บทที่ 71 เธอมีดีอะไรให้คุณไปให้ความสำคัญขนาดนั้น
“ท่านประธานครับ คุณบุรินทร์แห่งบริษัทตระกูลวรชัยลภัสมาที่นี่ ตอนนี้รอท่านอยู่ที่ห้องรับแขก ท่านจะไปพบเขาไหมครับ?” พอคุณพศมาถึงบริษัท เสกข์ก็รายงานเขาอย่างนอบน้อม
บุรินทร์มาที่นี่ตอนนี้งั้นเหรอ? หรือว่าพิมมี่ยอมรับเรื่องหย่าแล้ว?
พอได้ยินเสกข์พูดดังนั้น คุณพศก็อดไม่ได้ที่จะคิดแบบนี้ แต่พอคิดไปคิดมาเขาก็ยิ่งรู้สึกว่ามันไม่ถูกต้อง
ถ้าเกิดว่ายัยผู้หญิงร้ายๆพิมมี่นั้นยอมรับการหย่าจริง บุรินทร์แค่โทรมาหาเขาก็ได้แล้วนี่ เขาก็จะได้ให้สั่งให้ลูกน้องไปจัดการเรื่องนี้ซะ
แต่นี่บุรินทร์กลับมาหาเขาด้วยตัวเองถึงที่บริษัทตระกูลปัญญพนต์
ในตอนนั้นคุณพศที่ยังรู้สึกแปลกใจไม่หาย แต่ก็ได้แต่สั่งผู้ช่วยเสียงเรียบเฉยว่า “ให้เขาเข้ามา”
พอพูดจบ เขาก็เดินตรงเข้าไปที่ห้องทำงานท่านประธานของบริษัทตาะกูลปัญญาพนต์ทันที
ผ่านไปไม่นาน ก็มีคนเคาะประตูของห้องทำงานคุณพศ
ทันใดนั้นบุรินทร์ก็เดินเข้าห้องมา พร้อมกับผู้หญิงอีกคนนึงที่เดินตามหลังเขามา
พอคุณพศเห็นหน้าเธอ คิ้วก็ขมวดเข้าด้วยกันทันที แสดงสีหน้าไม่พอใจออกมาอย่างชัดเจน
ยัยผู้หญิงคนนี้ หลังจากที่เขาสะสางเรื่องเธอคราวที่แล้ว ยังจะกล้าโผล่หน้ามาให้เขาเห็นอีกงั้นเหรอ! หน้าไม่อายจริงๆ!
พิมมี่ที่ยืนอยู่หลังบุรินทร์ตอนนี้ ไม่ได้สนใจสีหน้าไม่พอใจของคุณพศเลยแม้แต่นิดเดียว
แค่เห็นว่าคุณพศมองมาที่เธอ เธอก็รีบยืดหลังตรงทันที เพื่อให้เขาได้เห็นเรือนร่างที่สวมใส่ชุดเซ็กซี่ของเธอได้ถนัดตา
ในใจเธอก็พลางคิดว่า “หึ แม้แต่ยัยโง่อย่างนารายังทำให้เขาหลงได้ ถ้าเธอได้ลงแรงพยายามซักหน่อยล่ะก็ เธอไม่เชื่อหรอกว่าคุณพศจะปฏิเสธเสน่ห์ของเธอได้!”
การที่คุณพศหลงไปชอบพลอยัยโง่นารานั้น
เดาว่าคงจะเพราะตอนเด็กๆที่เกาะฟ้า เขาคงจะไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนมีเสน่ห์เลยล่ะสิ
เพราะฉะนั้นตอนนี้พิมมี่แค่ต้องพยายามหน่อย คุณพศก็คงจะตกหลุมรักเธอ แล้วจะหย่ากับเธอลงได้ยังไงกันล่ะ?
ยัยนารานั่น คิดจะมาแย่งตำแหน่งภรรยาท่านประธานของบริษัทตระกูลปัญญาพนต์น่ะเหรอ หึ ฝันไปเถอะ!
