ตอนที่ 596 ความลับของเจียงสือ
ฟางฮุ่ยหรูออกไปสักพัก เจียงสือที่กลับมาในห้องอีกครั้งก็รู้สึกตื่นตัวขึ้นมา เงาดำร่างหนึ่งกระโดดเข้ามาทางหน้าต่างอย่างไว พอเขาตกลงพื้นอย่างมั่นคงแล้ว เจียงสือก็ทำหน้าประหลาดใจ แล้วสีหน้าประหลาดใจนั้นก็ถูกแทนที่ด้วยรอยยิ้มเยือกเย็นอย่างรวดเร็ว
“ท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ช่างมีความสามารถเสียจริง นึกไม่ถึงว่าจะหาที่นี่พบ”
“เจ้าสำนักมาเมืองหลวงก็ไม่ทักทายกันบ้าง ข้ายังคิดอยากจะดูแลตอนรับเจ้าสำนักอย่างดีอยู่เลย”
เซียวเหยี่ยนใจเย็นมาก นั่งลงที่โต๊ะอย่างไม่รีบเร่งและไม่ชักช้า ไม่กลัวเจียงสือเลยสักนิด
แน่นอนว่าเจียงสือก็ไม่กล้าลงมือ ถึงแม้ว่าจะมองไม่เห็น แต่นางก็พอจะรู้สึกได้ว่าแถวนี้มีแต่องครักษ์ลับ ถึงแม้นางก็พาคนมาเช่นกัน แต่เมื่อใดที่ลงมือ นางก็มิได้ได้เปรียบอะไร
“จะกล้ารบกวนท่านอ๋องให้มาดูแลได้อย่างไร ไม่ทราบว่าท่านอ๋องมาเยือนถึงเรือนมีธุระสำคัญอะไรหรือ”
เจียงสือยืนตรงหน้าเซียวเหยี่ยน ถึงแม้จะเป็นผู้หญิง แต่นางกลับเป็นผู้หญิงที่ไม่เหมือนผู้หญิงมากที่สุด บุคลิกเย็นชาแผ่ซ่านไปทั้งตัว หากไม่พิจารณาแยกแยะให้ดี ๆ มองแวบแรกจะเข้าใจว่าเป็นผู้ชายเอาง่าย ๆ
“ข้ามาก็มีธุระเพียงเรื่องเดียว เอายาถอนพิษรวมพันสิ่งมา”
เจียงสือหัวเราะเสียงดังลั่นราวกับเพิ่งได้ยินเรื่องตลก
“ท่านอ๋องก็รู้ดีว่าพิษรวมพันสิ่งไม่มียาถอนพิษ ยังจะวิ่งมาขอยาถอนพิษอีก มิรู้สึกเสียเวลาเปล่าหรอกหรือ เช่นนั้นแสดงว่าโชคชะตาของท่านอ๋องนับว่าไม่ค่อยดี ถึงได้โดนพิษประหลาดนี้เข้า รีบเตรียมตัวเรื่องจัดงานศพไว้ตั้งแต่เนิ่น ๆ เสียดีกว่า!”
