ตอนที่ 202 ร่วมมือกันสามทาง
ปาลีถูกดนุพลถามก็รู้สึกผิด เหมือนจิตใต้สํานึกให้ตอบไป ว่า “ฉัน…ฉันกำลังลองชุดแต่งงานอยู่
รู้ดีว่าการโกหกแบบมันไม่ถูกต้อง แต่ว่าปาลีกลัวว่าดนุพล จะรู้ว่าเธอเจอกับรฐาแล้วจะโกรธได้ กลับไม่รู้เลยว่าเธอยิ่ง ทำแบบนี้เรื่องกลับยิ่งแย่
ในรถ ดนุพลมองไปยังปาลีที่อยู่ทางด้านหน้าไปไม่ไกล มือซ้ายก๋าพวงมาลัยรถไว้ ทุกข้อนิ้วกำจนแน่น มือขวาที่ กำโทรศัพท์เอาไว้ จู่ๆกลับไม่มีแรง ถูกปาลีโกหกซึ่งๆหน้า แม้แต่แรงจะถามเขาก็ไม่มีแล้ว ผ่านไปนาน ดนุพลยกมุม ปากยิ้มเยาะตัวเอง “งั้นเธอลองไปเถอะ “
พูดจบ ก็วางสายโทรศัพท์ไป
“ดนุพล ฮัลโหล…..
ปาลีเห็นดนพลตัดสายเร็วขนาดนี้ อดไม่ได้ที่จะงงไปชั่ว ขณะ ต้องรู้ว่า เมื่อก่อนดนพลไม่เคยตัดสายเธอก่อนเลย มัก จะรอให้เธอเป็นคนวางสายก่อน
ถึงแม้ว่าในใจมีคำถาม ปาลีก็คิดไม่ถึงเลยว่า ดนุพลจะอยู่ ห่างกับเธอในระยะสิบเมตรเท่านั้น
และในตอนนี้ ทั้งหมดล้วนอยู่ในสายตานัฐพงษ์และ จักรกฤษที่อยู่ร้านอาหารตะวันตกชั้นสองฝั่งตรงข้ามร้าน กาแฟSKY
“เยี่ยม เยี่ยมจริงๆ หึหึ นัฐพงษ์ คิดไม่ถึงไม่เจอกันสี่ปีจะ มีพัฒนาการเยอะขนาดนี้ เกมส์ครั้งนี้จัดการได้เยี่ยมสุดๆ เลย!
มองผ่านกระจกไปยังดนุพลและปาลีที่อยู่ด้านล่าง จักรก ฤษปรบมือหัวเราะอย่างพอใจ
นัฐพงษ์กลับชำเลืองมองเธออย่างรำคาญไปหนึ่งหน พูด อย่างเยือกเย็นว่า “จะมาถากถางฉันแบบนี้ก็ไม่ได้นะ แผน ทั้งหมดนี้ไม่ใช่ว่ามาจากนายหรือไง ฉันก็แค่รับผิดชอบโทร หาดนุพลให้มาที่นี่เท่านั้น ถ้าจะพูดถึงความก้าวหน้าในช่วง กี่ปีนี้ ฉันว่า ฉันยังไม่ถึงหนึ่งในสิบของนายเลยมั้ง
“ใช่ไหมล่ะ?”
จักรกฤษยิ้มอย่างไม่เห็นด้วย พูดว่า “นายนี่กำลังชมฉัน เกินไปนะ? โอเค ฉันถือว่านายกำลังพูดชมฉันเกินไปนะ ใคร ว่าพวกเราน่ะเป็นคู่หูกัน!”
