เกาะสระมังกร
กลางทะเลแห่งหนึ่ง ใบไม้สีเขียวกำลังลอยอยู่บนผิวน้ำ มันแตะกับผิวน้ำอย่างนุ่มนวล ขณะที่คลื่นทะเลซัดผ่านอยู่ข้างใต้
มีดราก้อนชายและหญิงอยู่บนใบไม้ที่เหมือนกับเรือ คนผู้ชายนั่งอย่างผ่อนคลายและชื่นชมทัศนียภาพของทะเล ในขณะที่คนผู้หญิงยืนอยู่ที่ด้านหน้าของใบไม้และถือไม้พายอยู่ในมือ
“ฟิฟทีน ข้าไม่รู้ว่าทำไมเจ้าถึงยังมาใช้เวลาอยู่ในทะเลโบราณหวนคืน ธุระเล็กน้อยแค่นี้ลูกน้องของเจ้าก็จัดการได้” ดราก้อนหญิงพูดขณะที่พายไปเรื่อยๆ
ดราก้อนฟิฟทีนตอบอย่างสบายใจ “มีบางสิ่งประหลาดเกิดขึ้นในทะเลโบราณหวนคืน และไหนๆพวกเราก็มาอยู่ที่นี่แล้ว นี่อาจจะเป็นอะไรที่คุ้มค่าต่อพวกเรา”
หลังจากนั้นดราก้อนฟิฟทีนก็มองไปที่ฝูงเต่าหนามแหลมและพูดต่อ
“ด้วยความอุดมสมบูรณ์ของลมปราณทอง เกาะเต่าควรจะเป็นจุดที่เหมาะสมที่สุดในการผสมพันธุ์ของเต่าหนามแหลม แต่ในครั้งนี้ไม่มีเต่าตัวไหนมุ่งหน้าไปที่นั่นเลย มันต้องมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น”
“แต่พวกเราไม่เจอความผิดปกติอะไรบนเกาะเต่า” ดราก้อนหญิงสาวพูด
“บางทีมันอาจจะไม่ใช่เกาะเต่าที่เป็นปัญหา บางทีมันอาจจะมีสิ่งที่ดึงดูดพวกมันยิ่งกว่าเกาะเต่าก็เป็นได้” ดราก้อนฟิฟทีนพูด
“อะไรกันแน่ที่ดึงดูดพวกมันไปที่นั่น?” ดราก้อนหญิงสาวถาม
“ลองไปดูเดี๋ยวก็ได้เห็นเอง” ดราก้อนฟิฟทีนยิ้ม
ดราก้อนหญิงสาวพายต่อไปเรื่อยๆ
“ดูเหมือนว่าเต่าหนามแหลมกำลังมุ่งหน้าไปที่เกาะสระมังกร”
“มันมีแค่เกาะนั้นที่มีสระมังกรอย่างนั้นหรอ? สระมังกรมีความพิเศษยังไง?” ดราก้อนฟิฟทีนถามอย่างประหลาดใจ
“บนเกาะมีสระที่ลึกมากๆ ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของสิ่งมีชีวิตระดับราชัน ทุกๆหลายปีมันจะออกมาเพื่อหาอาหาร ดราก้อนระดับราชันหลายคนได้มาที่นี่เพื่อตามหาสิ่งมีชีวิตนั้น แต่พวกเขาก็ไม่เคยพบอะไร” ดราก้อนหญิงสาวพูด
ดราก้อนฟิฟทีนมองไปที่เกาะและประหลาดใจกับสิ่งที่เห็น
“มีผู้คนของเราอยู่บนเกาะสระมังกรนั่น”
ดราก้อนหญิงสาวมองตามเขาไป และสังเกตเห็นหลงซานและครอบครัวของเขา
“ฟิฟทีน พวกเขาเป็นเพียงแค่ประชากรส่วนน้อยในทะเลโบราณหวนคืน และพวกเขาก็ดูอ่อนแอ มันไม่มีทางที่พวกเขาจะรอดจากฝูงเต่าหนามแหลมได้ พวกเราควรจะไปช่วยพวกเขาไหม?”
