ตอนที่ 594 อย่าทำร้ายนาง
เฉินเสี้ยวหรูไม่อยากเถียงกับนางเรื่องนี้ อยากรู้ว่ามีวิธีถอนพิษหรือไม่เท่านั้น จึงถามว่า
“มียาถอนพิษหรือไม่”
“ข้าไม่มียาถอนพิษ ต้องดูว่าท่านอาจารย์มีหรือไม่ เสี้ยวหรู ข้าเตือนเจ้าหลายครั้งแล้ว อย่าให้เรื่องผู้หญิงและเรื่องส่วนตัวมากระทบส่วนรวม ท่านอ๋องต้องการไว้ชีวิตหลิงอวี้จื้อ ข้าก็รับปากท่านอ๋องแล้วว่าจะไม่เอาชีวิตนาง
ปรากฏว่าท่านอ๋องเองไม่สามารถควบคุมตนเองได้ ปล่อยให้ตนเองถลำลึก ถึงได้ถูกนางวางยาในตอนนี้ ท่านอ๋องก็รู้ดีว่าพวกเราใช้พลังงานไปเท่าใดในการจัดฉากเกมนี้ หากพลาดโอกาสนี้ไป พวกเราก็ไม่มีโอกาสอีกแล้ว หากพวกเราแพ้ นางก็จะฆ่าท่านอ๋องอย่างไม่ใยดี มิเช่นนั้นนางคงไม่วางยาพิษกัดทรวงซ่านให้ท่านอ๋องหรอก ขออภัยที่ต้องพูดตามตรง ตั้งแต่ต้นจนจบล้วนเป็นท่านอ๋องที่คิดไปเองฝ่ายเดียว”
ฟางฮุ่ยหรูเริ่มรำคาญแล้ว ซ้ำยังอิจฉาด้วย เพียงแต่เรื่องอิจฉานางไม่ยอมรับ นางเป็นคนมีเสน่ห์หลายบุคลิกไม่น่าเบื่อ จะมาแพ้ให้กับสาวน้อยที่รูปร่างหน้าตาเหมือนเด็กได้อย่างไร
นางได้แต่คอยเตือนเฉินเสี้ยวหรูอยู่เสมอ ให้เขาจดจำความทะเยอะทะยานของตนเอง และรู้จักเก็บใจเอาไว้ อย่าปล่อยให้เรื่องผู้หญิงและเรื่องส่วนตัวมาทำให้การใหญ่เสีย หลักการเหล่านี้เฉินเสี้ยวหรูไม่มีทางไม่เข้าใจ เพียงแต่น่าเสียดายที่ยังคงควบคุมตัวเองไม่ได้
ฟางฮุ่ยหรูเป็นคนที่ควบคุมตนเองได้ดีมาก เดิมทีนางคิดว่าเฉินเสี้ยวหรูเป็นคนประเภทเดียวกับนาง ตอนนี้ถึงได้พบว่าเฉินเสี้ยวหรูก็ยังคงโง่เง่าเรื่องความรัก คนที่เขามีใจรักฝังลึกนั้น ดันเป็นผู้หญิงของเซียวเหยี่ยน นี่เป็นเรื่องต้องห้าม
“เรื่องนี้เจ้าไม่จำเป็นต้องพล่ามมาก”
เห็นฟางฮุ่ยหรูตำหนิตนเองต่อหน้า เฉินเสี้ยวหรูก็เริ่มไม่สบอารมณ์ ถึงแม้ว่าฟางฮุ่ยหรูมิใช่คนใต้บังคับบัญชาของเขา ความสัมพันธ์ของทั้งสองก็ละเอียดอ่อน แต่ก็ไม่ยอมให้ฟางฮุ่ยหรูมาตำหนิตนเช่นนี้
