ระบบเจ้าสำนัก – ตอนที่ 1663 ใครกันที่หยิ่งยโส ?

ตอนที่ 1663 ใครกันที่หยิ่งยโส ?
“ข้าเข้าใจแล้ว !” ชายวัยกลางคนคนหนึ่งพูดขึ้นมา “เจ้าน่าจะมีความ
แข็งแกร่งระดับผู้ควบคุมขั้น 2 แต่ไม่ได้เข้ารับการทดสอบขั้น 1
ดังนั้นจึงไม่ได้ตราของผู้ควบคุมขั้น 1 มาใช่รึไม่ ?”
เมื่อได้ยินแบบนั้นทุกคนก็พากันสงบลง
หากจางหยูเป็นผู้ควบคุมขั้น 2 งั้นมันก็พอเข้าใจได้
แน่นอนถึงเป็นผู้ควบคุมขั้น 2 แต่การผ่านการทดสอบเร็วแบบนี้ก็ไม่
อาจจะประมาทเขาได้
จางหยูมองไปที่ชายวัยกลางคนและยิ้มออกมา “เจ้าก็พอจะมีตานิ”
นี่เท่ากับเขายอมรับที่ชายวัยกลางคนพูดมาแต่อีกฝ่ายพูดถูกแค่เพียง
ครึ่งเดียวเท่านั้น ความแข็งแกร่งของเขาเหนือกว่าขั้น 1 จริง ๆ แต่ก็
มากกว่าขั้น 2 อีก
ฉินเฟยที่แทบใจสลาย แต่หลังจากที่ได้ยินคำพูดของชายวัยกลางคน
เขาก็พอใจชื้นขึ้นมาบ้าง
“ไม่แปลกเลยที่ผ่านภารกิจระดับ 3 มาได้ง่ายแบบนี้” ฉินเฟยไม่รู้ว่า
จะหัวเราะรึร้องไห้ออกมาดี “เจ้าน่ะแข็งแกร่งเกินกว่าขั้น 1 ไปแล้ว”
มันหายากแต่ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่คนที่แข็งแกร่งแต่ไม่ได้รับการ
ทดสอบ
มันไม่ได้มีคนแบบนั้นในโลกสวรรค์ร้างแต่ในโลกขั้น 9 อื่น ๆ นั้นก็
จะมีอยู่สัก 1-2 คนเท่านั้น
“ได้เวลาส่งภารกิจแล้ว” จางหยูพยักหน้าให้กับฉินเฟย ก่อนจะเดิน
กลับไปที่ห้องโถง
ฉินเฟยรีบเดินตามไปทันที
ไม่นานทั้งสองคนก็ได้กลับมาที่ห้องโถงเพื่อไปพบกับชายแก่
“หือ…เจ้ากลับมาเร็วขนาดนี้เลยรึ ?” ชายแก่มองไปที่จางหยูด้วย
ความแปลกใจ “เจ้าเปลี่ยนใจรึไง ?”
จางหยูส่ายหน้าและส่งบัตรหยกให้กับชายแก่ “ภารกิจจบแล้ว ท่าน
คงมีวิธีตรวจสอบสินะ ?”
ชายแก่แปลกใจขึ้นมา “เจ้าทำภารกิจเสร็จเร็วขนาดนี้เลยรึ ?”
ชายแก่รับบัตรหยกมาตรวจสอบสักพักก่อนจะลืมตาขึ้นพร้อมสีหน้า
ไม่คาดคิด “เจ้าผ่านจริง ๆ ด้วย ! ไอ้หนุ่ม ความแข็งแกร่งของเจ้า
มากกว่าขั้น 1 รึ ?”
“ข้าไม่เคยบอกว่าข้าอยู่แค่ขั้น 1” จางหยูยักไหล่ “ท่านคิดไปเอง”
ชายแก่แทบสำลัก เขาส่ายหน้าและพูดขึ้นมา “ข้าไม่คิดเลยว่าในโลก
สวรรค์ร้างจะพบคนแบบเจ้า”
ผู้คนโดยรอบพากันผิดหวัง พวกเขาคิดว่าจางหยูน่ะจะเป็นผู้ถูกเลือก
จากสวรรค์รึไม่ แต่ใครจะไปรู้ว่าความแข็งแกร่งของ จางหยูน่ะเกิน
ขั้น 1 ไปแล้ว
ด้วยความแข็งแกร่งที่มากกว่าขั้น 1 แล้ว การเข้าร่วมภารกิจขั้น 1
ระดับ 3 นั้น ผลลัพธ์ที่ได้ออกมามันก็ไร้ความหมาย
แม้ว่าชายแก่จะพูดอะไรไม่ออกแต่ก็ยังคงส่งตราขั้น 1 ให้กับจางหยู
“เจ้าได้ลงทะเบียนไปแล้ว มันถูกบันทึกไว้ในตรานี้ ตรานี้แทนฐานะ
ของเจ้า ไม่ว่าจะเป็นวิหารของโลกไหนก็รับรู้มันได้”
จางหยูรับตรามาและตรวจสอบดู “นี่คือตราผู้ควบคุมรึ ? วัสดุของ
มันดูเหมือนพิเศษ…”
จากนี้ไปเขาก็จะเป็นผู้ควบคุมจริง ๆ แล้ว ถึงจะเป็นแค่ขั้นที่ 1 ก็ตาม!