พิมมี่คิดเองเออเองว่า ถ้าเธออ่อยคุณพศซักหน่อย ก็จะทำให้เขาสนใจในตัวเธอได้
แต่การกระทำของเธอนั้นในสายตาของคุณพศ กลับทำให้เขารังเกียจเธอยิ่งขึ้นไปอีก ความโกรธในจิตใจกลับเพิ่มเป็นทวีคูณเพราะเธอ
เพราะฉะนั้นสายตาเย็นชาของคุณพศ ก็ตกไปอยู่ที่บุรินทร์ ที่ยืนอยู่ด้านหน้าของพิมมี่
เขาพูดด้วยน้ำเสียงไม่แฮปปี้สุดๆ “คุณบุรินทร์ นี่มันหมายความว่ายังไงกัน?”
ที่ก่อนหน้านี้เขาไปหาบุรินทร์ ก็เพื่อช่วยให้จัดการเรื่องหย่าของเขากับพิมมี่
ไม่ใช่ให้พาลูกสาวที่ต่ำต้อยของเขามาทำตัวยั่วสวาทอะไรแถวนี้
ดูผู้หญิงอย่างนารานี้ กลับมาเป็นพี่น้องกับผู้หญิงใสซื่อบริสุทธิ์อย่างนาราของเขา
แว๊บนึงที่คุณพศรู้สึกว่า นารานี่ช่างโชคร้ายเสียจริง
“เอ่อ คุณพศอย่าพึ่งโกรธไปเลยนะ คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ พิมมี่ของพวกเราบอกว่าจะหย่ากับคุณก็ได้ แต่ว่าเธอต้องมาคุยอะไรกับคุณต่อหน้าซะหน่อย เพราะฉะนั้นผมเลย….”
พอเห็นสีหน้าของคุณพศตอนนี้ บุรินทร์ก็กลัวจนทำอะไรไม่ถูก
เพราะฉะนั้นเลยรีบอธิบายให้คุณพศฟังอย่างร้อนรน
ตอนแรกพิมมี่บอกว่า ต้องได้เจอหน้าคุณพศก่อนเท่านั้นถึงจะยอมหย่า
บุรินทร์ก็รู้ดีอยู่แล้วว่า ถ้าเกิดพาเธอมาที่บริษัทตระกูลปัญญาพนต์แล้ว ต้องทำให้คุณพศโกรธอย่างแน่นอน
แต่ว่าสุดท้ายเขาก็ต่อต้านไว้ไม่ได้ เพราะลูกอ้อนของแม่นารา ก็ทำให้เขาต้องยอมตกลง
แต่อีกใจเขาก็คิดว่า บางทีถ้าให้พิมมี่ได้เจอหน้าคุณพศ อาจจะทำให้เธอยอมแพ้ แล้วก็ยอมหย่ากับเขาโดยดี
“เพราะฉะนั้น? คุณก็เลยให้ลูกสาวคุณใส่เสื้อผ้าเว้าหน้าเว้าหลัง เพื่อมาคุยกับผมที่นี่งั้นเหรอ?” ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคุณบุรินทร์ไม่ได้เสี้ยมสอนพิมมี่เลยแม้แต่น้อย แถมยังกล้ามาแก้ตัวกับเขาอีก
แถมยังกล้าทำอย่างโจ่งแจ้งแบบนี้อีก คงจะอยากยั่วโมโหเขาจริงๆ
ตอนที่คุณพศกำลังพูด ก็ปรากฏรอยยิ้มที่แสนจะเย็นชา ดวงตาที่แหลมคมจ้องไปที่หน้าสองพ่อลูก
แล้วเขาก็พูดต่ออย่างไม่เกรงใจ “อะไรทำให้พวกคุณกล้าจะมาคุยเรื่องนี้กับผม?”
คนไม่มีสมองอย่างบุรินทร์ ควรจะรู้สึกขอบคุณที่เขาได้ให้กำเนิดคนที่ทั้งจิตใจดีและน่ารักอน่างนาราออกมา
ถ้าเกิดว่าไม่ใช่เพราะนารา บุรินทร์กับพิมมี่คงจะตายด้วยน้ำมือของเขาไม่ต่ำกว่าร้อยรอบแล้ว!
พิมมี่รู้สึกงุนงง คุณพศไม่ได้หลงเสน่ห์เธอแม้แต่น้อย แถมยังโมโหอีกงั้นเหรอ?
