ระบบเจ้าสำนัก – ตอนที่ 1613

ตอนที่ 1613 ผู้ยิ่งใหญ่
“คนของสภาเพิ่งมาบอกข้าว่าค่าปรับนั้นสูงเกินจริง หัวหน้าฝ่ายที่ดิน
ทำการโกง ตอนนี้พวกเขาจึงคืนค่าปรับให้กับข้าไม่ใช่แค่นั้นพวกเขา
ยังให้ค่าชดเชยมาอีก 2,000 หินแห่งการสร้าง” ผู้เฒ่าเหอยิ้มกว้างออก
มาอย่างพอใจ
เจียงเลี่ยเหลือเชื่อกับสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก ก่อนจะถามออกไปว่า
“ผู้เฒ่าเหอ เจ้ายังไม่ได้สติอีกรึไง ? เจ้าฝันกลางวันอยู่รึ ?”
เรื่องในสภานั้นเขาในฐานะทหารของสภาน่ะรู้ดี
“ข้ารู้ว่าเจ้าคงไม่เชื่อ” ผู้เฒ่าเหอยิ้มออกมาก่อนจะยื่นแหวนให้กับ
เจียงเลี่ย “เจ้าลองดูสิ นี่คือหินแห่งการสร้างที่เขาเพิ่งจะเอามาให้”
เจียงเลี่ยยังไม่เชื่อแต่เมื่อมองเข้าไปในแหวนเขาก็ต้องสะดุ้ง “หิน
แห่งการสร้าง 3,000 ก้อน !”
ผู้เฒ่าเหอโบกมือก่อนจะรีบเอาแหวนกลับมาและพูดด้วยรอยยิ้ม
“เป็นยังไง เจ้าเชื่อรึยัง ?”
เจียงเลี่ยยังไม่ได้สติกลับมา สัญชาตญาณบอกเขาว่าเรื่องมันคงไม่
เรียบง่ายอย่างที่เห็น
เจียงเลี่ยเรียกสติกลับมา เขาสลัดความสงสัยที่มีและพูดขึ้น “ข้าได้ยิน
มาว่ามีทหารมาตรวจสอบเจ้า ข้าพักวันนี้พอดี ดังนั้นข้าจึงมาถามเจ้า
ว่าเกิดอะไรขึ้นกัน พวกนั้นตรวจสอบเจ้าไปทำไม?”
ผู้เฒ่าเหอถามขึ้นมา “เจ้าหมายความว่าคนของสภาตรวจสอบเรื่อง
ของข้างั้นรึ ?”
“เจ้าไม่ได้ทำอะไรผิดใช่รึไม่ ?” เจียงเลี่ยถามขึ้นมาด้วยสีหน้ามืดครึ้ม
“เจ้ากับข้าเป็นสหายกันมาหลายปี เจ้าไม่รู้จักข้ารึไง ? ข้ามีนิสัยแบบ
ไหนเจ้าไม่รู้เลยรึ ? ข้าจะทำเรื่องแย่ ๆ ได้ยังไง ?” ผู้เฒ่าเหออดไม่ได้
ที่จะหัวเราะออกมา “แม้ว่าข้าจะคิดเรื่องแย่ ๆ พวกนั้นแต่ข้าก็ไม่กล้า
พอที่จะทำมัน!”
เจียงเลี่ยพยักหน้า “ใช่ ถึงแม้ว่าเจ้าจะกล้า แต่ก็อาจจะมีความแข็งแกร่ง
ไม่มากพอ”
ปากของผู้เฒ่าเหอพลันกระตุก
“ก่อนหน้านี้ข้าสงสัยมาโดยตลอด แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าการที่สภา
ตรวจสอบเจ้านั้นคงเกี่ยวกับเรื่องค่าปรับก่อนหน้านี้ นี่คงเป็นเหตุผล
เดียวที่พอจะอธิบายได้” แม้ว่าเจียงเลี่ยจะรู้สึกว่ามันผิดปกติแต่ก็ไม่คิด
อะไรมาก “พูดไปแล้วข้าก็ยังไม่เข้าใจการทำงานของสภาในครั้งนี้ ข้า
ใช้เวลาหลายปีในสภา แต่ไม่เคยเห็นสภายอมจ่ายเงินให้ใครเลย…”
ผู้เฒ่าเหอคิ้วขมวด “ไม่น่าจะเป็นไปได้ เหอตงที่ถูกส่งมาหาข้า ด้วย
สายตาของข้าแล้ว เขาไม่น่าจะใช่คนเจ้าเล่ห์ปลิ้นปล้อนนะ….” ทักษะ
อื่น ๆ ของผู้เฒ่าเหอไม่ได้โดดเด่น แต่การมองคนของเขานั้นถือว่า
สุดยอดเป็นอย่างมาก
“เหอตง?” เจียงเลี่ยชะงักทันที
“ใช่!” ผู้เฒ่าเหอพยักหน้า “คนที่มาหาข้าตะกี้บอกว่าเป็นผู้พิทักษ์ของ
สภา เขาชื่อว่าเหอตง เจ้ารู้จักเขารึไม่?”