“ฉินเฟยสินะ ?” ชายแก่หันไปหาฉินเฟยและยิ้มออกมา “ภารกิจแบบ
คนเดียวที่ไม่มีใครผ่านมาหลายปี ก่อนหน้านี้ข้าสังหรณ์ใจว่าเจ้าน่าจะ
ผ่านไปได้ ตอนนี้ดูเหมือนว่าข้าจะคิดถูก ยินดีด้วย ถึงมันจะเป็นภารกิจ
ขั้น 1 แต่เจ้าก็โดดเด่นที่สุดในหมู่พวกขั้น 1” เขาให้กำลังใจต่อ “พยายาม
ต่อไป ในอนาคตเจ้าต้องเป็นคนที่โดดเด่นของโลกสวรรค์ร้างได้แน่”
“ขอบคุณผู้อาวุโส” ถึงฉินเฟยจะเย่อหยิ่งแต่ต่อหน้าชายแก่แล้วเขา
สุภาพอย่างมาก
“นี่ตราของเจ้า” ชายแก่ส่งตราขั้น 1 ให้กับฉินเฟย “หวังว่าเจ้าจะผ่าน
การทดสอบขั้น 2 ไปได้”
ฉินเฟยดีใจอย่างมาก ผู้ควบคุมขั้น 4 และยังเป็นถึงผู้ดูแลวิหารแห่งนี้
กลับชมเขา เขาจะไม่ตื่นเต้นได้ยังไง ? หากเขารู้ว่าชายแก่ผู้นี้เป็นผู้
ควบคุมขั้น 8 แล้วล่ะก็ เขาคงตัวลอยไปแล้ว เขาจะยืนไหวรึไม่ก็ยัง
ไม่รู้
“เสร็จธุระแล้วสินะ ?” จางหยูถามขึ้นมา “ต่อไปตาข้าได้รึยัง ?”
ชายแก่และฉินเฟยมองไปที่จางหยู โดยไม่รู้ว่าจางหยูพูดถึงอะไร
“เจ้ายังคิดจะเข้าทดสอบภารกิจขั้น 2 รึ ? “ชายแก่ถามขึ้นมาด้วยความ
แปลกใจ
คนที่เข้าทดสอบภารกิจสองอันติดกันนั้นหาได้ยาก
จางหยูพยักหน้า “เอาแบบเดิม ภารกิจขั้น 2 ระดับ 3 ข้ารบกวนท่าน
มอบให้ข้าที ข้ารีบอยู่”
ชายแก่ยิ้มออกมาที่มุมปาก “เจ้ามั่นใจรึ ?”
“ใช่”
“ได้ นี่บัตรหยก เจ้ารับมันไว้” ชายแก่พูดขึ้น “ข้าจะไม่บอกกฎซ้ำ
ขอให้โชคดี”
จางหยูรับบัตรหยกมาและเดินฝ่าผู้คนเข้าไปที่ลานอีกครั้ง
ผู้คนโดยรอบต่างก็อึ้งกับการกระทำของจางหยู รับภารกิจสองอันติด
นี่เขาเป็นคนแบบไหนกัน ?
“พวกนี้ยังไม่รู้ตัวอีกรึ ?” ซางอี๋ว์, อู๋ยง, ซานเหอและเหยียนอู้อดไม่ได้
ที่จะหัวเราะออกมา พวกเขาต่างก็รู้สึกภูมิใจ “ความแข็งแกร่งของ
ท่านจางนั้นจะมีภารกิจไหนที่หยุดเขาได้ ?”
ชายแก่เห็นท่าทีของซางอี๋ว์และอู๋ยงก็ถามขึ้นมา “พวกเจ้ามากับเขา
สินะ ?”