“ไม่จำเป็นต้องรีบร้อน ตอนนี้คอยสังเกตการณ์ไปก่อน หลังจากผ่านไปหลายต่อหลายปี พวกเรายังไม่ได้ดราก้อนที่มีประโยชน์จากดวงดาวนี้เลย ตอนนี้ถือเป็นโอกาสดีที่พวกเราจะได้เห็นว่าพวกเขาแข็งแกร่งแค่ไหน” ดราก้อนฟิฟทีนพูดด้วยเสียงที่ดูไร้กังวล
“รับทราบ” ดราก้อนหญิงสาวตอบ เธอวางพายในมือและปล่อยให้ใบไม้ล่องลอยไปตามลม
เนื่องจากตระกูลของหลงซานไม่ได้เตรียมตัวสำหรับการมาอย่างกะทันหันของเต่าหนามแหลม การหนีไปจึงไม่ใช่ตัวเลือก
น่าเศร้าที่สายเลือดของพวกเขาไม่บริสุทธิ์ ซึ่งทำให้พวกเขาไม่มีปีกมังกร ถ้าพวกเขาสามารถบินได้ การจะหลีกเลี่ยงเต่าหนามแหลมก็คงจะเป็นเรื่องง่าย
“เตรียมตัวต่อสู้ หลงหลานคอยปกป้องหลงเหยียนและคนอื่นเอาไว้” หลงซานออกคำสั่ง
เมื่อเต่าหลามแหลมมาถึงและสังเกตเห็นพวกเขา พวกมันก็ส่งเสียงกรีดร้องออกมาขณะที่ดวงตาของพวกมันเปลี่ยนเป็นสีแดง หนามแหลมสีดำของพวกมันส่องแสงแวววาวออกมา ขณะที่พวกมันวิ่งเข้ามาหาพวกเขา
ดราก้อนผู้ใหญ่คนหนึ่งคำรามออกมา เขาปลดปล่อยพลังมังกรออกมา ขณะที่วิ่งเข้าไปโจมตีใส่เต่าหนามแหลมที่เข้ามา
พลังของมังกรพุ่งเข้าไปที่ด้านหลังของเต่า แต่มันไม่สามารถฆ่าเต่าหนามแหลมได้ มันเพียงแค่ทำให้เกิดรอยร้าวที่เหมือนใยแมงมุมบนกระดองของเต่าเท่านั้น
หานเซิ่นประหลาดใจที่เห็นว่าการโจมตีของดราก้อนระดับเอิร์ลไม่สามารถฆ่าเต่าหนามแหลมได้ในครั้งเดียว
ดราก้อนเธอร์ทีนเป็นเผ่าพันธุ์เดียวกับคนพวกนี้ แต่หลงซานและตระกูลของเขาอ่อนแอกว่าดราก้อนเธอร์ทีนมาก และพวกเขาก็ดูจะไม่มีพลังพิชิตมาร พลังของพวกเขาเทียบได้กับเอิร์ลธรรมดาๆคนหนึ่ง
นอกไปจากนั้นกระดอกของเต่าหนามแหลมทนทานอย่างน่าประหลาดใจ ดราก้อนระดับเอิร์ลต้องชกใส่กระดอกของมันถึง 3 ครั้งกว่าที่จะฆ่าเต่าหนามแหลมตัวหนึ่งได้
เต่าหนามแหลมยังคงมุ่งหน้ามาที่เกาะสระมังกรเรื่อยๆ หลงซานและคนอื่นๆกำลังต่อสู้อย่างหนัก หานเซิ่นใช้วิชากายหยกเพื่อต่อสู้เคียงข้างพวกเขา
หานเซิ่นใช้หนังพันรอบๆมีดขนนกโลหิตเอาไว้ อาวุธของเขามีชื่อเสียงเกินไป และมันก็ดูจดจำได้ง่าย ซึ่งมันจะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขา
