บทที่120 ผู้ชายที่คุณชอบนั้นป่าเถื่อนมาก
มาถึงตอนนี้แล้วพิมมี่ก็ยังไม่ยอมหย่า บุรินทร์หมดคำจะพูดแล้ว
ตระกูลปัญญาพนต์นั้นเป็นคนยังไงกัน? หลายๆธุรกิจที่สำคัญทั่วประเทศ ล้วนอยู่ในกำมือของตระกูลปัญญาพนต์
เพราะฉะนั้นบนโลกนี้ มีไม่กี่คน ที่กล้าเป็นศัตรูกับตระกูลปัญญาพนต์
แต่พวกเขาคิดว่า แค่ให้ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของพวกเขาแต่งงานกับวิษณุส์
ตระกูลวรชัยลภัสพวกเขาคิดว่าความสัมพันธ์นี้ จะทำให้ก้าวหน้าแบบก้าวกระโดด
ถึงแม้ปัจจุบันนี้ตระกูลวรชัยลภัส จะจัดอยู่ในตระกูลอันดับต้นๆของเมืองนี้
แต่ก็อาศัยบารมีจากตระกูลปัญญาพนต์ พวกเขาต้องข้ามไปอีกขั้น
แต่ไม่รู้ว่าในที่สุด ถ้าความสัมพันธ์กับตระกูลปัญญาพนต์ยังไม่ดีขึ้น ทำให้เรื่องราวมันวุ่นวายแบบนี้
วิธีของพิมมี่นี้ ทำให้คณพศและวิษณุส์นั้นผิดใจกัน
ด้วยนิสัยของคณพศและวิษณุส์ ตระกูลวรชัยลภัสของเรา คงจบเห่อย่างไม่ต้องสงสัยเลย
ดังนั้นนี่ก็ไม่สามารถตำหนิได้ บุรินทร์โมโหจนตบพิมมี่ไปแล้ว อย่าว่าแต่บุรินทร์เถอะ เธอเป็นแม่ ก็อยากจะตบพิมมี่!
“ฉันก็ไม่รู้ ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเรื่องนี้” เดิมทีพิมมี่ก็โดนบุรินทร์ตบ ตอนนี้เขมินท์ก็ยังรีบร้อนมาถามเธอ สมองของเธอก็อย่างกับของเหลว
วันนั้นคณพศพูดกับเธอว่า เรื่องที่เธอทำกับนารา เขาจะคิดบัญชีกับเธอ
เขาบอกว่าเขาจะคิดบัญชี มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานหรอ?
คณพศเปิดคลิปเสียงนั่น เป็นเธอที่ให้เขาไม่ผิดแน่ๆ ไม่เพียงแต่เกี่ยวกับเรื่องที่ไม่ได้รับผลประโยชน์ของบริษัทตระกูลปัญญาพนต์ เขาจัดการเรียบร้อยหมดแล้ว
แต่เขาเปิดคลิปเสียงในนามของพิมมี่ แต่นี้ก็ยังไม่ชัดเจนพอ ที่จะทำให้เธอกับวิษณุส์เป็นศัตรูกัน?
จนถึงวันนี้เรื่องนี้มันใหญ่มาก อย่ามาพูดว่าวิษณุส์จะไม่ปล่อยเธอไปเลย
กษาปณ์ที่เป็นคนของตระกูลปัญญาพนต์ คิดว่านี่อาจจะทำร้ายจิตใจเธอ
“คุณไม่รู้งั้นหรอ? ถ้าคุณไม่รู้แล้วจะไปอยู่กับวิษณุส์ได้ไง?” จนถึงตอนนี้แล้วพิมมี่ก็ยังจะโกหกอีก บุรินทร์โกรธจนจะเป็นลม
แล้วตะโกนไปว่า ลูกสาวที่ทะเยอทะยานคนนี้
เมื่อก่อน เธอไม่ใช่คนที่ร้องไห้เพราะไม่อยากหย่ากับคณพศหรอกหรอ?
งั้นตอนนี้ที่ไปนอนกับวิษณุส์นั้นมันเกิดอะไรขึ้น?
