ตอนที่194รักมาก
ธวัฒน์รู้สึกกลัวขึ้นมาในไม่ช้าก็เข้าใจแล้วที่ปาลีพูดขึ้นก็ คือ ดนุพล”
“ทำไมหละ?”
ธวัฒน์ไม่เข้าใจทั้งหมดที่ปาลีกำลังคิดอยู่”ดนุพลน่าจะ กำลังมาที่นี่ในเวลานี้ในไม่ช้าก็มาถึงแล้ว”
ปาลีพยักหน้าด้วยความเศร้า “ฉันผิดปกติฉันกลัวว่า เมื่อเห็นดนุพลฉันเองจะควบคุมตัวเองไม่ได้ฉันไม่อยาก จะทะเลาะกับเขาฉันไม่อยากจะให้เขาคิดว่าฉันเป็นตัว ปัญหา…………….
และรวมไปถึงทำให้เขาเกลียดเธอกลัวและเป็นห่วงมาก
จริงๆ
ธวัฒน์ตกตลึงและพูดไปว่า”ไม่มีทางหรอกคุณแต่คิดไป เองเท่านั้นดนุพลเขารักคุณจริงๆเขาจะไม่คิดว่าคุณเป็นตัว ปัญหาอย่างแน่นอนในเวลานี้ถ้าคุณไม่ยอมเจอเขากลัวว่า เขาจะรุกรุกรนมากก็เป็นได้
ถึงแม้ว่ากล่อมปาลีเพื่อพาไปหาดนุพลทำให้เขารู้สึกไม่ดี นักแต่เขาก็รู้ดีแก่ใจว่าเวลานี้มีเพียงดนุพลเท่านั้นที่จะรักษา ใจของปาลีได้จริงๆ
มันยากที่จะพูดปาลีก็สงบลง
ก่อนหน้านี้ในใจยังอยากที่จะหลบหนีดนุพลแต่ในเวลานี้ก็ อยากจะรีบเจอดนุพลอีกแล้ว
ปาลียอมรับอารมณ์เธอในตอนนี้ควบคุมไม่อยู่แล้ว
ในไม่ช้าดนุพลก็จะถึงโรงพยาบาล
คิดไม่ถึงว่าปาลีที่อยู่ข้างหน้าจะได้รับโรคซึมเศร้าจากการ ตั้งครรภ์กระวนกระวายโทษตัวเองเจ็บใจคำไหนก็ไม่พอที่ จะแสดงออกถึงความรู้สึกของดนุพลก่อนที่จะถึงเขาก็ได้รู้ จากสอปามาแล้วว่าวันนี้โสรจไปบ้านของเขา
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าโสรจทำอะไรไว้กับปาลีแต่เมื่อมอง เห็นสภาพของปาลีในเวลานี้เขาก็น่าจะเดาออก
“ที่รักขอโทษนะความจริงผมควรจะคุยเรื่องโสรจกับคุณ ตั้งนานแล้วผมแต่คิดว่าเรื่องของผมกับเขาเป็นเรื่องที่ผ่าย ไปแล้วรวมทั้งไม่ได้ติดต่อเธอไปตั้งสี่ปีแล้วผมคิดไม่ถึงเลย ว่าเขาจะทำอะไรบ้าๆแบบนี้”ดนุพลพลางพูดพร้อมจับมือ ของปาลีอย่างระมัดระวัง
เขาได้คยกับโสรจอย่างชัดเจนแล้วปฏิเสธทุกอย่างแล้ว เขาคิดไม่ถึงจริงๆว่าโสรจที่พึ่งกลับมาจากต่างประเทศจะ เปลี่ยนไปทําอะไรรุนแรงหยาบคายแบบนี้ไม่เหมือนกับ โสรจที่เขาเคยรู้จักเลย
ปาลีเงยหน้าและมองไปที่ดวงตาของดนุพล ดนุพลฉัน แต่อยากถามคุณหนึ่งประโยคทำไมคุณถึงรักฉัน?”
ดนุพลถูกถามด้วยความหวาดกลัวเขาไม่เคยจะใส่ใจกับ ปัญหานี้จริงๆรักไปแล้วก็คือรักไปแล้วยังจะต้องการเหตุผล อะไรมากมายอีกเหรอ
แต่ความตกใจของเขามองไปในตาของปาลึกลัลลังเล และไม่กล้าพูดความลังเลนั้นออกมา
ปาบีถอยออกมาหนึ่งก้าวและหัวเราะแบบหดหู่“เพราะว่า โสรจใช่ไหม?เพราะว่าฉันกับเขามีอดีตที่คล้ายคลึงกันใช่ ไหม?”