ในเมื่อเรื่องเกิดขึ้นแบบนี้ โดยที่ไม่ได้เหมือนกับมี่เธอคิดไว้แม้แต่นิดเดียว เธอก็เลยได้แต่ยืนอยู่ตรงนี้นมองหน้าคุณพศด้วยท่าทียอมอ่อนข้อ
แต่คุณพศมองหน้าเธอ เธอก็รู้สึกหนังหัวชาไปหมด แล้วก็ก้มหัวลงโดยอัตโนมัติ ขาทั้งสองข้างสั่นไปหมด
“ไม่ใช่นะครับ ท่านประธานเข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น”
คุณพศโกรธแล้ว มันทำให้บุรินทร์กลัวจนหัวหด
เขากลั้นความโกรธเอาไว้ แล้วหันไปถลึงตาใส่พิมมี่ที่อยู่ข้างๆเขาหนึ่งที
หลังจากนั้นก็รีบหันหน้ากลับมาอธิบายให้คุณพศฟังอย่างร้อนรน
ที่จริงคนั้งทีาแล้วคุณพศก็พูดกับเขาชัดเจนแล้ว แถมครั้งนี้เจายังพาพิมมี่มาด้วยอีก มันเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสมอย่างยิ่ง สมแล้วที่คุณพศจะโกรธ
“ถ้าคุณไม่ได้หมายความแบบนี้ แล้วคุณหมายความว่ายังไงล่ะ?” พอเห็นท่าทีเสแสร้งของบุรินทร์ในตอนนี้ ทำให้คุณพศเริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว ได้แต่ฉีกยิ้มที่แสนจะเลือดเย็นออกมา
ดวงตาที่ล้ำลึกคู่นั้นจ้องไปที่หน้าของบุรินทร์ แล้วก็พูดจาออกมาอย่างเย็นชาว่า “คุณอย่าคิดว่าการที่ผมรักภรรยาผมคุณจะได้รับข้อยกเว้นอะไรจากผมนะ คุณคิดอะไรอยู่ผมอ่านออกหมดแหละ”
“ตั้งแต่ตอนที่คุณให้นารามาแต่งงานแทนผู้หญิงคนนี้ คุณก็หมดคุณสมบัติความเป็นพ่อของเธอแล้ว!”
ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ของคุณพศกับนาราตอนนี้จะไม่ได้มีความสุขเท่าไหร่นัก
แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกอะไร เขาอยากจะสะสางเรื่องนี้แทนเธอ พ่อที่หน้าไม่อายกับพี่สาวที่ใจทราม
เมื่อก่อนที่เธอโดนพวกเขารังแกก็แล้วไป
แต่ว่าตอนนี้นาราคือผู้หญิงของคุณพศ ใครกล้าแตะต้องเธอแม้แต่ปลายผม ก็เตรียมตายอย่างอนาถได้เลย
“ภรรยาของคุณ? นี่คุณเรียกเธอว่าภรรยางั้นเหรอ? แล้วฉันล่ะ?”
ไม่คิดเลยว่าคุณพศจะเรียกนาราว่าภรรยา
พอพิมมี่ได้ยินเขาเรียกดังนั้นก็รู้สึกไม่พอใจ
เลยไม่ทันสนใจท่าทีของคุณพศที่ดูโมโหซะขนาดนั้น แถมยังตะคอกใส่เขาอีก “คุณพศ ฉัน พิมมี่ต่างหากที่เป็นภรรยาของคุณ นารานั่นมันก็เป็นแค่ลูกนอกสมรส! มันมีคุณสมบัติอะไรให้คุณไปให้ความสำคัญมันขนาดนั้น!”
ใบหน้าของพิมมี่เต็มไปด้วยความอิจฉาและไม่พอใจ! เธอเกลียดนาราจะตายอยู่แล้ว ที่แย่งทุกอย่างไปจากเธอ!
ทำไมเธอถึงไม่ตาย ทำไมเธอถึงยังรอดชีวิตมาอยู่บนโลกใบนี้อีก
ที่คุณพศทำกับเธอแบบนี้ ก็เพราะนังนารา
เธอเสียดาย เสียดายที่ตัวเองไม่ยอมแต่งงานไปตั้งแต่แรก แต่กลับปล่อยให้ยัยนาราได้ไปง่ายๆ!