แม้ว่าสภาจะใหญ่โตและมีผู้คนมากมาย แต่เจียงเลี่ยก็ใช้เวลาหลายปี
ในสภา การที่เขาจะรู้จักกับเหอตงก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
“เจ้าจำได้รึไม่ว่าเขาหน้าตายังไง ?” เจียงเลี่ยแสดงสีหน้าจริงจังออกมา
ผู้เฒ่าเหอพูดไปคงไม่ละเอียด เขาได้ส่งพลังออกมาเพื่อสร้างภาพเหมือน
ของเหอตงขึ้นมา
เจียงเลี่ยใจสั่นทันทีและอุทานออกมา “ผู้บัญชาการ!”
คำอุทานของเขาทำให้หลายคนในบ้านต้องตกใจไปตาม ๆ กัน
“ผู้เฒ่าเหอ เจ้ารู้รึไม่ว่าเขาคือใคร ?” เจียงเลี่ยจ้องไปที่ผู้เฒ่าเหอ เขาไม่
รอคำตอบจากผู้เฒ่าเหอและพูดต่อ “ชายคนนี้คือผู้บัญชาการทหารของ
สภา…เหอตง ! เขาไม่ใช่แค่มีตำแหน่งที่สูงในสภาแต่ยังเป็นผู้สร้างที่
แท้จริงด้วย ! ว่ากันว่าผู้บัญชาการเหอตงกำลังเตรียมตัวเข้าร่วมการ
ประเมินผู้ควบคุม 1 ดาวอยู่ หากผ่านภารกิจไปได้ ผู้บัญชาการเหอตง
ก็จะกลายเป็นยอดฝีมือคนที่สามของโลกจิตวิญญาณ และเป็นรอง
แค่ใต้เท้าซวงกับท่านรองเท่านั้น !”
ผู้เฒ่าเหอแทบตาถลนออกมา “เขาแกร่งขนาดนั้นเลยรึ ?”
ท่าทีที่เหอตงแสดงต่อเขานั้นสุภาพอย่างมากและยังดูเคารพอีกด้วย
เขาเป็นแค่กุยหยวนขั้นกลาง ดังนั้นเขาจึงไม่อาจจะมองระดับของอีก
ฝ่ายออกได้แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่ง !
หากมองจากทั้งโลกจิตวิญญาณแล้ว คนที่เข้าใกล้ใต้เท้าและอาจจะ
ขึ้นเป็นผู้สร้างโลกนั้นแน่นอนว่าต้องเป็นยอดฝีมือ !
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเหอตงจะแข็งแกร่งแต่ไหน
เจียงเลี่ยสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดขึ้น “แต่ข้าไม่รู้เลยว่าทำไมคนที่
ยิ่งใหญ่แบบนั้นถึงได้มาจัดการเรื่องเล็กน้อยแบบนี้ได้…”
เขาคิดหาเหตุผลไม่ออก
“เมื่อคิดไม่ออกก็ไม่ต้องคิด” เจียงเลี่ยพูดขึ้นมา “เมื่อเขาเป็นคนมาที่
นี่เอง งั้นเรื่องนี้คงไม่ใช่แผนการอะไร ยังไงซะเขาก็เป็นถึงผบ. เขา
คงไม่ต้องใช้แผนการใด ๆ เพื่อจัดการเจ้าหรอก ไม่ใช่ว่าข้าดูถูกเจ้า
แต่คนอย่างเจ้ากับข้านั้นไม่คู่ควรที่เขาจะใช้แผนจัดการกับเราหรอก
ยิ่งกว่านั้นเขาก็เป็นคนมีหลักการ ปกติแล้วเขาจะเอาแต่บ่มเพาะและ
ใช้ชีวิตเรียบง่าย คนแบบนั้นไม่จำเป็นต้องใช้แผนสกปรกอะไร”
“ข้าโล่งอกที่ได้ยินเช่นนี้” ผู้เฒ่าเหอถอนหายใจออกมา “สำหรับเรื่อง
ที่เกิดขึ้นนี้ดูเหมือนว่าเขาจะว่างพอดีรึอยากออกมาเดินเล่นเลยมา
จัดการเรื่องนี้แทน”
จางหยูไม่ได้ขัดอะไรตั้งแต่ต้นจนจบ เขาฟังอยู่เงียบ ๆ เขารู้สึกว่าบท
สนทนาของผู้เฒ่าเหอและเจียงเลี่ยนั้นน่าสนใจ
เขาไม่คิดจะบอกความจริงกับทั้งคู่ เมื่อคิดว่าเขาต้องอยู่ที่นี่ไปอีกครึ่ง
เดือน เขาก็ตัดสินใจไม่บอกความจริงกับพวกนี้ เพราะเขาไม่มั่นใจว่า
หากบอกความจริงออกไปแล้ว ทุกคนจะทำตัวปกติได้รึไม่