ไม่มีคําพูดใดใบหน้าของดนุพลอยากแก่การเข้าใจ”ที่รัก คุณกำลังพูดอะไรอยู่?อะไรคือความหลังที่คล้ายกัน?โสรจ พูดอะไรกับคุณใช่ไหม?ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรคุณอย่าไปเชื่อ เขาผมกับเขาไม่มีอะไรใดๆทั้งสิ้นผมรักคุณเพราะว่าคุณเป็น คุณคุณไม่ต้องคิดไปเรื่อยหรอก”
“จริงเหรอ?”
ปาลีรู้อยู่แก่ใจว่าที่ดนุพลพูดออกมาทั้งหมดนั้นไม่ได้ เสแสร้งในเวลานั้นเธอก็เชื่อเขาขึ้นมาแล้ว
หรือว่าเธอกับโสรจมีความหลังที่เหมือนกันนั้นความจริง มันก็แค่เหตุบังเอิญเท่านั้น
รวมถึงเมื่อดนุพลเจอเธอในเวลานั้นก็ได้เลิกกันมาตั้งสี่ ปีแล้วคงจะจำไม่ได้ชัดเจนว่าความหลังของโสรจเป็นแบบ ไหน
ยิ่งคิดยิ่งทำให้ปาลีคิดว่าทั้งหมดนี้เป็นเธอเองที่คิดมันขึ้น มาเอง
ทำไมเป็นเพราะว่าคำพูดไม่กี่คำพูดของโสรจจึงทำให้เธอ สงสัยในความรักของดนุพลที่มีต่อเธอหละ?
ปาลีหลับตาลงสูดหายใจเข้าลึกๆและลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เข้าใจในเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างชัดเจนแล้วมองไปที่ดนุพลแล้ว พูดว่า”ดนุพลฉันก็รักคุณรักมาก!
ทันใดปาลีก็รวบรวมความกล้าพูดความในใจออกมาต่อดนุ พลในไม่ช้าก็หัวเราะขึ้นและกอดปาลีเบาๆพูดด้วยความนุ่ม นวล เด็กโง่ผมก็รักคุณรักมาก!”
ธวัฒน์คนที่อยู่ข้างๆไม่ได้ส่งเสียงอะไรเมื่อมองเห็นฉากนี้ บนใบหน้าก็ยิ้มด้วยความอิ่มเอมใจหลังจากนั้นก็หันหลังเดิน ออกไปอย่างเงียบๆ
ตรงนี้ไม่ต้องการเขาอีกต่อไปแล้ว!
ตรงนี้ไม่ต้องการเขาอีกต่อไปแล้ว!
“ที่รักตอนนี้ผมจะพาคุณไปเจอเพื่อนของผมคนนึงเขา เป็นจิตแพทย์ที่มีชื่อเสียงมากให้เขาให้คุณทำแบบทดสอบ สักชุดหลังจากนั้นก็หาข้อวินิจฉัยแล้วค่อยหาทางรักษาดี ไหม?”
เมื่อคิดว่าปาลีเป็นโรคซึมเศร้าดนุพลพูดอย่างระมัดระวังมากๆกลัวว่าถ้าไม่ระวังจะไปตอกย้ำปาลีเข้าอีก
ปาลึกลั้นหัวเราไม่ได้ ดนุพลคุณไม่ต้องทำแบบนี้หรอก ฉันไม่ได้เหมือนในจินตนาการของคุณที่ดูร้ายแรงขนาดนั้น เพียงแต่ในเมื่อคุณอยากให้ฉันไปดูงั้นฉันก็จะฟังคุณฉันก็ ไม่อยากจะเป็นเหมือนในวันนี้ที่ไม่มีสติควบคุมตัวเองไม่ได้ อีกแล้วเหนื่อยจริงๆ
พูดตกลงกันเสร็จทั้งสองคนก็ขึ้นรถไปดนุพลก็ขับรถตรง ไปแผนกส่วนบุคคลโรงพยาบาลที่เพื่อนจิตแพทย์คนนั้น ของเขาอยู่
ในการเดินทางก็ผ่านบริษัทCLกรุ๊ปในเวลานั้นกำลังพัก กลางวันพอดี
ปาลีได้เลือบไปมองเห็นขวัญชีวีที่ร่างกายสวมใส่ชุด ยูนิฟอร์มเลขาบิดเอวไปมายึดคอเหมือนกับคนยิ่งยโสที่ กำลังเดินออกมาทางประตูของบริษัทใหญ่ๆแต่ในไม่ช้าก็มี คนที่สวมสุดสีเขียวอ่อนพุ่งออกมาดึงผมของขวัญชีวีอยู่ข้าง หลังสบัดไปสบัดมาอย่างรุนแรวอยู่พักใหญ่
เมื่อเจอเข้าปาลีก็จับเสื้อของดนุพลและพูดด้วยถ้าทีที่รีบ ร้อนว่า“ดนุพลหยุดรถเดี๋ยวนี้!”