“ในเมื่อข้ามาหาเจ้าแล้ว ก็ย่อมแน่ใจว่าเจ้าสามารถถอนพิษรวมพันสิ่งได้ ถึงแม้พิษรวมพันสิ่งจะไม่มียาถอน แต่ข้าได้ยินมาว่าเจ้าสำนักติดนิสัยอย่างหนึ่ง นั่นคือเมื่อคิดค้นยาพิษแล้วก็จะคิดค้นวิธีถอนพิษเช่นกัน ได้ยินว่าเจ้าสำนักทำเพื่อป้องกันไม่ให้ตนเองถูกวางยา พิษรวมพันสิ่งนั้นคนอื่นถอนพิษไม่ได้ แต่เจ้าสำนักถอนพิษได้”
เจียงสือทำเสียงหึอย่างเย็นชา
“สมกับเป็นท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์จริง ๆ ข่าวลับในยุทธภพเช่นนี้ เจ้าก็สืบรู้จนได้ ข้ากับท่านอ๋องเป็นคู่แค้นที่อยู่ร่วมโลกกันไม่ได้มานานแล้ว ได้แต่เฝ้ารอวันที่เจ้าได้กลับบ้านเก่า ถึงแม้เจ้าจะพาองครักษ์ลับมาหมดทุกคน ก็ยังจับตัวข้าไปไม่ได้ เซียวเหยี่ยน คราวนี้เจ้าตายแน่”
“ในเมื่อข้าหาตัวเจ้าพบ เช่นนั้นเรื่องที่ข้ารู้ก็ย่อมมีมากกว่าที่เจ้าจินตนาการไว้มากโข จะให้ข้าพูดให้เจ้าฟังสักหน่อยหรือไม่เล่า”
เซียวเหยี่ยนถึงกับรินชาให้ตัวเองถ้วยหนึ่ง ราวกับเจียงสือเป็นเพื่อนเก่าของเขา เห็นว่าเจียงสือมีสีหน้าบึ้งตึง เซียวเหยี่ยนก็ทำไม่แยแสพูดต่อว่า
“เมื่อก่อนข้าไม่เคยเข้าใจเจ้าสำนักเลย ว่าเหตุใดต้องดั้นด้นหาหินอาตมันให้จงได้ สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับดวงเมือง สำหรับเจ้าสำนักแล้ว สามารถพูดได้ว่าไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันสักนิด”
เจียงสือเป็นแค่ผู้นำขององค์กรหนึ่งในยุทธภพเท่านั้น ต่อให้มีอนาคตสดใสอย่างไรก็ไม่สามารถเป็นพระจักรพรรดินีได้ นางมิได้มีกำลังแข็งแกร่งขนาดนั้น ด้วยเหตุนี้การที่นางต้องการหินอาตมันนั้นต้องมีจุดประสงค์อื่นแน่นอน
หลังจากเอาหินอาตมันไปจากมือเจียงสือแล้ว เซียวเหยี่ยนก็คอยสืบเรื่องนี้เสมอมา สองสามวันก่อนในที่สุดเขาก็หาเหลียนไห่พบ เขาได้รู้ความลับที่แท้จริงของหินอาตมันจากปากของเหลียนไห่ เมื่อได้รับการยืนยันจากเหลียนไห่แล้ว ประกอบกับการสืบสวนหลายครั้ง ในที่สุดก็พอจะทราบจุดประสงค์คร่าว ๆ ของเจียงสือ
เจียงสือสีหน้าเปลี่ยนทันที ที่แท้เขารู้เรื่องนั้นแล้วหรือ เป็นไปไม่ได้ เรื่องนี้นางไม่เคยบอกใคร เขาไม่มีทางสืบรู้อะไรได้ คิดถึงตรงนี้ เจียงสือก็วางใจลงเล็กน้อย ไม่เชื่อคำพูดของเขา
เซียวเหยี่ยนพูดต่อ
“ในหินอาตมันแฝงไปด้วยพลังงานอันทรงพลังแข็งแกร่ง เล่าลือกันว่าสามารถทำให้วิญญาณที่กำลังจะตายออกจากร่างแล้วได้เกิดใหม่ ข้าได้ยินว่าเจ้ายังมีน้องสาวอีกคนหนึ่ง”
สีหน้าของเจียงสือเปลี่ยนอีกครั้ง เซียวเหยี่ยนสืบรู้เรื่องนี้จริง ๆ
“เมื่อวาน ข้าเจอโลงศพโลงหนึ่ง ข้างในมีหญิงสาวอายุประมาณสิบกว่าปี หญิงสาวคนนั้นหน้าตาคล้ายเจ้าสำนักอย่างยิ่ง นั่นต้องเป็นน้องสาวแท้ ๆ ของเจ้าสำนักแน่นอน!”
