Super God Gene – ตอนที่ 2226

ตอนที่ 2226 การขู่
ภายนอกระบบไอซ์บลู ราชาไนท์ริเวอร์กําลังสังหารฝูงซีโน่เจเนอิคที่คิดจะบุกเข้ามา
หลังจากที่เขาถูกบังคับให้เข้าหน่วยอัศวินไอซ์บลู ราชาไนท์ริเวอร์ก็ถูกบังคับให้มาอยู่แนวหน้าเพื่อคอยต้านซีโนเจเนอิคที่จะบุก เข้ามาในระบบไอซ์บลู แต่ทว่าการสู้รบนี้มีซีโน่เจเนอิคอยู่มาก เกินไป ซึ่งแม้แต่ราชันอย่างเขาก็ยังเหนื่อยล้าหลังจากการต่อสู้ และมันก็เป็นแบบนี้ทุกๆวัน เขาไม่สามารถทนต่อชีวิตที่พลิกผัน ของเขาได้
“หานเซิ่น! ถ้าข้ามีโอกาสเมื่อไหร่ล่ะก็ ข้าจะฆ่าเจ้า” ราชาไนท์ ริเวอร์สบถกับตัวเอง
“นั่นใครกัน” ราชาไนท์ริเวอร์มองลึกไปในโถงทางเดิน เนื่องจากสัมผัสได้ถึงใครบางคน
“เจ้าอยากจะฆ่าหานเซิ่นอย่างนั้นหรอ? ข้าจะมอบโอกาส ให้กับเจ้าเอง” ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเขาด้วยรอยยิ้ม
“ท่านผู้ตรวจการ ท่านหมายความว่ายังไงกัน?” ราชาไนท์ริเวอร์ประหลาดใจเมื่อได้เห็นเอ็ดเวิร์ด
เอ็ดเวิร์ดเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าของราชาในท์ริเวอร์และพูด
“หานเซิ่นเอาบางสิ่งที่เป็นของของข้าไป แต่ราชาอัศวิน ไอซ์บลูและกุนซือไวท์ยังอยู่ ด้วยเหตุนั้นข้าจึงไปฆ่าเขาด้วยตัวเอง ไม่ได้ ถ้าเจ้าอยากจะฆ่าหานเซิ่นเช่นเดียวกัน อย่างนั้นพวกเราก็ ควรจะร่วมมือกัน”
ราชาไนท์ริเวอร์เบะบากและพูด “ล้อเล่นใช่ไหม ถ้าท่านมีใคร บางคนที่ไม่กล้าฆ่า แบบนั้นข้าจะไปทําเรื่องเสียงแบบนั้นทําไม? นอกจากนั้นข้างเป็นแค่อัศวินที่ถูกเกณฑ์ตัวมา
เอ็ดเวิร์ดยิ้มและพูด “ในอีก 2 วันข้างหน้า ข้าจะไปสํารวจ ระบบจักรวาลใหม่ร่วมกับกุนซือไวท์และราชาอัศวินไอซ์บลูข้าส่ง เจ้าไปที่ดาวไอซ์บลูได้ และถ้าการฆ่าของเจ้าหมดจดพอ ข้าก็ทําให้ แน่ใจได้ว่าจะไม่มีใครรู้ความจริงว่าเจ้าไปที่นั่น แต่เจ้าก็ต้องนํา สิ่งของอย่างหนึ่งกลับมาให้กับข้า หลังจากนั้นข้ายังจะให้เจ้ามา ทํางานกับข้า เจ้ารู้ไหมว่าจริงๆแล้วที่ราชาอัศวินไอซ์บลูส่งเจ้ามา อยู่ข้างนอกก็เพื่อเอาใจหานเซิ่น แต่เจ้าไม่สมควรได้รับการปฏิบัติ แบบนี้เลยสักนิด”
ราชาไนท์ริเวอร์มองไปที่เอ็ดเวิร์ดอย่างไม่แนใจว่าเขาจะถูกใช้ แล้วทิ้งหรือไม่
เอ็ดเวิร์ดถอนหายใจ เขามองไปที่ราชาไนท์ริเวอร์
“เจ้าไม่จําเป็นต้องทํามัน แต่ภาพลักษณ์ของเจ้าดูแย่ในสายตา กุนซือไวท์และราชาอัศวินไอซ์บลูเรียบร้อยแล้ว และตอนนี้เจ้าก็กําลังจะปฏิเสธความหวังดีของข้าอีกอย่างนั้นหรอ? ชะตากรรม ของเจ้าทําให้ข้ากังวลจริงๆ”
หัวใจของราชาไนท์วิเวอร์เต้เร็ว ภายในหน่วยอัศวินไอบลูมี บุคคลหลักอยู่ 3 คน ซึ่งก็คือราชาอัศวินไอซ์บลู ผู้ตรวจการเอ็ด เวิร์ดและกุนซือไวท์
