ตอนที่ 2240 การเปลี่ยนแปลงที่น่าตกใจ
หานเซิ่นกําลังนอนอยู่บนเตียงร่วมกับจิ้งจอกสีเงินที่นอนถัดไป จากเขา แต่จู่ๆจิ้งจอกสีเงินก็ลุกขึ้นมาและสายฟ้าสีเงินก็สว่างขึ้นทั่ว ร่างกายของมัน ห้องที่มืดมิดสว่างไสวขึ้นมาขณะที่ดวงตาสีเงินของ มันจ้องไปทางประตู
หานเซิ่นตื่นขึ้นมา และที่อีกฝากของห้อง อสูรกาแล็กซี่ก็ถูก ปลุกจากการหลับใหลเช่นเดียวกัน
ส่วนหานเหยียนและคนอื่นๆก่าลังนอนอยู่ในห้องถัดไป
เมื่อหานเซิ่นสแกนโถงทางเดินด้านนอกด้วยออร่าศาสตร์ตง เสวียน ใบหน้าของเขาก็ดูจริงจังขึ้นมา และก่อนที่เขาจะได้ทําอะไร
ต่อไป มันก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น
“หานเซิ่น ราชาอัศวินอยากจะพบกับเจ้า อัศวินที่มาส่ง ข้อความพูดขึ้นมา เสียงของเขาดังมาจากด้านนอกของประตู
โดยปกติแล้วหานเซิ่นจะไม่ใส่ใจอะไร แต่ครั้งนี้มันต่างออกไป จิ้งจอกสีเป็นนั้นชาญฉลาดมากๆ และบันก็มักจะตัดสินได้ว่าใคร เป็นมิตรใครเป็นศัตรู ดังนั้นถ้ามันแสดงท่าที่ไม่เป็นมิตรต่ออัศวิน ไอซ์บลูคนหนึ่งภายในฐานทัพ อย่างนั้นแล้วมันก็ต้องมีเหตุผล
บางอย่าง มันกําลังรวบรวมพลังของตัวเองราวกับว่ามันกําลัง เตรียมพร้อมสําหรับการต่อสู้
เมื่อหานเซิ่นใช้ออร่าศาสตร์ตงเสวียนของเขาเพื่อสแกนด้าน นอกห้อง เขาก็รู้สึกใจคอไม่ดีขึ้นมาราวกับว่ามีก้อนหินขนาดเท่า ภูเขาหล่นทับหัวใจ
“ราชาอัศวินไอซ์บลูอยู่ด้านนอก” หานเซิ่นคิด ถึงแม้เขาจะ สัมผัสถึงตัวตนของราชาอัศวินไอซ์บลูไม่ได้ แต่ความรู้สึกของเขา กําลังบอกว่าชายคนนั้นอยู่ด้านนอกนั่น
ถึงแม้หานเซิ่นจะไม่รู้ว่าทําไมราชาอัศวินไอซ์บลูถึงมาที่ห้อง ของเขาด้วยตัวเอง แต่เขาก็รู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ แถมอัศวินที่ เคาะประตูห้องนั้นพูดว่าราชาอัศวิเอยากจะพบกับหานเซิ่น แต่อีกฝ่ายไม่ได้พูดว่าเขามารออยู่ที่นี่เรียบร้อยแล้ว
ตอนนี้ราชาอัศวินไอซ์บลูมายืนอยู่ด้านนอกห้องและกําลังซ่อน ตัวตนของตัวเองเอาไว้ ซึ่งนอกจากมันจะผิดปกติแล้ว มันยังเป็น อะไรที่ไม่สุภาพ
“เข้าใจแล้ว รอแปป ข้าจะไปเกี่ยวนี้” หาเซิ่นตอบกลับไปและ แกล้งทําเป็นว่ากําลังแต่งตัว
หานเซิ่นใช้ออร่าศาสตร์ตงเสวียนเพื่อมองดูด้านนอกห้องอีก ครั้ง และเขาพบว่าอัศวินไอซ์บลูคนอื่นกําลังเคาะประตูห้องของ
พวกผู้หญิง หานเซิ่นรีบอุ้มจิ้งจอกสีเงินขึ้นมาและกระโดดขึ้นบน หลังของอสูรกาแล็กซี่ อสูรกาแล็กซี่รู้ว่าหานเซิ่นต้องการอะไร และ มันก็ใช้พลังของมันพาพวกเขาทะลุผ่านกําแพงไปที่อีกห้องถัดไป ในทันที
หานเหยียนและคนอื่นๆสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเห็นอสูรกาแล็กซี่ทะลุ ผ่านกําแพงเข้ามาพร้อมกับหานเซิ่นและจิ้งจอกสีเงิน พวกเธอดู ประหลาดใจ แต่พวกเธอก็รู้สึกตัวอย่างรวดเร็วกว่ากําลังเกิดอะไรขึ้น
หานเซิ่นไม่มีเวลาที่จะอธิบาย ดังนั้นเขาจึงเรียกหอคอยแห่ง โชคชะเอาออกมาและพูดเบาๆ “เข้าไปข้างใน
ซีโร่และหานเพิ่งเอ๋อกระโดดเข้าไปข้างในโดยไม่พูดอะไรสักคํา จีชิงกําลังจะถามอะไรบางอย่าง แต่ก่อนที่เธอจะได้ถาม หานเหยียนก็ผลักเธอเข้าไปข้างใน
หวงฟูจิ้งทําอะไรรวดเร็ว และเธอก็กระโดดเข้าไปข้างในโดยไม่ ลังเลแม้แต่นิดเดียว