ตอนที่ 597 ข้าจะแลกเปลี่ยนกับเจ้า
ได้ยินเซียวเหยี่ยนเอ่ยถึงน้องสาวของตนเอง เจียงสือก็กำหมดทั้งคู่แน่น ข้อนิ้วส่งเสียงดังกร๊อบ ดูเหมือนจะเริ่มลนลานแล้ว
“นางอยู่ที่ไหน”
“เจียงสือ ตอนนี้นางอยู่ในมือข้า ข้าอยากได้อะไร เจ้าย่อมรู้ดี หากเจ้าไม่เชื่อคำพูดข้า สามารถไปดูด้วยตาตนเอง”
เห็นเจียงสือมีปฏิกิริยาโต้ตอบเช่นนี้ เซียวเหยี่ยนก็รู้ว่าตนเองวางเดิมพันถูกทางแล้ว เจียงสือผู้เลือดเย็น ในใจก็ยังมีคนที่ใยดีอยู่ คนผู้นั้นก็คือน้องสาวของนาง มิเช่นนั้นเจียงสือคงไม่ใช้ยาคอยยื้อสาวน้อยคนนั้นไว้ ให้เหลือเพียงลมหายใจอยู่เท่านั้น
นางทำเช่นนี้ ก็น่าจะเพราะกำลังรอให้ตนเองตามหาหินอาตมันพบ แล้วทำให้น้องสาวของตนเองฟื้นคืนชีพ เพียงแต่ตอนนี้สร้อยข้อมือหินอาตมันเหลือเพียงหนึ่งเส้น ประกอบกับพลังในหินอาตมันถูกปิดผนักไว้ จะต้องมีไข่มุกเมฆาสวรรค์จึงจะสามารถเปิดผนึกหินอาตมันขึ้นมาใหม่
เจียงสือไม่เคยหาไข่มุกเมฆาสวรรค์เจอ ถึงแม้ว่าจะหาหินอาตมันพบแล้วก็ไม่มีทางช่วยชีวิตน้องสาวตนไว้ได้ ทำได้เพียงรอเวลาและโอกาสเท่านั้น
สร้อยหินอาตมันเส้นนี้ไม่ได้มีประโยชน์มากนักสำหรับเซียวเหยี่ยน เดิมทีเกรงว่าเจียงสือจะใช้หินอาตมันทำเรื่องที่ขัดต่อเหตุผลและฟ้าดิน ถึงได้เก็บหินอาตมันไว้กับตัว ตอนนี้มั่นใจจุดประสงค์ของเจียงสือแล้ว หากเอาหินอาตมันมาแลกกับยาถอนพิษ สำหรับเขาแล้วก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไร
“ข้ามือหินอาตมันอยู่ในมือ ก่อนหน้านี้ไม่ได้นานก็ได้ไข่มุกเมฆาสวรรค์มา เจียงสือ ตอนนี้มีเพียงข้าเท่านั้นที่ช่วยน้องสาวเจ้าได้ เจ้าลองคิดให้ดี”
ได้ยินว่าเซียวเหยี่ยนมีไข่มุกเมฆาสวรรค์ เจียงสือก็ดีใจทันที แต่ยังคงสงสัย
“ท่านอ๋องมีไข่มุกเมฆาสวรรค์จริงหรือ”
“เรื่องมาถึงบัดนี้แล้ว ข้าไม่มีความจำเป็นจะต้องหลอกเจ้า ของสองสิ่งนี้ข้าเก็บไว้ก็มิได้เป็นประโยชน์เท่าใดนัก หากเจ้าอยากทำให้น้องสาวฟื้นคืนชีพ ข้าก็สามารถแลกกับเจ้าได้ การเจรจาต่อรองครั้งนี้ เจ้าสำนักไม่เสียเปรียบเลย เรื่องนี้อู๋อ๋องช่วยเจ้าไม่ได้ แต่ข้าช่วยได้”
