ตอนที่136เกิดเรื่องไม่ดีขึ้นอีกแล้ว
ในหมู่บ้านดูเงียบสงบกลิ่นอายความพื้นบ้านและไม่ ได้มีเรื่องอะไรเยอะมากนักคนในหมู่บ้านทั้งยังพูดถึงกัน แต่เรื่องดีๆ
ถ้าไม่ใช่ที่ปาลึกลับบ้านมาแต่เช้าพวกผู้หญิงที่ว่างๆ ไม่มีอะไรทําในตอนสายๆก็เหมือนกับแมลงวันอดรนทน ไม่ไหวเบียดตัวกันเข้ามาที่ตระกูลค่ล้อม
มาล้อมจาริณีและปารีไว้พูดเรื่องนั้นเรื่องนี้กันและ แน่นอนเรื่องที่คุยกันเยอะที่สุดก็ต้องเป็นเรื่องที่ชมปาลี โตเป็นสาวแล้วยิ่งโตยิ่งสวย
พวกพี่ป้าน้าอาพูดคุยเสียงดังโวจนปาลีจนปวดหัวเลย ทําให้ปา หาข้ออ้างเพื่อที่จะกลับเข้าห้องตัวเองไปแต่ ว่าตอนนั้นเองก็ถูกป้าอ้อยที่อยู่บ้านข้างๆมาปลอกมือ ของปาลีไว้ใบหน้าที่ยิ้มแย้มจนเป็นดอกไม้พูดว่า หนู ปาล์หนูจําเอกลูกชายป้าได้ไหม?ที่เคยเป็นร่วมชั้นกัน ตอนประถมน่ะไม่กี่ปีที่ผ่านมาหนูไม่อยู่บ้านเนี่ยเอก ลูกชายป้าบ่นคิดถึงหนูทุกวันแต่ว่าตอนนี้เจ้าเอกมันออก ไปทําสวนกับพ่อข้างนอกเดี๋ยวพอดึกๆมันกลับมาหนูนั่ง เล่นบ้านป้าหน่อยนะจ๊ะ” ความหมายของประโยคนี้ก็คือต้องการที่เป็นแม่สื่อให้
กับเอกลูกชายของเขา
พอปาลีได้ฟังก็กะพริบตาถี่ๆ
ถ้าพูดถึงเอกเนี่ยชื่อของเขาเป็นเอกลักษณ์ตัวของ เขาสูงใหญ่เหมือนกับวัวตัวใหญ่ๆยังไม่ทันจบป.6เขาก็ ไม่ยอมมาเรียนแล้วและแน่นอนว่าไม่ได้มีอะไรอนาคต อะไรก็ต้องทำเกษตรอยู่ที่บ้านกับพ่อแม่
ป้าหลินพอได้ ป้าอ้อยพูดก็ไม่สบอารมณ์แล้วขมวด คิ้วแล้วพูดเหยียดๆว่า “ฉันจะให้นะป้าอ้อยเธอเนี่ยใฝ่สูง ไม่ใช่น้อยเลยนะหนูปาลีเนี่ยเป็นผู้หญิงคนแรกใน หมู่บ้านที่เรียนจบมหาวิทยาลัยเชียวทั้งยังสวยเช่นนี้อีก แต่ลูกของเธอล่ะแม้แต่ประถมก็เรียนไม่จบหน้าตาก็งั้นๆ ไม่เหมาะสมกับหนูปาลีหรอกนะ”
ป้าอ้อยพอได้ยินคนอื่นมาว่าลูกชายก็โกรธทันที ก แขนเสื้อแล้วชี้หน้าดป้าหลินอย่างเสียงดังว่า”ลูกชาย ฉันงั้นๆแล้วทำไมล่ะที่ลูกอัมพฤกษ์อัมพาตของเธอ เนี่ยมันดีนักหรออย่างน้อยๆเอกมันก็ร่างกายแข็งแรง สมบูรณ์ลูกเธอน่ะแค่โดนลมก็ปลิวแล้วขี้โรคเสียจริง
“ลูกชายฉัน ร่างกายไม่มีเธอคิดว่าเขาอยากเป็นหรอ เธอนี่มันชอบยุ่งชาวบ้านเสียจริงถึงได้กล้าว่าลูกคนอื่น เขาฉันคงไม่ดิ้นรนขนาดเธอหรอกนะ….
ทันใดนั้นสองคนที่พูดกันไม่ลงรอยอีกนิดก็จะทะเลาะ กันอยู่แล้ว
รอบๆยังมีหญิงสาวมุงดูกันอยู่ก็รีบพูดยุแยงให้ยิ่งทะ เลาะกัน ตอนนี้บ้านตระกูลคำล้อมยุ่งเหยิงราวกับหม้อ ต้มโจ๊ก
ปาลีปวดหัวจนถึงกับกุมขมับเดิมทีคิดว่ากลับถึงบ้าน แล้วจะทำให้จิตใจสงบสักหน่อยนี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน เนีย
ด้านจารณีที่มองสถานการณ์ตอนนี้อยู่ก็ราวถูกแสง สาดเข้ามาในหัวแค่เรื่องไร้สาระจู่ๆก็ค่อยๆบานปลาย เสียแล้ว
รอจนในที่สุดพวกขี้เม้าส์ก็สลายกลุ่มกันจาริณีดึงปาลี มาทันทีพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงว่า”ปาลีคนที่ไปในเมือง กับลูกครั้งที่แล้วน่ะพัฒนาความสัมพันธ์กันไปถึงไหน แล้วล่ะ?”
