ฟางเฉิงมองฟางอี้หมิงที่หน้าบูดบึ้ง เขาโมโหตัวเอง “ถึงแม้หลายสิบล้านนี้ สำหรับจิ้นกรุ๊ปแล้ว เล็กน้อยมาก แต่ทำยังไงได้เราไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว? ถ้าหากเราไม่ยินยอมข้อตกลงนี้ เกรงว่าแม้แต่บาทเดียว ก็ไม่ได้ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ฟางซื่อก็จะถูกฟางยู่เชินมันเอาไป”
ฟางเฉิงยังไม่ลืม หลายวันก่อนฟางยู่เชินเพิ่งได้โครงการใหญ่ไปอันหนึ่ง จากการแนะนำของจิ้นเฟิงเฉิน
ตอนนี้ฟางซื่อกรุ๊ปทั้งบริษัทเห็นฟางยู่เชินว่าเก่งมาก เขากับฟางอี้หมิงถ้าไม่ทำผลงานอะไรหน่อย เกรงว่าในฟางซื่อกรุ๊ปคงไม่มีที่สำหรับพวกเขาพ่อลูกแล้ว
ฟางอี้หมิงสูดหายใจเข้าแรงๆ รู้สึกอึดอัดใจมาก แต่ก็ทำได้แค่ทน
เพราะว่า สถานการณ์ตอนนี้เลือกไม่ได้
เขาทุบโต๊ะไปอย่างแรง โมโหจนอย่างทุบมันให้แตก เขาเหมือนไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวด สายตาโหดเหี้ยม กดเสียงต่ำพูดว่า “รอให้ผมได้ควบคุมฟางซื่อกรุ๊ป ใครจะไปดูสีหน้ามันอีก”
เขาฟางอี้หมิงไม่มีวันอยู่ใต้คนอื่นตลอดชาติหรอก ไม่แน่นอน
“ลูก พ่อเชื่อลูก” ฟางเฉิงรู้สึกพอใจในตัวลูกชาย
รอจนถึงวันที่ฟางอี้หมิงได้ควบคุมฟางซื่อกรุ๊ป ก็เป็นวันที่พวกเขาเดินอย่างสง่าผ่าเผยได้
สีหน้าฟางอี้หมิงเต็มไปด้วยความไม่พอใจและโมโห จากนั้นถึงค่อยๆหลับตาลง เก็บอาการโมโหลงบ้าง
……
จิ้นกรุ๊ป 11โมงเช้า
บนโต๊ะทำงานจิ้นเฟิงเฉินมีกาแฟหนึ่งแก้ว มีควันร้อนโชยขึ้น
นิ้วชี้จิ้นเฟิงเฉินงอเล็กน้อย เคาะแก้วเบาๆ กัดกรามไว้แน่น ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่
ครู่หนึ่ง นิ้วมืออันเรียวยาวของเขายกแก้วขึ้น วางข้างริมฝีปากดื่มไปคำหนึ่ง ให้รสขมและกลมกล่อมซึมเข้าปาก
ผ่านไปสักครู่ ก็เห็นกู้เนี่ยนมาเคาะประตูเบาๆ แล้วเดินเข้ามา
มือของเขาถือแฟ้มเอกสารสีดำ พูดไปด้วย ก็นำแฟ้มวางไว้หน้าจิ้นเฟิงเฉิน
“คุณชาย เมื่อกี้มีข่าวมาว่า สองพ่อลูกตระกูลฟางยินยอมกับข้อเสนอ ที่แก้ไขในสัญญาแล้ว”
ได้ยินแล้ว ดวงตาอันเฉียบคมของจิ้นเฟิงเฉินก็เข้าใจ
ผลลัพธ์นี้เป็นไปตามที่เขาคาดไว้
จิ้นเฟิงเฉินพยักหน้า คิดไปครู่หนึ่ง ดวงตาดำดั่งหินก็มีความเย็นชา พูดว่า “ไปคอนเฟิร์มอีกครั้ง ถ้าไม่มีปัญหาอะไร ส่งคนที่เมืองหลวงไปเซ็นสัญญาได้เลย”
“ได้ครับ คุณชาย”
กู้เนี่ยนพยักหน้ารับทราบ
พูดจบ เขาเตรียมตัวออกไป แต่ถูกจิ้นเฟิงเฉินเรียกไว้ “ใช่แล้ว กู้เนี่ยน เอาเงินส้าสิบล้านให้สองพ่อลูกฟางเฉิง บอกว่าเงินนี้ เป็นเงินค่าตอบแทนที่ให้พวกเขาไปจัดเตรียมใบคริสต์มาสกับเมล็ดต้นแสลงใจ”
กู้เนี่ยนได้ยิน ก็รู้สึกชื่นชมฝีมือของคุณชายตัวเอง ตบหน้าก่อน แล้วค่อยลูบหลัง เยี่ยมมาก
เมืองหลวง บ้านฟางเฉิง
ฟางอี้หมิงที่ได้เงินห้าสิบล้าน มองหน้าจอมือถือตัวเองอย่างไม่อยากเชื่อ
เขาย้อนคิดคำพูดของกู้เนี่ยนที่พูดในโทรศัพท์เมื่อกี้ รู้สึกแปลกใจ ยืนยันกับฟางเฉิง “ห้าสิบล้าน…..ที่ผู้ช่วยของจิ้นเฟิงเฉินพูดคือความจริงใช่ไหม?”
