บทที่ 85 เขาใช้ร่างกายบังอันตรายทุกอย่างให้เธอ
รู้แค่ว่าใจของเธอเหมือนทะเลที่ซัดคลื่นใส่บนหาดทราย ทำให้ใจของอยู่ไม่นิ่งเลย มือทั้งมือเต็มไปด้วยเหงื่อ และไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองควรพูดอะไรดี
เธอไม่ใช่ว่าพอคณพศลุกขึ้นเดินได้แล้วก็จะจากเขาไปหรอ？
แต่ทำไมเขาถึงยังเอาบ้านเป็นของขวัญให้เธอ และบอกว่าจะไปฮันนีมูนกับเธออีก ที่เขาพูดเป็นความจริงหรอ
เขาไม่เอาพิมมี่แล้วจริงๆ และไม่เอาเด็กผู้หญิงที่เหมือนกับภาพวาดนั้น เอาแค่เธอ นารา?
“ฉัน….” ดูนาราที่กำลังมองเขา ไม่รู้ว่าควรพูดอะไร ตกลงคือดีใจหรือซาบซึ้ง เธอพูดไม่ถูก
เธอมองคณพศ แล้วบอกกับตัวเอง คณพศ ถ้านายไม่ทิ้ง ฉันก็จะไม่ไป เพราะว่าชะตากรรมของเธอกับเขาในชาตินี้ก็เป็นเหมือนกัน
มองหน้าของเธอไว้คณพศก็หัวเราะอีกครั้ง
กำลังจะพูดอะไรกับเธอ แต่จู่ๆก็มีเสียงแสบแก้วหูดังขึ้นมาที่หูของพวกเขา
กระจกในห้องที่พวกเขาอยู่ตอนนี้ถูกของมีคมแทงแตก แล้วเศษกระจกก็กระจาดกระจายไปหมด
“ระวัง”อุบัติเหตุที่กะทันหันนี้ ทำให้นาราตกใจมาก
เธอยังไม่ทันตั้งตัว รู้แค่ว่าตอนที่กลัว
ก็มีแขนที่มีแรงโอบเอวของเธอ แล้วต่อจากนั้น เธอก็ล้มลงไปที่ในอ้อมกอดของคณพศแล้ว
ตามมาด้วยคือภาพที่คณพศใช้มือขยับล้อเพื่อพาเธอหลบ
และในช่วงที่ยังไม่รู้อะไรนาราก็เห็นแค่กระสุนทะลุกระจกแล้วยิ่งโดนกำแพงเกิดประกายไฟ
และคณพศที่กอดเธอไว้แน่นไม่ยอมปล่อย หน้าตาที่มุ่งมั่น ทำให้นาราที่แอบดูเขาในใจไม่กลัวอีกต่อไป
แต่ก็ในเวลาน้อยๆนี่ คณพศก็พานาราไปหลบอยู่หลังกำแพงที่ตกแต่งเสร็จ คนข้างนอกจะมองไม่เห็นที่นี่
“คุณชาย อีกฝ่ายมีปืนสไนเปอร์ ดูเหมือนจะมีการเตรียมการมา”ในตอนที่พวกเขากำลังหลบซ่อน ลุงพวศ์ก็เอาปืนออกมาตอนไหนไม่รู้ เล็งปืนไปหาฝ่ายตรงข้าม
เพื่อช่วยถ่วงเวลาให้คณพศเขาหลบซ่อน แล้วเขาถึงรีบมารวมตัวกับคณพศแล้วพูด
แต่พอได้ยินลุงพงศ์พูดแบบนี้ คณพศก็ได้ขมวดคิ้ว แทบจะกัดฟันพูดว่า “ก็ต้องมีการเตรียมการมาอยู่แล้ว ไม่อย่างนั้น จะรู้ได้ยังไงว่าฉันจะมาวันนี้”
เขาคิดไม่ถึงว่าที่วันนี้เขาอยากเซอร์ไพรส์กลับกลายเป็นทำให้เธอหวัดกลัว ดูเหมือนที่วิลล่าที่นี่ก็ไม่ปลอดภัยเหมือนกับที่เขาคิดไว้
แต่พอคิดได้ว่าที่นี่เป็นถิ่นของตระกูลปัญญาพนณต์ นอกจากวิษณุส์แล้วใครจะกล้าทำแบบนี้
คณพศแทบจะไม่ต้องคิดก็รู้แล้วว่าคนที่สั่งการคือใคร
เพราะงั้นเขาพูดในใจว่า “วิษณุส์ ฉันได้ให้โอกาสนายหลายครั้งแล้ว คิดไม่ถึงว่านายดื่นด้านขนาดนี้ ในเมื่อเป็นอย่างนี้ ก็อย่าโทษฉันตอนที่เอาคือละกัน ใครจะตายก่อนยังไม่แน่
“คุณชาย คุณพาคุณหญิงไปที่ห้องลับก่อนนะครับ เดี๋ยวพวกเด่นภูมิก็มาแล้ว”
ลุงพงศ์เข็นรถเข็นแล้วเข้าไปในลิฟต์ นาราก็ยังอยู่ในอ้อมกอดของคณพศอย่างทำไรไม่ถูก
ในเวลาแบบนี้ ที่ลุงพงศ์เป็นห่วงที่สุด ก็ต้องเป็นความปลอดภัยของคณพศ
ถ้าไม่ใช่เพราะว่าคณพศกลัวว่าถ้าพาคนมาเยอะๆจะทำให้นาราอยู่ไม่เป็นสุข ก็ไม่เลยไม่ได้พาใครมาเยอะ สถานการณ์ก็จะไม่อันตรายขนาดนี้
อีกฝ่ายได้ยิงใส่พวกเขา พอเห็นว่าเป้าหมายไม่สำเร็จ ก็ต้องเข้าไปข้างในแน่นอน ถ้าเป็นแบบนั้นก็จะไม่ปลอดภัยแล้ว
