ตอนที่ 23 หลับตาลง
วันที่สาม คณพศอดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว เขาจะดูว่าสรุปแล้วผู้หญิงคนนี้ต้องการจะทำอะไรกันแน่ ก็เตรียมพร้อมมาแต่งงานแทนแล้ว ก็ต้องรู้สิว่าผลที่จะตามมาเป็นยังไง
แค่มีอะไรกับหล่อนไป หล่อนจะตายให้ได้เลยหรือไง
“ปัง ปัง” เสียงเคาะประตูดังขึ้น หล่อนเดินมาเปิดประตูเบาๆ
“คุณนายน้อยสามคะ นายน้อยให้คุณไปหาที่ห้องหนังสือค่ะ” คนใช้มองดูนาราที่ไม่ได้แสดงอะไรออกมาเลย ทำให้อึ้งไปนิดหน่อย
นาราพยักหน้า “ได้ เดี๋ยวฉันไป”
หล่อนปิดประตูแล้วเดินเข้าห้องอาบน้ำ หล่อนเปิดน้ำอุ่นแล้วอาบน้ำ
หล่อนสวมใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วเดินออกจากห้องนอนไป หล่อนเดินเบาๆไปเปิดประตูห้องหนังสือ เดินเข้าไปเห็นผู้ชายที่นั่งอยู่บนรถเข็นหน้าหน้าต่าง
เขาถือบุหรี่ไว้ในมือ แล้วมองดูทะเลข้างหน้านั่นราวกับกำลังคิดอะไรอยู่
นาราค่อยๆเดินเข้าไป
หล่อนเดินเข้าไปเบาๆ แต่คนที่นั่งอยู่ที่ระเบียงก็รู้สึกได้ถึงการมาถึงของหล่อน รถเข็นของเขาหมุนกลับมา ตาประสานตา เขามองดูหล่อน หล่อนผอมไปนะ
แต่ทันใดนั้นเขาก็ดึงสายตากลับมา นารายังไม่ทันได้สังเกตเห็นอะไรในตาของเขา เขาก็หมุนล้อรถเข็นไปทางหล่อนแล้ว
เขานั่งอยู่บนรถเข็นใกล้ๆเธอ สายตาดูลุ่มลึกราวกับทะเล แต่บนตัวเขากลับแลดูเหนื่อยๆอย่างบอกไม่ถูก
ในใจของนารากำลังคิด คืนนั้นใช่เขาหรือเปล่า ทำไมเขาต้องทำแบบนั้นกับหล่อนด้วย
“คุณคณพศสองสามวันนี้ฉันไม่ค่อยสบาย ไม่ได้มาทำกายภาพให้คุณ ฉันขอโทษค่ะ”
“เมื่อคืนฝนตก ขาของฉันเริ่มชาอีกแล้ว ถ้าดีขึ้นแล้วก็มาเริ่มทำกายภาพกันต่อเลย” นารายังไม่ทันพูดจบก็ถูกเขาพูดตัดบทเสียแล้ว
เขาหมุนล้อรถเข็นผ่านตัวหล่อนออกจากห้องหนังสือไป หล่อนเองก็เดินตามเขาแล้วยื่นมือขึ้นมาจับรถเข็นแล้วเข็นออกไป
“คุณคณพศบนเกาะนี้นอกจากคุณกับลุงบีมแล้วยังมีคนอื่นอีกไหมคะ หมายถึงผู้ชายคนอื่นค่ะ” ในใจของนารารู้สึกโกรธแค้น หล่อนต้องรู้ให้ได้ว่าผู้ชายในคืนนั้นคือใครกันแน่
“ไม่มี” เขาตอบอย่างไร้อารมณ์ใดๆทั้งสิ้นแล้วกดลิฟต์
ไม่มี เพราะว่าบนเกาะนี้นอกจากคณพศกับลุงบีมแล้วคนอื่นๆก็เป็นผู้หญิงกันหมด
“ลงไปกินข้าวกัน กินข้าวเสร็จแล้วก็มาเริ่มงานของเธอ” เขาพูดด้วยเสียงแข็งราวกับสั่งคนใช้
นาราถูกพูดดักเอาไว้อีกแล้ว
ในห้องอาหารดูเงียบสงบ คณพศกินแซนด์วิชอย่างสง่างาม ส่วนนาราเพราะว่าในใจของหล่อนมีเรื่องที่ต้องคิดทำให้หล่อนกินไปแค่นิดเดียวเอง “ฉันจะไปเตรียมก่อน คุณไปอยู่ที่ห้องหนังสือรอสักครู่นะคะ” พูดจบหล่อนก็เดินเข้าลิฟต์ไป
คณพศมองดูหลังของหล่อน เขารู้สึกเจ็บขึ้นมาในใจ เขาวางตะเกียบลงแล้วหมุนล้อรถเข็นตามหล่อนขึ้นไป
