บทที่ 221 บ้านตันโกรธ
“เจ้านายลู่ อย่าให้ใครตายเด็ดขาด ถ้ามีคนตาย แล้วมันจะไม่มีเหตุผลแม้ว่ามันจะสมเหตุสมผลก็ตาม” เมื่อเห็นว่าหลินตงดูเหมือนจะไม่ได้เล่นๆ เสี่ยวเจิ้งยี่จึงรีบพูดกับลู่เฉิน
“ลุงดสี่ยว ไม่ต้องกังวลหลินตงมีมาตรการของตัวเอง และเหตุการณ์นี้จะไม่ส่งผลกระทบต่อบ้านของคุณ ใช่สิ เสี่ยวจิง คุณโทรหาตำรวจหน่อย บอกว่ามีการปล้นที่นี่และคุณจับโจรได้แล้ว “ลู่เฉินพูดพลางหมุนตัว ให้เสี่ยวจิงโทรแจ้งตำรวจ
เขาเดาว่าบ้านตันต้องโทรเรียกตันไท่หลุน แต่ถึงตันไท่หลุนจะมา ก็ต้องรอนาน
เรื่องพี่น้องสี่คนของบ้านตันเพิ่มเริ่ม ตันไท่หลุนจำเป็นต้องร่วมมือในภายหลัง
“โอเค” เสี่ยวจิงพยักหน้าบังเอิญว่าพ่อของเสี่ยวเจิ้งยี่มีเบอร์โทรศัพท์ของตันไท่หลุนอยู่ เขาก็เลยโทรหาตันไท่หลุนโดยตรง
ในสนาม แม่ของตันเห็นว่าลูกชายของเธอถูกขัด และหลินตงจะขู่เธอแน่นอนเธอรู้ว่าพวกเขาโทรหาตันไท่หลุน แล้วเมื่อตันไท่หลุนมาถึง คนพวกนี้จะเป็นเหมือนตอนนี้ไหม?
ในทางตรงกันข้ามเธอหวังว่าหลินตงจะตีเธอสักสองสามครั้ง จากนั้นเธอจะสามารถแบล็กเมล์เงินเล็กน้อยได้
เมื่อหลินตงเห็นว่าแม่ตันไม่สนใจเขา เขาก็เริ่มร้องไห้อีกครั้ง แสงในดวงตาของเขาและกริชในมือของเขาก็แทงเข้าไปที่ต้นขาของเจ้านายตันโดยไม่ลังเล
“อ๊ะ!” เจ้านายตันกรีดร้องราวกับหมู เมื่อแม่ตันเห็นสิ่งนี้ ทำไมให้เธอช็อคไปวินาที หนึ่ง จากนั้นก็เริ่มร้องไห้
เห็นใบหน้าของหลิน ไม่มีใครกล้าหยุดเขา เขาแทงเจ้านายตันอีกครั้งที่ต้นขา
บอสตันกลิ้งไปทั่วด้วยความเจ็บปวด
“ แม่ คุณเป็นบ้าเหรอ คุณอยากเห็นพี่ตายหรอ!” เมื่อเห็นแม่ของเขายังกล้าร้องไห้
เขาเครียดจะเป็นบ้าอยู่แล้ว
ตอนนี้แม่ต้นรู้สึกกลัวจริงๆ ตอนแรกเธออยากจะพนันว่าหลินตงไม่กล้าฆ่า แต่เธอกลัวจริงๆเมื่อเห็นลูกชายของเธอถูกแทงสองครั้ง เธอกลัวมาก
“ไอ่แก่ พูดอีกสิ ดูสิว่าฉันสามารถจะหยุดได้ไหม” หลินตงตะคอกอย่างเย็นชาและแทงบอสตันที่ต้นขาอีกครั้ง
คราวนี้เจ้านายตันหมดสติไป
ใจของแม่สั่นและเธอตะโกนว่า “คุณพอได้แล้ว ฉันจะไม่ด่าแล้ว!”
