ลูกชายของประธาน….เรียกฉันหม่ามี๊？！ – บทที่ 855 เป็นคนที่เหมือนแด๊ดดี้

จิ้นเฟิงเฉินมองเธออย่างขบขันแล้วหยิบชุดสูทของเขากับเสี่ยวเป่าไปเปลี่ยนที่ห้องข้างๆ

เจียงสื้อสื้อเลือกชุดราตรีที่คล้ายกับชุดคู่แม่ลูกสำหรับตัวเองและเถียนเถียน แต่ชุดของเธอค่อนข้างสุภาพเรียบร้อย ส่วนของเถียนเถียนดูเป็นเจ้าหญิงตัวน้อย

หลังจากสวมเสร็จ เธอก็ดูรายละเอียดชุดให้เถียนเถียน

แล้วทำผมทรงเจ้าหญิงที่แสนน่ารักให้เถียนเถียน แล้วจึงจูงมือเถียนเถียนลงไปชั้นล่าง

เมื่อเทียบกับการแต่งตัวเด็กผู้หญิงที่ต้องประณีตแล้ว สองพ่อลูกจิ้นเฟิงเฉินกับเสี่ยวเป่าแต่งตัวเสร็จเร็วกว่า

เขาสวมสูทและจัดทรงผม จากนั้นก็ตรงลงมาชั้นล่าง

ร่างกายที่สูงโปร่งของจิ้นเฟิงเฉินถูกห่อหุ้มด้วยชุดสูทสีดำสั่งทำพิเศษซึ่งทำให้เขาดูมีออร่า

เสี่ยวเป่าสวมชุดสูทสีดำตัวเล็ก เขาดูเหมือนจิ้นเฟิงเฉินย่อขนาด

ทั้งน่ารักและหล่อมาก

พอเถียนเถียนเห็นพ่อจิ้นและแม่จิ้นลงมาก็รีบวิ่งไปตรงหน้าผู้อาวุโสทั้งสองราวกับกระสุนปืน

ชุดสีชมพูอ่อนพลิ้วไหวไปตามเถียนเถียนที่กำลังวิ่ง

เธอเหมือนตุ๊กตาแกะสลักจากหยกที่เต็มไปด้วยออร่าความสามารถ

“คุณปู่คุณย่าคะ! ดูชุดกระโปรงที่คุณแม่เลือกให้เถียนเถียนสิคะ!”

“โอ้โห เจ้าหญิงตัวน้อยบ้านไหนกันน้า น่ารักจัง!”

แม่จิ้นใจละลายในทันที เธอจับมือเล็กๆของเถียนเถียน แล้วก้มลงกอดเธอไว้ในอ้อมแขน

“เถียนเถียนบ้านคุณยายค่ะ!”

เถียนเถียนเชิดคางขึ้น พอพูดด้วยความภาคภูมิใจจบก็หัวเราะออกมา

ดวงตาที่อ่อนโยนของจิ้นเฟิงเฉินจับจ้องไปที่เจียงสื้อสื้อแล้วกล่าวชมว่า “วันนี้สวยมากเลย”

“ปกติฉันไม่สวยหรอ?”

เจียงสื้อสื้อเอียงศีรษะเล็กน้อย ดวงตาเต็มไปด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

“หม่ามี๊สวยที่สุดเสมอ!”

เสี่ยวเป่าชิงตอบก่อนจิ้นเฟิงเฉิน

จิ้นเฟิงเฉินกระตุกมุมปากขึ้น

เจ้าเด็กนี่ชิงพูดตัดหน้าในสิ่งที่เขาจะพูด

เจียงสื้อสื้อมองท่าทางที่แสดงออกที่น่ารักมากๆของจิ้นเฟิงเฉินอย่างมีความสุข

“สื้อสื้อ คุณสวยที่สุดในสายตาของผม”

จิ้นเฟิงเฉินตอบอย่างจริงจัง แต่กลับทำให้เจียงสื้อสื้อเขินจนหน้าแดง

เจียงสื้อสื้อที่หูแดงเดินไปกับเขาที่ห้องนั่งเล่น

พอครอบครัวทั้งสี่คนยืนอยู่ด้วยกันก็ดูสะดุดตามากราวกับงานเลี้ยงทางสายตา

“เถียนเถียนน่ารักมากๆ เสี่ยวเป่าก็หล่อมากๆเช่นกัน”

“โอ้โห หลานของฉันน่ารักทุกคนเลย”

แม่จิ้นกลายเป็นแฟนคลับของเด็กน้อยทั้งสองคน เธอถอนหายใจตลอดเวลา

พ่อจิ้นก็พูดขึ้นมาเป็นครั้งคราว

เสี่ยวเป่าถูกชมจนหน้าอกยืดขึ้น รอยยิ้มบานทั่วใบหน้านุ่ม

เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะย้ายอยู่ข้างๆเจียงสื้อสื้อ

เขายื่นมือไปจับนิ้วก้อยเจียงสื้อสื้อ ถามด้วยใบหน้าแดงระเรื่อว่า “หม่ามี๊ วันนี้เสี่ยวเป่าหล่อมั้ยครับ?”

