โชคดีที่ตาของปิยะมองไม่ชัด มองไม่เห็นดวงตาคู่นั้นสี เขียววาววับที่อยู่ในหญ้า
“อ่า นั้นมันคืออะไร”
ปิยะร้องตกใจ รีบหนีบขาทั้งสองข้างรอบเอวของภูผา
ภูผาก็ตกใจ หันไปมองตามทางด้านที่ปิยะชี้ วินาทีต่อมา สีหน้าของภูผาก็เปลี่ยนไป ไม่ลังเลหรือหยุด ภูผาอุ้มปิยะ ขึ้นมาและวิ่งตรงไปทางขวาด้านหน้า
แต่ดวงตาสีเขียวที่อยู่ในหญ้านั้น เมื่อเห็นภูผาวิ่งออกไป ก็ ไม่รออีกต่อไป ยกตัวขึ้น คำรามเสียงดัง ไล่ตามภูผาไป