อย่างไรก็ตามหลินตงทิ้งเจ้านายตัน และเดินไปหาชายคนที่สองตาของตัน
เขาเต็มไปด้วยความกลัว และเขารีบไปด้านข้างด้วยความกลัว แต่หลินตงดึงเสื้อของเขาและแทงเขาเข้าไป ตรงโคนขาลูกคนที่สองของลูกตัน.
ลูกคนที่สองของตันกำลังปวดร้าวใจอย่างยิ่ง และพี่น้องอีกสองคนของตระกูลตันก็กลัวเช่นกันพวกเขาตะโกนใส่แม่ตันที่ช็อคอยู่ตรงนั้น “ แม่ คุณกำลังพยายามจะฆ่าพวกเราใช่ไหม? ”
แม่ตันเริ่มวียนหัว เธอไม่คาดคิดว่าลูกชายของเธอจะพูดเช่นนั้นกับเธอ เธอโกรธจนแทบจะพ่นเลือดออกมา แต่ในเวลานี้เธอกลัวจริงๆเมื่อเห็นหลินตงแทงลูกชายคนที่สองที่ต้นขาอีกครั้ง เธอกล้าที่จะพูดอะไรอีก และรีบไปที่ลานด้านนอกของเสี่ยว
ทุกคนรีบหลีกทางให้แม่ตัน แม้ว่าพวกเขาจะเคยคิดถึงพี่น้องสี่คนของตระกูลตันต้องมาก่อน แต่พวกเขาก็มองเห็นความโหดร้ายของหลินตงนิ และทุกคนก็ดูหวาดกลัว
พวกเขาเคยเห็นความโหดร้ายแบบนี้ที่ไหนล่ะ บางก็ใจอ่อน การกวาดสายตาเย็นชาของหลินตงโดยไม่ได้ตั้งใจ ก็เกือบจะเป็นช็อตตาย
หลินตงเช็ดกริชบนเสื้อผ้าของพี่ชายคนที่สองของตัน จนเห็นแม่ตันวิ่งออกมาจากลานของเสี่ยว
ในเวลานี้เขาเป็นเหมือนยมทูตในสายตาของทุกคน แม้แต่เสี่ยวเจิ้งยี่และคนอื่น ๆ ก็กลัวเมื่อเห็นเขา
ครอบครัวของเสี่ยงเจิ้งยี่ไม่กล้าที่จะพูดออกไป วิธีการของหลินตงทำให้พวกเขากลัวมากตอนนี้พวกเขายังมีความสงสัยอยู่ในใจว่าลู่เฉินเป็นเจ้านายจริงๆและไม่ใช่เจ้านายที่ธรรมดา?
