บทที่114เธอไปเอาใจไอ้พิการนั่น
และเมื่อคนรับใช้สวนกลับแบบนี้ เข้าไปในหูของพิมมี่ที่กำลังโกรธอยู่ ก็ทำให้เธอจุกจนพูดไม่ออก
ดังนั้นพิมมี่จึงยิ่งโกรธขึ้นอย่างมาก สุดท้ายก็ต้องจำใจประณีประนอม
กัดฟันกรอด มองไปที่คนรับใช้คนนั้นแล้วพูด“โอเค งั้นเธอก็ไปบอกวิษณุส์ ว่าฉันไม่เชื่อหรอกนะ ว่าเขาจะไม่มาเจอฉัน！”
ครั้งก่อนที่บริษัทตระกูลปัญญาพนต์ วิษณุส์สามารถไม่สนใจเธอได้ขนาดนั้น ไม่ขัดคณพศแม้แต่นิด จับเธอลากไปทารุณในห้องทำงาน นั่นเป็นเพราะว่าเธอไปพบคณพศ ก่อกวนให้เขาพาลโกรธ
ตรงจุดพิมมี่ก็สามารถมองออก ความรู้สึกที่วิษณุส์มีต่อเธอนั้น จึงพูดได้ยาก
ในเมื่อเป็นแบบนี้ เธอก็ไม่แปลกใจที่วิษณุส์จะจุกจนไม่อยากจะพบเจอเธอ
แล้วใครเรียกวิษณุส์เขาไร้ความสามารถ ทำให้เธอต้องจำใจ ต้องวางร่างกายของตัวเอง ไปเอาใจคณพศกันล่ะ？
เมื่อเห็นว่าสุดท้ายพิมมี่ก็เปิดใจ ยอมให้เธอไปบอกวิษณุส์
คนรับใช้อีกคนที่ถูกเธอเล่นแง่อย่างแรง ก็ไม่กล้าอยู่ข้างกายพิมมี่ต่ออีกแม้แต่วินนาทีเดียว รีบปลีกตัวเข้าไปในคอนโด
ส่วนวิษณุส์ที่ได้ยินเข้า ว่าพิมมี่มาหาเขานั้น เขาไม่เชื่อ
แต่เมื่อได้ยินคนรับใช้พูด ว่าเป็นพิมมี่จริงๆนั้น เขาก็ยิ้มเย็นชาขึ้น หลังจากนั้นพูด“เธอมาทำไม ฉันเคยบอกแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าหลังจากนี้ถ้าเธอมาหาฉันอีก ให้ไล่เธอกลับไป？”
สำหรับพิมมี่ที่ทอดทิ้งเขาวิษณุส์ไป และหันไปทำดีกับไอ้พิการคณพศนั่น
สำหรับวิษณุส์แล้วเรื่องนี้ มันหยามหน้าเป็นอย่างมาก
แต่ไหนแต่ไรเขาไม่เคยอนุญาตให้ใครหน้าไหนก็ตาม ปีนขึ้นหัววิษณุส์อย่างเขา ยิ่งไปกว่านั้นคณพศก็แย่งตำแหน่งที่นั่งของเขาไม่หยุด ยังจะแย่งผู้หญิงของขาอีก！เขาเกลียดผู้หญิงโง่เง่าพิมมี่คนนี้
“ค่ะ คุณชาย ”เมื่อเห็นว่าวิษณุส์บอกว่าต้องการไล่พิมมี่ออกไปอีกครั้ง
คนรับใช้ก็ไม่กล้าพูดอะไรอีก จึงถอยออกไปอย่างเงียบๆ เตรียมที่จะไปไล่พิมมี่
แต่ยังไม่ทันที่คนรับใช้พวกนี้ได้เกชดินออกจจากประตู วิษณุส์ที่เมื่อครู่สีหน้าคเร่งขรึม ก็เปลี่ยนความตั้งใจใหม่ทันที
หลังจากนั้นก็เปิดประตู เรียกคนรับใช้คนนั้นไว้ พูด“ให้เธอเข้ามา！”
เขาอยากจะเห็นว่าวันนี้ผู้หญิงคนนี้จะเล่นแง่อะไรอีก！”
