บทที่ 73 ทิ้งพศแล้วมาอยู่กับฉันแทนเถอะ
ยชญ์กับเด่นภูมิกลับมาแล้ว
พูดตามตรง เขารู้สึกว่าคุณพศโชคดีมากเลย
เกิดมา20กว่าปียังไม่เคยมีความรักมาก่อน แต่พอได้มี ก็ได้เจอกับคนที่สวยงามและอ่อนโยนราวกับดอกไม้ ช่างน่าอิจฉาเสียจริง
เพราะว่าผู้หญิงแต่ละคนที่อยู่ข้างกายเขา ถ้าเทียบกับนาราแล้ว ดูธรรมดามาก
“ใช่ค่ะ” นารายิ้มแล้วตอบคำถามของยชญ์เมื่อกี้นี้
เธอไม่เข้าใจว่าทำไมอยู่ๆทั้งสามคนถึงมารวมตัวกันที่นี่ ทั้งๆที่คุณพศก็ไม่อยู่
เธอไปชงชามาเสิร์ฟพวกเขาตามมารยาท สายตาก็สังเกตยชญ์ ที่เอาแต่ชวนเธอคุยไม่หยุด และเด่นภูมิ ที่เป็นคนพูดน้อยต่อยหนัก
แล้วก็ตรัญ ที่คอยดูแลตอนที่พวกเขาไปฝรั่งเศส แถมยังชอบหยอกล้อกับคุณพศ
ในใจเธอก็พลางคิดว่า ：วันนี้ก่อนจะออกจากบ้าน คุณพศบอกว่าจะกลับมาตอนเที่ยงไม่ใช่เหรอ? หรือว่ามันเป็นเหตุผลที่ทั้งสามคนมาที่นี่ตอนนี้?
แต่ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอทั้งสามคนกลับไม่เห็นสีหน้าสงสัยของเธอ
โดยเฉพาะยชญ์ ที่เอาแต่ยิ้มตาหยีและมองมาที่เธอไม่หยุด
แล้วก็พูดว่า “เฮ้อ พศนี่ช่างโชคดีจริงๆ เธอสวยขนาดนี้ แถมยังเอาใจใส่อีก”
จากนั้นเขาก็ยิ้มออกมาแล้วพูดว่า “พี่สะใภ้ตัวน้อย ทิ้งยศแล้วมาอยู่กับฉันดีกว่า ยศน่ะเย็นชาจะตาย คงจะไม่โรแมนติกเหมือนกับฉันหรอกนะ”
ทันทีที่ยชญ์พูดจบ ตรัญที่นั่งอยู่ตรงนั้นก็ทุบกำปั้นไปที่ท้องของเขาทันที
“โอ้ย…” ยชญ์ที่พึ่งโดนทุบรีบเอามือกำท้องของตัวเอง แล้วร้องครวญครางออกมา
พอเห็นภาพนั้น เด่นภูมิที่ดูนิสัยดีกว่าคนอื่นๆ มองดูสถานการณ์ตรงหน้ายิ้มออกมาแล้วพูดว่า “ยชญ์ ไขมันที่หน้าท้องแกหนาจะตาย ฉันได้ยินมาว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่แกพยายามจะแย่งพี่สะใภ้ตัวน้อยของเรา ไม่กลัวว่าพี่ใหญ่จะมาคิดบัญชีกับงั้นเหรอ?”
ถึงแม้ว่านาราจะรู้จักกับคุณพศไม่ได้นานเท่าไหร่นัก แต่ว่าฉายาขี้หึงของเขาก็ดังดังกระหึ่มอยู่นะ
“ก็แสดงว่าเขาอยากตายน่ะสิ ที่จะกล้ามาแหย่หางเสือ” เด่นภูมิยังคงพูดน้อยต่อยหนักเหมือนเดิม พร้อมกับมองไปที่ยชญ์ที่กำลังเสียงดังด้วยสายตาเย็นชา
ตอนที่นารากำลังนั่งมองพวกเขาพูดคุย หยอกล้อกันอย่างสนุกสนานนั้น
คุณพศที่รีบออกจากบริษัทมา ก็เดินเข้ามา
แล้วก็มองไปที่คนสามคนที่นั่งอยู่บนโซฟา และกำลังมองไปที่ยชญ์
เขาขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “พวกแกมาที่นี่เร็วจังนะ!” ปกติแล้วพวกนี้จะอยู่กับเขาที่ปู่ชิงคลับ แต่วันนี้กลับรีบแจ้นมาที่บ้านหลังนี้
หลังจากนั้นเขาก็เลื่อนวีลแชร์ของตัวเองไปหยุดอยู่ข้างๆนารา ยื่นมือไปสัมผัสไปหน้าเล็กๆของเธอ “เธออย่าไปนั่งกับพวกนี้นะ! พวกมันเลวทรามเหมือนสัตว์!”