ราชาอัศวิน ไอซ์บลูและกุนซือไวท์เข้าข้างหานเซิ่นเรียบร้อย แล้ว และถ้าราชาไนท์ริเวอร์ไปล่วงเกินผู้ตรวจการเอ็ดเวิร์ดอีก มันก็ เป็นเรื่องยากที่จะเขาจะอยู่รอดในหน่วยอัศวินไอซ์บลู
“ผู้ตรวจการ มันไม่ใช่ว่าข้าไม่อยากจะฆ่าหานเซิ่น ความจริง แล้วข้าอยากจะถลกหนังเขาทั้งเป็น แต่ที่จริงคือข้าฆ่าเขาไม่ได้ เขามีสมบัติโล่ป้องกันที่แม้แต่พลังของข้าก็ทําลายไม่ได้” ราชาไนท์ริเวอร์พูดในขณะที่ก้มหัวของเขา
“ข้าเคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนั้น แต่เจ้าไม่ต้องกังวล ข้ามีของ บางอย่างเตรียมไว้ให้กับเจ้า”
ขณะที่เอ็ดเวิร์ดพูดอย่างนั้น เขาก็ส่งบางสิ่งให้กับราชาไนท์ริเวอร์ “เอานี่ไป ถ้ารับประกันว่ามันจะช่วยให้เจ้าทําลายโล่ป้องกัน ของหานเซิ่นได้ ถ้าไม่มีโล่ป้องกันอยู่แล้ว เจ้าก็คงจะฆ่าเขาได้อย่าง ง่ายดาย แต่เจ้าต้องทําให้แน่ใจว่าทุกอย่างหมดจด ไม่อย่างนั้นละก็ มันก็ไม่มีทางที่ข้าจะรับประกันความอยู่รอดของเจ้าได้”
ราชาไนท์ริเวอร์ยังคงสงสัยว่าเอ็ดเวิร์ดจะปิดปากเขาหลังจากที่ ทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้วหรือเปล่า
เอ็ดเวิร์ดูเหมือนจะรู้วาราชาไนท์ริเวอร์กําลังคิดอะไร ดังนั้นเขา จึงพูดขึ้นมา “ถ้าไม่ใช่เพราะว่าราชาอัศวินไอซ์บลูและกุนซือไวท์ จับตามองดูคนของข้าอยู่ ข้าก็คงจะไม่มาขอเรื่องนี้กับเจ้า”
ราชาไนท์ริเวอร์ก็ดในของเขาและโค้งคํานับ “อย่าได้กังวล ท่านผู้ตรวจการ ถ้าหานเซิ่นมีสิ่งของที่ท่านต้องการติดตัวอยู่ ข้าก็ จะนํามันกลับมาให้ท่านอย่างแน่นอน”
เตรียมตัวให้ดี ในอีก 2 วันคนของข้าจะมารับตัวเข้าไป จํา เอาไว้ให้ดีว่าเจ้ามีโอกาสแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้น ทํามันให้รวดเร็ว และหมดจด และที่สําคัญที่สุดอย่าได้ทิ้งร่องรอยเอาไว้! ถ้าเจ้า หลงเหลือหลักฐานที่ระบุถึงตัวของเจ้าเอาไว้ ข้าก็คงจะช่วยเจ้า ไม่ได้” เอ็ดเวิร์ดตบไหล่ของราชาไนท์ริเวอร์
“มิสเตอร์เอ็ดเวิร์ด ทําไมถึงได้ไปขอให้คนนอกคนหนึ่งทํางาน นี้? ถ้าเกิดว่าเขาเอาสิ่งนั้นไปเป็นของตัวเองขึ้นมาล่ะ?” คนขับถาม หลังจากที่เอ็ดเวิร์ดกลับขึ้นมาบนยานอวกาศ
เอ็ดเวิร์ดหัวเราะและตอบ “ราชาไนท์ริเวอร์เป็นคนฉลาด เขา จะเก็บสิ่งนั้นเอาไว้กับตัวเองในฐานไพ่ตายที่จะช่วยให้เขามีชีวิตรอดต่อไป เขาคงจะนํามันไปหาราชาอัศวินไอซ์บลูและกุนซือไวท์ ด้วยความหวังที่จะอยู่รอด”
“อย่างนั้นแล้วทําไมถึงยังใช้เขา?” อัศวินไอซ์บลูถามด้วยความ สับสน
“ไม่เป็นไร เขาไม่มีทางเลือกอื่น” เอ็ดเวิร์ดหลี่ตาของเขา ขณะที่พูดออกมา
“ด้วยนิสัยที่หวาดระแวงของราชาในท์ริเวอร์ เขาจะทําการฆ่า อย่างถี่ถ้วน นั่นรวมถึงทุกคนในทีมของหานะขึ้น แม้แต่องค์หญิงไป๋เว่ยก็ด้วย”
“องค์หญิงไป๋เว่ยอยู่ในทีมของหานเซิ่นด้วยรี?”