ซางอี๋ว์และคนอื่น ๆ พยักหน้า
“พวกเจ้ารู้จักเขารึ ?” ชายแก่ถามขึ้นมาด้วยความสงสัย
“น่าจะเป็นเช่นนั้น” อู๋ยงยิ้มอออกมา
เมื่ออยู่ต่อหน้าจางหยู เขาแสดงท่าทีเคารพอย่างมากออกมาแต่เมื่ออยู่
ต่อหน้าผู้ควบคุมขั้น 4 แล้ว เขาก็คิดว่าตัวเองสูงส่ง
“เจ้าคิดว่าเขาจะผ่านภารกิจขั้น 2 ระดับ 3 ไปได้รึไม่ ?” ชายแก่ไม่ได้
สนใจท่าทีของอู๋ยง
“ขั้น 2 รึ ?” อู๋ยงหัวเราะออกมา “ความแข็งแกร่งของท่านจางนั้นเจ้า
จะเข้าใจได้เอง ! คำถามของเจ้าน่ะเท่ากับดูถูกท่านจาง…”
เมื่อได้ยินแบบนั้นชายแก่ก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่อู๋ยงอีกรอบ “เขา
แกร่งมากรึ ?”
อู๋ยงมองไปที่ชายแก่แล้วฮึดฮัดออกมา “แกร่งรึไม่นั้นเจ้าจะรู้เองใน
ไม่ช้า แน่นอนว่าเขาต้องเหนือกว่าเจ้า”
เขาไม่รู้ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของชายแก่ ไม่งั้นแล้วเขาคงไม่แสดง
ท่าทีเช่นนี้ออกมา รึต่อให้รู้ว่าชายแก่เป็นผู้ควบคุมขั้น 8 แต่ชายแก่จะ
แกร่งกว่าจางหยูได้ยังไง ?
“งั้นรึ ?” ชายแก่ได้ยินคำพูดที่หยิ่งทะนงแบบนั้นก็รู้สึกตลกขึ้นมา ใน
โลกสวรรค์ร้างนี้เขารู้ว่าผู้ควบคุมขั้น 8 เท่านั้นที่จะมีสิทธ์ิพูดแบบนี้
ได้ มีแค่คนเดียวเท่านั้น นั่นก็คือเจ้าของภูเขาธารใส จงหราน นอก
จากนี้แล้วเขาไม่คิดว่าเขาจะอ่อนแอกว่าผู้ควบคุมขั้น 8 คนไหนอีก
“แน่นอน” อู๋ยงตอบกลับอย่างไม่ลังเล
ชายแก่หัวเราะออกมาก่อนจะยิ้มอย่างอารมณ์ดี
อู๋ยงเองก็ยิ้ม รอยยิ้มของทั้งสองแฝงไปด้วยความหมาย
พวกเขาต่างก็หัวเราะกับความโง่เง่าของอีกฝ่าย
“ละ…ลุงอู๋” ซางอี๋ว์ลังเลอยู่ชั่วครู่ก่อนที่สุดท้ายจะเตือนขึ้นมา “ชาย
คนนี้คือคนที่ดูแลวิหาร ท่านควรพูดกับเขาดีกว่านี้เพื่อจะได้ไม่เป็น
ศัตรูกับเขา”
ในความเห็นของเธอแล้วแม้ว่าชายแก่จะเป็นผู้ควบคุมขั้น 4 แต่เขาก็
คอยดูแลวิหารอวี๋ฮุ่น นี่คือหนึ่งในสาขาของวิหารในความโกลาหล
หากไม่จำเป็นแล้วมันคงดีกว่าที่จะไม่สร้างปัญหากับคนเหล่านี้
แม้ว่าจะเป็นผู้ควบคุมขั้น 1 แต่ก็ไม่ควรจะสร้างปัญหาด้วย
เมื่อได้ยินคำพูดของซางอี๋ว์ อู๋ยงก็เงียบไปชั่วครู่ก่อนจะแสดงสีหน้า
เคร่งเครียดออกมา “ขอบคุณที่เตือนข้าคุณหนู ข้าเผลอตัวไป ข้าจะ
ระวังตัวเอาไว้”
ซางอี๋ว์มองไปที่อู๋ยงด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ “ท่านยังเรียกข้าว่าคุณหนู
อีกรึ ?”
“ข้ามีความแค้นกับคนตระกูลเจ้าแต่ข้าไม่ได้มีความแค้นกับหัวหน้า
ตระกูลและเจ้า” อู๋ยงถอนหายใจออกมา “ก่อนหน้านี้ข้าเสียสติ
ตอนนี้ข้าได้สติกลับมาแล้ว หัวหน้าตระกูลกับเจ้าน่ะไม่เคยดูหมิ่นข้า
กล่าวได้ว่าพวกเจ้าดูแลข้าดีมาก ข้าไม่รู้ว่าเรื่องความแค้นกับตระกูล
ซางนั้น เจ้าจะยกโทษให้ข้าได้รึไม่ ?”