นาราพึ่งจะเข้าห้องมา เตรียมจะหยิบเสื่อออกกำลังกายและค้อนไม้เล็กๆ ประตูห้องนอนก็ถูกเปิดออก
หล่อนรีบหันไปมอง “คุณ ฉันบอกให้คุณไปรอที่ห้องหนังสือไม่ใช่หรอ หรือไม่ก็ไปที่ห้องออกกำลังกายสิ” เขาหมุนล้อรถเข็นจนมาถึงหน้าเตียง จ้องมองดูหล่อน “ถ้าหากยังไม่หายดี ก็พักผ่อนอีกสักวันก็ได้ไม่รีบ”
“……” เขาบอกให้เริ่มเองไม่ใช่หรอ ทำไมมาบอกไม่ต้องรีบอีก
“ฉันไม่เป็นไร เริ่มเลยก็ได้” หล่อนเข็นเขาออกจากห้องนอนแล้วตรงไปที่ห้องหนังสือ
นาราคิดอยู่ในใจตลอดว่า ถึงแม้หล่อนจะไม่ใช่ภรรยาของเขา แต่ยังไงเสียหล่อนก็แต่งกับเขาแล้ว ถ้าหากวันนั้นไม่ใช่คณพศ แล้วถ้าเขารู้ว่าหล่อนถูกผู้ชายคนอื่นปล้ำในบ้านของเขา เขาจะฆ่าคนนั้นมั้ย ถึงแม้ว่าหล่อนจะเป็นเพียงแค่ภรรยาแต่ในนามก็เถอะ
นิสัยของเขาหล่อนเองก็พอจะรู้
ระเบียงที่กว้างขวางของห้องหนังสือ นาราปูเสื่อออกกำลังกายเสร็จแล้วกำลังจะไปหยิบอุปกรณ์อื่นๆ
ทันใดนั้นเขาก็กวักมือเรียกหล่อน “มานี่วันนี้ยังไม่ต้องทำก็ได้”
“……” นารามองดูเขา ไม่ทำอีกแล้ว
วันนี้ทำไมเขาดูเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย ไม่เย็นชาเหมือนเมื่อก่อน
นานๆทีหล่อนจะเห็นเขาดีแบบนี้ หล่อนจึงวางอุปกรณ์ทั้งหมดลงแล้วเดินมาหาเขา เขาจับมือหล่อนเอาไว้แล้วดึงตัวหล่อนเข้ามาเบาๆ
นาราถลาเข้ามาในอ้อมกอดของเขา ทันใดนั้นหล่อนก็ตัวแข็งทื่อ ใจเริ่มเต้นแรง
เขามองดูหล่อนที่กำลังสั่น เขาจูบลงมาที่ริมฝีปากของหล่อนอย่างไม่ลังเล
นาราตกใจ รีบหันหน้าหนี “คุณ….” เมื่อคิดถึงเรื่องเมื่อไม่กี่วันก่อน หล่อนรีบผลักตัวเขาออก
“ทำไม ไม่ยอมหรอ” เขาจ้องมองหล่อนเขม็ง ทันใดนั้นสีหน้าของหล่อนก็แดงขึ้น
ใช่นาราไม่ยอม หล่อนกลัวว่าจะถูกดูถูกเหมือนคราวที่แล้ว ยังไงเสียหล่อนก็เป็นหญิงสาวที่ไร้เดียงสา อีกอย่างผู้ชายในคืนนั้นคือใครหล่อนยังหาตัวไม่ได้
และในขณะที่หล่อนยังหาไม่ได้ว่าใครคือผู้ชายในคืนนั้น หล่อนยิ่งต้องหลีกเลี่ยงเขา
“คุณปล่อยฉันนะคะ มีคนเห็นเข้าจะดูไม่ดี” หล่อนแกะมือเขาอยากจะลุกขึ้น แต่เขาไม่ปล่อย “เธอเป็นเมียของฉันแล้ว ถ้ามีคนมาเห็นมันก็เป็นเรื่องปกติ นับตั้งแต่วันนี้ไปพวกเรามาสร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน อยู่ด้วยกันดีๆ วันนี้เธอไม่สบายก็นั่งเฉยๆไม่ต้องขยับ”
“…..” นาราเบิกตากว้างมองดูเขา หล่อนรู้สึกเหมือนฝันไป เขาพูดอะไรนะ
อยู่ด้วยกันดีๆ สร้างความสัมพันธ์ เขาเกลียดหล่อนไม่ใช่หรอ
หากวันหนึ่งเขารู้ว่าหล่อนหลอกเขา เขายังจะทำแบบนี้กับหล่อนไหม หล่อนรู้สึกกลัวขึ้นมาในใจ
“นั่นมัน คุณคณพศฉันไม่เข้าใจที่คุณพูด ฉัน…” หล่อนยังไม่ทันพูดจบ เขาก็เอามือจับคางของหล่อนให้เงยหน้าขึ้นแล้วเขาก็ทาบปากของตนลงไปที่ริมฝีปากของหล่อน นาราเสียหลักไปชั่วขณะ เขาจูบหล่อนจริงหรือนี่