นัฐพงษ์ว่า “คู่หูของนายไม่ใช่ฉันคนเดียวซะหน่อย ตอน นี้รฐาควรจะมาหานายแล้วแหละ ฉันไปก่อนล่ะ ถือโอกาส ไปเจอดนุพลหน่อย ในเมื่อฉันเป็นคนให้เขามาที่นี่อยู่แล้ว หาเหตุผลให้เขาสักข้อ มิเช่นนั้น ถ้าโดนจับได้ขึ้นมานั้นไม่ดี แน่ๆ
จักรกฤษพยักหน้า พูดขึ้นมาอีกทันทีว่า “อย่าลืมแผนคืน นี้ล่ะ คืนนี้ ถึงจะเป็นเรื่องที่สำคัญจริงๆ สำเร็จหรือไม่อยู่ที่ ตรงนี้ สําเร็จ เขาเป็นของฉัน ส่วนหล่อนเป็นของนาย ถ้าแพ้ พวกเราจะแพ้อย่างน่าเวทนามาก
“วางใจ พวกเราจะต้องชนะเท่านั้นแพ้ไม่ได้ เพราะว่าฉัน เข้าใจเขา และยังมีเธอ”
นัฐพงษ์ดันกรอบแว่นสีเงิน ดวงตาทั้งคู่หลังแว่นนั้นมีรังสี ของความชั่วร้ายซ่อนอยู่
เมื่อนัฐพงษ์เดินมาถึงหน้าบันได ก็เจอกันพอดีกับรฐาที่ใช้ ไม้เท้าพยุงขาขวาที่ใส่เฝือกหนาๆก้าวเดินขึ้นบันไดอย่าง ยากลำบาก
ระหว่างนัฐพงษ์กับรฐาไม่เคยมาทำอะไรด้วยกัน แต่ทั้ง สองนั้นกลับรู้จักซึ่งกันและกัน ครั้งนั้นที่ธามถูกจาริณีผลัก ตกลงมาชั้นล่างจนเข้าโรงพยาบาลของนัฐพงษ์ รฐาตอน นั้นที่เป็นคู่หมั้นของปาลีก็เคยมาอยู่สองครั้ง สำหรับนัฐพงษ์ รฐาเต็มไปด้วยเจตนาร้าย ก็เพราะว่านัฐพงษ์นั้นเป็นเพื่อน ของดนุพล
และเวลานี้ คนหนึ่งลงชั่นล่าง คนหนึ่งขึ้นชั้นบน ผู้ชาย สองคนที่บังเอิญพบกัน คนหนึ่งเงยหน้า คนหนึ่งมองจาก บนลงล่าง ไม่ต้องสงสัยเลยว่า บนสนามนี้ นัฐพงษ์ชนะ
จากบังเอิญเจอ ถึงเดินสวนกัน สองคนไม่ได้พูดอะไรสัก ประโยค แต่ต่างอยู่ในสายตาทั้งสองฝ่าย สงครามระหว่างลูกผู้ชายนี้จากเริ่มต้นถึงปิดฉากแล้ว
ได้เจอรฐาที่เหมือนนัดกันมา จักรกฤษลุกขึ้นทันทีทันใด รับปากกาสั่งทำพิเศษแท่งนั้นจากมือรฐาหลังจากนั้นกดปุ่ม ปากตรงหัว ทันใดนั้น บทสนทนาระหว่างรฐากับปาลีก็ถูก เปิดออกมาทีละประโยคจากต้นจนจบ
ฟังเทปจบ ใบหน้าจักรกฤษเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ช้อน ตามองรฐาแล้วพูดว่า “นายทำได้ดีมาก การอัดเสียงท่อน นี้…มันเพอร์เฟ็คมากจริงๆ”
รฐาขมวดคิ้ว ถามอย่างไม่แน่ใจว่า “บทสนทนาของฉันกับ เธอเมื่อกี้นี้ไม่ได้มีอะไรพิเศษ และประโยคนั้นที่นายสอนฉัน พูดก็ไม่ได้มีสาระสำคัญอะไร ฉันไม่เข้าใจนายทำแบบนี้แล้ว แท้จริงมันมีประโยชน์อะไร?”
จักรกฤษยกยิ้ม เอียงมองรฐานิดหน่อย มุมปากเหยียดนั่น แสดงให้เห็นชัดเจน “นายไม่เข้าใจน่ะถูกแล้ว คนชั้นต่ำแบบ นายกับเธอน่ะจะมาเข้าใจขั้นตอนพิเศษของสังคมชั้นสูง อย่างพวกฉันได้ยังไง โอเคละ งานของนายเสร็จแล้ว นาย จะได้เห็นจุดจบที่เจ็บจนไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ของผู้หญิงคน นั้น และข้อตกลงของพวกเราสิ้นสุดตรงนี้!”
พูดจบ รับปากกาแท่งนั้นเอาไว้ ก็ลุกขึ้นมาอย่างสง่างาม เหยียบอยู่บนรองเท้าส้นสูงแล้วเดินออกไป
รฐาโกรธจัดกัดฟันแน่น กลับทำได้เพียงแค่อดทนไม่กล้า แสดงอาการ เพราะว่าเขาเข้าใจอย่างท่องแท้แล้ว ท่าทางเหมือนผู้หญิงของจักรกฤษนี้ ยังไม่ใช่ตอนนี้ที่เขาจะ สามารถผิดใจได้!
