ตอนที่ 283 ไม่สนใจ
แต่สีหน้าของนิศจัยนั้นกลับซีดขาว มองไปที่กิรณาอย่าง ตกตะลึง และยืนนิ่งอยู่กับที่
และไม่ต้องสงสัยเลยว่า โอจินณ์ที่กำลังเดินมาทางนี้นั้น กำลังเดินมาด้วยความเหนือกว่า
” เอ๊ะ นี่ใครกันนะ อ๋อผู้จัดการของเรา ที่ฉันนัดออกเดทกับ นิศจัยในที่ที่ห่างไกลอย่างนี้ก็เพราไม่อยากจะเจอเธอ เกรง ว่าเธอจะหงุดหงิดฉัน ไม่คิดเลยว่า เราจะยังบังเอิญมาเจอ กันได้อีก ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะ !” โอจินณ์เดินมาถึง หน้ากิรณาและเอามือลูบที่ท้องของตัวเอง พร้อมกับยิ้มเยาะ อย่างแปลกประหลาด
ทันใดนั้นสีหน้าของกิรณาก็ซีดเผือกทันที เธอเงยหน้าขึ้น มองไปทางนิศจัยที่ไม่ได้เดินเข้ามาด้วย
และทันใดนั้นโอจินณ์ก็เดินไปบังสายตาของกิรณา และ พูดด้วยน้ำเสียงที่ชัดเจนว่า “ เธอมองอะไร อย่าลืมสิ ตอนนี้ เขาเป็นผู้ชายของฉันแล้ว
“ หลีกไป ! ”
กิรณาถูกโอจินณ์ทำให้รำคาญใจ แต่ความรู้สึกนี้มันพัวพัน ยาวนานเกินไป เธอไม่ต้องการที่จะทะเลาะกันอีกแล้ว อย่างไรซะ พรุ่งนี้เธอก็จะไปจากที่นี่แล้ว
ถ้าหากว่าโอจิมณ์นั้นฉลาดพอ ในเวลานี้เธอก็ไม่ควรที่จะ พูดอะไรเร็วเกินไป แต่น่าเสียดาย ที่โอจินณ์เป็นคนที่ไม่มี ความอดทน และพูดด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจว่า : ” เธอบอกให้ ฉันหลีกไป ฉันก็จะหลีก เธอคิดว่าที่นี่คือบริษัทหรอ ฉันยัง จําเป็นต้องฟังเธอ…..หรอ…….
โอจินณ์พูดยังไม่ทันจบ ก็ถูกสาดกาแฟเข้าที่หน้าอย่างจัง
ปาลีค่อยๆวางแก้วกาแฟในมือลง และพูดอย่างไม่รีบร้อน ว่า : “ หมาบ้าที่ไหนมาเห่าอยู่ตรงนี้ ถ้ายังไม่ไปอีก มันก็จะ ไม่ง่ายเหมือนที่ให้กาแฟหนึ่งแก้วกับเธอแล้ว ”
ถึงแม้จะไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเกิดอะไรขึ้นกับความสัมพันธ์ระ หว่างกิรณากับนิศจัยและโอจินณ์สามคนนั้น แต่ว่า จากคำ พูดเมื่อกี้ของกิรณา ปาลีก็สรุปความจริงบางส่วนได้ไม่มาก ไม่น้อยเลย
กิรณากับนิศจัยคบกันได้สามปีกว่าแล้ว และทั้งสองนั้นก็ รักกัน แต่จู่ๆกลับเลิกกันทันทีทันใด และอีกทั้งในตอนนี้ โอ จินณ์ก็ท้องโต ไม่ต้องสงสัยเลยว่า กุญแจสำคัญของเรื่องนี้ อยู่ที่โอจินณ์ และจากสายตาของกิรณาที่มองนิศจัย สายตา นั้น แน่นอนว่าไม่ใช่สายตาที่มองผู้ชายที่ทรยศหักหลังคน รักของตัวเอง
ดังนั้น ปาลีจึงสรุปได้ในใจของเธอว่า โอจินณ์นั้นคือบุคคล ที่สามที่เกี่ยวข้อง ไม่รู้ว่าใช้วิธีอะไรในการที่ทำให้ตั้งท้อง ผลคือ ทําให้ความสัมพันธ์ระหว่างกิรณากับนิศจัยจบลง
ปาลีเกลียดผู้หญิงแบบนี้มากที่สุดในชีวิตของเธอ เหมือน กับโสรจ
และยิ่งไปกว่านั้น เมื่อก่อนปาลีก็มีความไม่พอใจโอจิน เป็นอย่างมาก ดังนั้น พอเห็นท่าทีที่เย่อหยิ่งของโอจินณ์ที่มีต่อกิรณานั้น