“ฟู่ว!”
“แก…” ทั้งสามคนรู้สึกโกรธ พวกเขากลายเป็นหมาหัวเน่าไปแล้ว ไม่เพียงแต่ยังไม่โชว์สวีทต่อหน้า แถมยังมาเรียกพวกเขาว่าเลวทรามเหมือนสัตว์อีกเหรอ!
พอพูดจบคุณพศก็เงยหน้าขึ้นมามองยชญ์ช้าๆด้วยสายตาที่ทำให้เขาขนลุก แล้วก็พูดว่า “ช่วงนี้ที่ทะเลทรายแถบทวีปอเมริกาเหนือมีการฝึกความตายอยู่พอดี ส่งแกไปฝึกซักหน่อยดีไหม”
ทันใดนั้นยชญ์ก็เด้งตัวขึ้นมาทันที “สวัสดีคะ…ครับคุณพศ ผมไม่พูดแล้วครับ พี่สะใภ้ตัวน้อย รับผิดชอบแทนฉันด้วยนะ!” พอมองสีหน้าที่ไม่ได้รับความเป็นธรรมของเขาแล้วนั้น นาราก็หัวเราะออกมา
พอคุณพศเห็นว่านาราหัวเราะ ตัวเองก็ค่อยๆหัวเราะออกมา ส่วนตรัญกับเด่นภูมินั้นก็หัวเราะออกมาฉากใหญ่ การชอบแซวคนอื่นแบบไม่มีขอบเขตของยชญ์นั้น มีแต่คุณพศเท่านั้นแหละที่จะจัดการได้！
เมื่อกี้ก่อนที่เขาจะออกจากบริษัทมา เด่นภูมิบอกเขาแล้วว่าจะมารวมตัวกันที่คฤหาสน์ แต่ไม่คิดเลยว่าจะมาเร็วกันขนาดนี้!
คุณพศรู้ว่าพวกเขาเป็นห่วงเรื่องที่วิษณุส์ลอบฆ่าเขาเมื่อคราวที่แล้ว จึงมารวมตัวกันเยี่ยมเขา คุณพศก็เลยไม่ได้ปฏิเสธอะไร
เลือดย่อมข้นกว่าน้ำ แต่วิษณุส์กลับต้องการจะฆ่าเขาตลอดเวลา
ตรัญ เด่นภูมิ กับยชญ์ต่างหากที่เป็นพี่น้องที่แท้จริงของเขา
“ที่จริงฉันเคารพที่สะใภ้ตัวน้อยมากเลยนะ ปล่อยฉันไปซักครั้งนึงเถอะน่า สัญญาว่าครั้งหน้าจะไม่กล้าอีกแล้ว!”
ฝึกความตายงั้นเหรอ ยชญ์อยู่กับคุณพศมาตั้งนาน แน่นอนว่าต้องรู้ว่ามันคืออะไร
ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนมีความสามารถ แต่ถ้าจะให้เขาไปทะเลทรายที่ไม่มีผู้หญิงเลยซักคน แถมยังต้องเสียเลือดเสียเนื้อเพื่อการฝึก บีบคอเขาให้ตายซะยังจะสบายใจกว่า
เพราะว่าเรื่องเมื่อวาน นาราดูไม่ค่อยเป็นตัวของตัวเองต่อหน้าคุณพศ แถมยังไม่กล้าสบตาเขาด้วย ได้แต่ก้มหน้าเงียบๆ
ถึงแม้ว่าตอนที่นารากำลังพูดอยู่ แต่ในใจเธอก็อดคิดอะไรแปลกๆไม่ได้ ถึงแม้ว่าเมื่อกี้จะเป็นการหยอกล้อกัน แต่ทำไมเธอถึงรู้สึกได้ถึงความอ่อนโยนของคุณพศ เขาก็ไม่ได้ชอบเธอ แล้วทำไมตอนที่อยู่ต่อหน้าคนอื่น ต้องทำเหมือนให้ความสำคัญเธอขนาดนั้น?”