ที่เจียงสือร่วมมือกับเฉินเสี้ยวหรู ด้านหนึ่งก็เพื่อโจมตีเซียวเหยี่ยนแก้แค้นให้สำนักอู๋จี๋ อย่างไรสำนักอู๋จี๋เมื่อก่อนนั้นก็ถูกทำลายไปด้วยน้ำมือของซีหนานอ๋อง อีกด้านหนึ่งก็เพื่อให้เฉินเสี้ยวหรูเอาหินอาตมันมาให้ตน
เฉินเสี้ยวหรูเอาหินอาตมันมาให้นางตามสัญญา ใครจะไปรู้ว่าพลังงานในหินอาตมันจะถูกปิดผนึกไปแล้ว ไม่นึกว่าไข่มุกเมฆาสวรรค์ที่ใช้เปิดผนึกหินอาตมันจะไม่อยู่ในวัง ถึงแม้จะได้หินอาตมันมาแล้วก็ยังคงไร้ประโยชน์
นางทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ตามหาไข่มุกเมฆาสวรรค์ต่อไป ประกอบกับความเคียดแค้นสะสมที่มีต่อเซียวเหยี่ยนนั้นฝังลึก นางจึงจำเป็นต้องช่วยเฉินเสี้ยวหรูกำจัดเซียวเหยี่ยน ดังนั้นการร่วมมือของพวกเขาจึงดำเนินต่อไป
เจียงสือไม่ได้ตอบเซียวเหยี่ยนทันที หากนางเอายาถอนพิษให้เซียวเหยี่ยน เช่นนั้นต่อไปคิดจะกำจัดเซียวเหยี่ยนอีกก็แทบจะเป็นไปไม่ได้ เซียวเหยี่ยนก็ไม่ปล่อยนางแน่ แต่สามารถทำให้ความปรารถนาที่มีเสมอมาเป็นจริงได้
น้องสาวของนางก็บาดเจ็บตอนที่ราชสำนักเข้าล้อมและปราบปรามสำนักอู๋จี๋ ถึงแม้จะใช้ยาฝืนรักษาชีวิตเอาไว้ แต่ก็ไม่เคยฟื้นขึ้นมาเลย สลบไปหลายปีแล้ว
เจียงสือกับน้องสาวมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันตั้งแต่เด็ก ๆ เป็นคนที่นางรักและเป็นห่วงที่สุด ที่บาดเจ็บสาหัสก็เพราะรับกระบี่ที่หมายเอาชีวิตแทนนาง ดังนั้นนางจึงเกลียดเซียวซู่มาก ไม่เพียงแต่ทำลายสำนักอู๋จี๋ ยังทำให้น้องสาวที่นางรักที่สุดต้องเป็นเช่นนี้ ต้องให้เซียวซู่ชดใช้ให้ได้
ตอนนี้โอกาสช่วยชีวิตน้องสาวมาอยู่ตรงหน้าแล้ว การช่วยเหลือนางหมายถึงการปล่อยศัตรูไป นางจึงยังไม่ค่อยเต็มใจ
ตอนนี้เอง จู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงหัวเราะร่าราวกับกระดิ่งของน้องสาวดังแว่วมา สุดท้ายนางก็รับปากเซียวเหยี่ยนว่าจะยอมแลกเปลี่ยน พลาดโอกาสนี้ไปแล้ว นางก็ไม่มีโอกาสได้ช่วยน้องสาวฟื้นคืนชีพอีก นี่ก็เป็นเพียงโอกาสเดียวของน้องสาวของนาง เทียบกับเรื่องฆ่าเซียวเหยี่ยน เรื่องนี้สำคัญกว่า
“ได้ ข้าจะแลกเปลี่ยนกับเจ้า”