ครั้งนี้ทำให้ตระกูลวรชัยลภัสเดือดร้อนกันไปหมด ชื่อเสียงของพิมมี่ในครั้งนี้ คละคลุ้งไปหมด
ในสายตาของทุกคน พิมมี่เป็นผู้หญิงคนที่ใครๆก็เคยได้
รู้ว่าเรื่องนี้มันร้ายแรงแค่ไหน เขมินท์ที่ปกป้องพิมมี่อยู่ก็เป็นกังวลมาก
มองไปยังพิมมี่ จนถึงวันนี้หน้าตาเธอก็ยังคงดูมึนงง
เธอโกรธจนร้องไห้ออกมา จับพิมมี่ที่สั่นไม่หยุดไว้
“พิมมี่เธอพูดเรื่องนี้ให้มันชัดเจนสิ ทำไมเธอไม่รู้เรื่องล่ะ? เธอกล้าที่จะอัดเสียงที่วิษณุส์พูดไว้ แล้วยังโพสต์ลงในอินเทอร์เน็ต? วิษณุส์ไม่ปล่อยเธอไว้แน่!”
วิษณุส์เป็นคนยังไง พวกเขารู้ดีกว่าใคร
คนที่ต่อต้านเขา ไม่เคยมีจุดจบที่ดี ครั้งนี้พิมมี่ยังจะกล้าไปกระตุกหนวดเสืออีก เธอไม่รอดแน่
เห็นเขมินท์ที่เป็นแบบนี้แล้ว พิมมี่ที่โดนหลอกมาตั้งนาน ซักพักใหญ่ ถึงจะพูดออกมาว่า “พวกคุณเลิกขู่ฉันได้แล้ว ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเรื่องมันกลับกลายมาเป็นแบบนี้ได้อย่างไร”
“คณพศ คณพศเป็นคนพูด แค่ฉันพิสูจน์ ว่าฉันตั้งใจที่จะตัดความสัมพันธ์กับวิษณุส์ เขาก็จะไม่หย่ากับฉัน!”
“ดังนั้นฉันจึงเชื่อเขา ฉันไปล่อลวงวิษณุส์ แต่หลังจากที่ฉันให้เครื่องบันทึกเสียงกับเขาไป เขาดันกลับคำ”
“เขาคิดว่าอย่างมากเขาก็แค่หลอกฉันเรื่องเครื่องบันทึกเสียงนั่นแค่นั้น แต่ไม่คิดเลยว่าหลังจากที่เรื่องนี้กระจายออกไป เขากลับยัดเยียดความผิดให้ฉัน!”
พิมมี่โดนหลอกเข้าอย่างจัง เมื่อรู้ว่าเรื่องนี้มันร้ายแรงแค่ไหน เธอกลัวจริงๆ
ดังนั้นเมื่อเกิดการโต้ตอบ ภายในเวลาอันสั้น เธอก็ไปเผชิญหน้ากับบุรินทร์
มือทั้งสองข้างก็จับแขนบุรินทร์ไว้แน่น แล้วขอร้องอย่างไม่หยุดยั้งว่า“พ่อคะ พ่อคะ ครั้งนี้พ่อต้องช่วยพิมมี่นะคะ”
“เรื่องนี้ เรื่องนี้ต้องเป็นนาราที่เกลี้ยกล่อมคณพศให้เขามาจัดการพิมมี่แน่ๆ”
“พ่อคะ พิมมี่สำนึกผิดแล้ว พ่อต้องช่วยพิมมี่นะคะ! ไม่งั้นวิษณุส์กับกษาปณ์ไม่ปล่อยพิมมี่ไว้แน่!”
พิมมี่ที่ทำอะไรโดยไม่ใช้สมอง ตอนนี้เรื่องก็ใหญ่โตขนาดนี้แล้ว
บุรินทร์โมโหมากจนสะบัดมือของพิมมี่ออกไป
จากนั้นพูดด้วยความโมโหว่า“ตอนนี้เธอสำนึกผิดแล้ว แล้วให้ฉันช่วยเธอ ฉันมีอะไรที่จะไปช่วยเธอได้? ตระกูลปัญญาพนต์เป็นคนยังไง? วิษณุส์ก็เป็นคนแบบนั้น เธอไม่รู้งั้นหรอ!”
“แม้แต่น้องชายของตัวเองเขายังลงมือได้ กับเธอนั้นยิ่งไม่ต้องพูดถึง?”