ในใจของคุณพศคิดอะไรอยู่นั้น เธอยิ่งคิดยิ่งสับสน
แต่ว่าคุณพศมองออกว่าตอนนี้นารารู้สึกยังไง เขารู้ว่าเธอยังคงรู้สึกแสลงใจกับเรื่องเมื่อคืน
คุณพศก็เลยยื่นมือของเขาไปกุมมือเล็กๆของเธอไว้ แล้วพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า “กินข้าวรึยังครับคุณภรรยา? ถ้าวันหลังหิวก็กินก่อนเลย ไม่ต้องรอฉันหรอก”
จากเมื่อเช้าที่ได้เจอบุรินทร์กับพิมมี่ที่บริษัท
คุณพศก็ได้แต่คิดว่า เมื่อก่อนที่นาราอยู่ที่บ้านตระกูลวรชัยลภัสนั้นต้องถูกกลั่นแกล้งมากมายขนาดไหน แคคิดเขาก็รู้สึกปวดใจ
ที่จริงพอมาคิดดีๆแล้ว ชะตาชีวิตของเขากับนาราก็คล้ายกันมากเลย
คนในตระกูลเดียวกันยังไม่ยอมรับ แถมพ่อแม่ก็ไม่เคยคิดจะสนใจใยดี
ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นน้องคนที่สามของตระกูลปัญญาพนต์ แต่จะต่างอะไรจากคนที่เติบโตมาโดยอาศัยอยู่กับคนอื่นอย่างนารากันล่ะ?
พอรู้สึกถึงสิ่งที่เธอต้องเจอมา คุณพศก็ยิ่งปวดใจแทนผู้หญิงจิตใจดีตัวน้อยๆที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้
“เฮ้อ เห็นแฟนดีกว่าเพื่อน ยศ ประโยคนี้มันเกิดมาเพื่อแกจริงๆ” พวกเขาสามคนนั่งอยู่ตรงนี้ แต่เขากลับสนใจแต่นารา ไม่สนใจพวกเขาเลยซักนิด
ยชญ์รู้สึกดีใจ แต่ก็รู้สึกไม่ได้รับความเป็นธรรมเช่นกัน
ความสัมพันธ์พี่น้องที่พวกเขามีให้กันมา20กว่าปี ยังรู้นาราที่พึ่งอยู่กับเขามาไม่กี่เดือนไม่ได้เลย ช่างทิ่มแทงใจจริงๆ
แต่พอยชญ์บ่นไปแบบนั้น ก็ได้รับสายตาที่ไม่พอใจของคุณพศกลับมา “ฉันยอม มีไรปะ?”
“ไม่มี ไม่มี แกมีความสุขก็ดีแล้ว” พอเหห็นสีหน้ามืดมนของคุณพศแล้ว ยชญ์ก็ไม่กล้าไปยั่วยุเขาอีก
เขาพูดด้วยสีหน้าทะเล้น หลังจากนั้นก็นั่งนิ่งคอตก
ฉายาขี้หึงของคุณพศไม่ได้ได้มาเปล่าๆ แต่ว่าเขาก็ต้องเบาลงหน่อย เพราะว่าเกิดว่ามันมากเกินไป คนที่ทุกข์ใจก็จะเป็นตัวเขาเอง
เพราะว่าตอนที่คุณพศกับมานั้นก็เป็นเวลาอาหารกลางวันพอดี
เพราะฉันนั้นเขากลับมาได้ไม่นาน คนรับใช้ก็ยกอาหารที่เตรียมไว้ไปเสิร์ฟบนโต๊ะอาหารทันที