พอคิดดูละเอียดแล้ว เรื่องที่เขาทำในห้องทำงานในวันนั้น ถึงแม้ว่าจะรุนแรงไปหน่อย
แต่เขาก็เพียงแค่อยากทำให้คณพศเห็น อยากทำให้เขารู้ว่าภรรยาของเขากรีดร้องอยู่ใต้ร่างเขายังไง
ไม่แน่ว่าตอนนี้คนทั้งบริษัทกำลังจะซุบซิบกันอยู่ ว่าไอ้พิการคณพศคนนั้น ไร้ความสามารถทำให้ภรรยามีความสุขไม่ได้ จึงมีแต่เขาเท่านั้นที่สามารถทำได้
ภรรยาตามกฎหมายของตัวเองถูกชายอื่นขึ้นที่บริษัทของตัวเอง คงช้ำใจแย่แน่
พิการไร้ประโยชน์แบบนี้ มีคุณสมบัติอะไรมาเป็นประธานบริษัทตระกูลปัญญาพนต์？
แต่ถึงต่อให้รู้สึกดี แต่วิษณุส์ก็คิด ว่าคุณปู่จะขัดแย้งกับเขาเพราะว่าคณพศ ช่วยคณพศกดขี่เขาจริงๆ ให้เขาไปที่ตะวันออกกลาง เขาเกือบตายอยู่ที่ตะวันออกกลางหลายต่อหลายครั้ง
วิษณุส์กลืนน้ำลายแทบไม่ลง เหมือนก้างติดคออยู่บ่อยครั้ง ทำให้เขาโกรธอย่างมาก
คิดอยู่ว่ากี่ปีมานี้เขาอยู่ที่บริษัทตระกูลปัญญาพนต์อย่างระวังตัว ทำไมบริษัททำเรื่องอุทิศคุณูปการอยู่ไม่น้อย？แต่ทำไมคุณปู่ถึงมองไม่เห็น？
ในใจของเขา หลานคนเก่งของเขาก็เป็นเพียงคณพศพิการนั่น
เรื่องอัปยศอดสูแบบนี้ เขาไม่ยอม เขาต้องทำให้คุณปู่รู้สักวัน ว่าวิษณุส์อย่างเขาต่างหากที่เป็นคนเก่งที่สุดคนนั้น！
พิมมี่ที่ได้รับอนุญาตจากวิษณุส์ ก็เดินตามคนรับใช้ไป จนถึงห้องของวิษณุส์
ถึงแม้ว่าพวกเขาช่วงนี้ จะทะเลาะกันหนักเพราะเรื่องคณพศ
พิมมี่ก็หน้าด้านพอ ราวกับไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น
เดินเข้าต่อ เก็บความโกรธแค้นไว้ในใจ ยิ้มให้วิษณุส์แล้วพูด“วิษณุส์ กลับมาจากทำงานแล้ว ได้ยินว่าแถวตะวันออกกลางไม่ค่อยสงบ คุณไม่ได้เจออันตรายอะไรใช่ไหม？”
พูดตามความจริง ตั้งแต่ที่พิมมี่มาอยู่กับวิษณุส์ วิษณุส์นั้นดีกับเธอมาก
ดังนั้นเธอจึงมั่นใจ เชื่อว่าต่อให้แต่ก่อนเธอทะเลาะกันร้ายแรงแค่ไหน ก็เป็นไปไม่ได้ที่วิษณุส์จะไม่สนใจเธอ
ถ้าหากว่าเขาเป็นประธานบริษัทตระกูลปัญญาพนต์ ก็ไม่แน่ว่าพิมมี่จะเทใจทั้งหมดไปให้เขา
แต่ว่าตอนนี้เขาไม่ใช่ประธานบริษัทตระกูลปัญญาพนต์ เขาก็เปล่าประโยชน์ เปรียบเทียบกับอัตราการขายหน้าของเขานั้นน้อยมาก
“หึๆ เธอยังเป็นห่วงฉันอยู่อีกเหรอ？”มองดูพิมมี่ที่แต่งตัวสดใสแบบนี้ วิ่งมาหาเขา