หานเซิ่นโยนจิ้งจอกสีเงินและอสูรกาแล็กซี่เข้าไปข้างใน เช่นกัน เป่าเอ๋อยังคงอยู่บนไหล่ของหานเซิ่น ส่วนนางฟ้ากําลังยืนนิ่งไม่เคลื่อนไหวขณะที่จ้องไปที่ประตู
“เข้าไปข้างใน!” หานเซิ่นเปล่งเสียงใต้ลมหายใจของเขา เขา ไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับนางฟ้ากันแน่ เพราะเธอไม่เคยขัดคําสั่ง ของเขามาก่อน
นางฟ้าไม่เข้าไปในหอคอยแหง โชคชะตา เธอเดินเข้ามาหา หานเซิ่นพร้อมกับกับกางปีกของเธอแทน วงแหวนศักดิ์สิทธิ์ส่อง สว่างขึ้นเหนือหัวของเธอ
ทันใดนั้นร่างกายที่ดูอ่อนเยาว์ของเธอก็เปลี่ยนเป็นนางฟ้าอก โตผมสีทอง ดาบขนนกคริสตัลปรากฏขึ้นในมือของเธอ
นางฟ้าเปิดใช้งานโหมดต่อสู้ของเธอ เนื่องจากเธอสัมผัสได้ถึงอันตราย
“ฉันรับมือกับเรื่องนี้ได้! เธอแค่จําเป็นต้องเข้าไปข้างใน”
หานเซิ่นสัมผัสได้ว่าราชาอัศวินไอซ์บลูเดินมาอยู่หน้าประตู แล้ว ดูเหมือนเขาจะรู้ว่าจานเซิ่นได้แอบมาที่ห้องถัดไป
ก่อนที่หานเซิ่นจะพูดอะไรได้มากกว่านั้น นางฟ้าก็กระพือปีก ของเธอและบินมาตรงหน้าของหานเซิ่น ปีกนางฟ้ากางออกกว้าง และดวงตาที่ใจของเธอก็จ้องมองมาที่หานเซิ่น หลังจากนั้นริมปี ปากสีแดงของเธอก็ลงมาหาริมฝีปากของเขา
หานเซิ่นรู้สึกได้ถึงพลังมหาศาลที่เข้าไปในตัวของเขา ทั้ง ร่างกายของนางฟ้ากําลังส่องสว่างด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ และแสง ศักดิ์สิทธิ์นั้นก็หลั่งไหลเข้าไปในตัวของหานเซิ่น
ตู้ม!
ปีกนางฟ้ากางออกมาจากหลังของหานเซิ่น ขณะที่วงแหวน ปรากฏขึ้นเหนือหัวของเขา ร่างทั้งร่างของเขาเรืองเสงสีขาวที่ดู ศักดิ์สิทธิ์และดาบขนนกของนางฟ้าก็ลอยมาอยู่ในมือของเขา
พลังของนางฟ้ารวมเข้ากับพลังของทานเซิ่น และหานเซิ่นรู้สึก ว่าพลังของตัวเองเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล
หานเซิ่นประหลาดใจกับเรื่องนี้ เพราะนางฟ้าไม่ได้แสดงพลังนี้ เลยตั้งแต่ที่เธอหลุดจากการเป็นเพียงแค่วิญญาณอสูร เนื่องจากว่า ตอนนี้เธอมีร่างกายจริงๆอยู่ ดังนั้นเขาจึงไม่คิดว่าเธอจะย้ารวมร่าง กับเขาได้
หานเซิ่นและนางฟ้าเป็นระดับมาร์ควิสทั้งคู่ แต่พลังของนางฟ้า บริสุทธิ์อย่างมาก มันเกือบจะแข็งแกร่งเท่ากับของตัวหานเซิ่นเอง
พลังของมาร์ควิส 2 คนรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน ทําให้พลังของ หานเซิ่นในตอนนี้ทะลุขีดจํากัดของมาร์ควิสคนหนึ่ง ร่างกายของ เขารู้สึกสุดยอดมากๆ
หานเซิ่นรู้ว่านางฟ้ารวมตัวเองเข้ากับเขา เพราะเธอสัมผัสได้ ถึงอันตรายที่ร้ายแรง ไม่อย่างนั้นเธอก็คงจะไม่ทําอะไรโดยพลการ แบบนี้
ในจังหวะที่หานเซิ่นเก็บหอคอยแห่งโชคชะตากลับเข้าไปในจิต ประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามา หานเซิ่นเห็นราชาอัศวิน ไอซ์บลูเดิน เข้ามาข้างใน อีกฝ่ายไม่ได้ใช้พลังอะไร แต่หานแชิ้นก็รู้สึกได้ถึงแรง กดดันที่ถาโถมเข้ามาใส่เขา
นี่เป็นความกดดันของสิ่งมีชีวิตระดับครึ่งเทพ เขาไม่ได้อ่อนแอ ไปกว่าอี๋ซา
“เปาาเอ๋อ” หานเซิ่นไม่ลังเล เขาเรียกปีกมังกรออกที่หลังและหู ออกมา ผิวของเขาเป็นสีแดง และทั้งปีกมังกรและปีกของนางฟ้าก็ กางออกจากด้านหลังของเขา
ปัง!
