ตอนที่ 1569 มาสู้กัน!
เก้าเถาวัลย์กับสี่หน้าไม่คิดว่าพวกเขาจะเจอกับการโต้กลับก่อนเหยื่อจะติดกับที่พวกเขาตั้ง
สองวันต่อมา ข่าวยิ่งหน้าหูมากขึ้น บางข่าวเป็นจริง บางข่าวปลอม แต่พวกมันล้วนเต็มไปด้วยรายละเอียด
มันไม่สำคัญว่าจะมีคนมากแค่ไหนที่เชื่อข่าว ไม่ว่ายังไง ผลกระทบก็แสดงออกามา
เป็นเวลาหลายวัน ยอดฝีมือได้มารวมตัวกันนอกป่าที่เก้าเถาวัลย์อาศัยมากขึ้น
ในโลกภายใน ใครก็ตามที่มีความสามารถล้วนมีความคิดเห็นเกี่ยวกบผนึกเจ้าปราสาท
ตอนนี้ที่ข่าวว่าเก้าเถาวัลย์กับสี่หน้ากระจายออกไป มันจึงดึงดูดทุกความสนใจ ไม่ว่าจะเป็นองค์กรน้อยหรือใหญ่
เหนือสิ่งอื่นใด เสือร้ายจะไม่สามารถเอาชนะฝูงหมาป่าได้ ยิ่งไปกว่านั้น ทุกคนรู้ว่าแม้สองราชาจะทรงพลัง มันก็ยังมีอีกสี่ราชาที่อยู่ข้างมวลชน
มวลชนไม่ทรงพลังพอจะสู้กับสองราชา แต่ถ้าเกิดมีโอกาสให้พวกเขาได้รับผลประโยชน์จากการปะทะระหว่างหกราชาละ?
ภายในฐาน หน้ายักษ์ของเก้าเถาวัลย์ก่อตัวกลางอากาศ คิ้วของมันขมวดแน่น
“พวกตัวปัญหามาเคาะประตูเราแล้ว!”
ด้านข้าง สีหน้าของสี่หน้าดูไม่สู้ดี
“เดิมข้าคิดว่าข่าวลือเหล่านี้จะอยู่แค่ไม่กี่วันก่อนซาลงและเกราะเงินนั่นกับคนอื่นคงไม่มองมันอย่างจริงจัง…ข้าไม่คิดเลยว่าทั้งสี่จะมารวมกันที่นี่วันนี้!”
เหตุผลที่สี่หน้าพูดแบบนี้ก็เพราะเขามีสัมผัสว่าสี่ราชา ยกเว้นพวกเขาได้รวมตัวกันนอกป่าแล้ว
“ไม่ต้องพูดว่าข่าวเป็นจริงหรือไม่ ถ้ามันเป็นเจ้า เจ้าจะยอมละทิ้งโอกาสเพื่อกำจัดศัตรูเหรอ?”
พอได้ยิน สี่หน้าก็ยิ่งหน้าดำเข้าไปใหญ่
เขารู้ว่าเขาเองก็จะไม่ละทิ้งโอกาสดีงามแบบนี้
ตอนนี้ มีหกราชาในโลกภายใน ซึ่งหมายความว่าทรัพยากรทั้งโลกต้องแบ่งเป็นหกส่วน ถ้าน้อยไปสองคน มันก็จะเหลือแค่สี่
ดังนั้น ไม่ว่าข่าวเกี่ยวกับชิ้นส่วนผนึกเจ้าปราสาทจะเป็นจริงหรือไม่ มันก็เป็นโอกาสหายากในการกำจัดสี่หน้ากับเก้าเถาวัลย์ ราชาที่เหลืออีกสี่ต้องไม่พลาดโอกาสแบบนี้
สิ่งที่น่าผิดหวังสุดสำหรับสี่หน้าคือการที่นางพญางูสามหางอยู่ฝั่งตรงข้าม
แม้ความสัมพันธ์ของพวกเขาจะเป็นแค่คู่รัก พวกเขาก็จะคุยกันทุกครั้งที่ต้องการตอบสนองความปรารถนากันเท่านั้น พวกเขาไม่มีอารมณ์ยึดติด แต่ทว่า มันก็ยังทำให้สี่หน้าไม่สบายใจที่นางหันมาสู้กับเขาโดยไม่ลังเล