“ทำไม ข้ายังพูดไม่หนำใจเลย หากพูดถึงสถานะ ข้าเป็นไท่เฟย เป็นผู้อาวุโสกว่าเจ้า ท่านอ๋องเห็นข้าก็ต้องเรียกข้าว่าไท่เฟยด้วยความเคารพ ข้าพูดอะไรผิดตรงไหน”
ต่อหน้าเฉินเสี้ยวหรู ฟางฮุ่ยหรูไม่มีความเคารพเขาอยู่แล้ว ที่สำนักอู๋จี๋ นางก็เป็นผู้คุมกฎที่ตำแหน่งสูงที่สุด ในวัง ต่อหน้าเฉินเสี้ยวหรู นางก็ไม่เคยวางตัวต่ำกว่า
ถึงแม้เฉินเสี้ยวหรูจะไม่ชอบที่ฟางฮุ่ยหรูมีท่าทางก้าวร้าวข่มเหงผู้อื่น แต่ตอนนี้เขาก็ยังต้องพึ่งพาสำนักอู๋จี๋ ย่อมไม่สามารถแตกคอกับฟางฮุ่ยหรู เขาสะกดกลั้นอารมณ์โกรธไว้
“ครั้งนี้เป็นอุบัติเหตุ”
“สำหรับเจ้า นางเป็นอุบัติเหตุอยู่แล้ว เสี้ยวหรู นางมีอะไรดีกันแน่ ควรค่ากับการที่เจ้าเฝ้าคอยคิดถึงเช่นนี้หรือ”
ฟางฮุ่ยหรูพูดพลางใช้มือซ้ายเกี่ยวคอเฉินเสี้ยวหรูไว้ แล้วใช้มือขวาลูบหน้าเฉินเสี้ยวหรู
“ข้าไม่ดีพออีกหรือ”
“นางจะมาเทียบเจ้าได้อย่างไร เพียงแต่ไม่รู้ว่าเหตุใดใจมันยังคอยคิดถึง”
น้ำเสียงของฟางฮุ่ยหรูดูขี้เกียจ ๆ
“ยังตอบกลับเช่นนั้นอีก ไม่ได้นางมาก็ดีที่สุดแล้ว ข้าจะทำให้เจ้าสมหวังก็แล้วกัน เจ้าจะได้ไม่ต้องคอยคิดถึงนางอีก นางก็เป็นเพียงสาวน้อยที่ปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม เมื่อเจ้าอยากร่วมประเวณีกับนางจริง ๆ ไม่แน่อาจจะรู้สึกน่าเบื่อมากก็ได้”
“ฮุ่ยหรู อย่าทำร้ายนาง”
“ถึงตอนนี้แล้ว เจ้ายังปกป้องนางอีก ข้าไม่ทำร้ายนาง ข้าเพียงแต่จะเติมเต็มความปรารถนาของเจ้า”
เฉินเสี้ยวหรูผลักฟางฮุ่ยหรูออกไป
“ไม่ต้อง ข้าไม่สนใจ”
เพิ่งพูดจบ เฉินเสี้ยวหรูก็ขมวดคิ้ว แสดงสีหน้าเจ็บปวด ฟางฮุ่ยหรูรู้ว่าพิษของเขากำเริบอีกแล้ว นางเป็นห่วงเฉินเสี้ยวหรูจริง ๆ พูดทันทีว่า
“ข้าจะไปเอายาถอนพิษให้เจ้า ท่านอาจารย์อยู่ใกล้ ๆ เมืองหลวงนี่เอง”
เวลาไม่ถึงชั่วพริบตา ฟางฮุ่ยหรูก็หายไปจากห้องทำงาน ทันทีที่ฟางฮุ่ยหรูไป คิ้วขมวดของเฉินเสี้ยวหรูก็คลายออก พิษของเขายังไม่กำเริบ เขาเพียงไม่อยากจะเสวนากับฟางฮุ่ยหรูต่อ คำพูดเหล่านั้นของฟางฮุ่ยหรูยิ่งทำให้ใจเขาหงุดหงิดมากขึ้น