เจียงสื้อสื้อหัวเราะออกมาทันที เธอย่อตัวลงหอมแก้มของเสี่ยวเป่าแล้วยกนิ้วให้ “หล่อครับ! เสี่ยวเป่าหล่อที่สุดเลย! โตขึ้นไม่รู้ว่าจะคล้องหัวใจของสาวๆได้เยอะขนาดไหนนะ”

จะไม่ใช่ได้ไง เสี่ยวเป่าคือจิ้นเฟิงเฉินขนาดย่อส่วน ถ้าถูกโยนออกไปคงจะดึงดูดความสนใจของสาวๆหลายคน

อื้ม! เธอต้องเริ่มให้ความสนใจกับการศึกษาของเสี่ยวเป่าแล้ว

จะปล่อยให้เสี่ยวเป่าทำทุกอย่างตามอำเภอใจเพราะตัวเองหล่อไม่ได้

ในขณะที่เจียงสื้อสื้อกำลังคิดวิธีการสอนเสี่ยวเป่าในอนาคตยังไงอยู่นั้น ทางฝั่งจิ้นเฟิงเฉินก็จับมือเล็กๆของเถียนเถียนแล้วพูดอย่างจริงจังว่า “เถียนเถียน อีกหน่อยถ้าแด๊ดดี้ไม่อนุญาตก็ห้ามมีแฟนนะคะ เข้าใจมั้ย?”

เจียงสื้อสื้อหัวเราะร้องไห้ไม่ออก

เถียนเถียนเพิ่งจะตัวแค่นี้เอง เฟิงเฉินกลับคิดมากเกินไป! กังวลเร็วเกินไปแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้นมาพูดตอนนี้เถียนเถียนจะเข้าใจได้อย่างไร

ใครจะคิดว่าเถียนเถียนกะพริบตาที่เป็นประกายกลมโตแล้วพยักหน้าอย่างแรงแล้วพูดเสียงนุ่มว่า “เถียนเถียนเข้าใจค่ะ! อีกหน่อยหนูจะหาคนที่หล่อเหมือนแด๊ดดี้!”

เสียงของเด็กน้อยน่ารักมากจนทุกคนอดขำไม่ได้

จิ้นเฟิงเฉินก็เผลอยิ้มออกมา เขาแค่ล้อเถียนเถียนเล่น ไม่คิดเลยว่าเด็กน้อยคนนี้จะรู้ทุกอย่างจริงๆ

“เถียนเถียน เจ้าเด็กน้อย หนูยังเด็กอยู่นะ!”

เจียงสื้อสื้อหัวเราะอยู่นานจากนั้นก็แตะจมูกน้อยๆของเถียนเถียน “แต่ว่านะ การหาแฟนจะหาคนที่หล่ออย่างเดียวไม่ได้ จะต้องดีด้วยถึงจะถูก”

“ไอ้หยา หนูรู้แล้วค่ะว่าต้องเป็นคนที่เหมือนแด๊ดดี้!”

เถียนเถียนผู้ใหญ่ตัวน้อยปรบมือเช่นเดียวกันแล้วกล่าวชี้ไปที่จิ้นเฟิงเฉิน

พ่อจิ้นกับแม่จิ้นหัวเราะออกมาทันที

จิ้นเฟิงเฉินพยักหน้าด้วยรอยยิ้มพอใจ

“แด๊ดดี้ เถียนเถียนพูดถูกมั้ยคะ?”

เถียนเถียนก้าวขาสั้นๆไปหาจิ้นเฟิงเฉินด้วยท่าทีรอรับคำชมที่ดูน่ารัก

“อื้ม เถียนเถียนพูดถูกแล้วครับ”

ใบหน้าจิ้นเฟิงเฉินเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เขาก้มลงกอดเธอไว้ในอ้อมแขน

ครอบครัวมีแสนความสุขก่อกวนกันอีกสักพัก

เจียงสื้อสื้อเห็นว่าใกล้ถึงเวลาแล้วจึงบอกให้จิ้นเฟิงเฉินออกเดินทาง

ฟางยู่เชินส่งที่อยู่ของโรงแรมที่จัดงานวันเลี้ยงเกิดของคุณท่านฟางให้เจียงสื้อสื้อก่อนวันงานวันหนึ่ง

เธอพาลูกทั้งสองคนนั่งที่เบาะหลัง จิ้นเฟิงเฉินสตาร์ทรถตรงไปที่เมืองหลวง

เมืองจิ่นกับเมืองหลวงอยู่ห่างกันไม่ไกล ไม่ถึงสองชั่วโมงพวกเขาก็มาถึงตามที่อยู่ที่ฟางยู่เชินส่งมา

จิ้นเฟิงเฉินจอดรถไว้ที่ลานจอดรถ เขาและเจียงสื้อสื้อจูงเด็กน้อยทั้งสองเข้าไปในโรงแรม

ที่นี่เป็นโรงแรมระดับหกดาวที่มีการตกแต่งที่หรูหราสวยงาม

หน้าตาที่งดงามหล่อเหลาของคนในครอบครัวทั้งสี่คนดึงดูดความสนใจของผู้คนจำนวนมากที่เดินผ่านไปผ่านมา บางคนถึงขั้นหยิบโทรศัพท์ออกมาถ่ายรูปเพราะคิดว่าพวกเขาเป็นดารา

จิ้นเฟิงเฉินพาเจียงสื้อสื้อเข้าไปในลิฟต์แล้วกดปุ่มชั้นห้า

งานเลี้ยงวันเกิดของคุณท่านฟางในวันนี้จัดขึ้นที่ห้องจัดเลี้ยงชั้นห้า