สีหน้าของอัศวินไอซ์บลูเปลี่ยนไป หลังจากนั้นเขาก็เข้าใจเอ็ด เวิร์ดในทันที เมื่อราชาไนท์ริเวอร์รู้ตัวว่าเขาฆ่าองค์หญิงไป เขาก็ จะรู้ตัวว่าไปหาราชาอัศวินไอซ์บลูไม่ได้ผล มันจะมีแค่ความตาย เท่านั้นที่รอเขาอยู่ ถ้าเขายอมรับความผิด
ดังนั้นเขาจะไม่มี ทางเลือกอื่น”
ทีมของหานเซิ่นเดินทางไปตามเส้นทางที่คดเคี้ยวในหุบเขา ลาวา พวกเขาเก็บกวาดดินแดนไปครั้งหนึ่งแล้วก่อนหน้านี้ ดังนั้น การเดินทางของเขาจึงเป็นไปอย่างรวดเร็วไร้การกีดขวาง
ไป๋เว่ยติดตามหานเซิ่นไป แต่เธอเงียบสนิทไม่พูดอะไร เธอ เพียงแคู่จับตามองหานเซิ่นและหานเมิ่งเอ๋อเพื่อเรียนรู้ถึงพลังของพวกเขา
แต่บนเส้นทางนั้น มันไม่มีโอกาสให้พวกเขาได้ต่อสู้ นั่นทําให้ เธอต้องผิดหวัง
ขณะที่เห็นหานเซิ่นเดินหน้าต่อไปเรื่อย ไป๋เว่ยก็ดูลังเลที่จะพูด ขึ้นมา แต่หลังจากผ่านไปสักพักเธอก็พูด “กัปตัน ข้าจะออกจาก กลุ่มไปสักพัก”
“ไม่ได้ เจ้าเป็นสมาชิกในทีมของข้า ฟังที่ข้าพูด เจ้าไม่ได้รับ อนุญาตให้ออกไปไหนตามลําพัง” หานเซิ่นไม่พูดอ้อมค้อม
ถ้าไป๋เว่ยออกไปตามลําพังและมีเรื่องร้ายเกิดขึ้นกับเธอ หานเซิ่นและราชาอัศวินไอซ์บลูก็จะถูกฆ่าออก ดังนั้นมันไม่มีทางที่เขาจะยอมปล่อยให้เธอออกไปตามลําพัง
“ถ้าอย่างนั้นทําไมพวกเจ้าไม่มากับข้าด้วยเลยล่ะ?” ไป๋เว่ยพูด อย่างเย็นชา
“ข้าบอกแล้วไง ข้าคือกัปตัน พวกเราจะไปในเส้นทางที่ข้า เลือก” หานเซิ่นขมวดคิ้ว
“ไปด้วยกันหรือข้าไปตามลําพัง เจ้าเป็นคนเลือก” ไป๋เว่ยดูไม่ แยแสและดูหยาบคายไม่ต่างอะไรไปจากก่อนหน้านี้
“เจ้าจะไปที่ไหน?” เมื่อเห็นว่าไป๋เว่ยยืนกรานจะไปที่ไหนสัก แห่ง หานเซิ่นก็คิดว่าอย่างน้อยๆควรจะถามเธอ “รังของอันดายอิ่งเบิร์ด” ไป๋เว่ยพูด