“เธอกล้าที่จะมีส่วนร่วมในการต่อสู้ระหว่างสองพี่น้องตระกูลปัญญาพนต์ เธอก็ควรคิดว่ามันจะมีวันนี้! ทำไมฉันถึงได้ให้กำเนิดลูกสาวที่โง่เขลาอย่างเธอมานะ ครั้งนี้เธอทำให้เป็นทุกข์จริงๆ!”
สองพี่น้องตระกูลปัญญาพนต์ ใครเก่งกว่ากัน พิมมี่ก็ยังจะกว่าเข้าไปยุ่งเกี่ยว บุรินทร์ไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ
ฟังที่บุรินทร์พูดแล้ว เหมือนเขาจะไม่ช่วยเธอแล้วล่ะ
พิมมี่ที่ร้องไห้อย่างหนัก ก็กลับไปขอความช่วยเหลือจากเขมินท์แล้วพูดด้วยน้ำตาว่า“แม่คะ พิมมี่สำนึกผิดแล้ว พ่อกับแม่ช่วยพิมมี่ด้วย”
“ฉันโดนคณพศทำให้ลำบากซะจริงๆ ไม่งั้นฉัน จะทำเรื่องพวกนี้ได้ยังไงล่ะ”
เธอยังไม่อยากตาย ไม่อยากตายจริงๆ
เธอยังไม่ได้เป็นภรรยาของประธานบริษัทตระกูลปัญญาพนต์ แล้วยังเอาชีวิตเข้าไปเสี่ยง เธอจะยอมได้ยังไงกัน?
ลูกสาวสุดที่รักของตัวเองเพราะกลัวมาก จึงร้องไห้ขนาดนี้ เขมินท์ที่ในใจมีแต่ความเจ็บปวด
ไปยังบุรินทร์ที่ยืนขมวดคิ้วอยู่ตรงนั้น ที่มัวแต่โกรธ แต่ไม่คิดหาวิธี และไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป
เขมินท์เลยจ้องไปที่เขา จากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่ดุดันว่า “คุณรีบช่วยันหาวิธีซิ ฉันรู้ว่าคุณโกรธ แต่โกรธไป แล้วชีวิตของลูกสาวเราไม่เอาแล้วใช่มั๊ย?”
“ยิ่งไปกว่านั้น ใครจะไปรู้ว่าที่คณพศทำแบบนี้อาจเป็นกลอุบายของนาราก็เป็นได้?”
“รอให้เรื่องนี้ผ่านไปก่อน ฉันไม่ปล่อยยัยเด็กนารานั่นไปง่ายๆแน่”
“ฉันเสียเวลาเลี้ยงเธอมาตั้งหลายปี เธอไม่เพียงแต่ไม่ทดแทนบุญคุณ แต่ไม่คิดเลยว่าจะร่วมมือกับคณพศแล้วให้พิมมี่มาหลอกแบบนี้”
“ก็โทษคุณนั่นแหละ ถ้าไม่ใช่คุณที่พาเธอกลับบ้านตั้งแต่แรก มันจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้อย่างไร?”
แค่คิดถึงเรื่องนี้ เขมินท์ก็โกรธจนไม่รู้จะยังไงแล้ว
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร แค่มันเกี่ยวกับพิมมี่ เธอไม่มีวันพบเจอกับความสงบแน่ๆ
“พอได้แล้ว! มาถึงขั้นนี้แล้ว คุณยังจะก่อเรื่องให้ฉันอีก!” เห็นเขมินท์เป็นแบบนั้นแล้ว บุรินทร์ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว จากนั้นก็หันกลับมาจ้องไปยังเธอ
จากนั้นพูดว่า“จนถึงตอนนี้แล้วเธอยังไม่โทษนารา เธอจะไปควบคุมความคิดของคณพศได้ยังไง?”
“ฉันจะบอกพวกเธอให้นะว่า นับจากวันนี้เป็นต้นไป พวกคุณสองแม่ลูกซื่อตรงกับฉันหน่อย อย่าเอาเรื่องฉาวโฉ่ของนารามาให้ฉัน”
“ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรใครก็ตามที่กล้าไปหาเรื่องเธอ พวกเธอเตรียมตัวโดนคณพศจัดการได้เลย ถึงตอนนั้นแล้วฉันคงช่วยอะไรพวกเธอไม่ได้!”