ปา รู้สึกเจ็บ ค วใจค่อยๆสายหัวว่า “พวกเรา…เลิก กันแล้วค่ะ”
จาริณีได้ฟังก็เบิกตากว้างในใจยิ้มกริ่มแต่ว่าใบหน้า พยายามที่จะไม่แสดงออกใดๆทั้งสิ้นแสร้งพูดอย่าง เสียใจไปว่า”แม่เคยบอกลูกแล้วไงพวกเราน่ะเป็นแค่คน บ้านนอกจะไปเหมาะกับคนที่สูงส่งได้อย่างไรเล็กแล้ว ก็แล้วกันไปลูกก็ไม่ต้องเสียใจไปชีวิตเรายังต้องเดินต่อ ไปในเมื่อจบไปแล้วก็ไม่ต้องไปคิดอะไรอีก”
ปาลีฟังไปกลุ้มใจไป แม่หนูทราบแล้วค่ะหนูรู้สึกง่วง นิดหน่อยแล้วล่ะค่ะอยากเข้าห้องไปนอนพักสักหน่อย
พูดจบก็เดินกลับเข้าห้องไป
แต่ทว่าจาริณียังไม่พูดวัตถุประสงค์ที่แท้จริงออกมา จะปล่อยให้ปาลิไปได้อย่างไรกันรีบดึงปาลีไว้ทันที พูดต่อว่า”ปาลีครั้งที่แล้วที่ช่วยให้ลูกไม่ต้องแต่งงา นกับรฐาเนียแม่เคยพูดว่าจะให้ลูกแต่งงานกับอีกคน หนึ่งอาศัยที่ตอนนี้ลูกอยู่บ้านแม่จะไปเป็นแม่สอดุยเรื่อง แต่งงานนี้ให้ลูกให้นะ
หลังกลับมาจากในเมืองจาริณีเป็นกังวลตลอดว่า ปาสจะไปทําลายความสัมพันธ์ของขวัญชีวีกับรฐานี้ถ้า หากว่าเธอสามารถให้ปาลีแต่งงานอยู่บ้านได้ก็ไม่ต้อง ไปกังวลเรื่องนั้นอีกทั้งการแต่งงานนี้ยังสมฐานะอีกด้วย แต่ก็ต้องดูท่าทีของปาลีอีกอยู่ดีจารณ์กำลังคิดแผนชั่ว ร้ายนี้ในใจคนเดียว
ปาลีที่ฟังแม่พูดคาดไม่ถึงว่าก็เป็นเรื่องเดียวกันกับ
พวกป้าๆน้าเมื่อกี้นี้ยิ่งกว่านั้นยิ่งเพิ่งความกลัดกลุ้มใจให้ เธอเป็นเท่าตัวเธอช้อนตาและพูดด้วยสายตาที่แน่วแน่ ว่า “แม่คะหนูยังไม่อยากแต่งงานอีกย่างปัจจุบันทุกคน ก็มีอิสระในเรื่องความรักกันถุงคลุมชนเนี่ยมันเป็นเรื่อง ของเมื่อก่อนสรุปแล้วหนูไม่อยากถูกคลุมถุงชนค่ะและ ก็จะไม่แต่งงานด้วยค่ะ”
พูดจบปาลีก็หมุนตัวเข้าห้องของตัวเองไปหลังจากนั้น ก็ล็อกประตูแน่น
ตอนนี้เธอเหนื่อยทั้งกายทั้งใจเพิ่งจะเลิกกับดนุพล บาดแผลในใจยังสดๆแม่กลับจะให้เขาไปคบกับคนอื่น ต่อไม่ว่ายังไงก็เป็นเรื่องที่เธอยอมไม่ได้เด็ดขาด
อีกทั้งยังในสายตาของแม่ในบ้านนอกแบบนี้จะหาคู่ ชีวิตดีๆได้อย่างไร?
ต่อให้ดีแล้วจะดีเท่ากับดนุพลหรือเปล่า? ครั้งหนึ่งเคยได้คบกับผู้ชายที่แสนดีอย่างดนุพลปาลีก็ คิดว่าทั้งชีวิตของเธอคงรักใครไม่ได้อีก
จารณีคิดไว้อยู่แล้วว่าปาลีจะต้องปฏิเสธแต่ว่าต่อให้ ปาลิปฏิเสธไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรเขาเหลือบมองห้อง ปาลีที่ปิดประตูแน่นจาริณีถอนหายใจก็หยิบเงินจาก กล่องหัวเตียงติดตัวออกจากบ้านไปยังท้ายหมู่บ้าน
ที่ท้ายหมู่บ้านมีก็คือที่อยู่ของป่าแดงแห่งหมู่บ้านค่า ล้อมเพียงคนเดียว