ตอนที่ 595 คราวนี้มีละครดีๆ ดูแล้ว
ฟางฮุ่ยหรูเดินไปที่ตรอกเล็ก ๆ นางมองไปรอบ ๆ อย่างระแวดระวัง มั่นใจแล้วว่าไม่มีใครตามมาก็ผลักประตูเข้าไปในเรือนหลังหนึ่งในตรอก
เจียงสืออยู่ในนี้เอง เพียงแต่เจียงสือไม่อยากให้ใครรู้ว่านางมาเมืองหลวงแล้ว นอกจากฟางฮุ่ยหรู ก็ไม่มีใครรู้ แม้แต่เฉินเสี้ยวหรูก็ไม่รู้
“ฮุ่ยหรู เหตุใดเจ้าถึงมาดึกนัก มีเรื่องด่วนอะไรหรือ”
เจียงสือยังไม่นอน ยังคงใส่ชุดสีดำทั้งตัว นั่งอ่านหนังสืออยู่ใต้แสงโคมไฟ ได้ยินเสียงของฟางฮุ่ยหรูก็ยังคงไม่เงยหน้า จ้องมองตำราแพทย์ในมืออยู่เช่นนั้น
ฟางฮุ่ยหรูคุกเข่ากับพื้น
“ท่านอาจารย์ ท่านอู๋อ๋องโดนวางยาพิษกัดทรวงซ่าน ท่านมียาถอนพิษหรือไม่”
เมื่อได้ยินว่าเฉินเสี้ยวหรูโดนพิษกัดทรวงซ่าน เจียงสือก็วางตำราแพทย์ในมือลง สีหน้าเย็นชา
“แน่ใจแล้วหรือ”
“ศิษย์จับชีพจรดูแล้วเจ้าค่ะ โดนพิษกัดทรวงซ่านจริง ๆ เจ้าค่ะ”
“เหตุใดอยู่ดี ๆ อู๋อ๋องถึงโดนพิษนี้ได้”
“หลิงอวี้จื้อเป็นคนวางยาเจ้าค่ะ”
เมื่อรู้ว่าหลิงอวี้จื้อเป็นคนวางยา เจียงสือก็ไม่เป็นสุขแล้ว
เดิมทีนางตั้งความหวังสูงไว้กับเฉินเสี้ยวหรู นึกไม่ถึงว่าเขาก็จะโดนผู้หญิงจูงจมูก เฉินเสี้ยวหรูโดนวางยาตอนนี้ จุดประสงค์ของหลิงอวี้จื้อชัดเจน นางอยากใช้ชีวิตของเฉินเสี้ยวหรูมาแลกกับชีวิตของเซียวเหยี่ยน
เจียงสือไม่ยอมพลาดโอกาสหายากเช่นนี้ไปแน่
คราวนี้หากปล่อยให้เซียวเหยี่ยนอยู่ต่อไป เช่นนั้นเฉินเสี้ยวหรูก็จะต้องแพ้ ถึงเวลานั้นชะตากรรมของสำนักอู๋จี๋ก็จะขาดสะบั้น คิดจะชุบตัวกลับมาอีกก็แทบเป็นไปไม่ได้ นางไม่มีทางให้เรื่องเช่นนี้เกิดขึ้น
เห็นเจียงสือไม่พูดอะไร ฟางฮุ่ยหรูก็ไม่รู้ว่าเจียงสือมีเจตนาอะไร ได้แต่รู้สึกใจคอไม่ดี ในที่สุดก็ทนไม่ไหว เอ่ยปากถามว่า
“ท่านอาจารย์มียาถอนพิษหรือไม่”
ความร้อนรนในดวงตาฟางฮุ่ยหรูเผยความในใจนางออกมา เจียงสือเข้าใจทันที โมโหทันใดอย่างหยุดไม่อยู่ นางทุ่มเทแรงกายแรงใจอบรมบ่มเพาะผู้คุมกฎสี่คนมา ปรากฏว่าไม่มีใครได้เรื่องสักคน