…
ด้านนอกป่าหนาทึบถูกล้อมด้วยองค์กรนับร้อย
ช่วงเวลาที่ผ่านมาวุ่นวายมาก
ไม่มีใครเต็มใจโจมตีก่อน และก็ไม่มีใครที่สามารถสั่งการคนทั้งหมดได้
สี่หน้ากับเก้าเถาวัลย์ไม่ยุ่งกับองค์กรที่มารวมกัน ด้านหนึ่ง คนเหล่านี้ไม่นับเป็นอะไร สำหรับอีกด้าน มีความขัดแย้งภายในรุนแรงท่ามกลางคนเหล่านี้ ซึ่งทำให้พวกเขาทั้งหมดไม่ได้สามัคคีกัน ดังนั้น พวกเขาจึงไม่มีอะไรให้กลัว
แต่ทว่า วันนี้ความไม่ลงรอยตลอดหลายวันกลับหยุด
ภายในห้าวินาที คนนับพันต่างตกอยู่ในความเงียบเพราะทั้งหมดสัมผัสได้ถึงการมาของกลิ่นอายกดขี่ทั้งสี่
ทุกคนปิดปากกันเอง แหงนหน้าขึ้น มองไปบนท้องฟ้าในทิศทางเดียวกัน
ภายใต้สายตาคนนับพัน ร่างสี่ร่างบินลงมา!
คนที่อยู่ทางซ้ายสุดเป็นสาวสวยที่มีหางงูสามหาง
ตั้งแต่ช่วงเอวลงมา นางปกคลุมด้วยเกล็ดงูสีม่วงฟ้า หางงูทั้งสามยาวหางละสิบกว่าเมตร ยื่นจากช่วงล่างนาง ตั้งแต่เอวขึ้นไป นางเหมือนมนุษย์หญิงที่สวมมงกุฏสีทอง
ถ้ามองแค่ช่วงบน มันอาจบอกได้ว่าหน้าตากับรูปร่างนางสวยมาก คำว่า’สวย’อาจไม่พอบรรยายความสวยของนางด้วยซ้ำ
หน้าตา เรือนร่าง เสน่ห์กับความเย้ายวนของนางไม่เพียงส่งผลต่อผู้ชาย แต่ยังดึงดูดผู้หญิงอีกด้วย
ข้างนางเป็นมอนสเตอร์กึ่งมนุษย์ในเกราะเงิน
เขาสูงหุ่นดี สูงกว่าสามเมตร ทั้งตัวเขาปกคลุมในชุดเกราะเงิน มีรูแค่ตรงตาบนหมวกที่เผยแสงสีแดงเข้ม
ในบรรดาสี่ราชา กลิ่นอายที่แผ่จากตัวเขากดขี่สุด
ทางด้านขวาของชายชุดเกราะคือเนื้อเยื่อสีแดงอมม่วงรูปทรงกลม
เนื้อเยื่อมีขนาดย่อลงอย่างเห็นได้ชัด ถ้าให้เทียบรูปร่างปัจจุบันกับขนาดจริง ปัจจุบัน เขารักษาร่างไว้แค่ประมาณเส้นผ่านศูนย์กลางสามเมตรเท่านั้น
ดูเหมือนจะมีปรสิตดิ้นอยู่บนผิวของเนื้อเยื่อ ที่น่ากลัวไปกว่านั้นคือหนวดนับไม่ถ้วนขนาดต่างที่ยื่นจากผิวมัน
ด้านขวาสุดคือลูกตาขนาดใหญที่ลอยกลางอากาศ
มันดูไม่เหมือนลูกตาของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมจริงๆ มันมีความคล้ายกับตาของแมลงวันตัวโตมากกว่า
ดวงตาทั้งหมดปกคลุมอย่างหนาแน่นด้วยดวงตาเล็กๆนับไม่ถ้วน ดวงตาเล็กๆแต่ละข้างดูเหมือนจะมีชีวิตและสามารถมองเห็นได้จากมุมที่ต่างกัน
ถ้าคนที่มีอาการกลัวรูอาจขนลุกทันที