ฟังคำพูดของลุงพงศ์ คณพศยังไม่ทันได้พูด นาราที่อยู่ในอ้อมกอดก็รีบโดดลงมา “คุณพงศ์ปกป้อง คณพศให้ดีๆ ฉันไม่เป็นอะไร เป้าหมายของพวกเขาใช่ฉัน ก็จะไม่ไล่ตามฉันแล้วทำร้ายฉันหรอก”
พอพูดจบ นาราก็ลองผลักมือของคณพศออกแล้วออกมาจากอ้อมกอดของเขา
ในสถานการณ์แบบนี้ เธอจะเป็นตัวถ่วงให้คณพศไม่ได้
ครั้งก่อนที่อยู่ในฝรั่งเศส คณพศเพื่อจะปกป้องเธอ ก็เลยได้รับบาดเจ็บ เธอจะไม่มีทางให้เขาได้รับบาดเจ็บอีกครั้งที่สอง
เธอ นาราชาตินี้ทั้งชาติ คนที่จริงใจกับเธอมีแค่ไม่กี่คน คณพศถือว่าดีกับเธอมากแล้ว เพราะฉะนั้น เธอก็ยิ่งไม่ควรเห็นแก่ตัวแล้วเป็นตัวถ่วงให้กับคณพศ
แต่พอฟังคำพูดของนาราแล้ว คณพศก็ได้โมโหทันที
ยื่นมือออกไปแล้วลากนาราเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด แล้วพูดข้างหูของเธอว่า “เธอพูดอะไร เธอลืมไปแล้วหรอครั้งก่อนที่คนพวกนั้นจะโยนเธอลงไปในทะเล เธอคิดว่าแต่งงานกับฉันแล้ว พวกมันยังจะเห็นเธอเป็นคนบริสุทธิ์อยู่หรอ”
“อยู่นิ่งๆ ฉันถึงจะไม่มีปัญญาอะไร ก็ไม่มีทางให้ผู้หญิงของฉันต้องไปเสี่ยงอันตราย”
ความร้ายกาจของวิษณุส์ คณพศเคยลองมาแล้ว
เขาเป็นน้องชายแท้ๆของเขา เขาก็ยังทำกับเขาแบบนั้น แล้วนับประสาอะไรกับนาราที่ไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับเขาละ
บางทีในใจของเขา การฆ่านาราจะสามารถทำให้คณพศยอมได้
ถ้ารู้ว่านาราเป็นผู้หญิงของเขา ถ้าตกไปอยู่ในมือของวิษณุส์แล้ว จะถือว่าเป็นการแก้แค้นที่บังคับให้เขาแต่งงานกับพิมมี่ วิษณุส์ก็ไม่มีทางออมมือ
เพราะฉะนั้นเขาไม่มีทางเพื่อเอาตัวรอดแล้วให้นาราไปเสี่ยงอันตราย
“แต่ว่า…..”ขนาดนี้แล้ว คณพศก็ยังจะปกป้องเธอ แล้วเขาไม่เป็นห่วงความปลอดภัยของตัวเองเลยหรอ
แต่นารายังไม่ทันพูดจบ คณพศที่ไม่อยากฟังเธอพูดก็ได้ใช้มือปิดปากของเธอไว้ แล้วกดลงไปในอ้อมกอด
จากนั้นก็หันไปพูดกับลุงพงศ์ว่า “ให้เด่นภูมิพาคนของเรามาที่นี้เร็วๆ ผิดทุกทางเข้าออกของวิลล่านี้ พวกเราลงไปที่ชั้นใต้ดินก่อน พวกมันยังไม่กล้าเข้ามาในนี้ง่ายๆ”
ในเมื่อที่นี่เป็นบ้านในอนาคตของคณพศ ความปลอดภัยของที่นี่ก็ต้องดีเป็นธรรมดา
แต่แค่เพราะว่าของเขายังไม่ได้เข้ามาอยู่ กระจกธรรมดายังไม่ทันเปลี่ยนเป็นกระจกกันกระสุน ก็ให้ได้เปิดโอกาสให้วิษณุส์
“ครับ คุณชาย ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้” ได้ยินคำสั่งของคณพศ ลุงพวศ์ก็ไม่กล้าสงสัยต่อการตัดสินใจของเขา
ก็หันไปโทรไปบอกให้กับเด่นภูมิอย่างรับร้อน
แต่ว่าพอลุงพงศ์พึ่งโทรศัพท์เสร็จ
กระจกที่เมื่อกี้ถูกยิ่งจนแตกกระจาย จู่ๆก็มีลูกไฟถูกยิ่งเข้ามา
จากนั้นก็มีเสียงระเบิดอย่างดัง ห้องที่พวกเขาก็ได้เต็มไปด้วยไฟ
นารารู้สึกแค่ว่ามีความร้อนพุ่งเข้ามาหาเธอ แต่เธอยังไม่ทันตั้งตัว เธอก็ถูกคนทำให้ล้มลง
นาราที่ล้มลงกับพื้นอย่างแรง หลังหัวแขกโดนกับพื้นเต็มๆ เจ็บมาก
แต่พอเธอรู้ตัวถึงสังเกตเห็นว่าห้องที่พวกเขาอยู่ ถูกลูกไฟเมื่อกี้ระเบิดใส่จนดูไม่ได้ และของตกแต่งก็ได้ลุกเป็นไฟหมด