ปาลีจึงสาดกาแฟไปเกือบหมดแก้วอย่างไม่คิดเลย
สําหรับบางคนแล้ว เธอก็ไม่จําเป็นที่จะต้องสุภาพกับเธอ เลยสักนิด ไม่อย่างนั้น เธอจะใช้ความอดทนของเธอมาทํ เป็นทุนอย่างไร้ยางอาย
โอจิน ไม่เคยคิดเลยว่า จะยังมีคนที่ลงมือกับคนท้อง นอกจากนี้ ในความคิดของเธอก็มีแต่กิรณา ชั่วขณะนั้น เธอ ไม่ได้สังเกตเห็นปาลีเลย ตอนนี้หน้าทั้งใบของเธอถูกสาด ด้วยกาแฟ เธอกรีดร้องขึ้นมา พร้อมกับเดินไปอย่างโกรธ เคือง หยิบแก้วกาแฟที่อยู่หน้ากิรณา และคิดที่จะสาดมันไป ยังปาลี
ปาลีหยิบเมนูอาหารขึ้นมาจากบนโต๊ะ และขว้างมันไป ข้างหน้า ทันใดนั้น กาแฟที่หกพร้อมกับแก้วกาแฟก็เปลี่ยน ทิศทาง และก็ลอยกลับตรงไปยังหน้าของโอจินณ์อีกครั้ง ทันใดนั้นทำให้ใบหน้าของโอจินณ์ถูกสาดเต็มไปด้วยกาแฟ จนไม่เหลือเค้าโครงเดิมและจําไม่ได้เลย มันดูน่าเกลียด ขยะแขยงมากขึ้น และฝาของแก้วกาแฟก็ลอยไปติดอยู่ที่ บนจมูกของเธอ ดังนั้น หลังจากที่โอจินณ์กรีดร้องอีกครั้ง เธอก็รู้สึกได้ถึงความชาที่จมูก และรูจมูกทั้งสองข้างนั้นก็มีเลือดไหลออกมา
เลือด…….อ๊าย!”
มีเสียงกรีดร้องดังขึ้นอีกครั้ง สองตาของโอจินณ์นั้นม้วน
ปิดและก็เป็นลมล้มลงไป
เธอมีอาการเวียนหัวเวลาที่เห็นเลือด ! พอเห็นเลือดแล้ว จึงเป็นลม
โชคไม่ดี ที่พอเห็นเธอกำลังจะเป็นลม ปาลีไม่ได้ยื่นมือ เข้าไปช่วย กิรณาก็ไม่เต็มใจที่จะช่วยเธอ และแม้แต่นิศจัยก็ ไม่ได้ยื่นมือออกมา เพราะว่าสายตาของเขานั้นจ้องมองไปที่ กิรณาอย่างเดียว
ดังนั้น สิ้นเสียงฝบ โอจินณ์ก็ล้มลงไปนอนกับพื้นแล้ว เธอ โอดร้องครวญคราง เอียงหัว ครั้งนี้เวียนหัวรุนแรงมากขึ้น จนล้มลง
เมื่อพนักงานของร้านอาหารได้ยินความเงียบของฝั่งนี้นั้น ก็หันหัวมองมา เห็นโอจินณ์ล้มลงอยู่ที่พื้น “ เพื่อน ” ที่อยู่ ข้างๆก็ไม่ได้ยื่นมือออกมาช่วยเลย ในใจก็รู้สึกงุนงง แต่ก็ไม่ กล้าที่จะพูดอะไรมากมาย ท้ายสุด “ เพื่อน ” ของเธอก็อยู่ ไม่ใช่เรื่องของพวกเขาที่จะต้องมากังวล
เมื่อกิรณาเห็นว่านิศจัยยังคงยืนนิ่งไม่ขยับ ก็อดไม่ได้ที่ จะพูดออกมาว่า : “ ยังยืนนิ่งอยู่ทำไม รีบพาเธอไปโรง พยาบาลสิ ไม่อย่างนั้นลูกของคุณที่ยังอยู่ในท้องเธอจะเป็นอันตราย
นิศจัยขมวดคิ้ว ทันใดนั้นก็มองลงไป และพูดว่า : ” ไม่มี แล้วก็ดี เด็กที่เกิดมาบนโลกนี้อย่างไม่ได้ต้อนรับก็จะไม่มี ความสุขหรอก”
พูดจบ เขาก็นั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆ และไม่ได้สนใจโอจินณ์ที่ อยู่ที่พื้นเลย
ปาลีหรี่ตาลง ดูแล้วนิศจัยก็ไม่ได้รักโอจินณ์สักนิดเลยนี่ ไม่อย่างนั้นเขาจะสามารถมองดูเธอที่นอนอยู่บนพื้นอย่าง ไม่สนใจได้อย่างไรกัน ?