แต่มันมีเต่าหนามแหลมอยู่มากเกินไป และการจะฆ่าพวกมันทั้งหมดก็ดูจะเป็นไปไม่ได้ หลังจากที่พวกเขาฆ่าเต่าได้หนึ่งตัว เต่าอีก 4 ตัวก็จะมาถึงชายฝัง ในตอนแรกที่บุกขึ้นมามันมีเพียงแค่ระดับไวเคานต์เท่านั้น แต่ไม่นานระดับเอิร์ลก็เริ่มปรากฏให้เห็น ทำให้พวกเขาต้องกำลังถอนกลับไปที่ภูเขา
เมื่อเต่าหนามแหลมระดับมาร์ควิสตัวแรกปรากฏตัว ทุกคนก็ดูสิ้นหวัง หลงซานก้าวออกมาเพื่อต่อสู้กับมัน
นอกจากหลงซานแล้ว เหล่านักสู้ระดับเอิร์ลที่ดีที่สุดก็มาช่วยด้วยอีกแรง แต่ยิ่งเวลาผ่านไปสถานการณ์ก็ดูย่ำแย่ขึ้นเรื่อยๆ หลงเหยียนและดราก้อนเด็กคนอื่นๆถูกปกป้องโดยหลงหลาน ขณะที่พวกเขาถอยกลับไปในภูเขา
หานเซิ่นชกใส่เต่าทุกตัวที่เข้ามาในระยะ พลังแสงของกายหยกสามารถทำลายกระดอกของพวกมันได้อย่างง่ายดาย เสียงประกาศดังขึ้นในหัวของเขาอย่างต่อเนื่อง
แต่หานเซิ่นพยายามจะไม่ทำตัวเป็นจุดเด่น เขาจะก้าวออกมาช่วยก็ต่อเมื่อเห็นว่าหนึ่งในดราก้อนกำลังตกอยู่ในอันตราย ทำให้จนถึงในตอนนี้ยังไม่มีใครได้รับบาดเจ็บสาหัส
แต่ดราก้อนเลือดผสมอ่อนแอเกินไป พวกเขาไม่สามารถฆ่าเต่าหนามแหลมระดับมาร์ควิสได้ แม้มันจะมีอยู่เพียงแค่ตัวเดียวก็ตาม
ดราก้อนหญิงสาวยืนอยู่บนใบไม้และมองดูสิ่งที่เกิดขึ้น
ดราก้อนฟิฟทีนก็กำลังมองดูการต่อสู้อยู่เช่นกัน แต่ความสนใจของเขาไม่ได้อยู่ที่หลงซานที่เป็นดราก้อนที่แข็งแกร่งที่สุดบนเกาะ แต่เป็นหานเซิ่น
“มีคนนอกอยู่ในทะเลโบราณหวนคืนมากเท่าไหร่กัน?” ดราก้อนฟิฟทีนถามขึ้นมา
“ข้าเองก็ไม่รู้ มันมีคนนอกอยู่เป็นจำนวนมากที่ผสมพันธุ์กับเผ่าดราก้อน ด้วยเหตุนั้นประชากรส่วนใหญ่จึงเป็นเลือดผสม” ดราก้อนหญิงสาวตอบ
“และมันมีเผ่าพันธุ์ชั้นสูงอยู่ด้วยไหม?” ดราก้อนฟิฟทีนถาม
“มันก็มีเผ่าพันธุ์ชั้นสูงอย่างกาน่าและเฟเธอร์อยู่บ้าง” ดราก้อนหญิงสาวตอบหลังจากที่คิดอยู่ชั่วครู่
“มันมีคริสตัลไลเซอร์ที่แข็งแกร่งรวมอยู่ด้วยไหม?” ดราก้อนฟิฟทีนถาม
“คริสตัลไลเซอร์ถูกล้มล้างออกไปจากประวัติศาสตร์แล้ว มันจึงไม่มีพวกเขาหลงเหลืออยู่มากนัก ข้าไม่เคยได้ยินว่ามีคริสตัลไลเซอร์ที่แข็งแกร่งอาศัยอยู่ที่นี่” ดราก้อนหญิงสาวส่ายหัว
“มันน่าสนใจจริงๆ ทำไมคริสตัลไลเซอร์ที่แข็งแกร่งถึงมาปรากฏตัวที่นี่ได้?” ดราก้อนฟิฟทีนมองดูหานเซิ่นที่กำลังต่อสู้อยู่