“เชิญกินต่อ เดียวรอตำรวจมาจับคน” ลู่เฉินพูดกับทุกคนโดยไม่ได้มองไปที่สี่พี่น้องตระกูลตัน
ในขณะนี้ทุกคนเคลื่อนตัวเล็กน้อยและเห็นรถตู้สองคันจอดอยู่นอกลานของเสี่ยว คนกลุ่มหนึ่งก็กระโดดออกจากรถ น่าจะมีไม่เกินยี่สิบคน
คนเหล่านี้ล้วนมีโคลน มีจอบแท่งเหล็กและพลั่วอยู่ในมือพวกเขา ดูเหมือนคนงานที่ทำงานในไซต์ก่อสร้าง
“ตัน นายมาสักที ถ้านายไม่มา พวกเขาสี่คนจะกลายเป็นศพแล้ว!” แม่ตันร้องห้ามพวกเขา
ชายแก่คนนี้ยังมีฝุ่นบนใบหน้าอีกด้วย เขาคือตันฉีปิงหัวหน้าบ้านตัน เขากำลังพาคนงานไปขุดทรายและกรวดในโรงทราย และเขาไม่คิดว่าจะได้รับโทรศัพท์จากลูกชายทั้งสี่ของเขาถูกโจมตีโดยบ้านเสี่ยว
ด้วยความโกรธเขาจึงนำคนงานทั้งหมดมาวันนี้ไม่ว่าคุณจะเป็นชาวต่างชาติหรือสมาชิกในครอบครัวเสี่ยว เขาจะต้องเขาโรงบาล
เมื่อเห็นตันฉีปิงและคนอื่น ๆ ผู้คนทั้งหมดก็เดินออกไปรอดูการแสดง แต่ก็กังวลว่าจะทำให้เป็นเรื่องใหญ่
ในเวลานี้หลังจากที่ได้เห็นตันฉี, เสี่ยวเจิ้งยี่ และคนอื่น ๆ พาคนประมาณยี่สิบคนเข้ามาในสนามพวกเขาทั้งหมดตกใจมากฉันกลัวว่าเรื่องนี้ในวันนี้จะไม่รอด
“เจ้าสี่ รีบพาเจ้านายตัน และพวกเขาหนีจากด้านหลัง พวกเราหญิงแก่และอ่อนแอพวกเขาไม่กล้าตีหรอก” ตู่เมิ่งรีบผลักเสี่ยวจิงด้วยความเป็นห่วง
พวกเขาแก่มาก ครอบครัวตันไม่กล้าแตะต้องพวกเขาอย่างแน่นอน เธอกังวลเกี่ยวกับลูกชายของเธอในเวลานี้
บ้านเสี่ยวของพวกเขามีลูกชายคนหนึ่งคือเสี่ยวจิง และพวกเขาหวังว่าเขาจะส่งต่อครอบครัวนี้ แล้วถ้าเขาไม่รอด พวกเขาจะทำยังไง
“แม่ไม่ต้องห่วง คนเหล่านี้ไม่มีอะไร ดูจากที่เขาตีลูกชายคุณ” เสี่ยวจิงพูด เขาก็รีบออกไป
“เดี๋ยวก่อน รอจนกว่าพวกเขาทั้งหมดรีบเข้าไปก่อน” ลู่เฉินกล่าว
เสี่ยวจิงเข้าใจว่าลู่เฉินหมายความว่าคนเหล่านี้ทั้งหมดวิ่งไปที่บ้านของเขา และหลังจากนั้นไม่นานพวกเขาต้องบาดเจ็บออกมาก่อน
ในความเป็นจริงเสี่ยวจิงคิดน้อยไป ลู่เฉินไม่เพียงต้องการเอาชนะคนเหล่านี้ แต่ยังจะส่งพวกเขาออกไปให้หมด
นอกจากนี้เขายังหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาและเริ่มบันทึก รวมถึงตอนที่พี่ชายทั้งสี่ของตระกูลตันกวาดต้อนคนจากบ้านเสี่ยว เขาก็บันทึกภาพไว้ด้วย นี่คือเหตุผลที่เขากล้าที่จะให้ซานเจี๋ยโจมตีบ้านตัน
ตราบใดที่สำนักเขตต้าตูโข่วมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ไม่ว่าจะเป็นพี่น้องบ้านตันหรือคนเหล่านี้ ในตอนนี้หนึ่งในนั้นคือคนเดียวและไม่มีใครหนีไปได้
“พ่อ มาจนได้ รีบแก้แค้นให้พวกเรา!” ลูกคนที่สองของบ้านตันวิ่งเข้ามาและตะโกน
ตันฉีปิงมองไปที่สภาพที่น่าสังเวชของลูกชายทั้งสี่ของเขา เขาโกรธมากและตะโกน: “โจมตีได้ เอาให้สุด ขาของบ้านเสี่ยวก็เอาด้วย !”
คนงานทั้งหมดรีบวิ่งไปหาลู่เฉินและคนอื่น ๆ หลังจากได้ยินคำพูด