มั่วชิงไม่ต้องพูดถึง ทรยศนางไปนานแล้ว เฟิงอิ๋นหลงรักเซียวเหยี่ยน มู่หรงกวานเยวี่ยหลงรักเจียงปิน แต่ก็เปล่าประโยชน์ คราวนี้ไม่มีทางให้ฟางฮุ่ยหรูทำเสียเรื่องอีกเด็ดขาด
ฟางฮุ่ยหรูเป็นคนอดทน ซ้ำยังฉลาดเหนือใคร เก่งการวางแผน วิทยายุทธก็สูงที่สุดในบรรดาผู้คุมกฎทั้งสี่
นางตั้งความหวังสูงไว้กับฟางฮุ่ยหรูมาตลอด ให้นางเป็นตัวแทนของสำนักอู๋จี๋คอยช่วยเหลือเฉินเสี้ยวหรูอยู่ที่เมืองหลวง หลายปีมานี้ นางกับเฉินเสี้ยวหรูร่วมมือกันได้ดีมาก นางเชื่อใจฟางฮุ่ยหรู เพียงแต่ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องไม่คาดฝันเช่นนี้
เจียงสือไม่มียาถอนพิษกัดทรวงซ่าน แน่นอน นางจะให้ฟางฮุ่ยหรูรู้ข้อมูลนี้ไม่ได้ หากฟางฮุ่ยหรูรู้แล้ว จะต้องช่วยชีวิตเฉินเสี้ยวหรูแน่ ถึงตอนนั้นก็จะเสียโอกาสฆ่าเซียวเหยี่ยน
ครั้งไม่ว่าอย่างไรนางก็ต้องเอาชีวิตเซียวเหยี่ยนให้ได้ ยิงธนูดอกเดียวได้นกสองตัวก็ไม่เลว มิเช่นนั้นใครจะไปรู้ว่าเมื่อเฉินเสี้ยวหรูบรรลุเป้าหมายแล้ว จะถีบหัวส่งนางหรือไม่
เมื่อเปลี่ยนความคิดแล้ว เจียงสือก็สะกดไฟโทสะในใจไว้ ฉากหน้ามองไม่ออกว่ามีอะไรเปลี่ยนไป
“ข้ามียาถอนพิษ แต่มีเพียงเม็ดเดียว ฮุ่ยหรู ฝากไปบอกท่านอู๋อ๋อง ให้เขาระวังตัวให้ดี”
“เจ้าค่ะ ศิษย์น้อมรับคำสั่ง”
ฟางฮุ่ยหรูถอนหายใจอย่างแรง น้ำเสียงเผยความดีใจ นางไม่ได้สงสัยคำพูดของเจียงสือเลย นี่เป็นอาจารย์ที่นางเคารพมากที่สุด คิดไม่ถึงเลยสักนิดว่าคราวนี้เจียงสือจะหลอกนาง
เจียงสือลุกขึ้นไปหยิบยาถอนพิษ จากนั้นก็ส่งให้ถึงมือฟางฮุ่ยหรู สั่งการว่า
“เจ้ารีบกลับไปเถิด! ฮุ่ยหรู มาคราวหน้าอย่าให้มีปัญหาใหม่เข้ามาแทรกอีก อาจารย์รอข่าวดีจากเจ้าอยู่”
“อาจารย์รอดูเถิดเจ้าค่ะ ศิษย์ขอตัวก่อน”
ฟางฮุ่ยหรูถอยออกไปอย่างเคารพ ออกจากสถานที่พักของเจียงสือ ก็มุ่งหน้าไปทางจวนอู๋อ๋อง ไม่กล้าเสียเวลาแม้แต่ครู่เดียว
มองตามทิศทางที่ฟางฮุ่ยหรูหายตัวไป มุมปากเจียงสือก็ปรากฏรอยยิ้มเยือกเย็น คราวนี้มีละครดี ๆ ดูแล้ว