เมื่อกี้ฟางเฉิงก็ได้ยินในโทรศัพท์แล้ว “เป็นความจริงแน่นอน เขาติดตามจิ้นเฟิงเฉินมาตั้งกี่ปีแล้ว คำพูดของเขา ก็คือคำพูดของจิ้นเฟิงเฉิน”
ข่าวนี้สำหรับฟางอี้หมิงแล้ว เป็นเรื่องไม่คาดคิด จนตอนนี้เขายังไม่อยากเชื่อ
ฟางอี้หมิงพูดอย่างลังเล “ช่วงเช้าจิ้นเฟิงเฉินไม่ได้พูดอย่างนี้ แต่ตอนนี้……”
ข้อเสนอดีขนาดนี้ ก่อนหน้านี้จิ้นเฟิงเฉินไม่เคยพูดเลย ตอนนี้ให้ห้าสิบล้านกะทันหันแบบนี้ เลยคิดไม่ถึง
จิ้นเฟิงเฉินกล้าให้ ขอแค่ได้ร่วมงานกับเขาต่อ อีกหน่อยมีอะไรดี ก็ต้องมีของพวกเขาแน่นอน
“อี้หมิง จิ้นเฟิงเฉินดูถูกไม่ได้จริงๆ ความสามารถและกิจการของเขา บางทีอาจจะใหญ่โตมากกว่าที่เราคิดไว้ก็ได้”
ฟางเฉิงตัดสินใจเอง ต้องจับต้นไม้ใหญ่ต้นนี้ไว้ให้แน่น
ช่วงเช้าพวกเขายังรู้สึกไม่พอใจวิธีการร่วมงานของจิ้นเฟิงเฉิน แต่ตอนนี้รู้สึกสบายใจขึ้นเยอะ
ความรู้สึกโกรธเคืองที่ฟางอี้หมิงมีต่อจิ้นเฟิงเฉินจางหายไปหมดแล้ว เขาพยักหน้า เห็นด้วยกับคำพูดของพ่อ “ยังดีที่ผมฟังคำพูดพ่อทนไว้ ตกลงกับข้อเสนอของเขา ไม่อย่างนั้นต้องสูญเสียธุรกิจที่ดีขนาดนี้ไปแล้ว”
ตอนนี้ ฟางอี้หมิงรู้สึกดีใจที่สุด
เขาย้อนคิดถึงช่วงเช้าที่อารมณ์ไม่ดี ตอนนั้นรู้สึกโมโหมาก ตอนนี้ดูแล้ว ก็ไม่ใช่เรื่องอะไรเลย?
ต่อหน้าผลประโยชน์ ทุกอย่างมันไม่สำคัญเลย
ฟางเฉิงรู้สึกพอใจมากสำหรับการเปลี่ยนแปลงของฟางอี้หมิง “ยังดีที่ตอนเช้าไม่ได้ปฏิเสธจิ้นเฟิงเฉิน ดูแล้วพวกเราร่วมงานกับเขา เป็นการตัดสินใจที่ฉลาดมาก อีกอย่าง ผมเชื่อว่าอีกหน่อยต้องมีเรื่องดีสำหรับพวกเราแน่”
ตอนนี้เป็นเพียงแค่ยาชุดเดียวเท่านั้น ก็ได้กำไรเยอะขนาดนี้แล้ว ถ้าคิดแบบนี้ ฟางอี้หมิงกับฟางเฉิงก็รู้สึกเต็มไปด้วยพลัง
จากนั้น สองพ่อลูกสบตากัน หัวเราะฮาฮาเสียงดัง
——
ทางด้านจิ้นเฟิงเฉิน เขาไม่มีเวลาไปคิดว่าสองพ่อลูกนี้ได้เงินแล้วจะตอบสนองยังไง
ในสายตาสองพ่อลูกฟางเฉิงผลประโยชน์อยู่เหนือสิ่งใด ขอแค่ให้ได้ผลประโยชน์ พวกเขาต้องทำงานอย่างดีแน่นอน
ในสมองของเขา อยู่กับเรื่องห้องวิจัยของSAกรุ๊ปมากกว่า
เพราะมันเกี่ยวข้องกับชีวิตของสื้อสื้อ จะมีอะไรผิดพลาดไม่ได้