วิษณุส์จ้องมองท่าทางของเธอ พูดเย็นชา “ฉันเห็นว่าเธอเฝ้าหวังให้ฉันเกิดเรื่องที่ตะวันออกกลาง เธอยังสามารถไร้ยางอาย ไปเอาใจไอ้พิการคณพศนั่นอีกเหรอ？”
พิมมี่เป็นของอะไรกัน หรือเป็นเขาที่ไม่เข้าใจ？
เมื่อก่อนที่เขาไปหาพิมมี่ ผู้หญิงคนนี้หลบซ่อนเขาเอาเป็นเอาตาย
แต่วันนี้กลับวิ่งมาให้ความสนใจอยู่ตรงหน้าเขา ใครจะไปรู้ว่าในใจของผู้หญิงตายด้านคนนี้ ต้องการอะไร？
พิมมี่รู้ ที่เธอวิ่งมาหาวิษณุส์แบบนี้ วิษณุส์ต้องไม่ไว้หน้าเธอแน่นอน
ดังนั้นพิมมี่จึงเตรียมตัวเตรียมใจมาก ฟังวิษณุส์พูด โดยที่ไม่มีท่าทางโกรธ
แต่ดวงตาน้อยใจแดงก่ำ มองที่วิษณุส์แล้วพูด“วิษณุส์ ทำไมคุณถึงพูดกับฉันแบบนี้ คุณเองก็รู้ดี ว่าเรื่องที่ฉันทำในช่วงนี้ฉันทำตามใจตัวเองไม่ได้ คนที่อยู่ในใจของฉันคือใคร นี่มันยังไม่ชัดเจนอีกเหรอ？”
วิษณุส์ผู้ชายคนนี้ เขามีความจอมปลอมขนาไหน พิมมี่รู้ดี
ถ้าหากว่าเขารักเธอจริงจากก้นบึ้งหัวใจละก็ ในห้องทำงาน เขาจะสามารถทำเรื่องแบบนั้นกับเธอได้ยังไง？
ดังนั้นพิมมี่ได้ตัดสินใจแล้ว เพียงแค่เธออดทนครั้งนี้
ใช้เนื้อล่อให้วิษณุส์เชื่อว่าเธอถูกบีบบังคับ พอถึงเวลาทำเรื่องที่คณพศต้องการสำเร็จ
เธอก็จะสมดั่งใจหวัง กลายเป็นภรรยาประธานบริษัทตระกูลปัญญาพนต์
“ฮ่าๆๆๆ ”แต่เมื่อฟังคำพูดของพิมมี่ วิษณุส์ก็หัวเราะลั่นขึ้นทันที
มองเข้าที่สายตาของพิมมี่ ก็เหมือนกับว่าดูตลกอยู่“พิมมี่เอ๋ยพิมมี่ นี่เธอคิดวิษณุส์อย่างฉันโง่จริงๆเหรอ？เธอถถูกบีบบังคับ？”
“แล้วใครกันที่ถือปืนบีบบังคับให้เธอใส่ชุดตุ้งติ้งขนาดนั้น วิ่งไปอ่อยอยู่ตรงหน้าคณพศ？เสียดาย ที่คณพศพิการคนนั้นไม่เพียงแต่ไร้ความสามารถ ยังรังเกียจเธออีก ”
“เธอหลับนอนกับวิษณุส์มาตั้งหลายปี ในสายตาคณพศ เธอก็แค่เป็นกากี เธอคิดว่าเขาจะให้เธออยู่เคียงข้างจริงเหรอ ให้เธอเป็นภรรยาประธานบริษัทตระกูลปัญญาพนต์จริง？”
และที่สำคัญที่สุด คณพศพิการนั่น ตำแหน่งประธานบริษัทตระกูลปัญญาพนต์ที่นั่งอยู่นั้นมันไม่มั่นคง
ดังนั้นผลประโยชน์ที่ผู้หญิงคนนี้คิดคำนวณไว้ ไม่ว่าจะทำยังไงก็ว่างเปล่า
คำตอกกลับของวิษณุส์ ระดับสบประมาทนั้นรุนแรงนัก
ผู้หญิงเลี่ยมทอง ที่ไม่เคยถูกใครกระแทกมือลงกลางใจอย่างพิมมี่ เมื่อได้ยินคำตอกกลับของวิษณุส์ ไฟโกรธในใจก็ลุกขึ้น