มือของเป่าเธอตีลงไปบนผิวของบลัดสกอร์เปี้ยนเจดดรัม คลื่น เสียงพุ่งออกมาจากเจดดรัม ขณะที่หานเซิ่นกระพือปีกทั้ง 3 คู่และ เทเลพอร์ตออกไปจากด้านหลังของกําแพงห้อง
ราชาอัศวินไอซ์บลูยมวดคิ้ว เขาใช้วงแหวนสีฟ้าเพื่อป้องกัน ตัวเองคลื่นเสียงของเจดดรัมเป็นเหมือนกับหางของแมลงป่อง มันทิ่มแทงเข้ามาที่หัวของราชาอัศวิน แต่วงแหวนสีฟ้าหมุนวนรอบตัว ของเขา ทําให้คลื่นเสียงไปไม่ถึงตัวของเขา
“หานเซิ่น ข้าจะถามเจ้าชัดๆ เจ้ากาลังจะละทิ้งหน่วยอัศวินนี้ อย่างนั้นหรอ?”
ราชาอัศวินไอซ์บลูจ้องตรงไปที่หานเซิ่น ดวงตาของเขามอง ตามการเทเลพอร์ตของหานเซิ่นได้ทันที ขณะที่เขาพูดพลังที่น่าตกใจก็ออกมาจากตัวของเขา
ทันทีที่หานเซิ่นเทเลพอร์ตไปที่โถงทางเดิน พลังของราชา อัศวินก็ลงมาบนตัวของเขา หานเซิ่นรู้สึกราวกับว่ามีภูเขาทั้งลูก หล่นทับตัวของเขาและมันเกือบจะทําให้เขาล้มลงไปกับพื้น
“ถ้าท่านยินดีจะให้ข้าอธิบาย ท่านก็คงจะไม่มาที่นี่เเบบนี้”
หานเซิ่นพูด หลังจากนั้นเขาก็ระเบิดพลังของตัวเองออกมา เพื่อตัวสู้กับพลังของราชาอัศวินไอซ์บลู เขาเทเลพอร์ตอีกครั้งและพังหลังคาของฐานทัพออกไป ตอนนี้เขาอยู่บนอากาศ
– หานเซิ่นไม่รู้ว่าตัวเองจะหนีไปได้หรือเปล่า แต่ครั้งนี้การ กลับไปในกอดแซงชัวรี่ไม่ใช่ตัวเลือกดี หานเหยียนและคนอื่นอยู่ ในหอคอยแห่งโชคชะตา ด้วยระดับพลังของพวกเขาในตอนนี้ พวกเขาจะได้รับความเสียหายจากการจํากัดของก็อตแซงชัวรี่ ซึ่ง แม้แต่หอคอยแห่งโชคชะตาก็ไม่สามารถป้องกันพวกเขาจากเรื่องนั้นได้
หานเซิ่นกัดฟันของเขา แต่ก่อนที่เขาจะเทเลพอร์ตอีกครั้ง ราชาอัศวินไอซ์บลูก็บินขึ้นมาบนอากาศเช่นกัน เขามองลงมาที่ หานเซิ่นจากด้านบน แรงกดดัน ที่เขาปลดปล่อยออกมาเป็นอะไรที่ ยากจะอธิบาย แต่มันทําให้หานเซิ่นรู้สึกราวกับว่าอีกฝ่ายเป็นเทพ เจ้าที่ไม่ว่าหานเซิ่นจะหนีไปทางไหน เขาก็ไม่สามารถหนีไปจาก
สิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวนี้ได้