ทุกคนที่นี่สามารถระบุตัวตนของผู้มาใหม่ทั้งสี่ได้ทันที
พวกเขาคือนางพญางูสามหาง เกราะเงิน เนื้อเยื่อยักษ์ และเนตรเพลิง
หากไม่รวมสี่หน้ากับเก้าเถาวัลย์ เห็นได้ชัดว่าทั้งสี่คือสี่ราชา
แม้ทุกคนจะเดาได้ว่าหนึ่งในสี่ราชาต้องมา แต่ไม่มีใครคิดว่าทั้งสี่จะเผยตัวกันหมด ไม่ใช่แค่นั้น พวกเขายังมาถึงพร้อมกัน
ทุกคนต่างเข้าใจความหมายของการปรากฏตัวพร้อมกันได้
ทัั้งสี่คนนี้แอบมีข้อตกลงบางอย่างกันลับๆ
ตามคาด ทัั้งสี่ปล่อยกลิ่นอายของพวกเขาทันทีที่เผยตัว ไม่สนใจจะซ่อนการมาถึงของพวกเขาเลย
กลิ่นอายของกึ่งจ้าวเทวะทั้งสี่สายปลดปล่อยออกมาโดยไม่มีการเก็บรั้ง และผู้คนมากกว่าครึ่งของที่นี่ก็ล้มลงกับพื้นทันที
ในบริเวณใกล้เคียง คนกลุ่มเดียวที่ยังยืนได้คือเทพสวรรค์ขั้นสูง
ถึงกระนััน เทพสวรรค์ขั้นสูงส่วนใหญ่ก็ยังพบว่ามันยากที่จะยืน
โชคดี ราชาทั้งสี่ไม่ได้ปล่อยกลิ่นอายออกมานานเกินไปและเริ่มตะโกนทันที
เสียงคล้ายกับเครื่องสังเคราะห์เสียงปกคลุมไปทั่วเหมือนเสียงฟ้าร้อง
“สี่หน้า เก้าเถาวัลย์ ส่งของมา และเราจะได้ยุติเรื่องนี้กันอย่างสงบสุข”
ทันทีที่เกราะเงินพูด คำตอบก็ดังมาจากป่าทึบทันที
‘เราบอกไปแล้วว่าข่าวลือเหล่านั้นแพร่กระจายโดยคนนอก เจ้าอยากให้เราส่งมอบอะไร?เราไม่มีชิ้นส่วนผนึกเจ้าปราสาท!”สี่หน้าคือคนที่ตอบ เขาทำเสียงเหมือนเขาเป็นคนโดนใส่ร้าย แต่ความจริงคือเขาไม่มีชิ้นส่วนผนึกเจ้าปราสาทในการครอบครองอีกแล้ว
“ไม่ว่าเจ้าจะมีหรือไม่ พวกเจ้าสองคนก็ควรออกมาให้เราตรวจสอบ จากนั้นเราถึงรู้”มันคือเนื้อเยื่อยักษ์ที่พูดขึ้น เสียงของเขาฟังเหมือนถูกบีบออกมาอย่างยากลำบากผ่านก้อนเนื้อ
“ไร้สาระ!”เสียงของเก้าเถาวัลย์ความเศร้าดังขึ้น ปฏิเสธข้อเสนอนี้
“ถ้าพวกเจ้าสองคนไม่ยอมรับ งั้นก็ไม่มีทางที่เราจะแก้ปัญหานี้กันได้แบบฉันท์มิตร”ตอนนี้ นางพญางูสามหางพูดขึ้น จากระยะไกล สายตานางมองตรงไปยังจุดที่สี่หน้ายืนอยู่”โปรดฟังข้า หยุดดื้อดึง เรามาจัดการเรื่องนี้กันอย่างสงบเถอะ”
สี่หน้าสบตากับนางจากระยะไกลเช่นกัน ไม่ว่ายังไง เขาก็เกลียดผู้หญิงคนนี้ไม่ลง แต่ทว่า แม้นางจะเป็นคนพูด แต่นางก็ไม่สามารถเปลี่ยนจุดยืนของเขาได้
“ในเมื่อเราไม่มีวิธีแก้ปัญหากันแบบฉันท์มิตร งั้นก็มาสู้กัน!”
